장음표시 사용
31쪽
verbis idem significare voluisset. Illud etiam, Celebere Bohhelm. agnovit, cum ad Tit de Dolo malo dicit, se non ad voccm perperam respicere, sed quod ratio illud exigat. Verum non video, quibus in casibus illud ratio exposcat, quoniam nihil magis rationi naturali convenit, quam ut quisque Coheredum suam habeatio
Tertio objiciunt . . D. famil. σειν quam contrariae sententiae autores non parum pro te facere putant. Verum in illa proponitur casus, quo duo fratres de dividenda hereditate litigare cae- Perant, sed antequam arbiter sententiam pronuntiaverat pietatis ossicio fungentes, inter se communi consensu hereditatem diviserunt Unus vero illorum, cui divisio illa displicebat, consulit Pa- Pinianum, an propterea quod Arbiter sententiam non pronunti verat sibi liceret civisionem revocare. Rine vero Papinianus negat hic justam adesse caussam, quare Divisio rescinderetur. Nihil minus Iurgium erat peremptum. limita , si intercedat, aetatis auxilium: nam, licet Minor, qui cum herede hereditatem divisit sine tutoris auctoritate, sit esus, attamen tutor divitionem reu Care Orest propter rationem, quod dolo non videtur carere, qui cum pupillo sine utoris auctoritate hereditatem divitii.
V. Quarto objiciunt . . C. de Comm. vir Iud in qua dia
visio similis emptioni esse dicitur facilis tamen est conciliatio nam ιicet Divisio vicem emptionis obtinet; non tamen per omnia, sed secundum ciuid. V. G. sicuti in venditione dominium transfertur, iecuta traditione, ita etiam in divisione hereditatis. Sicut in em Ptione praestanda est evicctu, ita etiam in divisione. Disserunt au tς quam a ime, tum quod in divisione nullum pretium inle venit tum ratione rescissionis, ita ut divisio hereditatis similis em
3 IR, mox mςn eadem sit nam alia est divusio alia rerum aest,
32쪽
Quinto objiciunt . . . de Vir Dd. ubi dicitur : Si
incer vos mayores annis viginti quinque rerum communium diviasio, relicta vel translata possessione Onem acceperit, instaurar/-ruo bona de determinata Consensu minime possunt Nihil minus vero ex hac Lege colligi potest, quam divisionem bona fide factam ob solam laesionem ultra dimidium rescindi posse proponitur enim regula, quod ex sola unius Contrahentis poenitentia non possit divisio rescinii ; idque omnes admittunt Minime sane ex illa colligi potest quare objustas causas divisio instaurare nequeat 3 alioquin ex Capite doli vel metus diviso non posset rescindi. Nunc vero cum ob dolum ex proposito rescindi posset divisio
ergo etiam ex capite doli ex re hac enim in caussa dolus ex remex periona conveniunt quod non tantum ecl. 36. de V. Obtstu etiam erit. 7. S. 4 D de Inst. act apparet Denique ex Legibus Codicis tales consequentiae non valent, quoniam ad sangulos calus sunt scriptae, quorum circumstantias ignoramus. Tale etiam exemplum habemus in t s C de Oblig., Action ubi diiscitur, c nuntiari non posse semel constitutae Obligationi invita parte altera. Sed an inde equitur, quod nequidem propter dolum malum , vel iopter beneficium aetatis , ab Ubligatione recedi posset quod ablurdum aulibus animisque hominum est.
Sexto Magnum praesidium dissentientes quaerunt in L penult. C. de Comm. Divia in qua adversarii regulam cxceptionem Proponi putant. Verba Legis ita se habeni : Si major viginti
quinque annis, soror tua, tecum e Communes divisit , quamvis non instrumentis sed aliis probationibus earum ιremptam esse Communionem nobetur . star tamen ηιtis convenιt. usura minor fuerit nec tempus in integrum restitutioni praefinitum adhue excesserit: an integrum propter divisionem restini debeat eaus cumuli Prao
33쪽
ut ex his velit probare, quod divitio propter Lusionem infra dimidium non posset rescindi, nisi ob dolum quoniam nullam hujus quaellionis Lecit L mcnt: onem fecit: nam casus ibi proponitur, quod oror, quae cum se iti rureditatem divi ierat, petit, ut a divisione discedatur, solam'.inc ob rationem, quod nulla iam strumenta citent consecta. Ucrum quia ex aliis argumentis pro . b.iri potcrat,vc ut direptam clle Communioncm, idco imperatores, Diocletianus die Maximianus cam noluerunt rclaindi nulla enim hic causa laesionis crat allegata, dc qinu alleg ita cit, scilicet quod Iustrumentum desuper nec erat conicctum, non erat uita, ut Dr-yisi persccta rc vocalctur.
Ulterius sine processit subtilis Anton Faber Decod. . re. I. existunans, Legem hanc cile reserendam ad Casum nondum persccti divitionis sentcntia sane nulli lcgibus vel rationibus fundata, totoque coelo cicopo hujus Legis aberranc antequam enim perfecta est divisito, incri sunt tractatus , C quibus utraque Pars liberrime recedcre potest, cum ullum jus nullamque obligationem producanici inepte enim illud, quod nondum est, ob laesionem rescindit L. p. de Pactis. Dicit autem primo, quod divisionis placitum non aliter sumat flectum, nisi traditione sit Iarmata Nequc magis pro est ad actionem quam pactum nudumῆ secuta vero traditione sola vindicatio Divisoribus superest quia unu quisque dominium nactus fuit. Hunc in finem ad L e. z. Comm.
tr o d. provocat. Ergo vero lubenter concedo, nullas superesse actiones, neque communi dividundo, neque familiae erciscundae;
nimirum si divisio sit facta, qualiter is quisque habeat justam lu/m portionem, non tamen ex illa Lege protriri potuit, quod si di Vili inaequaliter sit facta, nulla Conictio ci Exccptio supersit: Riioquin si emptio traditione esset si imata, non posset Actio quanu mori vel Actio empti ob laesionem ultra dimidium superesse; Q X ὴ pile ob vel uictus hac in caula locum ha-hE ' ςguri do generaliter esset accipienda quod φο unquam ninavit. Deinde objicit, quod laesio sola non m-
34쪽
ducat exceptionem in stricti juris udiciis, neque restitutionem in
integrum adversus contractus tracti juris ita nequidem laesio potest inducere ossicium Jud: cis in contractibus bonae fidei ad id, ut contractus ultro per actionem rescindatur 3 quod solum hac in materia obtinere dicit Ucrum respondeo, quod is cium Iudicis hic non faciat, ut contractus rescindatur, sica tantum ut inaequalitas corrigatur: quanauam autem uae sentcntiae subscribinius hactenus, ut Olficium Iudicis non fati essica sit, ut totum negotium rescindatur tamen satis mcameli, ut inaequalitas corrigatura in melius resornactur Tertio negat vir subtilis, ex ccptionem doli mali hic locum habere, at tantum admittit Oiscium judicis, quod uberius est: scntentia me, quae Legibus aperi cadversatur Nam l. haec genetalis doli exceptio ex omni causa nascitur, quoties aliquis locuplatior fieri velit cuni at crius detri-mcnto, quamvis initio negotii nihil dolo factum sit. Qiis autemncgabit, quin ille ex condivi lotibus, qui alter inaequalitatem restituere negat, velit locupletari cum alterius detrimcnto L. 2. g.
s. o. g. penuit. L. h. Doli mal 9 mei. Except. L. 6 demi L. 27. f. s. de Pact. L. C. de Excepi non numer pe- eun praeterea cum Laesio ipsa in se dolum habeat, uti Proculus ait in L. 7. . . de Insiit. Action. Si denunt ιavero tibi, ne servo, a me roposito , crederis, exceptionem dandam, si ille Ut non denuntiaverit, ne illi servo crederes. Sed si ex Contractu peculium habeat, aut in rem meam versum sit, nec velim, quo locupletiorsim,somere, replicari de dolo vortet, non videri me dolum facere , qui ex aliena jactura lucrum facιam Clarius etiam illud ex L. g. g. d. Doli mali O metus excep. apparet, in qua agens e stipulatione,
sine causa facta, repellctu exceptione doli mali , licet ab initio dolus nullus sit adhibitus Eum dolo facere, dicendum est, qui ex stipulatione petere perleverat.
35쪽
Aliam vero sententiam tenet Ant. Mattheus Lib. I. de Auct. Cap. 6. . n. qui legem hanc intelligendam esse putavit non tantum de divisione extrajudiciali, sed etiam de judiciali. Hunc in finem integram illam ariccstionem sine judicio delet. Quaerat aliquis, qua ratione tam audiax facinus sustultum sit. Putavit vel ille Celcberrimus, quod haec Lex explicari debeat ex Codico Gregoriano, qui nullam distinctionem suci inter Iudicialemis extra. judicialem divisionem. Sed quanquam verba illa in Codice Gre o. riano non inveniuntur , causa tamen non sane justa est, ut a verbis claris noliri Codicis rccedamus.
Fallunt etiam aut falluntur illi, qui quidem concedunt resorismationem divisionis, etiamsi ea non excedat dimidium id quanta laesio, ut in integrum restitutioni locus fiat, requiratur , inter illos non constat. Multorum judicium est, Laesionem quartam justae portionis excedere debere quae sententia in Gallia est recepta , teste imberio in Enchiridio, aliisque allegatis a Groene . ad La de Legis. Dicit etiam, hanc sententiam e jure scripto non esse alienam .sed tamen non video, quibus in casibus illa cum jure
scripto conveniat. Provocat illum in finem ad Authenticam, eum agatus sit ad Senatuseon Trebeli cujus haec sunt verba : Cum quis roga- ιη fuerit, ut e tiberis dissedatissime liberis decedens, quod tunc ex he. itotes perest , restituat, quartam eum institutisuis restituere o eL Dudum Movetur ex Clausula nostrae Legis 3 uti in omnibus bona fidei I dic ιι Sed consequentia est ridicula, quoniam Authentica allegata minime ad nostrum casum pertinet. Alii vero tunc demum re tormationem Larsionis admittunt, si inaequalitas excedat trientem, maxime si divisio non inter fratres, sed inter extraneos sit facta.; 'I ς mxς ' neredit:uem diviserunt, quamlibet putant fix te, esse reforman&m, ea ratione , quod inter fratres m dux Mabina requiratur quam inter extranaeos secundum L.
36쪽
c. Fam. eresse minime vero illud exinde probari potest, quia illius Legis sententia est, ut liberi, tam masculini, quam semiis
mini sexus, aequalibus portionibus succedant, neque filiis piper gativa debeatur. Nulla tamen in illa fit mentio nostra quaelii nis multo minus, quod major aequalitas inter fratres quam nister alio Coheredes requiratur. Nonne inter Socios jus fraterni.
tatis obtinet. L. I. pro Ocio. Coheredes QSocii hoc in casu pari passu ambulant. Preterea haec sententia, neque legibus, noque rationibus suffulta, semper mihi videtur suspecta , quoniam neque in L. i. C. de Errore Calculi, neque in nostra neque in L. et C. Ex quibus caus Major hujus trientis vel quadrantis mentio fit, multo minus in L. V. de Contrab. Empi Ubi dicitur, si domus vendita utraque parte ignorante, combusta sit, non tenere Venditionem; si vero dimidia pars, vel minor, quam dimidia, valere Uenditionem, Emptoremaue compelli implere venditionem. habita aestimatione boni viri arbitratu, ut quod ex pretio propter incendium decrescere fuit inventum, abimus praestatione Emptor liberetur. Nullo tamen in casu hujus Legis, vel aliarum, dicitur, si quarta aut tertia pars aedium illarus tantum lit consumpta. quod tunc Emptor totum conventum pretium solvere debeat prointer incendium. Sed distantientes objiciunt proverbium L. . de Restitatione in integrum , quod miniam non curet Praetor in Remis tutionibus. Uerum sciendum est, hanc regulam non esse gener
Iei aliqquin . cum Noveli. 69. pugnaret; ubi eleganter uicitur, quod ratio Iustitia non si desumeηda ex ηηtitate Mailor vel minor quantitas non variat rem ipsam μ ex uir regulis. a. Pugnaret etiam cum Praecepto juris,suum cuiqκ tribuere. 3. Denique illud ex Clausula illius L. 4. satis apparet ubi dicitur non dari Restitutionem
au integrum propter rem fatis minimam, si majori rei vel summae pro judicatetur. Hinc ultro sequitur, Praetorem minima quidem curare. modo malori rei non fiat praejudicium dum exceptio firmet regulam in casibus non exceptis, secundum L. ult depex. Gimi unusnexcipit, reliqua sub regula comprehendisse videtur L. a. p. 43. d.
Instruct vel rastr. Leg. Hic autem majori rei praejudicium non adsertur, quoniam aequalitas tantum corrigitur, salvo totius divi-
37쪽
sonis negotio sed scit Pretetor in causa damni insecti rationem minime abc in L. 22. pr. de D mn 1U. ubi propter rem minimam damni cparatio datur, ita etiam in divisionibus extra judicium fictis, minime inaequalitas in clius corrigiturin a judice resor-
38쪽
cindicti furtiva datur adversus suris heredes 'seudum Vicet ni ad eos perveniat.
ri uendi pignoris non praescribitur.
Pater Ilio exheredato recti tutorem dat
Ratthabitis nuptias non reddisretro legitimas
In locationibus cessat additium edictum.
Errare juriss en indebitum condicere nequit.