장음표시 사용
41쪽
tori, cuius aetatem angustior ilius finibus Studet circumseribere. atque ante medium tertium in Chr. D. Re cultiui Tabulam consectam QNS e e molligendum Sse
existimat, quod auct0r eruditi0ne ac litteris pus non esse contenderit Hanc in im Sententiam duisse antiqui0rum t0ic0rum quo in mei id i0tius egi S se ut praeciperent de vita recte in Stitue uda, quam ut naturae rationisque humanae leges lxquirerent. Dr08ilinus )contra ob eandem rem, qu0d bene vivendi disciplinam hic lib0r tradit atque id aeq0mm0date ad 0mmunem intellegentiam, temp0ri eum a s Signat, qu0 Graeci Suerbis R0mani m0ribus' consuerant phil080 phari ari-
facile tibi persuadebis, si cona paraveri Tab. 2, 2 Iυθαγορειον
τινα καὶ II αρμενιδειον ζηλωκως βιον. . . . Ααὶ θαυμασά γε, εφνὶ, αυτον πολυχρονιον Sio en in Scribendum esse existimo cum Saul)peio l. l. p. 72 et uellero . l. i. 6l νεωτερος ων cum Platoni Srep. 600 b. και οἱ στεροι τι καὶ νυν Πυθαγορειον τροπον ἐπονομάζοντες του βιου διαφανεις πη δοκουσιν ἐναι ἐν τοις ἀλλοις, Theae t. 83i: IΠαρμενι ὁ νης δε ριοι φαινεται TO TO Ou ρου, αἰδοιος τε μοι αμα δεινος τε ' συμπροσεμιξα γαρ λ τω ανδρὶ πάνυ νεος πανυ πρεσβυτη. Soph. 2IT c: IΠαρμενιδἴ . .. διεξιοντιλογους παγκάλους παρεγενομην ἐγω νεος ων, ἐκεινου si λα δν τοτε οντος πρεσβυτου vix dices caSi hunc consensum esse tum esse.
42쪽
- 34 m0que p08 Chr. n. Saecul censet Pinacem c011Seriptum esse. Quorum utri SSentiendum sit, infra videbinius. Haec Sunt, quae e phil0S0phia Tabulae de auct0re effici viri docti Statuerunt. Qua in re mir0r, qu0d in paucis quibusdam l00is adhuc lis versata est, t0tum libellum perlustrare omneSque Xaminare Sententia ne- modum instituit. Ita factum est, ut 00 quidam, qui ad hanc quaesti0nem plurimum asserunt m0menti, a nullo tangerentur, cum alii, quibus nihil aut 110n multum pr0ficitur, iterum atque iterum pertractarentur. Unde magna illa, de qua Supra Xp0Suimus, Virorum d0ctorum dissensi 0rta St. Cum enim hoc vel illo l0e eertae cuiusdam phil080ph0rum Seh0lae vestigia ibi videbantur deprehendi 8Se huic c0nseStim asserebant auctorem addictum fuisse neque ceterarum huius libelli partium habebant rati0nem. Qu0d Si fecissent, fieri non potuiSSe existim0, ut tantopere illi inter se pugnarent. Licet enim Satis late pateant neque ex certa quadam phil080ph0rum eli0la primo btutu videantur hausta esse ea quae in abula inveniuntur praecepta, tamen adeo n0 deeSSe arbitr0r St0icae d0etrinae indicia, ut huic familiae auctorem Summo iure p0SSimu RSSignare. Jam igitur in auctoris de phil0sophia sententias ita inquiramus ut primum Videamus, quam d0ctrinam amplexus sit de rebus b0nis et malis et mediis, deinde, quaenam tradat de virtutibus et vitiis.
l. De rebus bonis et malis et mediis.
a. De rebus bonis et malis. Phirim0s homines ad beatitudinem nixos Cebes ea re d0 et labi, quod non recte iudicent de b0uis et malis et iis, quae nec b0na Sint nec mala. lartem enim m0rtalium res fortuna blatas earumque Sum immoderatum
43쪽
in litteris et artibus liberalibus innent peram OnSUmere, his vera doctrina se imbui rat0s c. 3 sq.). Neutr0S recte. Veram enim di Sciplinam eam esse, qua anim0S metu UXperte h0mines accipiant ut 0gn0scant nihil sibi in hac vita accidere posse, quod sit metuendum 18,4).
Qua qui imbuti Sint eos unum b0num declarare rationem, Ununt malum lentem rati0ne carentem 4l 3). Vehementissime ubique premitur recta bonorum et mal0rumc0gniti 0 hanc qui e0nsecutuS St, SerVntur, qui n0n,
perit 3 3); litterae illi pr0sunt nisi desieris errare deb0nis et malis 34, 2); fals de rebus mediis iudici sollicitantur h0mines et calamitatibus afficiuntur 40, I). Omnis igitur beatitud in scientia p0nitur. Sed hic iam subsista vis et audiamus Schaberum, qui magnam eamque duplicem inter Socratem et Cebetem
intercedere vult discrepantiam, ex qua hicere Studium St0icae vel Cynicae d0ctrinae. S0cratem enim Si Sequamur, ante omnia pii esse scientia inde virtutes morales rectamque vivendi rationem manatura esse Cebetem contra primum desiderare abstinentiam et m0derationem
l6,2), scientiam Secundo l0e ponere ). Deinde inter eam Scientiam, quam intellega Socrates et scientiam Cebetis id interesse, quod ille v0luerit expl0rari quid et quale id esset de quo ageretur neque iudicium seri nisi recta mnibusque ex partibus absoluta rei definiti0ue Diecta , begri filiches issen ) Cebes c0ntra hac Scientia et 0mnin eruditi0ne et disciplina careri p0880 0ntenderii g). Quibit haec resp0nde0: primum qu0d Schaberii contra
44쪽
μάθοι τι ἀγαθον; Deinde quod Sehaberiis vult e0gniti0nem et scientiam recta rerum definiti0ne partam Cebet super- Vacaneam Vi Sam 8Se, neSeio, unde hoc e0lligi 088it. Deceptus est vir d0ctu V0cabuli, quo ipSe utitur, WiSSens hastlieli Bil lung ambiguitato. Si nim ita accipis hanc V0cem, ut ignis et eam eruditionem, qua vaJ0 ad intellegendum, quid et quale Sit id, de qu0 quaeritur eam autem vim apud chaberum v0cabulo subesse declarat neXu Sententiarum, ne veri, quidem Cebes d0cet liaceruditi0ne opus n0n esse immo ipsa re ac rati P0Stulat, ut is qui recte et melius, quam fieri 80let, de bonis et malis velit iudieare, ea vel maxime sit instructus. Sin autem Wissensehasiliche Bildung intellegitur litterarum Seientia, hanc necessariam n0n esse Cebe exponit c. 33Sq. Sed in hae re a Socrate non dissentit. Adde qu0d Stoici, qu0rum d0etrinam Schaberus p. 46 Cebetem dicit amplexum esse, ipsi qu0que ita S0erati assentiuntur, ut imprimis Scientia opus esse ad virtutem, vel 90tius ipsam Virtutem scientiam esse tradant*J iam tibi persuad0bis
aestimationem iis, quae Socrates docuit de scientia summo l0 0ponenda ellerus exponit Gesch. d. h. d. r. II 1, 135 . .r Ne Aristo quido n0gat virtutem disciplina parari et Scientiam esse. Cf. Galeni Hipp. et lat. 5, p. 468 7, 2 p. 595. Unus Cleanthes non in scientia, sed in voluntate tradidit virtutem positam esse
45쪽
qu0d 0ta 0minum miseria ab errore repetitur, qu0,p0Stquam Fraudi venenum biberunt, uni flasi 5, 3 14,3 19, Sq.)De scientiae igitur aestimatione a S0erat Cebes n0ndissentit. Id autem St0idae disciplinae mihi videtur
indicium Sse, qu0d beatitudinem pendere vult ex Scientia bonorum et malorum. Tantum enim m0menti ei d0ctrinae, quae est de b0ni et malis, Stoicos tribuisse cum multi testes sunt, qui de St0ici mem0riae pr0diderunt, tum Plutarchus, cuius in libr0 qui de Stoic0rum repugnantiis inseribitur 9 4 5, 6 haec legimuS τον περ αγαθων καὶ
x Jerram praef. XXXIV 4.r Drosilinus p. 12 ipse qu0que Cyilicum vel Stoicum fuisse vult Tabulae auctorem ad a provocans, qua Diog. Laert V lo I de Antisthone prodi lit. Sed Antisthenem scimus non minus quani Socratem censuisse virtutem disciplina tradi et in seientia
positam sye Diog. VI 10o; cf. Adolph. uellor de Antisthenis Cyniei vita et scriptis, Marburg 1860 p. 2).
46쪽
eam totius phil0sophiae partem eterarumque qua Si fundamentum esse affirmarunt. Item St0iei vel Cyniei est rerum multitudinem dividere in b0na, mala, ea quae nec bona nee mala Sunt SiVe, ut Ciceroni V0eabui utar, media cf. Tab. 3, 3 38 Sq. saepius). ViX mireri Vocn-bulum, uu illi teliantur, dici φορα, ab auet 0re Tabulae adhibitum n0n esse Studebat enim Scribere accomm0date
ad 0mmunem intell0gentiam. Hanc divisi0nem a S0erate et lat0ne alienam iuvenerunt Cynici, a quibus eam receperunt St0iely).
i vel, ut Senecae verbis utar, inspectioni Suum cuique tribuenti et aestimanti, quanto quidque dignum Sit. i. etiam Senec. ep. 88, 28 una re e0DSummatur animus, Scientia b0DOrum ac malorum immutabili, quae soli philosophiae c0mpetit. 7 Diog. Laert. VI 105 τα ὁ μεταξυ αρετῆς καὶ κακιας αδιάφορα λεγουσιν Eadem divisi placuit Academicis, Peripateticis; sed 0rum in numer auetorem n0 fuisSe infra Videbimus. Tamen haud abs re videtur SSe commemorare OBSeLSum qiletidam, qui est inter Cebetem et Xen0eratem. Sext. Empir enim in libr0 qui inseribitur adversus mathematicos II, 3- haec dicit: παντες
ἀπερ καὶ διάφορα λεγουσιν. Ἱδιαίτερον ὁ παρὰ τους αλλους
ου τε κακον ἐστιν cf. Tab. 3, 3j. Qui ConSensus quam acile casu effiei potuerit nemo est quin videat. Ceterum ne a Stoicis quidem haec partitio fuit aliena cf. St0b ecl. p. 72 4 Mein. τὸ ι τε
47쪽
Alia deinde inter 80cratem et Tabulae auct0rem dissensio iis l0 eis apparet, qui sunt ab. 8 4 et 23, 4:
leat t0i ea disciplina, nem d0gmatum illius Sectae perituS non videt Tritissima enim illorum est Sententia cum a multis tum ab Epictet dissert init., euch. 14 exp0Sita, sapientis beatitudinem nulla e re nisi ex ipsius anim0
pendere neque quidquam SSe quod metuat sapiens ne accidat qu0ve, si acciderit, S0llicitetur. Taedet n0ti8Simae rei e veterum Scripti e0ngerere testimonia uniu8 Ciceronis l0eum, qui ad Tabulae ea verba, de quibus agimuS, I 0Xime accedat, c0mmem0rab0 ): iste vir altus
et XCellen . . , quem quaerimu S, certe et c0nfidere
sibi debet ac suae vitae et actae et c0nsequenti et bene de sese iudicare Statuens nihil p0sse mali incidere Sapienti ). Hoc autem Stoicorum pr0prium est animi tranquillitatem phil0s0phandi quasi finem et praemium proponere. Percurramus en0ph0ntis et Phat0uis libr0s: inveniemus virtuti studendum esse, qu0d qui eam adeptus Sit, Summi c0mm0dis afficiatur et ab h0minibus et a deis inveniemus p0rr0, ea re Virsutem commendari, quod virtus quasi sanitas Sit animi, vitium morbuS. At nusquam nisi ill Menex eni 000, de qu0 Supra diximus' quique vix Plat0ni existimandus est in virtutis ut sapientiae
48쪽
nec naalae. 0 mihi certissimum videtur indicium esse, qu appareat a Stoico vel a Cynico philos0ph Pinac0m esse c0nseriptum. Ceterae enim Seholae omnes divitias, bonam valetudinem, cetera in bonis, contraria in malis ducebant. ea lenite0s et Peripatetic08 ita docuisse nem0 est qui ign0r0t. 0grates ille quidem e l000 qui est
apud Xenoph0ntem comm. 4, 2 3 monet re eXt OrnRS, cum modo pr0Sint . Od 0bsint, non magis b0na quam mala esse Attamen hae re e bonarum rerum numero
ab e non Xiniuntur. 0ti enim b0ni apud S0 erat0m non c0ntinet perpetuitatem. Cum b0num eius Sententia idem sit atque utile illae res labi pr0Sunt, bona Sunt, ubi n0cent mala. Unum esse b0num, quod ubique bonum sit omnibusque in l0eis pr0 sit 80crates n0n statuit Τ). Quam div0rs ab iis, quae in Tabula proponuntur, So-eratos iudieaverit de rebus externis e Xen0ph0ntis iis 30stis cogn0Scitur, qui sunt c0mm. III, 2 4 IV. 7, 9; Oec. II, 8 Cyrup. 8, 2, 20 23' . De qu0rum loc0rum
quod caput in suspicionem v 0catum S Socrate Goφιαν dixit μεγιστον αγαθόν, non μονον.* Idsem praedicat 0nam famam virtuten ob eam rem commendat, quod qui eam habet, maiore cum gaudio fruitur rebus fortuna oblatis.
49쪽
Faei ius tibi ei suadeas Platononi idem a Cebetenide rebus externis sacer iudicium Haec enim eius verba sunt in dial0g0 qui inseribitur Euthydemus 28 d):
At aliud est m0nere divitias per se ipsas b0na 011 8Se et Sapientia pus esse ad rectum illarum Sum, ut sedit Plato - , aliud omnem iis dignitatem detia here sicut fecerunt Cynici et St0iei. Nusquam Plat praecipit, ut peruamus divitias, b0nam Valetudinem, ut 'ra id genus. Qua in re quanta fuerit inter Plat0nem et St0i00 disseia Si0, cuin ea, quae, Plutarchum de tote. rep. 5, 4 Si Sequimur, en viti dedit Plat0ni, uni ipsius Plat0nis dial0gus qui Philebus inscribitur, et Leg. 63 b. declarant. E ceteris, qui idem probant,l0gis uium tran Seribo, qui S ap0l. 309 Sq. ubi S0crates
εκορλὶμάτων αρετὴ γίγνεται, ἀλλ' εξ ρετλὶς χρηματα καὶ ταλλα ἀγαθὰ of ἀνθρωποις παντα. Itaque etiam Si
50쪽
Euthydem ille l0cus 110n dissimilis est St0ic0rum rati0dinationi, id tamen Plat ab illis discrepat, qu0d40n ad
vitam et usum adhibet illam argumentati0nem neque iubet res fortuna blatas pr0 nihil haberi. Divitias ceterasque re externas ut nihili faceremus planeque c0ntemneremus elimidii03 assenti0r 0n praecepiSSe niSi St0id0s et Cynic0S. Jam Videamus, quibusnam de causis divitiae, bona
Valetudo, . ceterae eiusmodi res in bonis non numerentur.
Prima rati0cinatio haec est Qui male vivit, ei ita non b0num sed malum est. Dixeris iis, qui bene ViVunt,b0num ii S, qui male malum esse vitam. At una eademque res seri n0n 0test ut et 0num et mulinii, et appetenda et reicienda sit. Sequitur vitam neque b0num neque malum SSe c. 36, 37. Simili argumentatio est de m0rte de b0na et de mala valetudine. 0nnunquam m0r praeferenda est vitae. Itaque ahim 110n St. 0na Valetudo, cum interdum n0u pr0 sit neque optanda Sit bonum Π0n
De divitiis quadruplex est rati argumentandi l. Divites h0mines permulti mal vivunt et impr0bi
Sunt. Itaque divitiae, uni 110n 08sint 0nos reddere h0mineS, 0n Sunt 0na 39,l-3.2. Divitiae n0n prosunt, nisi recte iis uti scias; itaque Saepe nihil pr0Sunt ergo in bonis 14011 Sunt ducendae 39, 4 5. 3. 011 110n Sunt, quae malis et turpibus aeti0nibus parantur. Atqui divitiae saepe efficiuntur caede, pr0diti0ne, rapina, aliis sceleribus. Igitur divitiae 110n Sunt b0na; 40, 1.