장음표시 사용
121쪽
Torquato consutilius uem diem sic universa civitas filii Hiensium prosecuta est ut lacrimis desiderii suturi dolorem indicaret, Habebat avunculum . Caecilium equitem Romanum familiarem L. Luculli divitem difficilli in natura Cuius sic asperitatem eritus est, ut quem nemo ferre posset huius sine os sensione ad suu uiam senectutem retinuerit benivolentiam. uo facto tulit pietatis 'ru 2ctum Caecilius enim moriens testamento adoptavit eum heredemquesecit ex dodrante. Ex qua hereditate accepit circiter centies seste, otium. Irat nupta soror Attici . I ullio Ciceroni, easque nuptia M. Cicero conciliarat, cum quo a condiscipulatu vivebat coniunctissime' multo etiam familiarius quam cum uinto, ut iudicari possit plus in amicitia valere similitudinem morum quam assimitatem. Utebatur autem intime . Hortensio, qui his temporibus principatum eloqUentiae tenebat, ut intellegi non posset, uter eum plus diligeret, Cicero an Hortensius, et id, quod erat difficillimum, essiciebat, ut inter quos tantae laudis esset aemulatio, nulla intercederet obtrectatio essetque talium virorum copula. In re publica ita est versatus, ut semper optimarum partium et VI esset et existimaretur neque tamen se civilibus luctibus committeret, quod non magis eos in sua potestate existimabat esse, qui se his dedissent, quam qui maritimis iactarentur. Honores non petiit, cum iri paterent propter vel gratiam vel dignitatem, quod neque peti more maiorum neque capi possent conservatis legibus in tam effusi ambitus largitionibus neque geri e re publica sine periculo corruptis civitatis
κιον καταλιμπάνειν Iustin. NOV.
S. 3. conciliarat: ἀποτελειν - a condisα απ της πρώτης διδασκαλίας. - PIUS alere: πεοιειναι. S. 4. Princ et tenebat: π ακροντης λόγων δεινότητος ἀφικέσθαι.
VI, 1. est Mersatus: μεταλαμβάνειν. - Pt partium de optima-ten, s. X, 6, 3. XIX, 3, 1; οι ταῖς εξουσίαις και δόξαις ἐπερέχοντες.
εαυτῶν εἶναι - qui se his dedissent die voti dies en ergri frenen, περιλαμβάνειν. - qui mar iactarentur die aus de Meere Schwan- henden, σαλευειν. g. 2. honores: ἀρχαί - petiit: παραγγέλλειν. more maiorum κα- τὰ α πάτρια - capi: μετιέναι conserNatis: κατά - in largitionibus Mege de Engello sen α- κόλαστον de Bestechung. - steri: διοικειν. - e re pubi. συμφερόντως τύ πολ - corr. iv moribus: mell
122쪽
Mui libus. Ad 3statu publicam numquam accessit. Nullius rei neque prae neque manceps sactu est 'eminem neque suo nomine neque subscribens accusavit. In ius de sua re numquam iit. Ιudiciuili nulliani habuit. Multorum consulum praetorumque praesecturas delatas sic accepit, ut neminem in provinciam Sit secutus,
holore uerit contentus, rei familiaris despexerit fructum. Qui ne cum . quidem Cicerone v0luerit ire in Asiam, cum apud eum legati
5 lycum obtinere posset. Non enim decere se arbitrabatur, clam praeturam gerere noluiSSet 3SSectam esse praetoris. Qua in re non
solum dignitati serviebat sed etiam tranquillitati, cum suspicionesqu0que vitaret criminum. Quo siebat, ut eius observantia omnibus esset carior, cum e3m officio non timori neque spei tribui viderent. VI Incidit Caesarianum civile bellum, cum haberet annos circiter seXaginta. Sus est elatis Vacatione neque se quoquam moVit ex urbe. uae amicis Suis opus suerant ad Pompeium proficiscentibus, omnia ex sua re familiari dedit ipsum Pompeium coniunctum non ostendit. Nulluui ab eo habebat ornamentum ut ceteri, qui per eum aut honores aut divitias ceperant. uorum partim invitissimi castra sunt Secuti, partim Umma cum eius offensione domi remanserunt. Attici autem quies tantopere Caesari sui grata, ut vict0r, cum rivati pecunias per epistula imperaret, huic non solum molestus non fuerit, sed etiam sororis silium et . Ciceronem ex Pompeii castris concesserit. Sic vetere instituto vitae effugit nova pericula. VIII Secutum est illud occiso Caesare, cum res publica pene Brut08 videretur esse et Cassium, ac tota civitas se ad eos convertisSe videre-2 tur. Sic M. Bruto usus est, ut nullo ille adulescens aequalidamiliarius
de Charaliter des Sta at ver dorbo ungest5rte ἀθόρυβος de Lebens.
XVIII, 1, 5. τινα conceSSerit: κατάγειν, auf
123쪽
quam hoc sene, neque esum eum principem consilii haberet o loliam in c0uvictu. Exc0gitatum est a quibusdam, ut privatim aera arium Caesaris iurei sect0ribus ab equitibus Romanis constiti retur. hi facile et sic posse arbitrati sunt, si principes eius ordinis pe inias contulissent. Itaque appellatus est a C. Flavio Bruti a milia At licus, ut eius rei princeps esse vellet. At ille, qui ossicia tricis
praestanda sine actione existimaret seinperque a talibus se consitis removisset, reSpondit: si quid Brutus de suis acultatibus uti volui, Set, Suri tu, qu3ntum eae paterentur Sed neque cum qu0quam de eire collocuturum neque coiturum Sic ille consensionis globus huius unius dissensione disiectus est. Neque multo post superior Sse coe 5 pit Antonius, ita ut Brutus et Cassius provinciarum, quae iis dicis causa datae erant a consule 'φφ' desperatis rebus in exilium proficiscerentur Atticus, qui pecuniam Simul cum ceteris conserre noluerat florenti illi parti, abiecto Bruto Italiaque cedenti HS centum milia muneri misit, eidem in Epiro absens trecenta iussit dari, neque eo magis potenti adulatus est Antoni neque desperato reliquit. Secutum est bellum gestum apud Mutinam. In quo si tantum X eum prudentem dicaui, minus quam debeam praedicem, cum ille potius divinus fuerit, si divinatio appellanda est perpetua naturalis bonitas, quae nullis casibus agitur neque minuitur. Hostis Antonius 2 iudicatus Italia cesserat. Spes restituendi nulla erat. Non solum inimici, qui tum erant potentissimi et plurimi, sed etiam, qui adversariis eius se dabant, et in eo laedendo aliquam consecuturos sperabant commoditatem, Antonii familiaris insequebantur, Uxorem Fulviam omnibus rebus spoliare cupiebant, liberos etiam extinguere parabant. Atticus cum Ciceronis intima familiaritate uteretur, mi 3
silii Vor auderet als Rathgeber συμβουλευτής). in convictu ὁμό
rium III, 3, 1. - eius ordinis Concreti desinitterstandos ἱππάς) appeti est: παρακαλειν, akti V. princeps esse κατάρχεσθαι. g. q. t sc praestanda τὰ καθήμ
των ξυμφρονούντων ταιρεία. disc. Si καταλύειν. g. b. Sui'. esse coepit προτερημα λαβειν - dicis causa: επὶ προφάσει. - datae erante κληρουσθαι Br und CaSS. . - deSP rebuS S.
gu XVIII, 9, 2. - forenti: Dτασθαι. abiecto προπηλακίζεσθαι, ρίπτεσθαι υπὸ της υχης - dari: ἐκτί
μελεῖν επὶ θωπεία - potenti: ξουσίαν λαμβάνειν. IX, 1. secutum est: mons chlusshieran ἐχομενως eniStando Pru
ἴδιόν τι κέρδος ἀποφέρειν Ins Fut.
124쪽
cissimus SSet Bruto, non modo nihil his indulsit ad Antonium violandum, scd e c0ntrario amiliaris eius ex urbe profugientis quantum 440tuit exit, quibus rebus indiguerunt adiuvit. . vero Volumnio ea tribuit, Ut plura a parente pr0siciSci non potuerint. Ipsi autem Furuae, cum litibus distineretur magnisque terroribus exaretur, talia diligentia ossicium suum praestitit, ut nullum illa stiterit vadi-5 nullium Sine Attico, SponSor Iunium rerum fuerit. Quin etiam, nim illa sun dum secunda ortuna emisset in diem neque post calamitatem Versuram facere potuisset, ille Se interposuit pecuniamque sine senore sineque ulla stipulatione credidit maximum existimans quae-Stum memorem gratumque cognoSci Simulque aperire se non ortunae 6 sed hominibus solere esse amicia uia uae cum aciebat, nemo eum temporis causa facere poterat existimare. Nemini enim in opinionem
T veniebat Antonium rerum potiturum. Sed sensim is a nonnullis optimatibus familiaribus eius reprehendebatur, quod parum odisse malos civis videretur. Ille autem sui iudicii potius, quid se sacere par 8Set intuebatur, quam quid alii laudaturi larent. Conversa subito fortuna est . Ut Antonius rediit in Italiam, nemo non magno in periculo Atticum putarat propter intimam fami- liaritatem Ciceronis et Bruti. Itaque ad adventum imperatorum de foro decesserat timens proscripti0nem latebatque apud P. Volumnium cui, ut ostendimus, paullo ante opem tulerat tanta varietas his temporibus sui sortunae, ut modo hi modo illi in summo essent aut fastigi aut periculo habebatque secum . Gellium Canum aequalem simillimumque sui. Hoc quoque sit Attici bonitatis exemplum, quod
cum eo, quem puerum in ludo cognorat, adeo coniuncte vixit, ut ad extremam aetatem amicitia eorum creverit. Antonius autem, etsi
masin terr. exaretur: περίφοβον εἶναι - f. s. praeStitit: προσφέρεσθαι - tit vadimonium ει ταδικαστήρια παρελθεῖν. - Omn rerum υπέρ.
se interposuit: μεσιδιουσθαι, με
σεγγυεισθαι Isocr. c. Soph. g. b), κατεγγυῶσθαι laute es Dep. paSS. . stipulatione: τα συμβόλαια χειρορόγραφον is spat). - aperire εν- δείκνυσθαι ἁ κτλ.). - fori hominibus Gen. S. 6. in p. veniebat: νθυμεῖσθαιῶς. g. . reprehendebatur es ollien μέλλειν ilim Vorwdrse machen. ille intuebatur: er aber glaubte, das es meli sein Sache se darauf
X, 1 conversa est: es geschali ein
Um Schwung, μεταβολή, παλίρροια.
latebat: hiel sicli heim lichisus.
- ut ostendimus καθάπερ επάνω προεῖπον. - arietas: περιπέτεια. in Summ fast aut per aus dem
125쪽
tanto odio serebatur in Clastronem, ut non solum ei sed e aut omnibus eius amicis esset inimicus e0Sque Vellet proscribere, utilii lior- tantibus tamen Attici ineinor uitillici et ei, cum requisisset ibitiam
esset, sua manu ScripSit, ne timeret Statimque ad se veniret , inuet illius causa canum de proScriptorum numero XemiSSe Ac ne
quod periculum incideret, qu0d noctu siebat, praesidium ei Sic Atticus in summo timore non solum ibi Sed etiam ei, carissimum habebat, praesidio suit Neque enim Suae solum a ququam auxilium petiit salutis, sed ut appareret nullam Seiunctam si ab eo velle ortunam. Quod si gubernator praecipua laude sertur,
qui navem ex hieme marique c0puloso servat, cur non Singularis
eius existimetur prudentia, qui ex tot tamque gravibus procellis civilibus ad incolumitatem perveniti Quibus ex malis ut se emersit, nihil aliud egit, quam ut pluri IXmis, quibus rebus posset, SSet auxilio. Cum proscriptos praemiis imperatorum Vulgus conquireret, nemo in Epirum venit, cui res ulla defuerit nemini non ibi perpetuo manendi potestas acta est uiri etiam post proelium Philippense interitumque C. Cassii et M. Bruti L. Iulium Mocillam praetorium et silium eius Aulumque orquatum ceterosque pari fortuna perculsos instituerit tueri atque ex Epiro his omnia Samothraciam supportari iusserit. Dissicile est omnia persequi et non necessarium. Illud unum intellegi volumus illius liberali 3tatem neque temporariam neque callidam suisse. ud ex ipsis rebus 4 ac temporibus iudicari potest, quod non florentibus se venditavit sed asilictis semper succurrit ui quidem Serviliam Bruti matrem non minuS OS mortem eius quam florentem coluerit. Sic liberalitate butens nullas inimicitias gessit, quod neque laedebat quemquam neque, Si quam iniuriam acceperat, non malebat oblivisci quam ulcisci. Idem immortali memoria percepta retinebat beneficia, quae autem 63. 4. d. fer in ὀργὴν ποιεῖσθαι
κατά - hortantibuS νουθετειν - ο scii χάρις - Sua manu ιδία scripSit: πιστελλειν - praesidium
S. . praes fuit διασώζειν nulI. Seiunctam Melle positi jedes
Gllic thelten κοινωνεῖν . g. 6. Iaude fertur: παίνου ἀξιουν
ret: ἀνερευνῶν. - defuerit ἀπο- ρειν. - Pst facta est gestatiete r. S. . fori perculso8 ξυμφος πε
μίζειν. g. 3. intellegi: dassissenbar er
de'. - temporariam deii Zeitum standen angepassi. επίκαιρος istspat. - callidam πλεονεκτικός.
g. 4. De exste Sat ha sicli audas Vorhergehende angus chlies sen. - iudicari τεκμαίρεσθαι. se Menditavit: εαυτόν πιπράσκειν. - α Fictis καταπίπτειν. - coluerit
θεραπευειν. S. 5. gessit: τίθεσθαι. - non ma
lebat: ἀνθαιρεῖν - ulcisci επελ- θειν τα αδικήματα. S. 6 immortali ἀγήρατος. - re, tinebat παρακείμενον . φυλάττειν.
126쪽
ipse tribucrat, an diu meminerat, quoad ille gratus erat, qui acceperat. li: Ille hic secit, ut vere dictum videatur
Sui cuique mores fingunt fortunam hominibuS.
eque tamen ille prius fortunam quam se ipse finxit, qui cavit, ne tua in re iure plecteretur. XI viis igitur rebus essecit, ut M. Vipsanius Agrippa intima familiaria te coniunctus adulescenti Caesari, cum propter Suam gratiam et Oaesaris potentiam nullius condicionis non haberet potestatem, potissimum eius deligeret assinitatem praeoptaretque equitis Romani siliam generosarum nuptiis. Atque harum nuptiarum conciliator fuit non est enim celandum M. Antonius triumvir rei publicae. Cuius gratia cum augere p0SseSSione poSSet suas, tantum ab sui a cupiditate pecuniae, ut nulla in re usus sit ea nisi in deprecandis amicorum aut 3 periculis aut incommodis. Quod quidem sub ipsa proscriptione perillustre suit. Nam cum L. Saufei equitis Romani aequalis sui, qui compluris annos studio ductus philosophiae habitabat Athenis habebatque in Italia pretiosas possessiones, triumviri bona vendidis-Sent Otisuetudine ea, qua tum res gerebantur, Attici labore atque industria actum est, ut eodem nuntio Saufeius fieret certior se patri monium amisisse et recuperasse. Idem L. Iulium Calidum, quem post Lucretii Catullique mortem multo elegantissimum poetam noStram tulisse aetatem vere Videor posSe contendere neque minus Virum bonum optimisque artibus eruditum, quem post pr0Scripti0nem equitum propter magnas eius Africanas possessiones in proscriptorum numerum at Volumni praesecto abrum Antonii absentem relatum
127쪽
expedivit uod in praesenti utrum ei laboriosita an gloriosiu osuerit, disticile est iudicare quod in e0rum periculi lio ii Secu absentis quam praesenti amicos Attico SSe curae cognitum est. Neque vero ille vir minus bonus paterfamilias habitus si quam XIII civis Nam cum SSet pecuni0sus, nemo illo minus sui ema minus aedilicator Neque tamen non in primis bene habitavit omnibusque optimis rebus usus est Nam domum habuit in collo uirinali I am 2 philianam ab avunculo hereditate relictam. Cuius amoenitas non aedilicio sed silva constabat Ipsum enim tectum antiquitus constitutum plus Salis quam sumptus habebat In quo nihil commutavit, nisi si quid vetustate coactus est Usus est familia, si utilitate iudi 3 candum St, optima, Si sorma, vix mediocri Namque in ea erant pueri litteratiSsimi, anagnostae optimi et plurimi librarii, ut ne pedi-Sequit quidem quisquam esset, qui non utrumque horum pulchre lacere p088et, pari modo artifices ceteri, quos cultus domesticus desiderat, apprime boni. Neque tamen horum quemquam nisi domi qua tum domique actum habuit uod est signum non solum continentiae sed etiam diligentiae. Nam et non intemperanter concupiScere, quod a plurimis videas, continentis debet duci, et potius diligentia quam pretio parare non mediocris est industriae. AElegans dnon 3gnificus, Splendidus non sumptuosus omnisque diligentia munditiam non asiluentiam assectabat Supellex modica non multa,
S. 3. familia: οἰκέται. - iud.
est fur inen Helcher sielit αποβλέπειν auf. - iae mediocri πάνυ
ήσκημένος. - quos, desiderat: Helche Vortia riden sein mussen in einem olit ingericlitelen Hause. g. q. domi factum οἰκογενης,
Arist. Byg. p. 196) diligentiae επιμέλεια - quod ideas Was manwolii die meisten an thun eheu.- mediocris η τυχουσα. - industria: θελοπονία. S. b. Er War aber . . . - ele stans ευπρεπης - magniscus ἀλά- ζων - splendidus λαμπρός. Sumptuosus χρημάτων προετικός. omn. dii affectabat φιλοτιμει- σθαι περί au Atticus beZOgen. munditia: καθαρότης και φιλοφρο'συνη. - affluentia: περισσεία supelleae τὰ σκεύη. - ut con Sp. POS-Set: αΤοπος. - in n. partem εξ υ- δετέρων.
128쪽
6 ut in neutram partem conspici poSSet. Nec praeteribo, quamquam nonnullis leve visum iri putem, cum in primis lautus esset eques Romanus et 110n parum liberaliter domum sua in omnium ordinum homines invitaret, Scimus non ampliu quam terna milia peraeque in singulos mensis ex ephemeride eum expenSum Sumptui serre solitum. Atque hoc non auditum sed cognitum praedicamus. Saepe enim propter familiaritatem domesticis rebus intersuimus. XIV Nemo in convivio eius aliud acroama audivit quam anagnosten. Quod nos quidem iucundissimum arbitramur. Neque umquam sine
aliqua lectione apud eum cenatum St, Ut non minu animo quam venare convivae delectarentur. Namque O Vocabat, quorum mores a suis non abhorrerent. Cum tanta pecuniae acta SSet accessio,
nihil de cotidiano cultu mutavit, nihil de vitae consuetudine, tantaque usus est moderatione, ut neque in seStertio vicies, quod a patre acceperat, parum e splendide geSSerit, neque in sestertio centies an fluentius vixerit, quam inStituerat, parique fastigio steterit in utraque 3 fortuna. Nullos habuit hortos nullam suburbanam aut maritimam sumptuosam villam neque inritalia praeter Arretinum et Nomentanum rusticum praedium, omnisque eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbani possessionibus. x quo cognosci potest usum eum pecuniae non magnitudine sed ratione metiri solitum.
XV Mendacium meques dicebat neque pati poterat. Itaque eius
comitas non sine Severitate erat neque gravitas sine lacilitate, ut dis sicile esset intellectu, utrum eum amici magi Vererentur an amarent.
Quidquid rogabatur, religiose promittebat, quod non liberalis sed 2 levis arbitrabatur polliceri, quod praestare n0n posset dem in
beraliter λιάν φιλοφρόνως ἀναπε- γη. - par. Splendide: μικρολόγος.
129쪽
ntiendo quod semel annuiSSet, latita erat cura ut non mandatam sed suam rem videretur agere. Nuin illam suscepi negotii eum pertaesum est. Suam enim existimationem in ea re agi putabat. 0uara
nihil habebat carius. Quo fiebat, ut omnia Ciceromini Catonis . Hortensii Auli Torquati multorum praeterea equitum Romanorum negotia procuraret. Ex quo iudicari poterat non inertia sed iudicio fugisse rei publicae procurationem. Humanitatis vero nulluui asserre maius testimonium possum, XVI quam quod adulescens idem seni Sullae mi iucundissimus, senex adulescenti M. Bruto, cum aequalibus autem ut 0. Hortensio et M. 2Cicerone sic vixit, ut iudicare dissicile sit, cui aetati fuerit aptissimus. Quamquam eum praecipue dilexit Cicero, ut ne rater quidem ei Quintus carior uerit aut familiarior Ei rei sunt indicio praeterraeos libros, in quibus de eo facit mentionem, qui in vulgus Sunt editi, undecim volumina epistularum ab consulatu eius usque ad extremum tempus ad Atticum missarum. Quae qui legat, non multum desideret historiam contextam eorum temporum Sic enim omnia de studiis principum vitiis ducum mutationibus rei publicae perscripta Sunt ut nihil in iis non appareat, et facile existimari possit prudentiam quodammodo esse divinationem. Non enim Cicero ea Solum, quae Vivo se acciderunt, sutura praedixit, sed etiam, quae nunc Su Veniunt, cecinit ut Vates.
De pietate autem Attici quid plura commemorem, cum hoc ipsum XVII
vere gloriantem audierim in stinere matris Suae, quam extulit annorum nonaginta, cum eSSet Septem et SeXaginta, Se numquam cum matre in gratiam redisse, numquam cum sorore fuisse in simultate,
quam prope aequalem habebat uod est Signum aut nullam um 2 quam inter eos querimoniam intercessisse aut hunc ea suisse in suos indulgentia, ut, quos amare deberet, irasci et nefas duceret. Neque 3 id fecit natura solum, quamquam omne ei paremus, sed etiam doc-
tia: ἀργία - iudicior πίτηδες. XVII. 1. quid τί χρη - glorian-
fustiSSe απειπεῖν προς. Procurra tem μεγαλυνειν. - in str rediSSertionem: πιμελεια. διαλλάττεσθαί τινι und προς τινα. XVI, 1. afferre: παριστάναι. - - fu in simult. διαφέρεσθαι πρός aptissimus επιτηδειος πρός τινα - aequalem: ηλιξ.
S. . quamquam: ου μην αλλά. g. 2. querimoniam: Ἀγκλημα. S. 3. indicio ei Beleg τε inter eos interc. gegen 'inander κμήριον hiermes Gen.). - in ulo. gehab haben'. indulgentia πρα- editi: ἐκδιδόναι. - volumina βι- της.
130쪽
trina. Nam principum pliilosophorum ita percepta habuit praecepta, ut iis ad vitam agendam non ad Stentationem uteretur. XVli Moris etiam maiorum summus imitator sui antiquitatisque amator uam adeo diligenter habuit cognitam, ut eam totam in eo volumine exposuerit, quo magistratu ordinavit. Nulla enim lex neque pax neque bellum neque re illu8tri est populi Romani, quae non in eo suo tempore sit notata, et, quod dissicillimum suit, sic familiarum originem subtexuit, ut ex eo clarorum Virorum propagines 3 possimus cognoscere. Fecit hoc idem separatim in aliis libris, ut M. Bruti rogatu Iuniam familiam a stirpe ad hanc aetatem ordine enumeraverit notans, qui a quoque ortu quos honores quibusque tem
4 poribus cepisset, pari modo Marcelli Claudii de Marcellorum, Scipionis Cornelii et Fabii Maximi Fabiorum et Aemiliorum. Quibus libris nihil potest esse dulcius iis, qui aliquam cupiditatem habent notitiae
5 clarorum virorum Attigit quoque poeticen credimuS, ne eius expers esset suavitatis Namque VersibuS, qui honore rerumque gestarum
6 amplitudine ceteros Romani populi praestiterunt, exposuit ita, ut sub singulorum imaginibus acta magistratusque eorum non amplius quaternis quinisque ei Sibus descripserit. Quod vix credendum sit tantas res tam breviter potuisse declarari. Est etiam unus liber
Graece consectus de consulatu Ciceronis. XIX actenus Attico vivo edita a nobis sunt. Nunc, quoniam sortuna nos superstites ei SSe Voluit, reliqua perSequemur et, quantUm 0- tuerimus, rerum exempli lectore docebimus, sicut supra significavimus, Suo euique more plerumque conciliare sortunam. Namque
XVIII, 1. mor maiorum: τὰ πά- θεῖν περί. τρια επιτηδευματα - imitatore di g. b. ttistit: απτεσθαι. Plutarch
g. 2. Suo καθήκων. - sit notata: σαφ ίζειν, aliti Graece: λλη- ἀναγράφειν. - originem: γένεσις νιστί. confectuS συγγράφειν. subtexuit συμπεριλαμβάνειν. - XIX, 1 hactenus μέχρι Ουδε. propastines: γενεαλογία. edita sunt: κδέδ. ὁ λόγος. - no S. 3. separatim, ἰδίως. Iun. bis Dat. - supersi esse: περιλεί- fam. Iuniorum fani. - Stirpe πεσθαι. et teibi Heg. - quant. αρχη. -- ordine: nach de Zeitfolge potuerimus κατὰ τὶ δυνατόν - ακολούθως τοιοῦ χρόνοις. - qui a rer exemplis Thais achen ais Belege