장음표시 사용
61쪽
- 49 diametro horizontali tubuli, propria membrana cincti; in aliis vero tubulis duplicem cellularum seriem non semper aequo manifesto distinguere potuimus, quod autem factum fuisso suspicamur, sive quia cellulae sibi invicum impositae, exacto sorte sibi respondebant, sive quod cultro tubulus ad longitudinem fissus fuit, in tenuissimis enim maximeque pellucidis tubulis haec duplex serios non semper eXacte risui apparuit , sive denique quod pressione una series dimota fuerit; cellulae nempe non admodum tenacitor parietibus membranae propriae adhaorore videntur; pressionescit. Deilo dimoventur atque non raro inter cellulam tunicamque propriam spatium quoddam obserVatur. Hinc etiam eXplicare possumus, quaro collulis aliquando prorsus carere possint tubuli, quod in statu morboso interdum obtinet, uti postea demonstrandi locus erit. Nullum sane dubium esse potest, quin cellulae plurimum ad bilem componendam contribu-ant; ipsas vero durante se retione dimovori Et magis minusve solutas in ipsam bilem converti, Vix admittendum nobis videtur, quum talis solutionis exemplum analogon ViX eXStet, neque pateat, undenam tam cito possint regenerari; in uno hepate hane quaestionem
accuratius investigaro conati fuimus; in illo scit. pluribus in locis cystidos invonimus bilo implotas; iam dissecta ad cystidis marginum lamella tonuissima,
62쪽
- 50 tubulos vidimus pro parte cellulis orbatos, ita ut eorum colore albo cystis membranae ad instar circumdari videretur; in ipsa autem bile, cystido contenta, paucas modo vidimus cellulas, nec ulla ratione illarum, e tubulis emissarum, copia bilis quantitati in cystide collectae respondebat; videbantur igitur inflammatione praevia corrosi tubuli biliseri in cystidem bilem secretam postea estudisse, atque simul cum bile ad marginem cystidis nonnullae cellulae e tubulis esse eXpulsae.
63쪽
STRUCTURAE HEPATIS MUTATIONES MORBOSAE.
Quum anatomia physiologica atque anatomia p, thologica ita infimo nexu cohaereant, ut altera alteram saepe egregie illustret, auctor mihi fuit clari Promotor, ut nonnullarum hepatis degenerationum, quarum specimina illius collectione servantur, adderem descriptionem, et praesertim quidem eXponerem, quid indagatio microscopica, quam ipso duce instituere mihi licuit, do illarum natura nos docuerit. Deipiamus ergo a tubulorum bilis degoneratione, parum adhuc cognita, ut videtur; quum in primis illius investigatio multum contribuere videatur ad iulorum tubulorum structuram clarius illustrandam; hane degenerationem albe8eentiam aut albedinem hepatis
64쪽
- 52 albescentia hepatis, a. partialis degeneratio tubulorum biliferorum. Saepius iam hanc degenerationem observavit ei. Promotor, multaque huius morbi specimina in musco servat. Ad adspectum prorime convenire videtur cum fungo medullari, ita ut in initio morbi, eum in hepatis superficie, tum in intimo parenchymate tubera alba vasis sanguis cincta formari videantur; haec degeneratio magis magisque procedit, ita ut tandem longe maximam organi partem occupet, ut
patet ex spo iminis figura fig. 10).Do historia morbi parum tantum innotuit. Vir scit. , in cuius cadavere inventum est hepar, de quo agimus, erat 33 annorum, e Sanis parentibus natus; antea miles, spirituosorum abusui deditus, istis doindo raro utebatur. Per annum fero tussi laboraverat et satis Dequenti haemoptysi, qua profunde coloratum sanguinem emittebat, quocum Saepius etiam sputa erant mixta; gravem insuper intermittentem cordis palpitationem passus est. Affecti autem hepatis symptomata sola fuere auctum Volumen et durities; oe- doma extremitatum inferiorum et diarrhoea, quibus non diu ante mortem corripiebatur, verisimiliter originem duxerunt ex hepatis morbo; satis subito diem obiit supremum, citius quidem quam eX pulmonum conditiono explicari potuit.
65쪽
- 53 Pars hepatis degenerata constat ex substantia albescente, rotunda fere, hic illic quasi incisa. Quae remanet pars sana coloro est praedita fere normali, in nonnullis locis caeruleo ex artificiosa Venae port. impletione; ipsam substantiam albam etiam ingrediuntur, uti ex pluribus speciminibus patuit, arteriae, rami venae port. et tubuli bilis; pauci vero tantum rami maiores ingrediuntur, ita ut plurima Vasa magis contracta fuisse videantur; quum enim in ambitu pars
sana eleganter ramis venae port. impletis Coerulescat,
in ipsa parte degenerata hie illic tantum materies caerulea in minora Vaseula penetravit; in quibusdam locis flava materies in tubulos bilis. immissa ipsam substantiam albam ingressa est, imo passim maiores truncos ductuum bilis nudo oculo distinguoro licet. Saepe in tuberculis nonnullis radiata quaedam Struetura apparet. Lobuli ipsi hepatis, quales antea descripsimus, in parte degenerata non amplius conspici
possunt; hic illic massa alba magis compacta vel subgranulosa videtur; in genere autem aequabilis sero structura diei meretur; pars sana vicina interdum quidem satis acute a morbosa separari Videtur, accuratior autem investigatio docuit, nulla interposita materie alteram ab altera Separari, neque tunica quadam includi partem morbosam, Verum Sanam partem directe in degeneratam transire vidimus.
66쪽
- 54 Huius pariis morbosae lamina tenuissima microscopio indagata nihil nisi ramulos venae Pori. et tubulos degeneratos ostendit. Horum enim ut plurimum tantum tunica onerna remansit, plicis min tissimis se distinguons; in nonnullis solummodo locis particulae observantur, quae cellularum vestigia habendas ossa videntur; illis saltem multo minores sunt,
aeterum vero eundem granulatum adspectum praebent. Hi tubuli roto formant in gonere minus Strictum et laxius quam in statu normali; interstitia sed. Petis plerumque maiora sunt, quod in diversis locis etiam dissori; in primis in contro partis affectae interstitia maiora nobis visa sunt; in his tela cellularis inter Vascula sanguis et tubesos bilis intorposita adaucta videtur; tubuli ipsi hinc longiores sunt, liget tenuiores appareant; transitum partis sanae in degeneratam facito distinguere potuimus, quum limites
Vulgo satis acuti sint, ut in uno frustulo sub micro- Scopio pars sana et morbosa simul conspici et comparari possint; tubuli normales, collulis impleti sensim magis pellucidi ovadunt, collulis rarioribus, quae degeneratio ita procedit, ut loco paulo remotiori vix amplius
cellula una aut altera in tubulis contineatur; vasa Sanguis, uti iam monuimus, paucis tantum in locis implere contigit, morias nempe et venas port.; Vena hep. in specimino non impleta est; trunci vero ma-
67쪽
- 55 iores Vasorum ut plurimum sana adhuc parte cinguntur; in ipsa alba parte ramuli venae port. caerulei in nonnullis locis fere eadem ratione ad tubulorum latera decurrunt atque rete laXum constituunt, adeo Congruens cum tubulis, ut dissicile sit venas illas a
tubulis pollucidis, docoloratis distinguere; quia ipsi
tubuli bilis pallidi, atque venae eodem fere decursu atque colore in parte assecta gaudeant, ita ut, ubi
materies coerulea non penetraverit in partem degeneratam, vix distinguere possimus, utrum retis pellucidi pars' o venis mutatis an o tubulis biliferis degeneratis constet; admodum raro materies flava intubulos bilis immissa in subtiliores tubulos pellucidos penetravit, argumento tamen partem pallidam degeneratam constare pro parie e tubulis pellucidis s. ex eorum tunica propria, pro parte eX rete Venae pori; in aliis vero speciminibus, in quibus malum nondum maximam hepatis partem occupavit, sed forma tuberum alborum dispersum est, tubuli bilis longo clarius in parte degenerata apparent faciliusque materie eOlorata implentur; quare autem venae pori. minus facile impleantur quam in pario sana, dissicile est dictu, quum non tenuiores esse videantur. Quibusdam locis in centro partis albae in retis interstitiis materies erat ad adspectum magis granulosa, teXturae paulo laxioris; hic invenimus quidem idem reto tubulorum
68쪽
que coacervatae cellulae irregulares, quae minores
erant quam cellulase tubulorum atque quodammodo accedere ad illas cellulas videbantur, quas in Vera hepatis encephaloide observavimus, ita ut secundarie in parte illa degenerata postea verum fungum medullarem enasci posso non improbabilo videatur, licet clar. Promotor in variis speciminibus nunquam Verum fungum medullarum detegero potuerit. In primis observavimus has cellulas irregulares, ubi arteriae magis frequentes orant et ampliores saetae videbantur; alibi tamon, ubi nullae arteriae erant impletae idem aliquando invenimus. Primo hunc morbum in locis soparatis tuborum sub forma Occurrere, Seque iam scit. dogenerationis cuiusdam tubulorum bilis verisimile est; haec tubera magis magisque augentur atque confluunt, ita ut degeneratio tandem longe maximam hepatis partem occupet, uti in specimine descripto patet; quo latius vero malum sese eXpm- sit, eo durior et tenacior redditur illa albescentia,
dum tubera minora adhue mollia sunt. Hanc degenerationem vulgo auctores Coufuderunt
cum fungo modullari; ita Crureissier distinguit cancrum Primitivum et secundarium; illum durum, Scirrh0Sum, qui ViX aliis partibus se communicat et hunc mollem,
69쪽
- 57 encephaloIduum 1 . Priorem delineat 2 , quae maxime Cum nostra albescentia convenire videtur; dicit enim se in pluribus tuberculis non modo venas, sed etiam ductus bilis deprehendisso 3), quod signum characteristicum est degenerationis hepatis descriptae, quae differt a producto novo, scit. parasito. NequΘ accuratius ei. Eo stans y 4) hanc speciem distinxit; eius enim descriptio tum hepatis lardacei, tum carcinomatis medullaris multis nominibus cum illo morbo convenit, quum dicat, tale hepar consistere e substantia duriori, subgrisea, Saepe pellucida, albuminosa v. lardacea. Etiam quod doseribit clar. Erasmus Wition 5) sarcoma medullare V. en ephalosis cum nostro morbo convenire videtur. Tumores nempe constituit maiores quam tubercula scrofulosa, magis regulares quoad formam et paresores numero quam tumores Seirrho si, quorum substantia griseo-alba opaca constat e tela cellul. repleta materio molli, cerebro simili
Nonnullas quoque degenerationes hepatis, quas delineavit descripsitquo doct. Hope 6 nomine tube-
70쪽
- 58 rum cancrosorum cancerous tuberαὶ cum morbo hepatis de quo agimus convenire nobis videtur; in
primis css. eius figurae 90 et 05 et descriptiones p. 113 seqq. Clar. Gluge 1 , de fungo medullari agens, illius substantiam quidem griseo-albam semi-fluidam, constare
dicit e sero quodam et parvis granulationibus K
chen); tria autem elementa accedere posse animadvertit, 1'. nempe telam cellularem tenuem, mollem,
lacorabilem, distinguendam a fibris, quae septorum speciem cellulas que conficiunt et rete NelawerH formant e quo fungus med. elui potest. 2'. cystides 3'. vasa; et deinde etiam es'. Mulier descriptionem citans carcinomatis v. fungi medullaris, in quo obtinet sevo tegende Bilsing der uar masse aus Bibtangshugela ait88er dem zarfaserigen Mascianwerh, reelehes die Geso utite duro ital , hac in re suas
observationes cum dictis a clar. Mulier convenire dicit; quare illum etiam nostrum morbum eum fungo modullari confudisse verisimile est. Ut autem accuratius discrimen pateat inter modo descriptam albescentiam atque verum fungum medullarem , addere Volumus, quid huius microseopica investigatio nos docuerit.