M. Tvllii Ciceronis Opera omnia ex recensione novissima lo

21쪽

traque in iis jactari librorum scriptorem auctor,tatem, ut qui ab eodem sonte omnes varie ducti sint. Non ignoramus, editionem Zaroti, edi

lanensem, commemorari, quae ad haec temporassertineat sed quia nobis eam Videre et cognoscere non licuit, nihil de ea pronunciamus etsi nostra nos conjectura ducit eo, ut ex illa ipsa Minuciana ductam suspicemur. Post inucianam ergo prima Iuntina commemoranda est, quae Florentiae a. 1515 8. curata

est per te angeιium. In forma universa quidem sequitur illa superiores Venetas, in quibus orationes pro Fontrio et Roscio Com. ultimum

locum occupant orationesque Verrinae peculiari volumine eo rehensae, sed eodem anno e ressae sunt, propriaque eum praelatione, non ΛΜ

lii, ut in illo, sed ipsius hil. Junt Quod

autem ad textum irationum attinet, Angelius dicit, se castigatissimo A. Colatii Codice usum esse, et aliis vetustissimis exemplaribus: quae sine dubio typographica intelligit nec alia inte, Iigimus, quae Iunia commemorat, ab Angeli in Verrinis castigandis usurpata, per quae, ut insuperioribus, innumera vitia sublata sint: quae est usitata illi aetati praedicatio, non illa nimis liberaliter intelligenda. Ceterum latemur, nos in illa editione orationum multas novas et bonas lectiones reperisae, quas etiam Vidimus saepe Victorium tacite secutum esse, quid prosecto eam editionem non potuit ignorare. Itaque Graevius in talibus lectionibus interdum dicit, primum Victorium sic edidisse, ut V. c. Sull. Is in verbo regionibus, cum untinam ille ignoraret, ut editores inde a Victorio omnes quorum nemo hanc Juntinam editionem commemorat praeter Tuterum, ad Verr. V c. 62. sed reprehendendi causa, cum multis locis cum laude omnemorare Pot

22쪽

xii PRAEFATIO. isset, si eo exemplo satis diligenter usus esset, aut alterum volumen habuisset Ceterum animadvertimus, cim nonnullis orationibus, rudi in Pisonem, nihil proprium habere: inde intelligi

posse arbitramur, eam orationem in Codice Colmtiano non fuisse. Verrinarum exemplum nuPer demum accepimus in Batavis emtum: nec ea licuit nobis recensione uti in textu nostro Concimnando Philippicas ex eadem ossicina prodit

non reperi unde mihi Videor colligere posse, exempla Romana, Brixiana et ediolanensia non habuisse Angelium Verrinarum exemplo usum

esse, sicut orationum universarum, Veneto Pomtesii, aut inde ducto, quod solas Verrinas Mjuncias haberet. Et haec quidem primae quasi aetatis series est. Nova series nascitur ab Aldina editione operum Ciceronis prima 151 sqq. ex Andr. Naugerii

recensione, de qua in recensione operum uniVersorum dictum est. In orationibus quidem primum novus ordo inductus est ad rationem tem- Porum, qui inde in omnes, quae post sactae sunt, editiones venit In textu autem, Vidi, multis Uerium correxiss saepe E suntina, inte dum e Walda eriana, siVe ejus aliqua imitatrice, saepe etiam e conjectura, ut in aliis partibus fecit de quo in recensione et operum uniVediasorum et oratoriorum librorum dictum est. Ceterum haec editio etiam in orationibus basis facta est omnium editionum sequentium nam si quis id editioni P. Manuti malit tribuereri e qumue basin habet exemplum paternum, neque deo aliud post factum est, ab editore quoque, quam ut textum Aldinum, pro facultate librorum, aut ingenii et doctrinae, emendatiorem saceret, Vel pleniorem unde in omnibus augerianae lectionis reliquiae reperiuntur.

23쪽

PRAEFATIO. XIMSequitur, ut, quid secuti Aldum majorem ed

tores operum uniVersorum prosuerint aut prodesse voluerint orationibus, dicamus. In quo possumus esse breviores, cum in operum uniVersorum

editionibus recensendis, quae huc pertinent, dicta sint. Itaque hoc modo dicendum nobis videtur, primum in Cratandri, et post eum Hervagii editione e codicibus Germanicis et lacunas plures expletas esse orationis pro Flacco et in Vatinium, et vero etiam loca quaedam esse bene correcta per meh. Bentinum, qui Cratandrinae editioni praefuit quae pariter eodemque modo facta sunt inmerVagiana, qua lacunas quidem, in Maetiam , Iae ibi prope tertia parte auctior facta est. bservavi, permulta hujus editionis Iectiones esse easdem in Victoriana, eodem tempore acta, nec modo bonas, sed etiam Vitiosas, ut pro omto in hominibus pro nominibus c. 4. In Cra-tandrina primum variae lectiones emss. et edd. aut conjecturis Virorum doctorum notatae sunt, in marginibus illae dispositae id imitatus est Here lanae qui praefuit, sed ut ad calcemuri cerei earum libellum, parum quidem commode ad eruditorum hominum usUS. Victorici, qui est his proximus, orationibus

non multum operae naVatum est. nam et notarum

prope nihil est, quod ad eas pertineat, et magis aliquem interdum locum arripuit, quem vel libris editis, vel per conjecturam sanaret, quam totum corpus curavit quod illi non minus quam epistolis praestare poterat, praesertim cum iterum opera universa ederet triginta prope annis post primam editionem. Unde fit, ut in orationibus quidem Ciceroma non multum novi alumenti

critici sit ab editione Victoriana Et quoniam hanc editionem expressit Rob. Stephanus ab ejus etiam editione nihil spei datur Critico, uti

24쪽

PRAEFATIO. nec ab Gryphiana 1540 quae et ipsa se tot

rimam sequi profitetur nisi quod Ferrinis Verrinas et Philippicas e libris veteribus se comoxime diciti Neque vero de dationibus Gryphiο- , Curi Stephani, Camerarii, Pauιι Manum, Sim. --ιtnam, Id junioris dicere attinet: cum nihil proprie orationes iis debeant: quid communitae cum aliis libris Ciceronis eo, quem ante diximu loco, demonstratum est quod et des mi ni in

valet. Inter Gryphianas est una a. 1570 sq. facta, cui M. Mieh. Bruttis praefuit: ex ea ducta est editio orationum acta Anise . P. Plantinum a. 1ώ84. . cum Bruti notis qua. docent, eum nullis libris scriptis usum esse, sin modo conjecturas vel suas vel aliorum attuliano,

et delectum suo judicio secisse: in quo inprimia

favebat Lambino unde saepe durius Molpitur a Gebhardo et Grutem. Nam Gruterus quidem in editione illa gua eia berrima orationibus aequaliter eum ceteris libris omnibus operam navavit, usus codicibus egre Palatino inprimis antinuissimo, quem ille disit nonum v. ad Ori Pro νιι 2. Turingico, qui Graevio Erfurt-sis est, iis potius quibusdam ejus excerptis, et aliis Libris quidem editis pluribus, sed ne omnibus, nec satis diligenter usus est, ut supra jam monuimus in lectionibu

rue deligendis, nimis dum libris quibusdam assi

ictus est, non satis elegans est, ut in universia

operibus de quo Gruteriani textus vitio alibi diximus. Ceterum Gruteriani nominis auctoritas secit, ut textus ille orationum optimus haberetur, et v at nomen obtinuerit ad nostra usque tempora, praesertim postquam et adae G novio repetitus est. Et nae quidem de exemplis orationum inter cetera Ciceronia verax quibus

25쪽

itemque nuperum Latamantile: ad Graesitim veniamus, qui universa quidem opera Ciceronis edere voluit, sed tantum partes princit sis obvii in his orationes, qua sex voluminibus Ain stet ami edidit, nova, nec ante ipsum in cicer uis libris usurpata ratione. Ac textum quidem ipse suo modo ac judicio. eonstituit in quo pluribus ille scriptis libria sua est, esuriensi maxime et Dresdensi in iis quidem partibus, quarum exemplum illi hahebant, excerptis inde acceptis per amicos : libros ipso non in manibus habuit Tum exemplis ditia

usus est ex antiquo genere, nec multis adeo, necsPtimis, nec accurate et constanter multaque

tisioravit, quae erant in illic ais, quos in man, hus habebat, libris id quod et in Grusero not vimus. Unde fit, ut interdum in nullo libro esse

dicat, quod nos in non uno reperimus Causam hujus vitii fuisse puto non in ipso, sed in eo, cui collati em librorum cum vulgatis exemplis mam saet: nam libellis quidem Variarum lectionum,

Quique volumini subjectis, nihil negligantius in e genere factum vid3. Eademque et aliis viris doctissimis fraus acta est, qui non ipsi libros

eosque Constanter conserrent in textu constituem , saepeque optima lectiones latuerunt eoa, eum alienis, hominum mercenariorum, certe ali nam rem acturorum oculis et diligentiae remeommisissent. Itaque mihi hanc legem semperscriptam habui, ut ipse in his rebus meis oculis riderem, qua lege servanda multa tum aliis libris, tum in his Ciceronianis vidi, quae nec alii ante

me Viderunt, nec alius viderit, qui non satis armatus patientia et constantia ad hunc laborem accesserit. Ceterum sateor, textum Gruteri num sive Vulgatum a Graevio non paucis lociis,

26쪽

xvi PRAEFATIO. bene mutatum esse, unde et ipse correctiones saepe sum secutus. Quod ad notas attinet, imterpretibus et orationes intelligere cupientibus destinatas, praeter Asconii et alius antiqui Grammatici Scholia, optimorum interpretum, Hotin manni, qui et a critica parte orationibus plurimum profuit, et libro antiquo adjutus et judicio egregio, Lambini, et .manutii integros commentarios, aliorumque Vel in singulas orationes notas, vel delectas addidit. Ipsius quidem ex hoc genere valde bonae pleraeque sunt, inprimis ad exquisitae latinitatis intelligentiam utiles. mtomanni commentarius primum prodiit Ρaris. a. 1552. s. iterum castigatus denuo I 554 desinit in or pr. L. Manilia. Ρost hunc neminem reperi, qui orationes universas separatim ediderit ad Criticorum et intem pretum usum nisi ex hoc genere est ea, quam Mare Antonius erratius curavit atav. 1729. 8. Voll. 4. cum argumentis, analysi et animadversionibus. Non contigit mihi ejus usus nec eam habere Valde ut videre cupii, qui ex ipso titulo videbar intelligere, eam pueris destinatam

esse ceterum illum orationibus Ciceronis prodesse in altero genere, quod eriiditis destinatur,

instituisse in Epistolarum libris sex in orationes Ciceronis, Venetiis a. 738. . editis, id vero

non tacendum est nec tamen possum dicere, ab eo mihi in rebus multis, praesertim ad criticam rationem pertinentibus, satisfactum esse.

Restat, ut aliquid de Philippicis separatim

dicamus, quando eae a pluribus separatim curatae et editae sunt. Et initium quidem ita edendi Roma secisse arbitror mr Gallum, cum praelatione M. Campani cujus exemplum videre mihi non contigit. Sed quoniam eodem tempore easdem ad calcem ceterarum orationum edidere

27쪽

m--nitis et Pannartitis, vix dubitem, hos saui exemplum repetiisse : in qua re nos certum docere potuisset Quirinus Cardinalis, si in Lhro, de optimis scriptorum editionibus, ubi p. 232. Sisinhemianum exemplum primum facit, Voluisset nos docere, an et quid interesset interutrumque exemplum quod illi sacile orat actu, eum sine dubio utriusque editionis exemplum sit in Vaticana aut aliis Romanis bibliothecis Edutae post sunt Venetiis 1474. f. a Io de Colonia,

quam editionem, nuper in BaisVis emtam Commvimus meram esse Romanae illius, Sueinhemianae, repetitionem. Secuta est Vicetin a. 1488. f. eum Maturantia commentario, cujus commemoratio, nescio quomodo, nuper in Bibliotheca

Fabriciana excidit, cum ipsi habeamus a sat longo tempore ejus exemplum. Hujus textus item rarissime ab illa abit, sed abit amen aliquibus locis, vel correctis vitiis evidentibus operarum aut lirariorum, vel novis lecti mibus inductis a Maltirantio, qui et in praelatione ait, se Plura

vina sustulisse. Eam secuta maxime Videtur MediMatiensis, quae Correctiones quasdam cum

ea communes habet vid. e. e. XIV, 11. Primi quidem de textu harum orationum insigniter meruere meronymus .rarius, Muretus es me reus, si Vaticano antiquissim et optimo libro, itemque aliis nec tamen a conjecturis illi alieni; eorumque, Praesertim aerni, correctionibus a Graevio multi locis textus Vulgatus emendatior est sacres. Nam Gruterus quidem istorum vir

rum notas videtur ignorasse neque enim antiquissimo libro Vaticano nihil tributurus erat. Ita onpositis et descriptis praesidiis omnibus

bene concinnandi textus Ciceroniani, quae quudem a libris editis esse possunt antequam adiatorum genus, quod in libris scriptis est, progredi

28쪽

xviii PRAEFATIO. amur, quae pars illorum praesidiorum nobis suppeditaverit, videtur dicendum. In quo Vere licet diceres majores nos superioribus omnibus copias habuisse. Nam et ipsi, amore Ciceronis a pueris eapti, qui scriptis illius Per annos multos legendo interpretandoque tractandis, actus est ita et

magnus et constans, ut vix credam majorem esse in quoquam posse, a multis annis ex omnibus regionibus, ubi literis honos est, conquisivimus eXempla, praesertim antiqua et ad crisin utilia, nec in eo ullis sumtibus pepercimus, dum studio nostro satisfaceremus atque in eo et lavit nobis sortuna, saepe in manus non cogitantibus deserens, per occasiones Varias ejus generis exempla: denique nobis ad praesentem usum XemPla quaedam rariora suppeditata ab aliis sunt, ut Ampra commemoravi: sicut et in aliis partibus librorum Ciceronianorum actum est. Itaque nobis,

in hac quidem parte, nihil defuit, quod aut necessarium nobis aut opportunum ad institutum nostrum esset, nulla editio, quae usum aliquem habere criticum videri posset inde ab Romana iisque usi sumus sic, ut supra diximus, libros Veteres Ciatico esse tractandos id quod et superior illa

recensio exemplorum Omnium, et notae nostrae

docebunt. Nec vero parum iste labor nobis profuit, ut in his orationibus, ita in ceteris libris, non modo in hanc partem, quae inprimis spectatur, ut materia delectus congereretur idonea, sed etiam ut conjecturae nostrae, qua e rerum et linguae natura seceramus, firmarentur de quo

uno genere in universum dictum est in praelatione operis hujus universi. Sed haec pars operis et usus critici libris editis communis est cum scriptis, de quibus restat, ut dicamus. Codices si orationum, e quibus primae editiones duciae sunt, quales suerint, cujus aetatis, non

29쪽

PRAEFATIO. x xsane constat. Si habuissent earum auctorea totum orationum, quas habet quaeque, corpus, uno Volumine comprehensum recentes admodum suisse certum esset. Nam in utroque exemplo insunt eae, quas Primus illo seculo regius e Germania in Italiam attulerat. Sed ut nune nullus, quod sciam, codex scriptus reperitur, qua omnes habeat, sic et illo tempore per plura Volumina dispersas suisse orationes ac distractas non potest dubitari. Neque enim multi omne or tiones usibus suis aptas, sibique legendas put bant: sed pro suo quisque consilio et studiorum instituto descriptam aliquam earum partem his

bat. Itaque et nunc in bibliothecis Codicea

scripti reperiuntur, Vario, saepe perexiguo oratim num numero. Inprimisque saepe et a multia scribebantur orationes eae, quae essent stud, Osis eloquentiae aptissimae, hoc est, faciliores ad intelligendum atque etiam elaboratiores et puleriores a verborum, figurarum, locorum commmnium copia, et numerorum concinnitatisque sum,tate, ut aniliana, mitoniana, pro Archia, Madicello, etc. unde et hae ipsae sunt emendatiores. Quae autem essent dissiciliores ab argumento et aliis causis, earum raro exempla noVa fiebant,

quippe tantum doctioribus, et in his quoque, ut nunc est, paucis legi solitae. Itaque et nunc harum

talium orationum scripta eXempla rara sunt; eaque Causa est, quare eae rationes minus emendatae

sint, habeantque dissiciliorem ceteris emendati nem, interdum nec intelligi, nec corrigi possint. Interim bene haberet, si emendatiore satis diligenter a multis legerentur, atque etiam ceterae a doctis hominibus non negligerentur nimis nam satis esset ea, quae sine Vitio sunt, hoc est,

maximam partem legi atque intelligi. Nec vero ea dissicultas homines doctos, et in criticis rebua

30쪽

recte exercitatos, deterrere ab emendandi at infe pretandi studio et cura debet, si serie libros vel non cognitos ante, vel parum diligenter usurpat reperiant, per quos mederi vitiis inveteratis Ilo aint, vel ingenii quaedam elicitas aut subtilit offerat, quod libri negarint. Sed ad libros no vos veniamus. In apparatu totur nostro libro--, quo in has orationes recognoscendas instructi venim , fuere tres scripti, e bibliotheca Ouelse istanc liberaliter nobis suppeditati Primus iuviebat Verrina priore Mnon ille vald antiquus, ae tam satis bonus, inprimisque ita saepe eo enitens ei,. qui apud superiores Criticos C aeratu , nunc, posteaquam in regiam Ρaristia

liothecam venit. Regius appellatur; sivae descriptus ille ab hoc, sive ab alio quo ex illo te derivato. ec ille nihil nobis prosuit adaerim constituendum. alter aliquot orationum 4rudex in membrana quidem scriptus erat, sed allo junior, qui, si non admodum ad emendandum, vinea subinde ad veram lectionem firmandam

prosilita mertimis sui Philippie-- orationum,

atroque illo antiquior, seculi undecimi aut sequentia.mam in hoc genere non definiri praecige tempuni sest, cum scripturae forma non singulis seculia variaverit, ut bene demonstrant iovi tractatuadi unatici auctores Sod in his irationibus

etiam usus sum arietates lectionis e Codiconeriptes bibliothecae Lugdunensis in malavis, Quem olim cum textu oraeviano contulera P. I rmannus mastor, itemque e Codicemuydec Periano, cum eodem textu collato a P. Burmannoaeeundo V. c. utraque illa ab hoc mihi, pro ejus an me benevolentia, suppeditata. Codex Lummaeensis desinit in oratione octava omnes autem hi odices habent lacunas quasdam, dum in hisae orea alteram a quintae e. 12. Hrbim QN