M. Tvllii Ciceronis Opera omnia ex recensione novissima lo

발행: 1815년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

imnitem et, ut morbo simulato, non, quid res md ret, ed, quemadmodum non responderes, deliberaret:

deinde reliquis diebus, hi criminibus, his testibua et

urbania, et provincialibus si obriatus atquo oppressus eat, ut his ludorum diobus interpoestra, nemo istum tomperendinatum, sed eondemnatum judio e qua apropter ego, quod ad me attinet, judices, vini non enim spolia C. Verris, in xistimationem populi Romani oncupivi. meum fuit eum ea a nee domina accusandum qua causa sui justior, quam a tam illustri provincia defensorem constitui et doliolreipublicae oonaulere quid jam reipublica honestius, quam in tanta invidia judiciorum addueare hominem,

indua damnatione totus ordo cum populo Romano et in laudo et in gratia possit -- tendero ac persu dere, hominem nocentem adductum eme quia est in populo Romano, qui hoc non ex priore aetione abat Ierit, omnium ante damnatorum foetem, furta, flagitia, at in unum locum conserantur, Vix cum hi jus parva paris aequari conserrique Vos, quod ad vestram

famam, existimatiouom, salute u communem peditinet judices, prospicite atque consulite. Splo orveater facit, ut peceare in summo reipublieae deis, mento a periculo non postitis. Non enim potest sperare populus Romanus, esse alios in senatu, qui recte possint judicare, vos si non potueritis. Memeest, cum de toto ordine desperarit, aliud genus hominum atque aliam rationem judiuiorum requirat. moe

7 -- μα eis. Meus hie inuria antistimetione impeditioriseius est. Sunt tria membra os ii, quae via a ponit in murii: respondet interrogandi figura lycum ea inae dere. 2 reipublieae e sule . M ostendera a pereuadere h. ., te in altero et tertio membro, male interrogandi nota vae addita in Ipso Graeuius bies impedivit. In Ela Aldi N. recte interpuncta ista sunt.

232쪽

si vobis ideo levius videtur, quod putatis nus esse grave et incommodum judicare antelligere debetia Primum inter se, utrum id onus vosmet imi me sitis an, quod probare populo Romano fidem vestram et religionem non potueritis, eo vobis udicandi potes tas erepta sit deindo etiam illud metitate, quantos. riuulo venturi simus ad eos judices, quos Propter od, um vestri populus Romanus de vobis voluerit judieare. Verum vobis dicam id, quod intellexi, Judiues

minea scitote esse quosdam, quos tantum odium vestri diuis teneat, ut hoc palam jam dictitent, se latum, quem sciant esse hominem improbissimum, hoe uno nomine absolvi velle, ut ab senatu dudicia per unominiam turpitudinemque auserantur. Baee me, jud, ces, pluribus Verbis vobiscum agere coggit non timor meus de vestra fide, sed si es illorum nova, quae cum Verrem a porta subito ad Judietum retraximet, non nulli suspicati sunt non sine causa illiu eo ilium tam

repente esse mulatum.

Nunc, ne novo querimoniae genere uti possit Hoditensius '' et ea dicere, opprimi reum, de quo nihil dicat accusator nihil esse tam periculosum fortunia

innocentium, quam tacere adversarios et ne aliter, quam ego Velim, meum laudet ingenium, eum dieat, me, si multa dixissem, sublevaturum suisse eum, quem contradicerem; quia non dixerim, perdidisam morem illi geram ista oratione perpetua non quoniam Misit necesse Verum ut experiar, utrum ille serat mo-

η e ea dicere. Quorsum a Vereor ne exes ortum si Nam si maxime colon post dicere ponas, ut est in ed. pr. tamen durum maneti In altero membro etiatu simpliciter est, cum aleat. Forte etiam suuita quod esset elegantius, et a saepe si eum verbo diem est apud Ciceronem. V. Clav. in ua.

233쪽

A . II LIBER PRIMUs. MIlestius, me tunc aeuisse, an uno dicere. Hi tu fortasse eris diligens, ne quam ego horam de meis I gitimis horis remittam nisi omni tempore, quod mihi

lege concessum est, abusus ero, querere desim atque

hominum fidem implorabis circumveniri C. Verrem, quod accusator nolit tamdiu, quamdiu liceat, dicere. 'quod mihi lex mea causa det, eo mihi non uti noullaehit 8 am accusandi mihi tempus mea causa

datum est, ut possem oratione mea crimina causamque

explicare hoc si non utor, non tibi injuriam lacio, sed de meo jure aliquid et commodo detraho. Causam enim, inquit, cognosci oportet. Ea re quidem, quod

aliter condemnari reus, quamvis sit nocens, non potest.

Id igitur tu moleste tulisti, a me aliquid tactum esse, quo minus iste condemnari posseil Nam eausa cognita multi possunt absolvi incognita quidem condemnari nemo potest 'Adimo enim comperendinatum. Quod habet lex in se molestissimum, bis ut causa dictatur, id aut mea caua potius est constitutum, quam tua, ut nihilo tua potius, quam mea. am si bis

dicere est commodum, certe utriusque Commune est.

Si eum, qui posterius dixit, 'us est redargui accus toris causa, ut bis ageretur, constitutum est. Verum, ut opinor Glaucia primus tulit, ut comperendinaretur reus antea vel judicari primo poterat, vel amplius

'Minin m. t. m. e. det. Asconius habet dedit, quod verum esse

puto. Assimo iam eo--. Hoc diei e persona adversarii, estque in eo objectio, ut ante causam enim cognosci ποτtet. In sequentibus eat responsio in qua confusio oria est e non accurate Observatario ma orationis nec est una eommoda sententia, in vulgata ratione inte pungendi hae Ad comperendinatum, quod iamrur aut, meri hic posterius nullum habet consequens. Locus sic est interpum

gendus, ut seci, et pro altero quod scribendum M. Vitiosum c d p perit prava interpunctio Anc correctionem, quam sis libris feci, necessario, ut putavi, si audaciorem judiem periti, rogo, ut Moseant

234쪽

pronuntiari. Utr- tu putas legem molliorem fm3inor illam veterem, q- Velinito absolvi, vel tarde eondemnari linebat. Ego tibi illam ouaam gememtituo, qua lege multi semel accusati, Eme dista causa, semel auditia testibus, condemnati tunt, nequaquam tam manifestis, neque tantis eriminibus, quantia tu eonvinceris puta te non hac tum atroci, sed ina Iem mitissima causam dicere. Accus is rea ne his testibus editis, cita mittam in conamum, ut, etiamsi ex ampliandi saeta potestatem, tamen isti 10 turpe sibi extatiment, vim primo judicare. Eram, si causam cognosci opus est, parumne cognita est' dira, mulamus, Hortensi, quod saepe experti in dacendo sumus quis non magnoster attendit um am, in hoc quidem genere causarum, ubi aliquid ereptum, aut ablatum a quopiam dicitur 3 nonne aut in tabuli aut in testibus omnis exspectatiocindicum est ' Dixi prima actione, me planum esse lacturum, C. Verrem Η- quadringeniles contra legem abstulisse. Quid hoc lanius egissem, si ita narrassem l Dio quidam sui Halasinus, qui eum ejus filio, praetore Sacerdote, hereditns a propinquo permagna venisset, nihil habuit neque negotii, neque controversiae. Verres, imulautetigit provinciam, statim Messanam litteras dedit:

Dionem evocavit: alumniatores e sinu suo appo fuit, qui illam hereditatem Veneri Erycinae commissam esse dicerent hac de re ostendit seipsum cogniturum. Possum deinceps totam rem explicare: deinde ad extremum id, quod accidit, dicere Dionem Η- decies centena millia numerasse, ut causam

i tu mitium Q ut J legans Mee et frequens Clamoni mitio indididum moratur lectores. Senaeas est ubi testes erim auditi post ora tionem meam et interemati e Nero, ut jussi a ita hine Meti e ν--s tentias sexaut, ut ampliare non audeanti

235쪽

eertissitam obtineret praeterea greges e munt ejus istum Rhigendos exiresse argenti estisque straginiae quo suerit cumas auferendum. Hae nequis eum mo digerem, neque cum tu negares, magni,

menti nostra esset oratio. Quo tempore igitur aures judex erigeret, animumque attenderet 8 cum Dio ipse prodiret, eum eteri, qui tum in Sicilia negotiis Dionis interfuissent eum per eo ipsos dies, Per quos causam Dio diceret, reperiretur pecunias sumsim. mutuas nomina sua exegisse, praedia vendidisse: eum tabulae virorum bonorum proferrentur eum, qui pecuniam Dioni dederunt, dicerent se jam tum indisse, eo nummos sumi, ut Verri darentur eum umDei, hospites, patroni Dionis, homines honestissimi,

haec eadem se audisse dicerent. Opinor, cum hae fierent, tum vos audiretis, sicut audisti tum causa agi videretur. Sic a me sunt acta omnia priore ae-tione, ut in criminibus omnibus nullum esset, in quo quisquam Vestrum Perpetuam accusationem requis ret esse quidquam a testibus dictum, quod aut vestri im cuipiam esset obseurum, aut cujusquam oratoris eloquentiam quaereret. Etenim sic me ip- i sum egisse memoria tenetis, ut in testibus interrogam dis omnia erimina proponerem, et explicarem, ut, cum rem totam in medio proposuissem, tum denique testem interrogarem. Itaque non modo vos, quibus est jud, candum, nostra erimina tenetis, sed etiam populus Romanus totam accusationem causumque cognovit.

tametsi ita de meo facto loquor, quasi ego illud meam tum eatias agi rid. Graevius e Cod. r. addi vult vere. Sed id est a glossa, quae est et in s. Gu. a Nero esse. Edd. vulg. habent nego ego esse. Semper το delandum putavi mine delevi, uta in edd. r. non est nec habet

Μs. n. aruomodo natum sit, Mile intelligitur.

236쪽

204 in VERREM

Voluntate potius, quam vestra injuria adductus seeerim. Interposuistis aceusatorem, qui, cum ego mihi et, dies solos in Siciliam postulassem, o et III sibi in Achadam postularet menses mih tres eum eripuissetis ad agendum maxime apirimitos, reliquum omne temyus hujus anni me vobis remissurum puta tis ut, cum horis nostris nos essemus usi, tu hinis interpositis, quadragesimo post die responderes deinde ita tempus duceretur, ut m Glabrione ramiore, et a magna parte horum judicum, ad praetorem alium tulis esque alios veniremus. Haec si ego non vidissem; si me non omnes noti ignotique monuissent,

id agi, id cogitari, in eo laborari, ut res in illud

tempus ejiceretur, credo, si meis horis in ace ando uti voluissem, vererer, ne mihi erimina non suppeterent ne oratio deesset: ne vox vireaque defiedirent ne, quem nemo prima actione defendere ausus esset, eum ego bis accusare non possem. Ego meum

eonsilium tum judicibus, tum populo Romano pro vi. Νemo est, qui alia ratione istorum injuriae atque impudentiae potuisse obsisti arbitretur. Etenim qua stultitia fuissem, si, quam diem, qui istum eripiendum

redemerunt, in cautione Viderunt, cum ita caverent,

si post kalendas an in consilium iretur in eam diem ego, cum potuissem vitare, incidissem l uno mihi temporis ejus, quod mihi ad dicendum datur,

quoniam in animo est causam omnem exponere, M

12benda ratio est diligenter Itaque primum illuma ut res in illud tempus. Ρossum utcunquo illud explieam, ut re seratur ad superiora. Sed in diversa tempora memorantur. Semprestatui, legendum esse adiud tempus. Hujus confusionis multa exempla in libris ser et edd. reperi, etiam in Ciceronianis, ut pluribus post laeis videbimus. . in eam diem incidissem v clav. in h. v. extri

237쪽

AcT II LIBER PRIΜUs. 205aetum istius vitae turpissimum et flagiti larimum praetermittam nihil a me de pueritia suae stagitiis

peccatisque audiet, nihil ex illi impura adoleaeentia sua quae qualis fuerit, aut meministis, aut ex eo, quem sui simillimum produxit, recognomere potestis. Omnia praeteribo, quae mihi turpia dictu videbuntur: neque solum, quid istum audire, verum etiam, quid me deceat dicere, considera . Vos, quaeso, date hoc, et concedite pudori meo, ut aliquam partem de istius impudentia retieere possim. Omne illud tempus, quod fuit, antequam iste a m gistratus remque publicaminecessit, habeat per me solutum ac liberum. Sileatur de noelumis ejus haechationibus ac vigiliis ;lenonum aleatorum perduetorum nulla mentio fiat; damna, dedecora, quae res patris ejus, aetas ipsius Pertulit, praetereantur lucretur indicia veteris ins miae patiatur ejus vita reliqua me hanc tantam da turam eriminum sacere. Quaestor Cn. Papirio consuli suisti abhinc annos quatuordecim ex ea die ad hane diem quae laetati, in judicium voco. Hora nulla Vacua a furto, Melere, erudelitate, flagitio reperietur. Hi sunt anni consumti in quaestura, et legatione Asiatica, et praetura urbana, et praetura Siciliensi.

Quare haec eadem erit quadripartita distributio totius

aecusationis meae.

Quaestor ex senatusconsulto provinciam sortitus 13 es obtigit tibi consularis, ut eum e naule Cn. adi

aut ex eo, quem. Hotomanima praesertos ni lectionem is quae recipienda est, si mrtum sit, .filium Verris in judicio adfuisse; quod Hotomanno videtur. - μι -- minius es. Ne hie haereant studiosi in eonjunctione Seti et sortis sortitionem praecedit Seium, de quaestoribus in prori clam per sortem mittendis. Alias sere omittitur Set mistri ni additum est, ut opinor, ad explendam orationem, ne membrum hoc nimis

breve esset.

238쪽

ne esses, eamque provinciam obtineres. Erat tum dissensio civilian de qua nihil sum dicturus, quid aemure debueris unum hoe dico, in ea modi tempore omne statuere te debuisse, utrum malles sentire atque defendere. Carbo graviter serebat, sibi quaeatorem obtigisse, hominem singulari luxuria atque inertia. verumtamen ornabat eum 'beneficiis omnibus. Ne diutius teneam pecunia attributa, numerata es p laetus eat quaeator in provinciam venit in Galliam exspectatus ad exercitum consularem eum munia. simulac primum ei oecasio via est,ic noscite hombris principium magistratuum gerendorum et reipublicae administrandae, aversa pecunia publica; quaestor eonsulem, exercitum, sortem provinciamque dea ruit. Video quid egerim erigit se aperat, ibi auram posse aliquam amari, in hoc crimine, vol-tatis assensionisque eorum, quibus Cn. Carbonis modi tui nomen odio sit quibus illam relictionem proditi nemque consulis sui gratam sperat fore. Quasi verui eupiditate defendendae nobilitatis, aut studio aditium secΘrii, ac non apertissime consulem, Exercitum, provinciamque compilarii, et propter impudentisaimum

a beneficiis omnianu. Deleri Felisque, quod abest ab edd. r.

Primus Victorius addidit, quem statim P. anutius secutus est et ima cetori nec habent id verbum m. meliores, ut Ers. m. δ' Muaestor cina. Ne quis putet inane esse φωrator additimi est praeter necessitatem illud quidem, sed ut elegantior et emeaeior esset oratio, quaestore cum consule conjungendo. xempla plura sunt hujus artifieii 1ip. Ciceronem, Livium, Tacitum. auram 'oluntatis assensionisque. Edd. r. habent disse inares usque ad victorium et g uaces. Primum pud P. anutium reperi asinin misyPe, quod et Μss habent plures honi. Inter Gramis nos unus Francinnus, cui consentit Gueis dissensumis habet, unde et intextum recepit Graevius. Non sustinui imitari. Voluntas et assen sunt synonyma, alterum explicat prius. Quia ad auram refertur utrumque, quae uon est adversa hoc sensu, araensionis verum videtur. Sed tamen et dissensioma milieari potest. Nempe ea reta enda in ad Ckeronis orationem.

239쪽

surtum aufugerit. Est enim obscurum, et Husmodi factum ejus, ut possit aliquis suspicari, C. Verrem, quod ferre novos homines non potuerit, ad nobisit tem hoc est, ad suos transisse nihil fecisse propter pecuniam videamus, rationes quemadmodum retinterit. Jam ipse ostendet, quamobrem Cn. Carbonem reliquerit jam se ipse indicabit. rimum brevitatem 14

Hoc est rationes referret hoc modo aut ego, ut tu, Hortensi, aut quisquam hominum retulit 3 quid hodesti quae impudentia i quae audaciat quod exemplum ex tot hominum rationihus relatis hiuusmodi est ΤIlla tamen H- a xcenta millia, quae ne sus quidem potuit, quibus data essent, describere, qune se Arim, ni scribit reliquisse, quae ipsa - sexcenta millia, reliqua saeta sunt, neque Carbo attigit, neque Sulla vidit, neque in aerarium relata sunt. Oppidum sibi elegit Ariminum, quod tum, cum iste rationes reser bat, oppressum Ireptumque erat non suspicabatur id, quod nunc sentiet, satis multos ex illa calamitate

Ariminensium testes nobis in hanc rem reliquos sse. Recita denuo. P. LEMTULO L. TRlARIO QUAESTORIBUS URBAN B, RE RATIONUΜ RELATARUM Bectia.

Ex s. c. Ut hoc pacto rationem referre liceret, eo Sullanus repente factus est, non ut honos et dignitas

Sela. me quo reseram, meis, si fuit initium rationiam recitandarum. Sequentis, Ut Mesaeis, eontinent judicium cicerus, et reprehemionem.

240쪽

20 IN VERREM nobilitati restitueretur quodsi illine inanis prosa

gisses, tamen ista tua sum nefaria, proditio eo ultitui, scelerata judicaretur. Malus civis, improbus consul seditiosus homo n. Carbo fuit. Fuerit allis: tibi quando esse coepita posteaquam tibi meuniam,

rem frumentariam, rationes omnes suas exercitumquaeommisit. Nam si tibi antea displicuisset idem smeisses, quod anno post M. Piso quaestor em L. Scipioni consuli obtigisset; non attigit Munium,

non ad exercitum prosectus est quod de republiea sensit, ita sensit, ut nec fidem suam, nec morem,

15 dorum, nec necessitudinem sortis laederet. Etenim si haec perturbare omnia, et permiscere Volumus; in tam vitam periculosam, invidiosam, insestamque ressidemus; si unam religionem sors habebit, 'nullam sanctitatem conjunctio secundae dubiaeque sortunae, nullam auctoritatem mores atque instituta majorem. Omnium es communis inimicus, qui sui hostis suorum. emo umquam sapiens proditori credendum putavit. Ipse Sulla, cui adventus istius gratissimus esse debuit, ab se hominem, atque ab exercitu suo removit Beneventi esse jussit apud eos, quos suis partibus amicissimos esse intelligebat: ubi iste summae rei causaeque nocere nihil posset ei Postea pra

'Minim, ete. Hic est exemplum formae mus, quam alibi adiu lavimus, cum interponitur conclusio inter duo argumenta : Si Meepe

turb. Dium etiam p. reddemus ri minam M. Pro m Mepert. -- inutiam ei. - totam vitam p. reddemus. Tum mox pru

invidiosam edidit Graevius insidiosam, quod Μgs quidam ha es, et Lambinus primum edidit Edd. . anutii et Ald. N. tantum habent perieuissam se estumque, quod optimum puto. Si alteriitrum invi

aut insta deligendum sit, hoc cum Graeci sequar: nam auerum plane alienum est. In sequentibus . 39. his respondent, malum sn tus, peri um. nullam societilem conjunetis. Hoc est absurdum . . . r

novius correxit sanctitatem, quod recepi, eod- et Mam nudomum quo aliae emendationes x-ptae sunti

SEARCH

MENU NAVIGATION