Dissertatio medica inauguralis de structura subtiliori hepatis sani et morbosi ...

81쪽

- 60 Cisphosis hepatis. Alterum, quod illustrare conamur specimen, pertinet ad sic dictam granulationem hepatis S. cirrho8ina doct. Laennec nuncupatam. Hoc nomen, utrum

retinendum sit, an potius reiiciendum, dissicito dictueSt; quoniam autem nondum constat, utrum color fla-VUS cum degeneratione cohaereat, nee ne, adhuc cirrhosis nomen retineri posse opinam .

Hunc hepatis morbum nonnulli antiquiores pathologi nomine tuberum, quo multos, diVerSOS etiam, morbos insignierunt, descripsisse videntur. Primus autem doct. Laenneo hanc degenerationem, cirrhosin ab illo dictam, ab aliis distinxit, habuit Vero pro pseudoplasmate, quod alia etiam organa assicere possit, quodque ob colorem tantum hoe nomino indicavit; tros insupor distinxit formas illi do- generationi proprias, massas scit. , strata et cystides cirrhO8e en ma83es, en plaquea et en hyste0 I). Plurimi recentiores auctores hune morbum nomine hepat is granulati V. granulationis hepatis designant, quia saepe secundum illos occurrit, hepato licet alio

1 De l'Auscultation mediato 18 I9 Obs. 25, 29, 35 et 36. Primam tantum et 4,im huius operis editionem inspicere mihi contigit. Haec, a clar. Andrat curata BruX. I 837), tum aliis rebus, tum desectu observationum memoratarum n prima magnopere dissert. Diet. de Medeeinc T. IX art. Fole.

82쪽

- 70 colore praedito, ne illum invenerat Laennec, et pa tem morbosam eonstare Opinantur eX iecoris paren-chymate, non Vero e pseudoplasmate. Clar. Cruseilhier huius morbi delineationes et deseriptionem edidit, quae cum descriptione doct. Laeni e fere conveniunt; granulationum unam pedunculo as-taam, eXtus prominentem, hepatis autem tantum Superficiem delineavit. Illum morbum non tela paraSitiea, nee desorganisatione produci putat, quum granula l0buli) eundem haboant adspeetum, spongiOSum uti dicit, ac in statu sano; sed parenclima materie flava Penetratum esse opinatur 1).DOet. Hope praeter easdem quas praebuit Gu-τeissier imagines, alia etiam specimina non multo diversa Effigitibus illustravit; horum autem nonnulla nequaquam flava, Domine cirrhosis nuncupari non possunt, sed ab illo etiam hepar granulatum appellantur 2). Doct. mlimann Opinatur, princeps huius mutationis momentum esse hypertrophiam telas interlobularis, quam opinionem confirmat tum microseopica Observatione , tum coctione hepatis sani ot morbosi; hoc nempe multo maiorem dedit gelatinae copiam quam

83쪽

illud; eX memorata hyportrophia atrophiam iobulorum oriri existimat 1). Ex doct. Erasmi Mition opinione cirrhosis sine dubio est atrophia hepatis partialis cum hypertrophia

telae cellularis intortobularis; atrophia nempe completa nonnullorum iobulorum, partialis aliorum, reliquorum simplex congestio biliosa. Hunc morbum formam atrophiae hepatis maximo memorabilem nuncupat 2). In primis fuse hanc degenerationem fractavit elar. Γo stans y, qui illi etiam hepatis granulati nomen tribuit, nomine vero indurationis illam quoque nuncupari posse dicit; praeterea autem hepar granulatum varietatem cirrhosis appellat, quam ad atrophiam refert; flavae sed. atrophiae secundum illum similis est, ab hac vero disseri decursu chronico.

Granulationes, quae praesertim sectione iecoris patefiunt, non pseudoplasma nee semper colore flavo praeditas esse opinatur; constant Vero See. auctorem ex hepatis parenclimato in anormali versante conditione; hoc scit. pro parte evanuit, locum illius Oecupante tela fibro-cellulosa, pro parte ad granulationes reduetum eSt.

E morbi casu, cum aliis affectionibus non com-

84쪽

- 72 plicato, illius imaginem desumtam nobis Osfert auctor, qua granulationes in interno hepato tela, paucis vasis praedita, circumdatas describit. Postea autem de morbi Varietatibus loquens, hanc telam interdum vasis divitem, magis minusve rubram et Succulentam esse testatur; do vasorum igitur sanguiserorum copia mentionem facit l). Clar. Gluge ad unam speciem morborum hepatis, quam stearo8in nuneupat, refert tum hepar adiposum et lardaceum, tum hepar granulatum, tum etiam cis Hoδὶ, quam ab hepatis granulatione distinguit. In

hepat8 granulato conspicuae Sunt granulationes Separatae, inter quas Saepo nulla V. rara Vascula observantur et hepatis pars quaedam atrophia, alia line trophia assecta esse potest. Nonnullae cellulae evanescunt, reliquae dilacerari videntur et magna copia conspicitur Striarum, quae eX adipis globulis constant, membrana flava inclusis. Cirrhosin vero oriri putat ex insigni adipis depositione sit in cellulis et extra

illas, vasorum autem Sanguiferorum consumtorum locum tenere auctam telam cellularem inter tumores

positam, qui formantur e granulationibus 2). Ultimo loco recensendae sunt indagationes doct.

85쪽

- 73 Dondera et Iansen, quae accuratissimo institutae, perspicuis imaginibus illustratae sunt. Ex illis patere videtur, cirrhosin unice consistero in anormali telae fibrosae evolutione; haec primo formam in init tenuium striarum non cohaerentium et, progrediente morbo, ita evolvitur, ut tandem continuum faciat, quod unum pluresve lobulos uti capsula circumdat. Fibrae pertinent ad telam, quae gelatinam praebet, quod tum ex eXperimentis doct. Ha mann , tum e propriis chemicis observationibus patet; a fibris telae coniunctivae discedunt forma plana, maiori latitudine, superficie interdum granulosa, idecursu parum tantum Serpentino, et reactione in agentiaehemica; nonnullae penitus conveniunt cum fibris filis Ormibus imperfecte evolutis. Intur momoratao telas fibras hic illic viderunt materiae granulosae parvam copiam, nonnullas cellulas hepatis et corpuscula peculiaria, magis minusve rotunda, obseura, quae verosimiliter sunt cellulae du-

generatae v. materies EXSudata coagulata.

Qui romanserunt lobuli v. lobulorum acervuli, sic dictae granulationes hepatis, cum normali huius organi substantia fere conveniunt et constant e cellulis, quoad volumen magnopere diversis; hao interdum plures nucleos V. parvos adipis globulos continent, ut plurimum tamen nucleo carent. Inter hepatis

86쪽

cellulas similia corpuscala obscura ac inter fibras

inveniuntur.

Nec igitur clar. Andrat, Bouiland et Guveissier, quod ad simultaneam atrophiam et hypertrophiam

attinet substantiae hepatis V. acinorum, nee Clar. Gluge, quoad maiorem adipis copiam assentiunt. Telae fibrosae evolutionis, principis cirrhosis momenti, CauSa See. auctores est chronica inflammatio, exsudatum producens in locis minoris resistentiae, quod solita evolutionis rationse in telam fibrosam mutatur; haee tela magis magisque aucta lobulos comprimit, unde hepatis volumen imminuitur. Alia, a Clar. Eo stan8 y memorata, causa, morbosa scit. SystematiSbiliferi evolutio, non valdo probabilis ipsis Videtur. Raro See. illos irinosis sola Exstare, sed in primis eum Organteis cordis vitiis combinari videtur. Signa pathognomonica, in initio saltem morbi, penitus deficiunt, imo interdum tantum dolor in regione hepatis Observatur l). Ad granulati hepatis varietatem, de qua loquitur Rotestana is, quaeque telam habet vasis sanguiferis di-Vitem, granulationibus interpositam, nostrum etiam pertinere videtur specimen, quod accuratius deScribero in animo habemus.

87쪽

- 75 Huic descriptioni praucodat necesso est historiae

morbi conspectus, quem debemus benevolentiae doct. StaneedOsgi. II., 44 annos natus, constitutionis aridae, atrabita

riae, anno 18 11 aestatis tempore, diuturna laboravit diarinea, unde haemorrhoides interdum fluentes, ortae sunt. Mense Februario anni 1844, aeri humido frigido expositus, iterum diarrhea laboravit, quae medicamino quodam sublata asciten sequelam habuit et dolorom in latere dextro ibique haerentem sensum oppreSSionis, durante inspiratione profunda. Post aliquod tompus faciem ostendebat valdo emaciatam, coloris luridi, brumeo-flavi, oeulis retractis. Ascite autem impediebatur accurata regionis hepatis investigatio ; pedes

paululum tantum tumebant. Lingua erat Sicca, rubra,

calida; sitis vehemens, in primis potuum frigidorum,

acidorum desiderium; appetitus bonus, poSt Coenam Vero vulgo anXietas maiorquo oppressio in latero dextro ; faeces erant liquidae fore, leviter brunneae cum tenesmis solutae; urinam mittebat parcam, profundebrunneam, forti odoro ammonia ali praeditam et sedimentum rubrum Continentem; pulsuS celer, frequens, parvus; cutis sicca; animi vero conditio bona. Hirudinibus interdum in rogione hepatis et ad anum applicatis, atque medicina emolliente, sedante melior roddebatur conditio, ita ut rosolventia mitiora

88쪽

- 76 indicata osse viderentur, quae autem potius nocebant. Sub usu emulsionis Cannabis diu eodem soro gradu perseveravit morbus; aScites Vero augebatur, et dolor in abdomino poritonitidis chronicae Suspicionem movebat. Thoracis autem cavitas ab hydrope libera, sed cordis hypertrophia adesse videbatur. Sine causa

ovidenti ascites sensim sensimque increvit, subitoque iterum diarrhea apparuit cum tumore abdominis integumentorum erysipelaeeo et Oedemate Scroti; erysipelas quidem, cura idonea adhibita, evanuit, sed Oedema scroti et ascitus molestissima erant; quotidie aeupunctura magna Seri copia e scroto emittebatur. Doindo molior evasit conditio. Subito Vero eXSurrexit sobris intormittens tertiana tam intensa, ut post paroXysmum secundum Chinino iam indigeret; eodem tempore erySipelas gangraenOSum utramque eX-

tremitatem inferiorem affecit, quod quidem fugari videbatur, quando iterum febris intermittens rediit tam vehomons , in primis DigoriS stadio, ut post tortium

parOXysmum morbo Succubuerit aeger.

In alio casu incipientis cirrhosis, cuius specimen atque historiam morbi cum es. Promotore communicavit doct. Staneeroogi, morbus fuit acutus, sobris scit. adynamica cum insigni ietero et signis dissoluti sanguinis, sino ullo tamen hydropis signo; antea ope ducocti Zitimanni syphilis chronica sanatu fuerat.

89쪽

- 77 In cadavero prioris hominis praeter hepar morbosum reperiebatur parva seri in pleurae utraque en-vitate copia. Cor hypertrophia erat affectum. Lien grandis, durus, sanguine dives. In abdominis cavitate, magna copia seri Colore flavo-viridi, albumino divitis, socculis purulentis intermistis, praesertim inter intestina tenuia et hypogastrium fixis. Intestina tenuia et crassa, ubique Oedemate assecta, in nonnullis locis san uinem O vasis effusum continebat. Vontriculi vasa sanguifora insigniter erant impleta. Renes magni, hyperaemia laborantes. Venae, CRURet port., mesernicae et pelVis amplae, sanguine nigrescente plenae. In utraque Venn crurali, profunderubro colore praedita, satis firma sanguinis eoagula.

Hepar vero, quod praebuit lamellam tenuissimam, delineatam fig. 13) parvum erat, pseudomembranis firmis diaphragmati annexum; vesica fellea, irregulariter contracta, nullam fere bilem continebat. Extus ubique parva maioraque tubera visui patebant, inter quae peritonaeum Observabatur erasSius; tubera tamen minus prominobant, quam delineaverunt

Intus vero, dissecto organo pOStquam Vasa sanguifera, praeSertim venam port., Subtilissime materie colorata impleverat clar. Promotor, totum hepar refertum est corpusculis rotundis V. OVatis, variae mag-

90쪽

- 78 nitudinis, piusdem v. maioris universe quam iobuli: illis color est brunneo-flavus , levis, sere aequabilis, dum in pluribus lineae concentricae, paulo profundiori

0lore tinctae, sunt conspicuae. Tela interposita ampla coeruleo gaudet Colore, Orto eX Venae Pori. ramis ramulisque, qui materie eOerulea arte sunt impleti; arteriae quibusdam tantum locis feliciter sunt impletae; venae hepat. hic illic solummodo ramulus

conspicitur. E lobulis constare haec eorpuseula efficimus praecipue o distributione venae port., quam delineavimus fig 13. Venae port. rami maiores ampli sunt. Duetus biliferi, arteriae et venae hep. maiores a norma sanitatis recedere non Videntur. Ramuli venae port. interlobulares insigniter a statu normali disserunt; animadversione digni sunt illorum auctus numerus, decursus serpentimus, et copia vasorum capillarium, quae in tela interlob. decurrunt, dum eorum lumina ViX, vel no vix quidem, luminibus in stata sano Sunt maiora; numerus autem adeo RuctuS est ut, quum caeterum in sano hepate unus tantum inter lobulos ramulus venae port. eonSpiciatur, hic rete elegantissimum venularum per telam cellularem perreptantium appareat. Lobuli ipsi sunt magni, alii minores et minimi: per maximos lobulos, qui normales volumine superant,