장음표시 사용
671쪽
EPISTOLARUM magis est necessaria, neque meo exercitui magis,
quam reliquorum. Ioc magis doleo Asiam ' ' at in Asiam censeo Persoquendum. Nihil mihi videris hoc
CICERO BRVTO S. Quod egere te duabus necessariis rebus scribis, supplemento et pecunia, dissicile consilium est. Non enim mihi occuPrunt facultates, quibus uti te posse videam . Praeter illas, quas senatus decrevit, ut Pecunias a civitatibus mutuas sumeres. De supplemento nutem non video quid fieri possit. Tantum enim abest, ut Pansa de exercitu suo, ut delectu tibi aliquid tribuat, ut etiam moleste serat, iam multos ad te ire voluntariosci quomodo quidem credo, quod his rebus quae in Italia decernuntur, nullas copias nimis magnas esse arbitretur quomodo autem multi suspicantur, quod ne te quidem nimis firmum esse velit; quod ego non suspicor. Quod scribis te adaertiam sororem scripsisse, ut ne prius ederent ea, quae gesta a Cassio essent, quam mihi visum esset, video te veritum esse id, quod verendum fuit, ne animi partium Caesaris, quomodo etiam nunc partes appellantur, Vehementer commoverentur. Sed antequam
tuas literas accepimus, audita res erat, et pervulgata: tui etiam tabellarii ad multos familiares tuos literas attuleranti Quare neque supprimenda res erat praesertim quum id fieri non posset, neque si posset, non divulgandam potius, quam Occultandam putaremus. De Cicerone meo, et si tantum est in eo, quantum
672쪽
AD M. BRVTVM LIB. II, EP. I 669scribis , tantum scilicet, quantum debeo , gaudeo :et si, quod amas eum , eo maiora iacis id ipsum in. credibiliter gaudeo, a te eum diligi.vll.
De tot constitutione belli nid sentia perscribit, et Brutum ad maiorem seMeritatem, reposito reipubi summo periculo,
CICERO BRVTO SQuae iterae tuo nomine recitatae sint Id. April. in
Senatu eodemque tempore Antonii, credo ad te scri- Psisse tuo : quorum ego nemini concedo. Sed nihil necesse erat eadem omnes illud necesse me ad te scribere, quid sentirem de tota constitutione huius belli, et quo iudicio essem, quaque sententia. Oluntas mea, Brute, de summa republica semper eadem suit, quae tua ratio quibusdam in rebus Cnon enim omnibus lauto fortasse vehementior Scis mihi semper lacuisse, non rege solum, sed regno liberari rempublicam. u lenius, immortali omnino cum tuu laude sed quid melius suerit, magno dolore sensimus, magno periculo sentimus. Recenti illo tempore, tu omnia ad pacem, quae oratione confici non Olerat; ego omnia ad libertatem, quae sine pace nulla est; pacem ipsum bello atque armis estici posse arbitrabar. Studia non deerunt arma poscentium, quorum repressimus impetum ardoremque reStinximus. I tu que res in eum locum venerat, ut nisi Caesari Octaviano deus quida in illam mentem dedisset, in potestatem perditissimi hominis et turpissimi M. Antonii veniendum fuerit quocum vides hoc tum porc ipso,
quod sit quantuinque certainen Id profecto illuni esset, nisi tum consul halus esset Antonius Sud haec
673쪽
omitto. Res enim a te gesta memorabilis et Paene caelestis repellit omnes reprehensiones quippe quae ne laude quidem satis idonea assici possit. Exstitisti nu. per vultu severo exercitum, copias legiones idoneas Per te brevi tempore comparasti. Dii immortales' qui ille nuntius, quae illae literae, quae lactitia senatus, quae alacritas civitatis erat nihil unquam vidi tam omnium consensione laudatum. Erat exspectatio reliquiarum Antonii quem equitati logionibusquc magna ex parte spoliaras. a quoque habuit exitum optabilem. Nam tuae literae, quae recitatae in senatu sunt, et imperatoris consilium, o militum virtutem, et industriam tuorum , in quibus Ciceronis mei, declarant. Quod si tuis placuisset, de his literis referri, et nisi in tempus turbulentissimum post discessum Pansae consulis, incidissent, honos quoque iustus et debitus diis immo vitilibus decretus esset. Ecce tibi idib. April. advolat mane coler Pilus, qui vir dii boni , quam gravis quam constans quam bonarum in republica partium t Hic epistolas ulter duas, unam tuo nomine, alteram Antonii dat Servilio tribuno plebis ille Cornuto recitantur in senatu. ANTONI va
PROCOS. magna admiratio, ut si esset recitatum Do LABELLA IMPERATOR, a quo quidem venerant tabellari ici sed nemo Pili similis, qui pyoserre litora auderet, aut magistratibus reddere Tuae recitantur, hoe vos illas quidem, sed in Antonium admodum lcnos; vehementer admiratus senatus mihi autem non erat
explicatum, quid agercin salsas dicerem quid si iueas approbassos confirmarem non erat dignitalis tuae ita quo illo dies silentio Postridie autem quum sermo incrobruisset, Pilusque oculos vehementius hominum offendisset, natum omnino est principium a me. De Procos. Antonio multu Scxlius causu non
674쪽
desuit. Post mecum quanto suum silium quanto meum in periculo laturum duceret, si contra Procos. arma tulissent. Nosti hominem causae non defuit. Dixerunt etiam alii Labeo vero noster nec signum
tuum in epistola, nec diem appositum , nec te scripsisse ad tuos, ut soleres. Hoc cogere volebat, salsas literas esse, et, si quaeris, probabat. Nunc tuum est
consilium , Bruto , de toto genere belli Video te leni.
late delectari, et eum putare fructum esse maximum:
praeclare quidem, sed aliis rebus, aliis temporibus, locus esse solet debetque clementiae. Nunc quid agi tur, Brute templis deorum immortalium imminet hominum egentium et perditorum spes, nec quidquam aliud decernitur hoc bello, nisi utrum simus, necne. Cui parcimus, aut quid agimus His ergo consulimus,
quibus victoribus vestigium nostrum nullum relinquetur Nam quid interest inter Dolabellam, et quemvis Antoniorum trium quorum si cui parcimus, durisuimus in Dolabella. Haec ut ita sentiret senatus populusque romanus, etsi res ipsa cogebat, tamen maxima ex parte nostro consilio atque auctoritate persectum est. Tu si hanc rationem non probas, tuam sententiam csendam , non relinquam meam. Neque
dissolutum a te quidquain homines exspectant, neque crudele. Huius Dei moderatio facilis est, ut in duces vehemens sis, in milites liberalis Ciceronem cum mi Brute, velim quam plurimum tecum habeas Virtutis disciplinam meliorem reperiet nullam quam conteinplationem atque imitationein tui. xm Lulcnd. Maii.
675쪽
Grauis et ehemens inuecti ciuictauium, qui uiato commutata oluntate Optimatiam e senatus artes reliquerat, et sea Antonium contulerat.
CICERO CTAVIO S., per tuas legiones mihi licitum fuisset, quae Omini meo, populoque romano sunt inimicissimae, venire in senatum, coramque de republica disputare, secissem meque tam libenter, quam necessario. Nulla enim remedia, quae vulneribus adhibentur, tam sa-ciunt dolorem, quam quae sunt salutaria. Sed quoniam cohortibus armatis circumseptus senatus, nihil
aliud vere potes decernere, nisi timeres in Capitolio
signa sunt, in urbe milites vagantur in Campo castra ponuntur et talia tota legionibus ad libertatem nostraru conscriptis ad servitutem adductis, equitatuque exterarum nationum , distinetur cedam tibi in praesentia soro curia, et sanctissimis deorum immortalium templis in quibus reviviscente iam libertate, deinde rursus oppressa, senatus nihil consulitur, timet multa, assentitur omnia. Post etiam Paulo, temporibus ita postulantibus, cedam urbes quam Perme Conservatam, ut esset libera, in servitute videre non potero. Cedam vita, quae quamquam sollicita est, tamen, si prolatura est reipublicae, bona spe posteritatis me consolatur qua sublata , non dubitanter occidam , atque ita cedam, ut fortuna iudicio meo, non animus mihi defuisse videatur. Illud vero, quod et praesentis doloris est indicium , et praetoritae iniuriae testimonium, et absentium sensus significatio, non praetermittam , quin, quoniam coram id facere prohibeor, absens prosinaci siquidem mea salus aut utilis rei publicae est, aut coniuncta certo
676쪽
AD M. BRVTVM R. est, a P. I 673 publicae saluti. Nam , per deum immortalium idem nisi sorte frustra eos appello, quorum aure atque animus a nobis abhorrent terque fortunam populi romani quae, quamquam nobis infesta est, sui aliquando propitia , et ut spero , sutura est quis tam expers humanitatis, quis huius urbis nomini ac sedibus usque adeo est inimicus, ut ista aut dissimulare possit, ut non dolere aut, si nulla ratione publicis incommodis mederi queat non morte pro Prium periculum vitei Nam, ut ordiar ab initio, et perducam
ad extremum, et novissima conseram primis , quae non posterior dies acerbior priore et quae non insequens hora antecedente calamitosior populo romano
illuxit M. Antonius vir animi maximi utinam etiam sapientis consilii suisseti C. Caesare sortissime, sed parum eliciter, a reipublicae dominatione sum uiolo, concupierat magis regium quam libera civitas pati poterat, principutum Publicam dilapidabat pecuniam aerarium exhauriebat, minuebat vectigalia , donabat civitates ex commentario dictaturum gerebat leges imponebat prohibebat dictatorem creari plebiscito: ipse regnabat in consulatu provincia unus omnes concupiebat. Cui sordebat Macedonia provincia, quam victor sibi sumpserat Caesar, quid de hoc sperare aut ex speclare nos oportebat Exstitisti tu vindex nostrae libertatis, ut tunc quidem, optimus quod utinam neque nostra nos opinio neque tua fides su- sellisset he veteranis in unum conductis, et duabus legionibus a pernicie patriae ad salutem avocatis, subito prope iam assectam ac prostratam rempublicam iuis opibus extulisti. Quae tibi non ante, quam Postulaves, maiora quam velles, plura quam Sperares,
detulit senatus Dedit fasces, ut cum auctoritate defensorem aboret nyn ut imperio se adversum arma-
677쪽
1 et Appellavit imperatorem, hostium exercitri pulso
tribuens honorem, non ut sua caede caesus ille sugiens exercitus te nominaret imperatorem. Decrevit in foro statuam i locum in senatu, Summum honorem
ante tempus. Si quid aliud est, quod dari possit, addat. Quid aliud est maius quod velis sumere Sin
autem supra aetatem , supra Consuetudinem. Supra
etiam mortalitatem tuam tibi sunt omnia tributaci curuli ingratus Crudeliter, aut immemor beneficii scelerate circumscribis senatum Quo te misimus a quihus reverteris contra quos armavimus 3 quibus arma cogitas inferret a quibus exercitum abducis 2 et quos adversus aciem struis Cur hostis relinquitur civis hostis loco ponitur cur castra medio lihere longius adversari Oriim castris, et propius urbem moventur ' o me nunquam sapientem . et liquando id, quod non eram, frustra existimulum quantum te populo romane, de me sesellit opinio l O meam calamitosam ac praecipitem senectutem O turpem exacta dementique aetate caniciem Ego patres conscriptos ad parricidium induxi ego rempublicam seselli ego ipse senatum sibi manus asterrocoegi, quum te, Iunonium puerum , et matris tuae partum aureum esse dixi. t te sata patriae Paridem suturum praedicabant, qui vastares urbem incendio, Italiam bello, qui castra in templis corum immortalium senatus in castris habiturus esses. miseram , et in brevi tam celerem et tam variam rei publica commutationein Quisnam tali suturus ingenio est, qui possit haec ita mandare literis, ut iacta non ficta videantur esse 2 Quis erit tanta animi facilitate, qui, quae verissime memoria propagata sue -
i mronovi placebat lectis cod. tum erudeliter, aut e immemorem Balliol et edit veli eur aut tu ingra beneficii tui eis cun mrib a senatiam.
678쪽
rint, non fabulae similia sit existimaturus Cogita enim Antonium hostem iudicatum, ab eo circumsessum consulem designatum, eundemque reipublicae parentem te prosectum ad consulem liberandum othostem opprimendum , hostemque a te fugatum, et consulem obsidione libera tuis deinde paulo post fugatum illum hostem arcessitum, tamquam coheredem mortua republica ad bona populi romani rapienda consulem designatum rursum inclusum eo, ubi se non moenibus, sed fluminibus et montibus tueretur. Haec quis conabitur exponere quis credere audebit liceat semel impune peccasse sit erranti medicina consessio. Verum enim dicam. Vtinam te potius, Antoni, dominum non expulissemus, quam hunc reciperemus non quod olla sit Oplanda servitus, sed quia dignitate domini minus turpis est fortuna servi. In duobus autem mulis , quum sugiendum maius sit, levius est eligendum. Ille tumen ea exorabat, quae volebat aulai re tu extorques. Ille consul provinciam petebat tu privatus concupisti ille ad malorum salutem iudicia constituebat, et legesserebat tu ad perniciem optimorum. Ille a sanguine et incendio servorum Capitolium tuebatur tu cruore et flamma cuncta delere vis. Si qui dabat provincias Cassio et Brutis, et illis custodibus nominis nostri,
regnabat, quid faciet, qui vitam adimit si qui urbe
eiiciebat, tyrannus Gai, quem hunc vocemus, qui ne
locum quidem reliquit exsili, Itaque si quid illae
maiorum nostrorum sepultae reliquiae sapiunt, si
non una cum corpore sensus omnis uno atque O-
' de consumptus est igni quid illis interrogantibus quid agat nunc populus romanus, respondebit aliquis
679쪽
nostrum, qui proximus in illam aeternam domum decesserit aut quem accipient de suis posteris nuntium illi veteres Africani, Maximi, Pauli, Scipiones 3 quid de sua patria audient, quam spoliis triumphisque decorarunt an esse quendam antios uri natum, Cuius avus suerit argentarius, adstipulator pater, uterque vero precarium quaestum secerit, scd alter usque ad senectutem , ut non negaret, alter a puerit tu, ut non posset non confiteri eum agere, rapere
rempublicam, cui nulla virtus, nullae bello subactae et ad imperium adiunctae provinciae, nulla dignitas maiorum conciliasset eam potentiam, sed forma per dedecus , pecuniam et nomen nobile consceleratum impudicitia dedisset veteres vulneribus et aetate consectos Iulianos gladiatorcs, gentes reliquias Caesaris ludi ad rudem compulisset quibus ille septus omnia misceret, nulli parceret, sibi viveret. Qui tanquam in dotali matrimonio rempublicam testamento legatam sibi obtineret. Audient duo Decii servire eos cives, qui ut hostibus imperarent, victoriae se devoverunt. Audi et C. Marius impudico domino
Parere nos, qui ne militem quidem habere voluit nisi pudicum. Audi et Brutus eum populum , quem ipse primo, post progenies eius a regibus liberavit, pro turpi stupro datum in servitutem. Quae quidem si nullo alio . me tamen internuntio ad illos celeriter
deserentur. Nam si vivus ista subterfugere non potero, una cum istis vitam simul fugere decrevi.
680쪽
IN HOC OCTAVO CICERONIS VOLUMINE
decima undecima duodecima tertiadecima quartadecima
ORATIONE Ex ENTENTIA QUORUMDAM VIRORVH DOCTORVM CICERONI vPPOSITAE
Typographi praelatiuncula a 33Frid. Aug. WoLFI praefatio 155 De oratione post reditum in Senatu . . . 56 oratio post reditum in Senatu 16 De oratione post reditum ad Quirites . . . uo Oratio ad Quirites post reditum 2 De oratione pro Domo sua . 229 Oratio pro Domo sua ad Pontifices SSDe oratione de Haruspicum responsis . . . 347 Oratio demaruspicum responsis 5ba P g γ. . 23. . 31