장음표시 사용
4쪽
6쪽
Quadriennium uti abiit ex quo prima huius libelli plagula lupis exscripta est gravi flebilique amici casu fit ut cui gratularidi causa dedicatum esset opusculum idem ultimam inponere manum cogar praefandique negotium suscipere
Recensi ducta erat ad glossam 990 quae sequuntur absolvi itemque haec praemonita ita composui, ut Prodromi verba saepius exscriberem pauculasque adnotationes marginales Loe-- adsciscerem utrumque ubi factum sit, indicatur. i. Ex duobus glossarum nominum codiesbus vetustiores cod. Ampionianus saee. IX A de quo Prodr p. 111 sqq. accurate disputatur. Continet iri glossaria glossasque nominum loco tertio inde a sol Myo usque ad sol. 3Po. Inter
sol. st 37 duo folia interciderunt, qua laetina e litterae finis, integrae I st, prii te illium I litterae absorpta sunt', i. e. circiter si glossae. Tres ii in litigina coluntatas liabet singulaeque columnae 46 glossa capere solent. Mira praecedit
inscriptio haee: NUNC AMAE XIII uel XUI EXIGLIAE SECUΝΤUR quae quo spectare videatur fortas e alii extilicabunt. In fine haec sunt et ' f n, unde apparet nihil in e libro post sol 37 intereidisse. - Primus glossas nominum edidit Franciscus utile in latinii annal. L XIII a. 18473 ita tamen ut 40 glossas consuli omitteret 10. 29. 3. 5.101. 12 i. 210. 227 243 248. 269 290. 13. 426 429 441. 456 459. 493 860 862. 871 882. 888 890 892. 13 94 1. 988 998. 1000 1003 1024. 1051. 1057 1066 1067. 1074.1076 1079) Ac ne reliquas quidem ea qua par erat dili-1 ALIAE spectat ad titulum semines glossarii, ubi si est: imei pitu conscriptio glosar in unam quibus verba quin t novi' alia iniriimes latinari sinonia i insinintur.'
7쪽
gentia tractavit, quod hac editione adhibita lacile apparebit. Glossulas non ita multas bene emendavit, alias infelici conatu impiavit, do longe plurimis videtur desperavisse. Ab Alem pendet indentius de Vit in glossario, quod lexie Greelliniano addidit huius onamina pauca in adnotatione ominemorata sunt.
g2. Post Oehlerum anno 1854 ordinandus Doyelis neglectis Oehleri glossis idem glossarium mutilum ex codice monasterii erthinensis ad Ruram edidit qui de codico suo sic disputat p. V): Octo sollicet sunt folia eius ornutequam quartanam solent nominare, quorum quidem quattuor ultima dimidia paginae parte sunt mutilata, quum librorum tegumento quondam inservierint. Fuerunt in bibliotheea olim celeberrima monasterii erininensis ad Ruram, quas
inde a S. Ludgeri temporibus usque ad saeculi XVIII finem omnis doctrinae laude floruit magnamque optimorum librorum opiam habuit, euius vix pauca passim vestigia restant. Sed ut ad soli nostra redeamus octo, seripturam ostendunt
ea saeculi ore XI. satis nitidam et elegantem, duabus columnis constantem, in plerisque emendatam ac raro vitiosam. Quibus verbis usus et adscitis lacunarum signis, quae Deycksius addidit, sic fere fuisse dispositas singulas glossas intellexisse mihi videor: fol. 1 a 11 38 40 69. ἡ P a 2 100 b 103 - 132.
I in ind. ec t. onust. R. 185 5.2 De fatis fragnienti erthinensis paucis disputat . recellus Mus Rhen vol. XXXII R. 877 p. 34 sq. ubi narrat, fragmentum
glossarum De c. in ab anne Laeombletio archivario Dussebdomi es accepisse, idque etiamnunc in De risi ei edum mani
8쪽
post v 5b0, 33, 19 805, i. e. circiter 120 glossas. 3. Mirum sane videtur, quod nemo quod sciam ante L Wium perspexi . fragmenium πAsianum W quomodo eum tertio glossari Amploniano cohaereat. Idem enim uterque eodex glossarium tradit diversa ratiun mutilatum. Fuisunt in laeue 435 glossa quae nunc quidem absunt ab mploniano in quo eum circiter 552 perierint,
intor 832 sit 833 lacuna 117 glossarum statuenda est unde integrum glossariun circiter 1300 glossas continuisse effieitur. Olim huc rettuli miram illam Amploniani inscriptio-
nem XIII MCCC quod nunc dubito. de A quamvis superet aetate ' haud paueis tamen locis ei edit multas enim, scripturas emondatiores habet
velut 20ν21, 3, 4 97, 140li 1, 48, 244, 253, 261 305,
339, 369, alias neque tamen exempla desunt, ubi A pra serendus sit, ut 19, 38 122 167, 169, 182, 206, 256, 30l,
alia quibus lectionibus co inparatis neque pendero nequo aut aut neglegendum esse facile intelleges. Pauca vitia ad commune archetJpum revocanda sunt, ut 81, 144, 176, 256 285 farina , 58, 509 δ quorum num Erus cum non ita magnus sit, archetypum librorum A ad 1 Ad ne post LoeWium quidem hae res omnibus nota est ceridΗ. 8weet therapina glossary, London 1883 ut Loemii Prodromum
ita hoc ramentum videtur ignorare. 2 Post 461 Heber et intiιstris A, Ilie=isci fugitiuus . aporte interpolati Loewio iudice. Mihi indicium hac in re servatum esse videtur, in archetypo liens et seruus profusus vel Mitinus suisse pro glossa 459, hane autem signo post 461 Maiam, unde iurbae in utroquo libro natae. Traiectionem commenda lex terminationum, de qua infra. 3 Ex interpretamentis exempla petii; nam in lemmatis iudicium lubricum potest huc spectare velut 300. l. 173 M. Schmidi proponit abstinenti pro is sentia quae coniectura si probatur, novum est exemplum.
9쪽
id exemplar, quod saeculo octavo nescio quis homo in usum latine discentium composuit, sat prope accedere apparet si . Glossas nominum mere latinas ex latino graecis actas esse Loemius Prodr p. 13 sqq. ita demo stravit, ut contra si quis sentiat, nil sentiat. Nam longe plurimae glossae in Philoxeni Cyrillique glossariis aliisque
bilinguibus exstant quas homo quidani stultus et graece male sciens in more latina ita vertit, ut ingentem numerum ridiculosissimorum monstrorum procrearet. Exempla pauca
proponere liceat. I Gl. 36, 9, si tales sunt: adsertus et carpens fructus adsertio collectio adsertor collector. Quas ex his prodierunt: adsertus inmoric et adsertor adsertio in cri P 7, 17 adsertor: καpiti ic 7, 16
2 Gl. 74 talis est: aediliciusci publicae legis gnarus Fons est velut σ365 1b: dropavo; oc edilicius, editis unde belle transtulit.
pri socra fagus esculus unde de parεi cogitavit ille
alipilator Dioculator pilae. Natum est ridiculum interpretamentum inde quo glossator ignorabat quid esset pinaruκic ic Philox. 18, 18 : alipilarius bouimuin sic δ
1 Voces saxonicae mugis corruptae esse videntur cf. 5.
2 D em oro lemmatis insta agetur.3 Verba Loemii sunt Diuitia ' Corale
10쪽
Alia exempla adnotationes praebent plurima velut is G,
8i, 42, 151, 158, 169, 18 et alia id genus.
Interpretamenta autem latina qui scripsit, eiusdem esse
saxonica cum per se probabile est, tum eis exemplis commendatur, in quibus voces saxonicae cum latinis coniunctae sunt CL velut haec: 134 amisarius istoeda et homo fornicator 2b3 auctoratus sid est graece monomachu8, cen G,
qui est ab exercitu electus, ubicumque quis
122 aleator tebleri, aleae lusor, Huc pertinere cuipiam videatur L 310blata pigmentum M u Num ubi με-m pro uin mimeri coniectura est.
Dubitat enim de LoeWii explicatione vocis minator et hanc glossam latinograecaminiisse simul: abactor et pios, Modetricnπελ4τη glossatorem errore pro πεiλητη accepisse. Quam coniecturam probarem, si glossa in solo hoc glossario exstaret is exstat etiarn in cod. Vind. quodam sic scripta: actor et fulminator quam glossam ex glossario nominum fluxisse improbabile. Nescio an hiis spectent glossae exempla nonnulla abactor et fur iumentorum iumento . in minator facile abire Potuit. Quamquam vix demonstrari poterit Loemii explicationem ferri non posse. - Ηuo specta etiam H. 727, ubi praemine pro serimitur est vivificii Sisinici coniectura Noe errare mihi visus sum glossis 1016 et 1058 simili modo explicatis. Data occasioni duus alias glossas tractare liceat. I. εἰ l. 7 Lin wius obscurissimam esse dicit aequoratusci qui iura in mare). De lemmate cur dubitemus non esse confirmatur hac glossa Mai VI, 505': aequorandum et nauigandum quae quidem tequenter tradita est velut Mutin XVIlia saec. X, alibi.
Et aequorare suo is re in glossis ara co-latinis esse testatur De Vitgloss. p. 474 , qui aequorare ex aequor arare hi tun i 88 conicit aequOratus similiter dicitur ut renatus et alia. Interpretamentum nisi errori
deberi censueris interpretis vel in fuerat vel erat in muri vel stablue corrigas. 2. Mira est glossa 705:ouectio et uexatio ubi Loe ius pro Meaatio proponit e ortatio. At Matio est nectis: et sic lamina scribendum esse suspicor, tuamquam corruptum lemma