Cebetis Tabula quanam aetate conscripta esse videatur

31쪽

- 23 Ut mnia iam quae adhuc exp08uimus c0mprehendam, ex iis, quae in hac dissertati0nis parte pertractandan0bi pr0p08uimus, ad iudicium certum uinique dubitati0li exemptum n0n pervenimus. Ex ipsis enim Veterum testim0niis nihil fere lucis ad hanc quaeStionem redundare supra vidimus. Qui ver iam dudum Suspici0nem m0verunt Tabulae l0ci, ex iis unus interp0lati0ne videtur vitiatus 88e ex alter ni8 audaci0rem rosilini argumentationem sequimur, nihil efficitur, qu Tabulae auctorem S0eraticum Cebetem nullo m0d putari p08Se appareat. Quamquam cum et0ginta ann08 natum illum

80eratis discipulum h0c pus c0ufecisse null08 habeat pr0babilitatis numeros in eorum Sententiam inclinabimus, qui Pinacem Soeratici Cebetis non Sse Xistimant. Jam igitur videamus de Cebete Cygicen0, quem S0luS Athenaeus IV 45 p. 156 d. 0mmemoravit, sed ita, ut de eius vita et scriptis nihil mitin c0gn08ci 088it. Dr0Silinus ne de h0 c0gitemus, id obstare vult qu0d inde a Secund0 08 Chr. n. saecul omnes Tabulam tribuissent 80cratic0. t 0 110 recte ab illo e0utendi Supra vidimus ). 0n plus valet Jerram ii argumentum, qui dicito)aequalem Luciani in illius peribus non p0tui88 designari V0cabulo ἐκεῖνος Cuius nimispus ab omnibus lectitatur

et in innium re versatur, is cur vivus n0tu ille' 0up0ssit vocari, haud intelleg0. At id ipsum in magna illa fama, qua Tabulam, si m0d Cynici Cebetis erat,

fi0ruisse pr0pter Luciani illud ἐκεῖνος statuemus, Valde mirandum esset, quod Athenaeus ne Verb0 quidem c0mme-m0rat pus a Cebete c0nfectum. Qu0 quamquam Due valet, ut Pinacem a Cynic Cebete ullo m0d0 0m-p0ni 40tui88e negemus, praesertim cum ea. quae dei p. 13.

y praef. p. X adn. 2.

32쪽

quam ut illi p0tius quam alii cuidam Cebeti, de qu silet

auct0rum mem0ria, abulam liceat adscribere.

II. De hiIosoplioriam, qaiae abula c0Η-tinentur, sententiis.

Tabula quamvis cursim perlecta nemo n0n hoc persuasum habebit, auet0rem n0n id agere, ut de rebus phil080phis rati0n ac via disceptet aut hanc vel illam phil0s0ph0rum familiam vera docere vincat eiusque ogmata a ceter0rum reprehensi0ne defendat, sed ut de vita recte instituenda exponat accomm0date ad communem intellegentiam moresque excolat. De his autem quisquis 1101140minibus phil0s0ph0rum d0etrina imbutis, sed quivis hominum generi ut scriberet Sibi prop08uit, eum c0nSentaneum est missis familiarum controversiis n0n uni ita Se addicere, ut cetera omnes a se reiciat, sed undique, quae illi Studio usui sunt, assumere. Id qu0d illustratur philos0phiae apud Graec0s hist0ria. Quo enim magisn0 in veritate Xpl0randa, sed in m0ribus excolendis operam e0ll0cabant philos0phi Graeci, e magis electici8m0, qui V0eatur, Si e diversarum sectarum doetrinis quae probabilia videbantur c0ngerere c0nsuerant neque dubitabant ad 08 auct0re pr0v0care, quorum Sententias d philosophia prolata alia reSpuebant. TeSte cum

alii sunt, tum anaetius, quem Cicero de n. IV 28, 9 dicit semper in ore habuisse Plat0nem, Arist0telem, Xen0gratem, TheophraStum, Dicaearchum Testis est Seneca, qui Plat0nem admiratur et pariter dicit n0ster

33쪽

i dis litisitione de phil0s0phi libri rigine instituenda

maxima nascitur difficultas. Qui enim effectum adm0re pertinentem p0tius quam dem0nstrati0nem rationeae via perficiendam sibi prop0suit b eamque remea, quae pluribu Seeti c0mmunia sunt, magis premit quam ea, quae Π0n con Veniunt, quique diversarum familiarum phil080ph0 laudat, eum, nisi aliunde cuiu Seetat0 et qua nil fuerit, cogn0veris, non facile certae cuidam Sectae atque aetati assignabis nisi qu0d id ipsum, qu0d 0pularem qui dicitur phil080phum et eclecticum

8 praebet, d0cumento esse infra Videbimus recenti0re eum aetate fuisse. Similem eius, de qua 110 agimu8, quaesti0uis c0ndici0nem esse, vel ex e licet Su8picari,

qu0d disciplinarum Pythagoricae, Eleaticae, 0craticae, Platonicae, St0icae Cynicae vestigia naabula deprehendisse viri docti sibi visi sunt. Qu0 qu iure secerint,

nunc videamuS.

Atque primum Pythag0rieae et Eleatidae d0ctrinarum vestigia distinguenda sunt a St0ieae et Cynicae disciplinarum vestigiis illis enim, cum per Socratem ad Pinacis auctorem illarum Sectarum d0gmata permanare 90tuerint,n0n vetamur Tabulam iudicare Cebetis; haec ver si re Vera XStare c0gn0verimus, fieri non p0terit, quin reeenti0re aetate auctorem suisse cen8eamu8. De Plat0ne ambigua res est, cum Cebetem ab aequali su 110nnulla accipere p0tuisse negari non p08Sit, attamen aliunde certi0res n0n fiamus min0res illos qui dicuntur S0cratic0s amera et integra S0cratis doctrina receSSiSSe. Pythag0ricis auct0rem favisse ruet erus e0ntendit,

34쪽

esse Pythag0ricam picturam illustratam S0cratis sententiis et d0gmatis'. eurlinus, quamquam negat ullam Pinacis sententiam ad Pythag0rae diseiplinam ceri esse referendam, tamen ita ruester assentitur, ut 0nnulla

Pythag0ricae philosophiae speciem prae se ferre e0ncedat ). Falso, ut mihi videtur, uterque. Qu0d enim , 2 Pytha-g0rica vita laudibus t0llitur, inde haudquaquam licetc0lligere auct0rem etiam disciplinam 00rum amplexum esse aut Pyth0g0rica praecepta libr0 8u illustrare. De προυπαρξεως autem d0gmate recte erramiti praef. p. XXIII 0nuit, eam rem, qu0 ante huius vita intr0itum numen divinum c. 4 0minibus de vita praecipiens fingitur, nullius esse m0menti, cum in iis, quae Sequuntur, ratio non haberetur nisi huius vitae. 0t0

enim cael hic dial0gus dissert a Plat0nis illa fabula,

quae exp0nitur de rep. X p. 614 Sq. ubi Sermo n0 est nisi de eis, quae ante hanc vitam eveniunt. Facilius c0mmoveare ut a8Sentiaris erramio, qui p08tquam pluribus Bruckeri sententiam refutavit et dem0nstravit nulla in parte Tabula ita Pythag0ricae phil080phiae auct0rem se praebere addictum, ut quae cili 0rum diseiplina a88umpsisset, ea ab illis ipsis, n0u a 80crate, qui ea c0mpi 0ba8Set, didicisse putandus esset, m0net de Pythag0riea illa littera Γ ), cuius t0tum hunc dial0gum 88 qua8i quandam X-

In ipsis Pythagorae sectatoribus eam ob causam eurtinus p. 49 auctorem numerandum esse n0 vult, quod praeter Pythagoreorum consuetudinem librum ediderit publicique iuris fecerit. Itaque, si modo inveniantur Pythagoricae disciplina vestigia, auctorem fuisse discipulum Plat0nis, qui multa a Pythagorei as

y Cf. Lactant divin. instit. c., 3 quae illic de sinistra via dicuntur, ea in Tabula collata sunt in regi0nem ηδυπαθειας ,3 . .gi ver d0ct0rem iugalitatis n0 invenerit, tu Sinistram viam, quae

35쪽

inveniunt 88e; 10d ne h0 neglegamus, hanc alleg0riam tam tritam fuisse apud phil080ph0 Graec08, ut ex hac re nihil c0lliger liceat de familia, cui Tabulae auct0rerat addictus Jerra inius a Socrate vel lat0n Cebetem talia vult potuisse adoptare: 08 infra, ubi de hac re pluribus erit disserendum, quaeremu8, 0nne ad recenti0re phil080ph08, qui illa pr0pagarunt, Sit decurrendum. Qu0d erra inius p. XXXIV ea, quae de anim0rum purgatione in Tabula pr0duntur l1, 3 q. 19, ), ad Pythag0rae illud d0gma referenda 8Se cenSet, perSUadere mihi n0n 088um ut ei a8sentiar. Recte enim idem Jerrainius p. XXIV statuisse mihi videtur minime pus esse mystica illa interpretati0ne quaeque hic purgati0 intellegeretur, eam 110n 88 nisi m0rum correcti0nem per imaginem Significatam. Quae sententia ea re maXimec immendatur, qu0d 9, 2 animi vera eruditione imbuendi cum c0rporibu purgatorii Sanandi comparantur. Jam videamus de eis, qui Eleatarum d0gmatis dicunt Cebetem favisse. Atque primum errantius p. XXVI, p. XXXIV in distincti0ne pini0nis et scientiae auct0rem Vult secutum esse Parmenidem; mu ita eum Pla-t0ne eum recedere, ut 110n omne utique pini0nes falsas esse existimet. Hac de re idem mihi videtur valere at-

melioris speciem mentiatur, incidere, i. e. desidiae, inertiae, luxuriae se tradere quae suavia quidem videntur ad tempus vera bona ignoranti μ έχρι μέν τινος ηδεια δοκει εἶναι η διατριβῆ ); 0st autem omissa omni dignitate ac re familiari in omnibus miseriis ignominiaque Victurum. Jerram. p. XXIV the angvage of the able need nosueti mystic interpretatio ... The καθαρτικη δυναμις is an ordinar metaphor . . . and 0ntaining no necessar reference to the Pythagorean o any the phil080phic Sy8tem.

36쪽

neque uel rami pr0batum est, neque uinin mihi videtur probari p08Se. 0 cum die0, non eg equidem

Parmenidis librum auct0ri Tabulae inn0tuisse, imm040gvel ex e Suspic0r, qu0 aliqua inter Se 0niunguntur similitudine initium carminis Parmenide et abulae ei l0ci, quibus de pini0ne et scientia Xponitur. Aliud latere Eleaticae phil080phiae vestigium existimavit chaberus , qui auct0ri ill0rum d0ctrinam placuisse ex iis c0lligit, quae de principi vere divino μc. 43 Xponuntur. At primum haec sententia in lubrico nititur fundament0. Illi enim peris clausula in null0e iis, quae n0bis praest Sunt e0dicibus, sed in sola versi0ne rabie Servatae vehementer dubit numquidquam m0menti tribuendum sit, praeSertim cum interpretem Arabidum in h0 libr0 tractand multa male intell0xisse ridiculisque erroribus aptum 88 ecli8, quae Salmasius in praefatione editi0ni Suae e0ngeSSit, perspicuum sit ) Sed ut 0ncedamus Schaber genuinam

θ aucis de iis moneam, quae n0n bene inter se c0uvenire videntur; c. I x. qua illa a pravis actionibus esse creduntur; vocabulum quod est illa rettuleris ad virtutes, quas in praecedentibu capitibus traditum est male factis parari non p0880. At c. 42 in vocabulo talia μ signiscantur res mediae. Quod ne Suspiceris interpr0tis Latini incuriae tribuendum esse, eandem discrepantinminuenis in Germanica versione uelleri in rauggii editione Ger-

37쪽

manica Vindob. I 882ὶ ἡ . . ais honnten dies Dinge ausiosen Haud luiagon enlStehen. an geWis vertiali es sicli O, We8Wegen irja sagien das es ede Guter noch UPbel find. Haec nem n0nvidet vehem sentissime inter se pugnare. Mihi quidem illud illa' ad res medias videtur referendum esse quod Si facis, nexu sententiarum hic est Divitiae, gloria, victoria cetera se b0na Sunt nec

mala c. l, 3: υκ αν εἴη ταυτα αγαθω υδε κακαὶ Atqui bon Rea non SSe iis, quae praecedunt, demon Stratum est; Sequitur ut

ostendatur illa mala non esse id quod sit c. 42 sq. Illae res a pravis actionibus se solis non sunt Germanice non ais konntendies Dinge aus bosen Handiungen entstehen, Sed mussien). Hoc igitur auct0ri in animo erat . 42 sq. demonStrare, res externas non magis mala 8Se, quam b0na. Atqui apparo totum libellum iis criptum ess0, qui nimium bonae valetudini, divitiis, setoris rebus tribuunt momenti. Itaque nescio an hac se se hac clausula suspicio moveatur, quod iis, quae Sque ad . 41 X. Xponuntur, satis ostenditur, rebus externi studendum non 880, hic vero nova quaedam argumentatio incipit, qua ad id consilium, quod toto libello auctor sequ0batur, perficiendum opus non erat. Quamquam Salmasius rectum artis eriticae adhibendae modum transgre8gus esse

mihi videtur, cum id suspicioni esse diceret, quod in sine totius Operis senex peregrinos orat, ut, si quid dubitent ad se red0ant; neque enim quidquam inscription0m polliceri, nisi picturae explicationem itaque adhortationem illam non ultra crepidam, sed plane extra Tabulam es8eμ. in Quae chaberus p. 9 dicit causa fuis80, cur medio aevo ha0 capita omitt0rentur, de his vix quisquam ei assentietur. Vult enim propter similitudinem eorum, quae seghardes et Lollhardes docebant, hanc partem libelli esse deletam. Non ego sex Eleatica oeti in hoc sequi, ut sine qualitatibus deus sit; sed ipsi Eleatici philosophi hoc non tradid0runt. Rectissime autem Zellerus die Philosophi d. Griechen II 1. p.

38쪽

ipsa haec verba at Uebet', ais Guter', quibus ille Sententiae subvenire Studet, in interpretati0ne Arabica desiderantur. Mihi quidem illud a non malo idem significare videtur atque supra illud a non pravis acti0nibus'. Deceptus est Schaberiis ea re, qu0 principium divinum 43, 1 deum existimavit intellegendum esse. Quod v0cabulum Si vertere liceret: ab ill0, qu0 StatuimuS', vel a pr0p0Sit illo nostr divin0', mnia ptime inter Se 0nvenirent. Hanc significati0nem Arabicis verbis Sub-e8Se 0n 08Se me d0cuit vir d0ctissimus Ke88lerus Mar- burgensis. Sed dubito an interpres Arabicus ea, quae in Graec textu exstabant, male intellexerit. Illic enim SuSpicor Seriptum fuisse: απο αυτ ις τῆς ἀρχqς, qu0dvocabulum eadem Significati0ne invenitur adhibitum apud Di0nem Chrys. 0r. 20 p. 297 Dind. ειργηται δε μοι πάντα α ἐκεινηὶ τλῆς αρχῆς καὶ ἐκτροπῆς . . . 0r. 7 p. 37Dind. in γαρ αυτῆς ἀρχῆς ταυτης. Mer 80craticam abulae phil080phiam 8Se qui nuperrime c0ntendit, errainius Τ), nihil pr0bavit. Quae enim e Tabula c0ngessit 80eratis decreta, a mnia

11 n. 1 m0net ne ea ipsi philosopho tribuamus, quae ex eiuS decretis Sequuntur, quae vero equi ipse aut non vidit aut non

pronuntiavit.

Praef. p. XXXIV.

39쪽

- 31 recenti0ribu Sectis, quarum quasi lans erat Socratis disciplina, Sunt iterata. Itaque stendendum erat Tabulam 80cratis praecepti favere etiam in iis, in quibus a Socrate dissenserunt Plat0 St0iei, Cyniei, neque quidquam in h0c per obvenire, qu0 nisi ab iis, qui p08 80- cratem fuerunt, peti non p0tuerit. Ad Plat0nem auct0 pr0v0eavit 33, 3. Qui 0cus cum e0rum, qui Tabulam Cebetis 80cratici esse putant, Sententiae repugnare videretur, sic interpretatus StBrucherus: Litterae et reliquae disciplinae, qua vel ipse Plat0 iisdem magis quam par est deditus ad0leScentibus freni instar esse ait. Quam ad interpretati0nem c0nt0rtam quare c0nfugiendum sit, n0 intellego. Unde enim scimus ita Cebetem S0crati addictum fuisse, ut nihil aliunde assumeret in ii8que rebus omnibus a Socrate Staret in quibus Plat ab illo recesserat γ )- Si 0d in hac re inter se dissenserunt S0crates et Plat0. Vix enim mihi persuadeam S0cratem Plat0nis sententiam de leg. VII 808 r0latam fuisse repudiaturum. Ε0rum, qui auct0ris de phil080phia sententia Plat0nica e8Se voluerunt, n0mina apud eurtinum invenisc0mmem0rata. Argumentis utuntur his ): 0ti0nem 0pini0nis, quae est in Tabula. Casaubonus plane vult

i In l0nge plurimis dogmatis Cebetem, Aeschinem, ceteros

minores, qui vocantur, Socraticos magistrum Suum Secuto eSSe, ex

iis, quae de e0rum ind0le comperimus, perspicuum est. Sed in iis rebu8, quibus minus momenti tribuendum esse videbatur, ceterisqu0que eius aetatis philosophis eos aures praebuisse, ipsa ratio docet. De litteris pariter atque Socratem eos iudicasse testis est ThemiSt. r. 34, 5. Cui non repugnabimus, si Cebetem illud iudicium Platonis 88umpsisse statuemus, quod iis, quae Themistius de dissensi0ne Socraticorum et Platonis exposuit, non tangitur. η De Pythagoricae doctrinae vestigiis, quae nonnulli documento esse voluerunt auctorem Tab Platonicum sui SS V. supra p. 25 Sq.

40쪽

- 32 c0nvenire cum Platone. N0s auct0rem hac in re mult0 propius ad St0ico accedere infra dem0nstrabimus Deinde ei 000, qui est Tah. 23 4 Casaub0nu m0net aliquam similitudinem isse cum 00 Plat0nis 0e0 qui est Menex. 247 e q. Qu08 000 si comparaveris inter e, proieci de similitudine illi assentieris Neque tamen indu id qu0d Casaub0nus vult efficitur Primum enim auctori cum alat0ne AE0nsensim tum demum uesti-m0ni esset Platonicorum in numer illum putandum esse, si Plat ea in re a ceteris phil080ph0rum scholis dissensisSet quae Ver non 80lum apud Platonem, Verum etiam apud ali08 phil080ph08 plurimos inveniuntur eam, de qua agimus, Sententiam Stoicis tritissimam fuisse infra stendemus, iis nihil de auct0ris familia vinci recte m0net Feui linus. accedit aliud illa enim sententia apud Plat0nem n0 occurrit, nisi uti ill Menexeni l000 eius autem dial0gi auct0ritas est infirmissima i). minus etiam audiendus est W0lfius, qui inaeis auct0rem Pla-t0nicum fuisse censet propter eam quae inter Tabulam et Platonis ad Arist0d0rum epistulam/h intercedit c0nsensi0nem. Ut mittam quaerere de uet0ritate Plat0nis quae feruntur epiStularum quae Wolfi 0bversata sunt

tam late patent, ut ex iis cognati0nem quandam arti0rem inter Tabulae auct0rem et Plat0nem nequaquam liceat statuere').

3 cf. Zeller d. Phil. d. r. II 1, p. 18. Platonis epist. 10.' Platonis dialogorum auctorem Tabulae non ignarum sui8Se