장음표시 사용
21쪽
XVIII. Arteriae anatomice inspectae, et cum cura investigatae, e tunici S diVersi S constare reperiuntur. Hae, judicibus anatomicis quibusdam, quatuor sunt tant Um ; aliis Vero, plures. XlX. Tunica exterior a membrana ParteS, Per qua8 arteriae transeunt, Obducente, originem deducit. In thorace pleura, in abdomine peritonaeum, hoc illi S praebet tegumentum, et ViX quidem pro tunica propria habendum est ; namque non totas arterias, sed certas, quibusdam in locis, earum partes solum nodo operit. XX. Altera, vel prima Vera tunica cellularis est, a tela cellulosa undique partes succingente, oriunda. Superficies ejus externa est laxa ; sed quo magis ad arteriarum lumen appropinquat, eo magis densa et valida evadit M.
XXI. Proximum praecipuumque arteriarum tegumentum e fibris muscularibus arcte inter se te compactis constat. Multum inter physiologos, an revera musculari S sit haecce tunica, adhuc disceptatur ; fibrasque ejus proprietatibus, quibus alii fruantur musculi, nequaquam
22쪽
quam praeditas esse, complures contendunt. Haec autem lis, cum de viribus sanguinem moventibus, et potissimum de arteriarum actione, brevi verba facturi simus, postea aptius dirimetur. Litem hujusmodi motam esse hoc in loco dixisse sussiciat. XXII. Tunica, denique, intima laevis, tenuis, et polita est, adeoque etiam formata, ut sanguinem per eam labentem in reliquarum intervalla sese immittere non patiatur. XXIII. Vasis tum arteriis, tum Veni8 minoribus, arteriae non desunt. Per tunicam
cellulosam XX), nervis eas comitantibus,
transeunt, et Vasorum Vasa appellantur.
XXIV. Pars arteriae quaelibet, cadaVere inciso, lumen ostendit circulare, quod magis, quam dum animal Vita fruebatur, capax ;digitumque praeterea, area sua majorem, in se immissum valide comprimit. Hinc arterias elatere, Post mortem maxime notabili, praeditas esse plane apparet ; contra quem, vita substante, vires solido ViVo proprias fortiter agere, Verisimile esse videtur.
23쪽
IS XXV. Arteriarum est munus sanguinem a corde acceptum in universum corpus diffundere, ut postea clare demonstrabitur. S E C T. III. De Venis. XXVI. Quaedam est arterias inter et Venas similitudo ; variis autem discrepant . Illae, uti alibi XV.) retulimus, a corde originem ducunt, ramosque exinde ad totum corpus dimittunt. Hae, contra, a ramulis
haud conspicuis oriuntur, qui, gradatim in-
ter se coeuntes, truncOS seX Praecipuos tandem essiciunt. Quatuor a pulmonibus venientes, auriculae simistrae sinu na concursu suo, efformant; ab reliquis corporis partibus in dextram desinunt duo, si numque magnum venosum dextrum constituunt. XXVII. Venae, quam arteriae, multomagi S tenues. Sin autem Wintringliami
experimentis aliquid fidei sit habendum, in
24쪽
eunte vita, arteriis Validiores sunt ' ; postquam Vero homo annum aetatis suae trigesis num quintum eXcessit, arteriae venis firmiores evadunt. Elatere, sed minore quam arteriae, praeditae esse Videntur ; in cadaveribus enim incidendis collapsae semper reperiuntiar. XXVIII. Varietas autem in venarum struc-
tura maxime notatu digna esst valvularum earum propria; hae membranae sunt tenues atque pellucidae, ab interna earum tunica Ortae, adeoque formatae ut sanguinis ab extremi S cor Versus redeuntis transitum facile permittant, sed motum subire retrogradum eum prohibeant. In extremarum partium venis multo frequentiore8 Valvulae reperiuntur, et in truncis majoribus rariores fiunt. Venae etiam ad Viscera praecipua pertine-nentes illis ex toto vacant. In Venis enim pulmonalibus, ramulisque Venae Portarum in' . Vide Wintringliam's Experimental Inquiries, Ece,
et consule quoque Hali, prim. Lin. Phys. XLVIL
25쪽
in hepar diffusis desunt, et cerebri quoque venae iisdem carent.
XXIX. Venae denique ab arteriis usuci munere distinguuntur; sanguinis enim ad
cor ab extremis reducendi ossicio perfunguntur.
XXX. Venae, in modum arteriarum, Ctunicis, quae aegre a se invicem dividuntur, et dissicilius igitur demonstrantur, constare dicuntur. Muscularem eas habere tunicam auctores fere omnes negant, Venisque in par vulis nullas videri posse fibras concedere Volumus. In majoribus autem, quae juxta cor sunt sitae, quaedam conspici polliunt fibrae; hinc reliquas illis non Omnino carere CX analogia inferre licet; et praeterea CXperimen ta a Verschuirio ' instituta venas quibusdam in locis irritabiles esse plane testantur. Vis hujuscemodi a structura quadam musculari Pendeat necesse est.
Vide Dissert. ejus de Arteriarum et venarum Vi ir- ritabili, ejusque in vasis excessu, &c.' Vide etiam hujus Differt. Cap. IV. Sect. III.
26쪽
XXXI. Vasorum vasa XXIII. venae aeque ac arteriae habent ; nerVisque quoque non destituuntur. XXXII. His de corde et vasis percursis, ProXimum est ut motum sanguinis ipsius describamu8.
27쪽
DE SANGUINIS CIRCUITU S E C T. LDe Cursu Sanguinis generali. XXXIII. Sanguinem rapide, et perpetuo per corpus moVeri, nemo inficias ibit; vulnera namque et haemorrhagiae rem ita se habere quotidie demonstrant. Quinetiam tam universe in circulo quasi moVetur, Ut, ubi ejus cursum describere incipiamus, parum quidem referat. Cum autem chylus, a quo sanguis originem trahit, in Venam subclaviam sinistram prius effunditur, et deinde per cavam superiorem ad hujus cum inferiore conjunctionem devehitur, hoc ex loco memorandum Putamus. XXXIV. Sanguis per venas ab extremis corporis partibus revertens ad auriculam cor
28쪽
dis dextram, ejusdemque sinum adducitur, et iis stimulo est. Auricula igitur cum sinu 11c ad motum excitata sese statim contrahit, fluidumque contentum in ventriculum sibi proXimum conjicit ; namque Valvulae tricuspidates VII ostium occludentes sanguinis impulsui facillime cedunt, eodem Ctempore illarum praecipua transitum ad arteriam VIII) obstruit, eum que ea PriUS eX- ire, quam per Ventriculi actionem propellatur, Omnino prohibet. XXXV. Ventriculus dexter hoc modo repletus, pariterque irritatus, in contractiones abit validas, et sanguinem Undique compri-
menS eum Viam, Per quam transeat, invenire cogit. Valvulae tricuspidales ventriculi parietibus auriculae dextrae proximis hoc impulsu amotae, reditui ejus ad auriculam occurrunt, quod, itinere ad arteriam pulmonalem nunc libere relicto, facit ut in hanc effundatUr. XXXVI. Sanguis in arteriam pulmona lem receptus in pulmones distribuitur, Perque Vena8, in quas transit, ad auriculam sinistram
29쪽
IInistram et ejusdem simum adducitur. Per sinistra cordis cava, eodem, quo Per deXtra, modo, viribusque iisdem, sanguis diffunditur, et in aortam propellitur. EX hac per uni-Versum corpUS transit, perque Venas ad auriculam dextram, eundem ut subeat circuitum, iterum reducitur. XXXVII. Quatuor nunc motus XXXIV. XXXVl) cordis proprios es e retulimus, duoS, nempe, auricularum totidemque ventriculorum ; intelligendum Vero omnes non alternis vicibus cieri, sed eodem tempore alaricula8, eodemque ventriculos agere ; praecedit enim motus auricularum et subsequitur cordis Hoc e vivis animalibus introspiciendis plane disci potest; et praeterea septum musculare VI lj utrisque ventriculis
commune, alterum absque altero sese contra
here haud pati, manifestissimum est. XXXVII. Ρostremo est notandum, quod auriculae et arteriae eodem temporis puncto agunt; dum enim illae sanguine implentur, Ventriculi
30쪽
ventriculi sese constringentes in has fluidum vi tanta propellunt, ut diastolen vel pulsum
earum faciat; dumque per auricularum ac tionem sanguis in ventriculos impellitur, arteriae eodem tempore subsidunt, et ad alteram sanguinis undam a Ventriculis recipiendam, Promptae Parataeque sunt. S E C T. II.
De iis, quae languinas cursum demon rant. XXXIX. Sanguinem per corpus modo relato XXXIV.-XXXVIJ moveri, observatio et experimenta plane testantur; et toturn Per terrarum orbem, saltem ubi medicina philosophice excolitur, circuitum HarVeianum Verum esse conceditur. Multa igitur eum firmandi consilio argumenta proferre qui busdam alienum forsitan videatur. Cum vero tantum sit insipientis quodlibet pro certo assirmare, ejusque veritatem nullis stabilire rationibus, quae ad circuitum eXPlOrandum