장음표시 사용
11쪽
vi possis idem errore nonnullos, quibus Di 08ilinus captus erat in comp0nend Verborum indice, 0arguit. Nihil attinet pluribus ῬXp0nere ea via, quam ingressus rosilinus ne ad finem rem pertractaret imorte impeditu est, pergendum 8Se Quae enim pauci paginiSille ea, quam descripsi, inquirendi ratione usus disputavit, ex iis tam amplus fructus capitur, ut i liceat dubitare, quin perae pretium futurum Sit, altius hanc materiam omnibus ex partibus ei Sciutari, neque audiamus Ebor-hardium* prorsus de hac disquisiti0ne desperantem. Id
lamus, qui etiam riper' paucis quibusdam locis deletish0c pus cum S0cratis phil080phia S0craticique Cebetis
aetate plane Convenire existimarunt; qu0 Dr0silinus haud medi0cribus argumenti impugnavit neque tamen ita, Utt0tum rem absolutam illorumque Sententiam prorsus refutatam esse censea8 Hac igiturispini0ne c0nvulsa certae cuidam mutati auct0rem Iabulae conabimur :SSignare.
Qua in disquisiti0ne propter auct0ris philosophandi rati0nem ad communem intellegentiam acc0mm0datam difficillima etiamsi n0bis n0u 0ntinget ut omnem dubitati0nem
t0llamus, clam eam aliquantum m0S pr0fecturo quaeque aliqu0s habeant probabilitatis numer08 prolaturo 88ec0nfidimu S. Primum dicam de veterum quae sunt de Cubete ot
12쪽
Duo 0bi e Veterum Scriptis n0ti sunt phil080phi Cebetes, qu0rum unus 80cratis erat discipulus, Thebanus, alter Cynicus Cygi genus ). De illo quamquam minime tacitam e praebet Veterum memoria neque caremus ScriΡ-t 0rum l0cis, quibus eius fiat menti0, tamen mira quadam fortunae invidia accidit, ut nullum ad 0s perveniret testimonium, ex quo dubitatione omni rem0ta c0lligi p0sset, quo anno natu quove mortuus esset. Quae de vita eius c0mperimus, haec fere Sunt.
Ceb0s cum inimia Thebis audivit Philolaum'; 0st Athenis S0eratis erat discipulus, cuius disciplina qu0tann08 Su Sit expl0rari nequit Thebis, n0 Athenis videtur domicilium habuisse et illinc, qu0ties Socratis audiendi stupidus erat, Athena migrasse Xenophon quidem e0mm. III l, 7 Sostratem fingit haec dicentem δια τί δὲ οἴει καὶ Κεβλὶτα καὶ Σιμίαν Θήβγὶθεν παραγίγνεσθαι Accedit qu0d Cebes apud Plat0nem' in peregrinis numeratur Hac 0micili 0nginquitate fieri p0tuit, ut rarius ille S0cratis disputati0nibus interesset ob eamque causam nusquam a Plat0ne nisi in e dial0g0, qui haed inscribitur, cum S0crate c0ll0quens induceretur. Unum c0nstat, Plat0ni si fidem habemus: Cebetem adfuisse, cum S0crates Suprem vitae die de imm0rtalii De quo v. Athen IV 45 p. 156 d. Videtur hoc nomen rarissimum fuisse praeter illos unum indagavi Cebetem, Vergili servum, quem Onatu commem0rat vit. Verg. 9 sq. Plat. haed. 6 d. ' Plat Phaed. b C.
13쪽
tate animi dissereret ). Idem Plat testis est illum paratum fuisse pecuniam ad 80cratem ex vinculis liberandum conferre φ). In Phaedone ind0lis et ingonii Cebetis imaginem expressam esse a Veritate n0n 0nge recedentem sumin iure uspicabimur'); quo ver ad eius aetatem c0gn0scendam uti liceat, nullum in e inest argumentum. N0titia perexigua illa quidem, sed in tanta in0piali 0n 0ntemnenda ex e l0c fluit, qui est apud Xen0ph0ntem c0m m. I, 2, 47 q. ubi ille, 08tquam exp08uit Alcibiadem et Critiam de S0cratis audiendi studi080s
fuisse, ut facultatem Sibi pararent reipublicae gerendae, eam autem ubi e SSecut08 88 existimassent, ab ill0 discessisse, his verbis pergit αλλα ριτων τε Σωκρατους λην μιλλὶτxὶς καὶ Xαιρεφων καὶ χαιρεκρατὶ ς καὶ Ἐρμογεννὶς καὶ Σιμιας καὶ Κεβλὶς καὶ Φαιδωνδας . . . καὶ
disquisiti magn0pere iuvaretur, Si ex nominum 1 dine quidquani de singul0rum virorum aetatibus efficeretur; id qu0d fieri e facilius existimaveris, qu0d qui prim0l0c0 0minantur, Crit et Chaeroph0n Socratis fuerunt aequales' itaque e08 ceteris mai0re natu suisse verisimile est. Qu0dsi statuimus Xen0ph0ntem in illis viris enumerandi aetati rati0nem habuisse, equitur Cebetem in S0eratis discipulis natu minimis fuisse. Sed ne hac rati0stinati0ne c0nfidamus, ea re deterremur, qu0d lat.
Plat Phaed. 63, 77 a. s. Oroen an Prin8terer pr080-p0gr. Platon p. 4. Ex sententiis Cebet a Plat0u tributis nulla ad nostram disquisiti0nem hi redundat. ε Plat apol Socr. 33 , 21 a Chaersicratis et Hermogenis aetas ex iis, quae Plato et Xenophon mem0riae prodiderunt, expl0- rari nequit.
14쪽
ceter0S 0mmem0rantur. Eandem rationem nem negabit
apud Xen0ph0ntem qu0que valere p0tuisse Attamen deh0 l0e Xen0ph0nti n0 est desperandum. Quem huic disceptati0ni usui esse iam Dr0silinus animadvertit, qui tamen nimia ex eo mihi videtur c0llegisse. Primum enim id premit, qu0d Xen0ph0n ann 394y quinquagenarius Cebetem dicat πρεσβυτερον. t Xenophontis aetas in hac re nullius est m0menti, cum n0ti Secum Cebetem ille c0mparet, neque quidquam obstat, quin Xen0ph0n, etiamSi ipse mai0 natu erat, Cebetem adultum Cebet ad 0lescenti νεωτέρω 0pp0nens dicat πρεσβυτερ0ν. Deinde Dr0silinus vult Xen0ph0utem, eum ita de Cebete iudicaret, vitam illius quasi ab80lutam maximamque eiuSpartem peractam putaSSe. Id qu0d40n 0nced0. Neque enim ipsum v0cabuliun qu0d Si πρεσβυτερ0ς, Senem significat immo vel is qui trigesimum annum agit, Si cum min0ribu natu comparatur, πρεσβυτε90 est neque tibi persuaseris tale iudicium nisi de e0, qui ad vitae finem pervenit, fieri non posse. Equidem de h0 loco sic Statuendum esse arbitr0r. Manifestum est Xen0ph0ntem Cebetis assiduum S0eratis audiendi studium m0rumque integritatem, qua per t0tam vitam eum dicit fuissen0n potuisse opp0nere Alcibiadis et Critiae levitati m0ribusque p0St 0eratem relictum depravatis, nisi u8que d
η H0 enim ann sumit commentarios conscriptos Sse de qua re adhuc Π0ndum consenserunt viri docti, quamquam plerique non disserunt inter se nisi paucorum annorum Spatio 1 399-394). Dindorfius contra edit Oxon. p. XXVI usque ad lymp. 99 progreditur item obetus Mnem. VII magnum temporis spatium uter Socratis mortem et commentari0rum Xenophonteorum comp0sitionem vult intercessisse.
15쪽
vendi rati0nem animum intenderat, quam qua Critia et Alcibiades fuserunt ii temp0r 80crati anim0 8u08 X-c0lend0s dare desierunt. Qui enim cum eo, qui . . tricesimum annum agens viti0sus esse incipit, alium quemquam, qui eiusdem aetati Sit, ita c0mparet, ut hunc dicat et νεώτερον et πρεσβυτερον in virtute perstitisse 2 Atqui Alcibiadem scimus n0 ante pacem illam, quae a Nieta 110men duxit, a 80crate descivisse et in republica gerenda peram con SumpsiSse Thucydides quidem 5 43 ita eum commem0rat, ut non antea ad rempublicam eum accessisse intellegas, quaeque Xen0ph0n ei crimini dat ), ea ipsa qu0que p08 pacem illam inter Athenienses et Lacedaem0ni08 0nsectam evenerunt*). Tum enim c0nstat Alcibiadem, cum antea ab ptimatibus steti SSet, ad 0-puli partes transisse, aegre ferentem, quod Lacedaem0nii, quibus ad id temp0ris studuerat, n0 se, Sed Nicia et Lachete usi essent ad illam pacem e0mp0nendam'). P0-uamus igitur Alcibiadem circiter a. 420, i. e. cum trigeSimum fere annum ageret ), Socratis a Se reiecisse disciplinam iam Statuendum erit Cebetem, quo temp0re Xen0ph0n illum in m0dum de eo iudicavit, aliquant mai0rem suisse
i comm. I 2, 24:χια δε δυναμιν την ν τῆν πολε καὶ τοῖς συιιμάχοις π πολλων καὶ δυνατῶν ανθρωπων διαθρυπτομενος, υπο δε του δήμου τιμωμενος καὶ ραδιως πρωτευων, ημέλησεν
r Tempore proelii Deliaci Alcibiadem familiarem fuisse
S0eratis Plato testatur symp08 22 a. Ad eandem pugnam ab Antisthene apud Atheu. V 216 b. ea referuntur, quae apud Plat0nem conviv. 220 LSq. de pugna apud Potidaeam facta narrantur.
ad rempublicam accessisse vult a. 21. De eius transitu ad populares cs. HertZb. p. 78.
16쪽
triginta annis natum. Ampliu ex hoc l0co, si mod0 sobrie e utimur teStim0ni0, dubit num quidquam p0ssit e0lligi. Itaque n0u post annum 440 Cebetem natum esse licet 0ntendere Dr0silini autem ad annum 450 segredientis ratiocinati0nsem nimis audacem et quasi infirmo fundamento nixam non pr0babimuS. Haec sunt quae de rati0ne inter S0cratem et Cebetem intercedente idonei testes prodiderunt. Quibus adicimus, qu0d e recentioribus Gellius II S, Maer0bius Sat. I 11 41, Laetantius de falsa sap. III 5, 15 narrant
nulla antiqui0rum Script0rum auetoritate c0mprobatum, Phaedonem, cum Servus esset, hortante Sostrate a Cebete
redemptum phil080phiaeque disciplinis imbutum esse. Quod vel si fide dignum es Se 0ncederemus, tamen, in Cebetis aetate indaganda nihil iuvaremur, eum, quando Phaedo captus sit, c0nistere liceat δ), neque tamen, qua aetate fuerit cum in Servitutem incidit aut quant Cebes aetate eum anteeeSSerit, uti pacto p0ssit expl0rari δ). Quid Cebes fecerit S0crate m0rtu0, ubi fuerit, quamdiu vixerit, frustra ex antiqui Script0ribus quae8iVeris. Etiamsi 80cratis et 80cratic0rum epistuliS, quarum ad hist0ricam disquisiti0nem usu nullus est, fidem adiungeremus, tamen in hac re ab iis qu0que desereremur ε);
quibus ita dissentit Di0g. Laert. I 105, ut ambigat, utrum ab Alcibiade an a Critone Phaed in libertatem sit vindicatus Hesych de vir ill. s. v. Φαίδων commemorat Alcibiadem. λ Prelle Mus Rhenaia. I p. 93 Sq. ' Pr0llerus l. l. p. 396 statuit n0ndum I annorum fuisse Phaedonem, quo temp0re Socrates m0rtuus est . t ut non dicam non satis certam relleri rationsem esse cf. Zelle die Philosophie d. r. II I p. 236), nostra interest Scire non eum annunt, quem nondum ille attigerat, Sed eum quem pereg8rat. - cf. Socrat et Socraticorum ep. I et 22 et, si modo obsiti hanc attribui voluit auctor 20.
17쪽
καὶ Dνους nullo v0cabui docens eum in vivis iam n0nesse. Sed in his pr0pter illarum epistularum incertam 0riginem n0n magis niti licet, quam in Di0nis Chrys08t0mi 0 000, qui estir Minit . ubi in S0craticis phil080phi eiu aetatis, qua Di0genes patria Xpulsus Athenas permigravit, Cebes non c0mmemoratur. Primum enim minime constat, num ipse Di historia S0cratic0rum ade fuerit peritus, ut quinam illis temp0ribus vixi88ent, compertum haberet. Deinde valde dubium St, num Omne 80cratic0S, 110u 08 80lum, qui summa laude 0rebant, enumerare in anim habuerit. Quod si quis dicat Cebetem propter illam, quae eius serebatur, Tabulam celeberrimum fuisse neque fieri potuisse, ut i eum quasi mediocrem et conrinem0rati0ne indignum silenti0
praeteriret, id ipsum n0 liquet, num i0ni Tabula Cebeti adscripta inn0tueriti).
Praeter e0S, qu0S 0mmemoravi, auctore Cebetis
menti0nem facit lutarchus de geni 80cr. 10, 20 Sed neque in his quidquam inest, quo chr0110logiae inVestigati iuvetur, neque illius auct0ritas, cum in h0 opere p0etam p0tius liber fingendi arbitri usum, quam hi8t0ricum vera Xpl0rantem Se praebeat, uti in numer0 habenda St.
Ex iis, quae Plutarchus de lib. educ 15 de anima 23,
i Vid infra pari. III. Ne illud quidem neglegendum est, Cebetem, ut supra exposuimus, Thebis habitasse Dionem de iis dicere, quos Athenis invenit Di0genes. Quamquam Euclidem quoque MegarenSem commemorat, qui tamen magis quam Cebes Athenas videtur frequentRSSe.
18쪽
l0 Themistius r. 34 5, de m0ribus et sententiis Cebetis Socratici exp0nunt, nulla tu ad eam, quam hic tractamus, quaeStionem redundat. Sed hactenus de Cebete iam de Tabula videamus. Cuius his veterum l0eis fit menti0:1. Cebetis inuae ita c0mmemoratur, ut neque illud. 80eratici' addatur, neque cert0 0gn0Scere lisseat eam Tabulam intellegi, quae ad 08 pervenit: Tertuli adv. haeret. 39 Meus quidam propinquus ex e0dem p 0eta Vergili0 inter cetera stili tia pinacem Cebetis explicuit. 2. Cebetis Mercitiei inai 0minatur uti indicio adiecto, qu ei sciatur, eam, de qua n08 agimus, abulam significari: Diog. Laert. I 125 Kεβνὶς ὁ Θηβαῖος Καὶ του- του φερονται διάλ0γοι τρεῖς. IIιναξ, Ἐβδ0μχὶ Φρυνιχος. Suidas S. v. quocum c0nvenit ud0cia c. 584):Kέβης Θηβαῖος φιλόσοφος Σωκράτους μαθητης υιάλογοι
19쪽
- 11 Qui aderant innes erant instructi praecipuis d0ctrinis, qua iii genua diseiplinas appellavit pr0pterea, qu0d a pueris aetas illa iis veluti principiis alti0ris d0ctrinae et
tanquam gradibus imbuebatur, ge0metrica, muSien, arithmetica, a Str0110mia. De quibus Cebes pr0nuntiavit Siquidem phil080phiae causa discantur, ut per ea tanquam gradibus ad summum euhnen phil080phiae ei Veniatur, 0perae pretium lare, si Sine phil080phia, plenae tamen dignitatis esse laudamentum, imperiectae licet eruditionis. Praeterea Cebes altilagatur apud Pindi u .im m. III 95:UφVγrivri . . , παρα δε εβλὶτι καὶ καθηγητής. Inoabula h0 v0cabulum 110n occurrit ). Nullum igitur exstat antiquorum testim0nium, qu0 ea Tabula, quae ad 08tram aetatem permansit, ipSiS
verbis 80eratie Cebeti tribuatur. Pinacis illud argu
mentum, qu0d invenimu apud Suidam, de n011 0Π-Venit cum e0, de quo agimus, libr0 ut nisi de ceteris eiuSdem auct0ri err0ribus c0gitaveris, vix tibi persuadeas
c0utineri descripti0nem e0rum, quae apud inser08 fiant; quasi ver n0n in ipsa hac vita eveniant ea, de quibus agitur. Qu0d ver ad intr0itum vitae, de re nuS- quam dicitur, tans numen divinum de recta vivendi rati0ne iis praecipit, qui intr0ituri sunt in vitam necdum in ea versantur 4 ab Α, ), quis h0 premat, Si mod0t0tius libri vult 0mprehendere argumentum Atque fuerunt, qui tantas illi imputare ineptias veriti pro
εστ δε - ετ δε Scribendum c0nicerent, n0Vlam quoddam
0pus Significari arbitrati. Eam in sententiam diSputaverunt Velsius, Stanteius, Menngius. Equidem malim a SSen-
x Q ia Stobaeus ex Cebetis opere transcrip8it et Phot.bibl. Od. CLXVII in indice auct0rum, quibus Stobaeus usus est ,
20쪽
captum SSe credam, quam ut aliud ei in manibus fuisse putem Cebeti 0pus praeter ea, quae Di0genes Laertius enumerat. Id certe ex ill Suidae l0e0 0n ausus Simc0lligere, de alia atque n0s 10di legimus illium Cebetis Tabula c0gitaSSe. De c0dicibus si quaerimus, optimus e0de PariSinuS inscripti0ne caret. De ceteris unus , qui deteri0ris generi eSt, praebet Κεβητος πίναξ, Θηβαιου 4. Editi0nes princeps et Aldina illid Qtii D 0n exhibent λ). Recte igitur Dr0silinus hoc additamentum nullius m0menti essee0ntendit. 0n plus hac in re tribu versi0ni rabidae quamvis ex integerrimo exemplari ' saetae cuius inscripti haec est ε): Aenigma Cebetis, amici Plat0nis'. H0c enim de su interpres rabidus videtur addidisse;
qui idem in fine app0suit: Explieit Xp0siti Herculis
ad Cebetem Plat0nicum. μJam videamus quid ex antiquorum testim0niis efficiatur. Atque Dr0silinus die ei de Pina p. 5 vult inde a medi Secundo p. Chr. n. Saeculo Tabulam vulg0S0eratie Cebeti adscriptam esse. Id quod neque iis, quae Supra e0ngeSSi testim0nii8, neque n0V ill0, qu0dy cf. C. C. uelle de arte critica Cebetis ab adhib0nda p. 28. y Muelle p. 69. Neque ea, quam vulgo existimant editionem princi sem, neque quam Brunetus vult principem fuisse, addunt illud 3 Muelle p. 9.ε secundum interpretationem Elichmannianam.