Joh. Werlhofii ... vindiciæ Grotiani dogmatis de præscriptione inter gentes liberas contra ... Petrum Puteanum

81쪽

ipsum etiam cARPZOv I v M l); neque minus ea iuvabit. addere, quae de novitate & iniquitate dogmatis de jure ditiones a majoribus unquam posses as recuperandi summis potestatibus semper integro contra A UBERIVM dc CΛssΛNVM disputavit coNRINGI vs m . L. Adducit denique pro adversa nobis sententia 'PUTEANVS magnos etiam maximorum principum mi

sorte que certe vilis avolt ete pinot recouUree, que conqui-

82쪽

Angliis Rex Carolay rem ad Consitarios resecit , equibus Micbael Hospitalius Caneellarius gravita composita oratione tu θave sententiam diseruit: uuo jure Angli repetant Caletlim eodem etiam Lutetiam Parisiorum repetere posse. Hanc enim perinde ac illud bello acquisierant E iι- trainque bello amiservve. glos jus noulim, in Caletlim praetendere, Gallorum jus ipsi Regno eme coaevmm suEmvis ducentos triginta plus minus annos pqst ederint, juy tamen penes Eeges

esse alictoritatem. Peui ou dire, que les Priscilla Ossiciers deces grambRois veni ignore cette propositiov2 peut

83쪽

on s' imaginer, que de Sisur de Selve 'emier Pre fidem δε Paris ii des granis hommes de se temps orces avtres ostficiers 1, essent par onose arex ossicires de t pereur ce droit,s' iis en Fent cru, quyl eut et e evire is Κον leur maiire 9 ι' pereurpLI. Vellem plenius, quae Caleti anno Isar. inter Caroli V. & Francisci I. Cancellarios disputata sunt, sed& candide omnia, PuTEANus retulisset, pateret forsitan, prorsus nihil exinde, quod opponi omnem inter gentes liberas longaevae possessionis usum neganti faveat, exsculpi possie. Esto enim: praetensiones etiam antiquas Caroli U. Minister moverit: uti talibus argumentis potuit, quae praescriptioni non repugnaverint potuit idem forte & Gallis antiqua jactantibus simile quid

reponere, ut solent identidem inania solidis misceri. Certe ipsius P v ΥΕΛ Ni de antiquioribus id judicium est, sine fundamento fuisse ; quod in medio relinquere cogimur. In Arelatense tamen regnum, aliaque, minime obsoletas actiones Carolo V. competiisse, aliunde constat, qua propter nec opponi his praescriptio valide potuit. Addit PuTEANus, in tractatu de liberatione Francisci I. eadem, quae Caleti prae tensa & responsa fuisse, quod si verum est, forte nec Caleti peritissimus ille jurium regis seu Praeses Parisinus primarius, Io ANNEssILvΑ, a diuturna posiessione aliquid praesidii illis petere neglexit. Ecce enim in rationibus pro jure sit du- 'catum Burgundiae nomine regis δc coronae. gallicae

Carolo V. propositis distrae adductum: que ledit seur Roγ continuant la possessisti des trois Bois ses predecesseurs,c' est 2 saetoir , Lovis λι. chartes VIII ct Lovis XII. uernier decede, tescueli avolenι teisu oe possede icetis Ducl ede Botir-

84쪽

protestatione sa) Francisci I. coram Silva Ac allis Madri- . ti, antequam tractatum pacis signaret, facta. Haeccine viis illustris dissimulare voluit 8 an ignorasse credendus est, cum omnia regis christianissimi scrinia excusserit 8 Sed demus nullam diuturnae posscssionis mentionem a Silva factam: an ideo jura corrunt, si qui, prudentissimi licet, regum aliquorum ministri ea non allegant 8 Fieri fere solet, ut, quae contra alios Promuntur tela, in eosdem alia occasione vicissim recidant. Credibile est ergo, non tam eX Vera, quam eX affectata quadam ignorantia, imo callido potius & profundo consilio proficisci, si genuinum praescriptionis inter liberas gentes usum vel silentio supprimunt, vel omnino repudiant, illorum ministeriis principum, regnorumque addicti, quibus id quam maxime conducit scilicet, omnia ab antiquo jura illibata servari, &quamlibet vastis praetensionibus nnllos temporum PO-ni limites. LII. Quae, maximus quondam apud Gallos vir, Michael Hospitalius contra Anglos Caletum repetentes disputans, adversus praescriptionis inter liberas gentes usiam protulit, a THvΛNo probe caeteroqui disputationis momenta memorante ca) omissa video; anforte ideo, quod improbaret 8 certe non dixerim. Re-Vera autem, quae tunc Gallos inter & Anglos de Caleto contrOVersia agitabatur, non ex praescriptionum jure a) Recueil des itaites de praeaca Par LuOnarδ. t. a. P. 2II. - L. 39. lere tu L. Diqitigod by Gorale

85쪽

re decidenda erat, sed ex pactis novissimis, Trecensi , b ann. Is64. dc eo, quod apud Castellum Cameracense an. I339. initum cc , quo Galli Anglis Caletum se post octo annorum spatium elapsum reddituros diserte promiserant, sed adjecta erat conditio, si novi quid intra octennium illud Galli aut Scoti molirentur, statim opi,ido cedendum fore; sin Angli, vicissim regem chri-ianismum eo, quod promiserat, non obstrictum iri. Itaque in eo maxime quaestio vertebatur, utrum jure ex conventione ista quaesito Angli excidissent, nec ne 3 Cui excutiendae quid opus erat solido fundamento fultis praescriptionum iura convellere ἶ Sed δc considerari attentius merentur, quae kPvTEANO adductis in Hospitali oratione apud cAMDENvM subiiciuntur: Anglos in negotiis contrahendis admodum esse eos os, in recenti tamen Tractatu Trecensit, postquam bellum de Caleto potissimum inchoassent , ne Caleti quidem meminisse, ut agnoscere viderentur se suo in Caletum iure omnino cosisse. Tractatum equidem Trecensem novationem fuisse, ita ut Tractatus plane tunc fuerit renovatus; nec obstare clausulam

tum minutiora respiciat, hoc 'de Caleto inter potissima censendum. Vide, magnum illum Hospitalium claris

Verbis agnoscere, quod regnorum jura etiam tacite.

derelinqui possint. Id quod Anglicus quoque legatus Thomas Smithus negare non audet. sed assurgens O ad Galliae Consiliarios conversus, Vestram, inquit , sidem , qui adfuistis, appello , cum nos ius vostrum ad Caletum distriis Κ verbis

item sonuentum, Concordatiain & conclusum eli. qirod dictus, ctar. kcm, convelitum concordatum & conclusum est, quod durante. habetur. t. a. des traites de France par Leon. p. sar. T

86쪽

verbis reservandum urgeremus, vos omittendum , quia itempus vinctum venerat; annon inter vos convenerit, ut tacite reservaretur sub clausula illa: Omnes aliae petitiones et demandae imcem remanebunt salvae integrae pari modo exceptiones of defensio nes bine inde reservabamtur. Quod igitur Hoc

spitalius contendit, praescriptionem temporis inter Principes locum habere nullum, sed jus semper valere, eX ipsis illis, quae subjungit, limito, nisi jure suo, etiam tacite, cesserint δc eius generis praescriptio sit, quae non nisi naturalibus conjecturis constet, utrum enim Prae scriptionem voces, quam nos inter Gentes liberas Valere dicimus, an derelictionem praesumtam appelles, parum interest. Quod autem ex XII. tabulis Hospitalius addit: adversus hostem aeternam esse auctoriιaIem, ni

hil aliud sibi vult, d) quam eum, qui non sit civis Romanus, sed hostis, id est veteri illo stylo, peregrinus,

quanmmvis rem alienam possideat, idque continue &satis longo tempore, tamen usu, id est, possessione,' au'ctoritatem, id est, dominium rei acquirere non posse, sed civi perpetuam vindicandi facultatem fore. . Cum jusmodi civilis Legislatio civium unice utilitatem & f vorem respiciens contra eam praescriptionem, quae eX naturali ratione procedit δc communem liberarum Gentium tranquillitatem spectat, firmiter urgeri nequit. Conferre denique cum gravi illa & composita Hospitalii oratione P v TEANus debuerat, quae Sithus eidem respon-

87쪽

respondisse apud ipsum, unde Hospitalii illa verba deis promsit, CAM DENVM e legitur: Se non exsspectassie, re tam obsoletum Gallorum jus ad Caletum ex profunda antia quitate repeteretur. yam tandem autem peroicere,

uuicquid Galli, quo jure, qua injuria, in posse inem semel attraxerint, id pro suo jure δε- putare, tanquam Ius iis solum v et in armis, nihil inter s et, hona an mala Ide possideant.

Gallos existimare, se Caletum posthminii jure tenere, quod

ex comentione tenent; nullam posteriorem conventionem

admittere, apud animo saluisse pactam Ze Caleto res, ruendo fidem neutiquam praestare. Hore Dero omnibus , omnium rationum momentis praeponde-rsire. LIII. Imo vero praeponderet potius, ut apud Omnes moratas gentes debet, ita apud Gallos quoque, gentem non potentiae solum atoue bellici roboris fama ab omni retro memoria inclytam, sed & politissimam moribus, dc optimarum quarumvis Virtutum gloria emitescere avidam,' solidissima illa, qua colophonem disRrtationi nostrae addimus, apud GROTIVM a) ratio: sicut stultus non est civis, qui in civitate ius civile sequitur, etiamsi ob ejus iuris reverentiam quaedam fbi utilia omitetere debeat; ita nee stultus es populus, qui non tanti facit suas utilitates, ut propterea comMunia ρ murum jura negligat: nam cut civis, qui ius civile per-Κ. a rumpit

88쪽

νampis utilitatis. praemini caclis, id convellit, quo Mus, posteritatisque siuae perpet ια utilitates continentur; c, Populus jura Ναura, Gentiumque violans Isae quoque ιram quillitatis in posterum rescindit munimenta.

, quemque Atque, unde exorta est, ad eum plerumquere vertit.

Nec facile est placidam ae pacatam degere

vitam,

sui violat factis communia foedera pacis.