M. Tvllii Ciceronis Opera omnia ex recensione novissima lo

발행: 1815년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

periculum quid est igitur, quod fieri pomita non

obscurum, inor, imum abaeo tum Fructum istum laudis, qui ex perpetua oratione per 3 potuit, in alia tempora reservemus nune hominem tabulis, testibus, privatis publielmus litteris auctoritatibus saccusemus. Res omnia mihi tecum erit, Hortensi. Dieam aperte. Si te mecum dicendo ac diluendis uriminitas in hac ausa contendere putarem ego suoque in accusando, atque in explicandi criminium

operam consumerenti nunc, quoniam pugnare contra

me instituisti, non tam ex tua natura, quam ex istius tempore ei causa, maluisse necesse est isti modi rationi aliquo consilio ohsistere. Tua ratio est, ut secundum hinoa ludo mihi respondere incipias me ut ante primos ludos comperendinem. Ita fiet, ut tua ista ratio existimetur astuta meum hoc consilium, necessarium. Verum illud, quod institueram dicere 12 mihi rem tecum eme hujusmodi est. Ego eum hane

usum, Siculorum rogatu me issem, idque mihi struplum et praeclarum existimassem, eos Velle meae

fidei diligentiaeque periculum sacere, qui innocentiae abstinentiaeque seciment: tum, AEuseepto negotio, majus mihi quiddam proposui; in quo meam in rempublicam voluntatem populus Romanus perspicere

posset am illud mihi nequaquam dignum industria

conatuque meo videbatur, istum a me in judiciumjam omnium judicio condemnatum vocari, nisi ista tua intolerabilis potentia, et ea cupiditas, qua per hosce annos in quibusdam dudiciis usus es, etiam in istius hominis desperati causa interponeretur unc Vero, quoniam haec te omnis dominatio regnumque judici rum tantopere delectat, et sunt homines, quos libidinis

212쪽

infamiaeque suae neque pudeat, neque taedeat; qui quasi de industria in odium offensionemque populi

Romani irruere videantur hoc me profiteor susedipisse, magnum fortasse onus, et mihi perieulasum, verumtamen dignum, in quo omnes nervo aetatis industriaeque meae eontenderem. Quoniam totis ordo paucorum improbitate et audacIa premitur, et

urgetur infamia judiciorum profiteor, ut generi

hominum me inimicum, accusatoren odiosum, assi. duum, acerbum adversarium. Hoc mihi sumo, Momihi deposco, quod agam in magistratu, quod agam

ex eo loco, ex quo me populus Romanus ex M. Januar. secum agere de republica ac de hominibus improbis voluit 'hoc munus aedilitatis meae populo Romano amplissimum puleherrimumque m liceor. --neo, medico, ante denuntio qui aut deponere, aut recipere, aut accipere, aut polliceri, aut sequestrea, aut interpretes corrumpendi judicii solent esse, quique ad hane rem aut potentiam, aut impudentiam suam prinsessi sunt, abstineant in hoc judicio manus animosque 13a hoc scelere nefario. Erit tum consul Hortensius cum summo imperio et potestate; ego autem aedilis, hoc est, paullo amplius quam privatus tamen haec hujusmodi res est, quam me acturum esse polliceor, ita populo Romano grata atque jucunda, ut ipse eo aut in hae causa prae me minus etiam, si fieri possit,

quam privatus esse videatur omnia non modo commemorabuntur, sed etiam expositis certia re a Memε hoe munus aediluatis . Loeus elegans adludit ad ludos aedilbtios, quae munera dicebantur proprie unde interdum a Cieerone -- ganter ad alia opera utilia transfertur. η eum summo imperi. V. Clav. in Imperium.

213쪽

- ACTIO PRIMA as Itur, quae 'inter docem annos, posteaquam judicia ad

senatum tranatata sunt, in rebus judicandis nefarie flagitioseque saeia sunt. Cognoscet ex me opulus Romanus, quid ait, quamobrem, cum equester indoaudicaret, annos prope quinquaginta continuos,' nullo audie equite Romano judicante, o tonuissima quidem suspieio acceptae pecuniae ob rem judicandam constituta sit quid sit, quod judieiis ad senatorium ordinem translatis, sublataque populi Romani in

unumquemque nostrum potestate, Q. Calidius damnam dixerit, minoris Ἐ- tricies praetorium hominem honesto non posse damnari quid sit, quod P. Septimio senatore damnato R. morte in praetore, de pecuniis repetundis, lis aestimata ait eo nomine,

quod ille ob rem dudicandam pecuniam accepisset: quod in C. Herennio, quod in C. Popillio, aenator,bus, qui ambo peculatus damnati sunt quod in M. Attilis, qui de milestate damnatus est, ' hoc planum

factum est, eos pecuniam ob rem judicandam accepisse quod inventi sunt senatores, qui C. Verre praetore urbano sortiente, exirent in eum reum, quem incognita causa condemnarent; quod inventus est

M inter decem annos. Hanc lectionem Gruterus modo in ed. Ald. iun vidit sed est M. Asconium. Est et in s. u. Edd. pr. usque ad Aldum hunc is a Vitiose et sine gensu inrer a enise annos, ut alibi. V. taV. 3 nud judiω--judicanti. Plane assentior Graevio, hare spuria esse. medicina Hotom et res inanis est incis inclusi. A m. trimes Sic Aseon edd. pr. et s. u. Idque restituimus eum Graevio F us HS XXX in edidit P. mutius male. Pecunia esset, pro re et contentione Ciceronis, valde parva. εο Hortensio praelare. ras Ou P. R. 67 hoe planum etiam eu-- quod inperia riuu inventus est. Ηla credo delenda esse est, sunt, ea nata a comatore, utplente ista e ba, de more, emus in graecis et latinis ybris eripus multa exempla re'iuntur; sed eontra latinitarum. II in esse debebatit, siret, ait,

214쪽

aenalar, qui eum judex esset, in eodem judicio et ab re Pecuniam acciperet, quam judicibus divideret, et

ab accusatore, ut reum damnaret Iam ero quomodo

illam labem, ignominiam, calamitatemque totius oes, vis eo uerari hoc factum esse in hac civitate, cum senatorius ordo judicaret, ut discoloribus signis duratorum hominum sententiae notarentur lisae omnia me diligenter severeque ueturum esse, polliceor. 14 Quo me tandem animo ore putetis, si quid in hoo ipso judicio intellexero simili aliqua ratione esse Vi Iatum atque eommissum cum praesertim planum facere multis testibus possim, C. Verrem in Sicilia, multis audientibus, saepe dixisse, se Misere hominem potentem, cujua racia provinciam spoliaret neque sitisin pecuniora quaerere, sed ita triennium in praee rae Siciliensis distributum habere ut secum maeriare agi diceret, si unius inni quaestum in rem Sua Ἀ- verteret alterum patronis et defensoribus suis traderet: tertium illum uberrimNm quaestuosissimumque -- totum judicibus reservaret. Ex quo mihi venit in mentem illud dicere, quod apud M'. Glabrionem mper, cum in reuiciendi judicibus commemorassem, intellexi, vehementer populum Romanum commoveri: me arbitrari, fore, uti nationes exterae legatos ad populum Romanum 'mitterent, ut lex de pecuniis

Miso diceret. Debebat esse ageretur pro quo mutata orat edixit agi diamet. A mitterens tolleretur. Hape si reserimtur ad commemominem, serri possunt non, si praecise ad ore nam ita corrigi debet mi , - - tollatur quod si quis malit, non repugnem. Nam et mox vitiose di- tum est a multis, etiam Gratero et Gramio, arriuar ruri quod nos dudum correximus arbitremiur, et deinde sic reperimus in s. su et edd. r. Aldus dedit arbitraremutur, unde sumsit Victorius. Sed P. Manutius restituit vetus alii Victorium secuti sunt, virum in univereomiere critico excellentem, sed ad intelligendam tracturae tam ἀν- satis exerestatum et acus . Infra in fin eap. edd. R. Britiles Ase pariter habent ambitrarmari vitiose

215쪽

ACTIO PRIΜA. Iasrepetundis judicitamque tolleretur si enim judicia nulla

sint, tantum unumquemque ablaturum putant, quam tum sibi ac liberis suis satis esse arbitrentur: nune,

quod ejusmodi dudicia sint, tantum unumquemque auferre, quantum sibi, patronis, advocatis, iraetori, judicibus satis laturum sit hoc profecto infinitum esse se avarissimi hominis cupiditati satisfacere

posse, nocentissimae victoriae non posse. O --

memoranda judicia, praeclaramque existimationem nostri ordinis eum socii populi Romani judicia de pecuniis repetundis fieri ' nolunt, quae a majoribus

nostris sociorum causa comparata sunt. An iste umquam de se onam spem habuisset, nisi de vobis

malam opinionem animo imbibimet quo majore etiam, si fieri potest, apud vos odio esse debet, quam est apud populum Romanum, cum in avaritia scelere, periurio vos sui similes esse arbitretur. Cui loco, per deos immortales, judices, consulite a II providete Moneo praedicoque id, quod intelligo, tempus vobis hoc divinitus datum esse, ut odio, invidia, infamia, turpitudine totum ordinem liberetis. Nulla in Judieiis severitas, nulla renoo nulla deniquedam existimantur esse judicia. Itaque a populo Romano contemnimur, despicimur: gravi diutumaque

β' praeforibus. Edd. r. habent r. pro quo explanate edidera praelo rus, Praeter Lambinum, qui ediditUrelam; quod in uno judicio

unus praetor esset; seu quia de singulis reis sermo est, non univerae de reis unu uemque - - ω. Sane etiam uno tum patrono utebantur

singuli, et tamen μινο- dixit. Sed quia amiviri explanate scriptum est in s. Gu. iambinum secutus sum. β norunt. Non dubito, Ciceronem seripsisse misia; nam sermo est de re sutura, quam Cicero praedi bat. M tempus o retunissimum. Libri omnes te. Unus ambinus pro glossa delet oppori. Sane aeuis. Nam id verbum requirit post, quo tempore, aut ordinis Memnia, aut ad ordinem Memundum; non vi, etc. Atque etiam verbum temporis hie opportunitatem exprimae

Bemque verbum Menon est in Ma Gu. Itaque et ipse delevi.

216쪽

184 2N VERREM

Jam flagrantius infamia. eque enim Ilam alium ob causam populus Romanus tribuniciam potestatem tanto studIo requisivit quam cum poscebat, Verbo illam poscere videbatur, re ver judicia poscebat. Neque hoc . Catulum, hominem sapientissimum atque amplissimum, fugit, qui Cn. Pompesto viro sorti almo et clarissimo, de tribuniela potestate reserente, cum esset sententium rogatus, hoc initio est summa cum metoritat usus Patres eo criptos judicia male flagitiose tueri quodsi in rebus judicaridis optili minari existimationi re facere voltcissent, n-Ἀ- homines Disse tribuinciam potestatem est merares. Ipse denique Cn. Pompejus, cum primum contionem ad urbem consul designatus habest ubi id quod maxime exspectari videbatur ostendit, se tribuniciam potestatem restituturam, laetus est in eo strepitus, et grata concionis admurmuratio. Idem in eadem mmcione cum dixisset popinatas vexatasque erae pro Urias judicia autem turpia et sagitiosa feri ei rei se

ovidere me consulere velle tum vero non strepitu, sed maximo clamore suam populus Romanus signim 16 cavit voluntatem. Nunc autem homines in speculas sunt: observant, quemadmodum me unusquisque Vestrum gerat in retinenda religione, conservandisque legibus. Vident adhuc' post legem tribuniciam unum senatorem vel tenuissimum esse damnatum quod tametsi non reprehendunt, tamen magnopere, quod la dent, non habent. multa est enim laus, ibi sae int

'Prires emaeripi . Rarum est, Senatores, etiam extra senatae. et in rebus extra Senatum, Patre Conscriptos appellari. s. siti Mi tmesine uincia, unde aliquis sorte eonjiciat melares se iv mndicta, etc. ν eis meri iam emti sullae se de distinis. v. l. is usaria.

217쪽

grum, ubi nemo est, qui aut possit, aut eo tur eo rumpere. Hoc est judicium, in quo Vos de reo,

populus Romanus de vobis judicabit in hoo homino statuetur, possitne senatoribus judicantibus, homo nocentissimus pecuniosissimusque damnari. Dei oest hujusmodi reus, in quo homine nihil sit, praeter

summa peccata, maximamque pecuniam ut, si tib ratus sit, nulla alia auspicio, nisi ea, quae turpissima est, residere possit non gratia, non cognatione, non

aliis recte factis, non denique aliquo mediocri vitio,

tot tantaque Hus vitia sublevata esse existimabuntur. Postremo ego causam ala agam, judices ejusmodi res, ita notas, ita testatas, ita magnas, ita manifestas proseram, ut nemo a vobis, ut istum absolvatis, perar tiam conetur eontendere. Habeo autem ceriam viam atque rationem, qua omnes illorum conatus imVestigare et consequi possim. Ita res a me agetur, ut in eorum consiliis omnibus non modo aures Ombnum, sed etiam oculi populi Romani interesse id antur vos aliquo jam per annos conceptam huic

ordini turpitudinem atque infamiam delere ac to Iere potestis. Constat inter omnes, post haec comstituta judicia, quibus nunc utimur, unum hoc splendore atque hac dignitate consilium fuisse. Hic siquid erit offensum, omnes homines non jam ex eodem

diaere ae latrare polauis aeuouere, non est in edd. pr. Addidit M. Hervag. 1534. Inde P. Manutius. Itaoue Graevius tolli malebat, quod nec in s. r. repererat. Ad defendendam lectionem, quae est in s. o. valet, primum quod iis verbis sublatis oritur elausula hex motri deinde tollitur aequalitas s. paritas membrorum. Nunc sibi hene respondent, eo rus investigare et, equi possim, et vos im armam delere ac lauere potesas. β' post hae e. I. Libri veteres omittunt conssitiua, ut monuit -- tomannus solus Asconius tuetur. Et sane abesset elegantius. Sic

alibi in epist post hane empublieam. Hare, int senatoria, quibus Sullae lege ut M. VOL. IV. 18

218쪽

allum omnino ordinem ad res dudIoandas quaerendas Ir arta huntur quapropter primum a diis immori, Illam, quod speram mi videor, hoe dem judices, peto, ut in hoo judicio nemo improbus, pl-ter eum, qui jampridem inventus est, reperiatur: vinclo, si plures improbi fuerint, lino vobis, hoo populo Romano,

Jndiem, eonfirmo, vitam Itiel eruule mihi prius, quam vim, pereeverantiamque ad illorum improvitatem pervaequendam delaturam. Venim quod ego Iahorium perieulis inliseitiisque mel tum, cum admissum in dedecus, invere me peraecuturum esse polliceori id noaeeiuat, tu tua sapientia, auctoritate, diligentia M'. Glabrio, potes providere. Suscipe causam duilliola rvm suscipe causam severitatis, integritatis, fide religionis suscipe ausam senium, ut is hoc duclleis probatus, cum populo Romano et in laude et in gratis esse possit. Cogita. qui sis, quo ineo sis, quid dare populo Romano, quid reddere majoribus tuis debeas: sae tibi paternae legis Aciliae veniat in mentem, qualem populus Romanus de pecuniis repetundia optimis judiciis severissimisque judicibus usus est. Circina

stant te summae auctoritates, quae te oblivisci lau domesticae non sinant quae te dies noctesque eo, moneant, sortissimum tibi patrem, sapientissim iinum, gravissimum socerum fuisse. Quare a Glabrionis patris vim et acrimoniam ceperis ad resistem dum hominibus audacissimis si avi Scaevesae pr. dentiam ad prospiciendas insidias, quae tuae atque horum famae comparantur si soceri Scauri conata.

ε istis sis, q- lae sis qui sis abest,s su edd. r. Admae Metorius 1534. P. anutius et ceteri, sed sine altero φ, quod e Graevio restitui. Qui resertur ad magistratum eis M. M. utrumque requirim sequentia.

219쪽

narii, ut ne vis to de vera et certa possit sententia demovere intelliget populus Romanus, integerrimo atque honestissimo prastore, delectoque eonialis, nocenti reo magnitudinem pecunias plus habuiam momenti ad amplaionem riminis, quam ad rationem

salutis.

Mihi erium est, non comittere, ut in hae caum is praetor nobis consiliumque mutetur. Non patiar rem in id tempus duei, ut Siculi, quos adhu servi

designatorum consulum non moverunt, eum eos novo exemplo universos amesserent, eos tum lietores comessium vocent ut homines miseri, antea socii atque amici populi Romani, nunc servi ae s Hiem, non modo jus suum fortunasque omnes 'eorum imperio

amittant, verum etiam deplorandi juris sui potestatem

non habeant. Non sinam profecto, enus a me pero

rata, quadraginta diebus interpositis, tum nobis den,

que 'respondeant, eum accusatio nostra 'in oblivio. nem diuturnitate addueta su non committam, ut tum

desecto eo uino est, quando in reiectione iudicum post primam scatitionem ab aevisatore austa diligentia et severitas adlubetur: nam si ad sortem modo reseras, aut ad lectionem judicum in deeurias, quae et a praetore urbano, omne iudicum erit delectum consilium. . in ida mpus disci i. retrahi rempi meertissima eorrectione I. F. Gronorii Ohs. V. 2. quae quare non recipiatur, cum aliae, Victorii, anulii, Me remptae sint, non omnes eadem evidentia 'Probabat Miam Graevius. Intra mentio diutumitatis in hac re. ω,--ν. Intest lictorum. Sed id mihi durum et nimis invidiosum videtur. ItaquQ glossam esse puto. Nam presecto sortunas non amiserunt lictorum illorum consularium imperio amiserunt enim in Stellia, praetoris Verris injuria Romae iuris sui deplorandi potest tem amittunt.' , poenae l. Lambinus edidit ea radaeri, quod est sane lenius,

et sic est in Gu sed amme etiam sic struitur et respondeari est in omnibus edd. pr.

η in obsio diutumidate add. Si recentiores; at edd R. r. et Minrae urine ad Aldum habent disrumuina quod nimis conteumere viri docti, eum sit exquifitius altero. invio inutumiistis est, quam thalamitas adlatet qualia mn apud Charo ui et assim, in aristo tis perierariis. Ille et B s. a.

220쪽

res judinetur, eum haec frequentia totius Italiae Romadiae serit; quae convenit uno tempore undique, em mitiorum, ludorum, ensendique causa. Minus judicii et Iaudis fructum, et offensionis periculum, vestrum; laborem, sollicitudinemque nostram scientiam, quid agatur, memoriamque, quid a quoque dictum sit, omnium puto esse oportere. Faciam hoc non novum, sed ab iis, qui nunc principes nostrae civitatis sunt, ante factum, ut testibus utar statim illud a me novum, judices, cognoscetis, quod ita testes constituam, uterimen totum explicem ubi ad interrogando, am mentis, atque oratione firmavero, tum testes ad crimen accommodem ut nihil inter illam usitatam aecus,tionem, atque hanc novam intersit, nisi quod in illa tunc, cum omnia dicta sunt, testes dantur hic in si gulas rea dabuntur ut illis quoque eadem interrogandi sacultas, Numentandi dicendique sit. Si quis erit. qui perpetuam rationem accusationemque decideret, altera actione audiet nunc id, quod facimus ea ratione facimus, ut malitiae illorum consilio nostro ο curramus necessario fieri intelligat Haec primae actionis erit accusatio. Dicimus, C. Verrem, cum multa libidinose, multa crudeliter in cives Romanos atque in socios, multa in deos homineaque nesaria secerit, tum praeterea quadringenties sestertium ex Sicilia contra leges abstulisse. Hoc testibua Metabulis privatis publicisque auctoritatibus, ita votas planum faciemus, ut hoc statuatis, etiamsi spatium ad dicendum nostro commodo, vacuosque di a habuissemus, tamen oratione longa nihil opus suisse.

ω eo liorum judictorum. Pro jud Urum Aseonius habet μd--, item edd. .manutii, Aldi nepotis, quae lectio veraeae. Quare iudiciorum mussa Romam veniant frequentes' immo ludos, instabarit, spectare Volebant: cuius mi emae mulla, emissa apud Cieeronem et Livium. Itaque recepi.

SEARCH

MENU NAVIGATION