De Juba Appiani Cassiique Dionis auctore

11쪽

veritaten aniare. Atque liuic Ph0tii judici0, quod et ipse

Schri uighaeu Ser Suum fecit, equi dum non Diodo non obloquar. sed plane S Sentiar. Si uni ni auct0res quibus Appiani narratio nititur. 30rluStra- nul S, 0gn0Scimu8, illum probati SSimo qu0sque et vetustissimos auctor ' et, qu0ad fieri potuit, c0aeVOS in quaque hist triau Suae parte in Sum Vocare. Exempli gratia rubii intra annos

20 - 4640stis scribundi P0lybium Sibi unicum sontum elegit

sei. Ni S SQ n l. c. p. id et ex eo rerum Syriacarum part 'mpri0rem cali p. t 44). Punicarum partem OSterior mi Capp. 66136 res Maced0nicas, rerum Illyricarum et tolli Mithridatici partum quandam desumpsit. In bellorum civilium priore parto Posidonius in p0steriore, ni fallor, sinius Polli , adhibitus est lantes optimi qui de illis rebus exstabant.

IteStat, ut pauca de rerum publicarum ut militarium Seientian istri disseramus. Constat enim. 0ptimos qu0Sque auctor Sa Scriptoru rerum illarum imperito Si libere eorum narratio reddatur in uterius plerumque mutari. Num id a nostro quoque factum est In hac re iterum Pliotii judicium non negligendum videtur, qui Bibl. l. c. lia ecce profert. ΛΡΡ. GTραν γικῶ Πα

huic quoque judici0 cinxeighaeuser assentitur, dum qui umfaci0. Nam multis Xemplis es pugnae annulisis descriptionem IIanni b. c. T. qq. haec rerum militarium peritia probari p0test quae peritia n0bi eo majori momenti St, quum Livius quum S0lum ni tis locis Simul cum n0Stro testen habemus hujus rei impuritus suerit sc Nisset Quaest. . ἰ3. . Nec minu Appianum earum rerum, quae ad gerendam et administrandam rem publicam pertinent periti SSimum put0. Nam praetur- quam qu0d pSe magistratibus publici functus est Satis enim notum Si eum procuratorem Aegypti libro suo condidisse etiani librum peculiarum de statu sei publica hist0riis Subjunxit, de quo in praef. c. 5 haec legimus: O J τελευταία καὶ χην

12쪽

hujus peritiae in libris ejus exempla haud pauca XStant , cf. Beli. iv. I, 7 sqq. ubi de agro public summa rei scientia disseritur.

Libri etavi capita T-66 Appianus rebus in Africa intra ann0 205-20 a Chr. 40mani P0enisque gestis dedicavit. Exstant autem de his rebus praeter Appiani librum fontes neque pauci neque leves. Ac primum quidem P0lybi fragments Servata Sunt XIV, 1-l0 XV Q-l8. Ad cujus narrati0nis lacuna explendas aptus est Livius XXIX-XXX, qui l0ngo plurima, 0 est omnia, quae de Scipi0ni rebus gestis praebete e0dem qu P0lybius fonte hausit f. Frieder8d0ris, Livius et Ρ0lybius Scipi0nis rerum Script0re Di88. Gott. 869. Deinde autem Annalium qu0rundam fragmenta exstant apud Livium hisce l0cis XXIX, 28-29 XXX. l-l 5; ib. 6-lT; ib.

Si cum his fontibus '' hist0riam capitum 7-66 0nierimus, h0 maxime mirum et mem0rabile videtur, qu0 apud

De capp. - infra disputabimus; praefati0ne enim abSoluta cap. 1 - 2 de Reguli expeditione a. 2b6-2b a Chr. in Africam acta refert. capp. 3-6). Haec ad lantem explorandum nil conferre acile intellegitur. ' De horum locorum auct0re alia occasione data accuratius disseremuSSententiamque pr0p0Sitam defendemus. De capp. XXX, 19-24 cf. FriederS- dor m 43. Quae Cassii Dionis D. 7, 3-8 ed. Dindors; Zon. IX, 1 - 14)ratio sit, iusta demonstrabimuS.

13쪽

nostrum res Numidi elae et Punicae non modo multo accuratius, quam apud ill08 Sed diligentiuS, quam ipsa re R0manae redduntur. Quod jam accurata narrationum comparatione Vincere liceat. Apud Appianum eundem fere l0cum Mas SiniSSa ejusque res gustae obtinent'), quem apud P0lybium et Livium Scipi ejusque consilia ut facta. 0 Si tibi Vi pei Suadere respicias, qua uso, Liv. XXIX, 25-28 , ubi transitus Scilii0uis in fricam multis verbis describitur; quid Appianus de ea se lini, ut tot sur verbi quot apud Livium paragi aptat eadem re absolvitur. Ne mihi respondeas, Livium onmino susius Appiano res explicare; nam qu0mod fit, ut Livius de Massinissae advolatu apud Scipi0num riusque c0n Silii et rebus QStis, de quibus c- curatam narrationem apud App. 3-l hab rinus, paucissimis tantum urbis nos certiores faciat Nec min0 Script irum diis 'runtia in rebus Punici enarrandisust de Iasdrulialis P0en irum ducis, fortuna et casibus lucvluntissima apud n0Strum testim0nia exstant in cap. 9; 0; 3; Ib IT; 8; 9 24 29 30 36 quum Livius quattuor tantuml0cis paucissima de eo proferat XXIX, 23 ib. 34-35 XXX i, ib. 7. - rebus Carthagino actis neque Livius uti iuuPolybius vitta c0mperta habent, quum apud ΛΡl innula a Curata

deest vii

deest

XXX, i

deest

deest

deest

14쪽

harum reruna cientia occurrat in capp. 9 24 30 3l 34 35;36 38 55 68 70 Livius paucissima hisce locis praebui: XXX, 9, 3 sqq. App. l); ib. 24, 10 sqq. App. 34-35). Iam vero rerum ab Hannibale in Africa gestarum narrati multo diligenti0r apud Appianum quam apud Polybium et Livium exhibetur. DeSiderantur enim apud h0s quae ille praebet incapp. 33 excepta una quadam re Polybi XV, 3, 5) 36-37.;

205 20 memoriam condiderit, respicias velim diligentissimam rerum R0mae actarum areationem Liv. XXVIII, 40-45 XXIX 3-b; ib. 22 ll-l2 XXX, 7 ib. 28 ib. 36 ib. 8 6 12;ib. 2 ll-44, quarum rerum l0nge min0rem partem Appianus habet, et ea quae habet 0nge maj0re indiligentia, quam reliqua c0mposita sunt id quod infra dem0nstrabimus. - Scipi autem primas apud illam quasi parte agit et item Laeli multa verba tribuuntur, quum Appiani auct0 uno tantum loco cap. 4 l)ejus mentionem fecerit. Haec ad illustrandam auct0ri Appiane naturam in universum Sufficiant. Iam Singula peccurramus. Ac primum quidem magna locorum nominumque libycorum n0titia nos offendit, quanoSter prae steteri earundem rerum Script0ribus excessit').

Deinde l000rum qu0que interValla accuratius quam apud caeteros Significantur c. Ha8drubal milites exercuit)

15쪽

et regi0nis Libycae n0titiam parvi censeant; hi velim c0nserant P0lybium et Livium quorum uterque fusiorem earundem rerum mem0riam habet, qua uantque, qu0t 0mina apud illo redeant; quid quod ne unum quidem eorum, quae modo enumeravi in eorum libris invenitur 3 Idem fere, quod in n0mina etiam in unlero peditum equitum, elephantorum, militum caesorum capt0rum tranSfugarum cadit. Occurrit enim exercituum Libyc0rum et maxime Numidicorum n0titia satis mem0rabilis, quam his illustrare exempliS

IIaec exempla ad illiistrandam Apstiani notitiam Sufficiant; quamquam longe i ira afferre licet quae notitia per Se SatiSmira est Qui autem fit, ut numeri militum Libyc0rum non m0do

16쪽

l Umaj0re diligentia quam r0man0rum apud ipsum Appianum reddantur ), sed etiam apud P0lybium et Livium, qui longe fusius res in Africa gestas tradunt l0nge min0 Scientia numer0rum Libycorum Occurrnt. Iam ad aliam rem i0ntis naturam illustrantem pergamuS. Qu0m0d fit, ut in universali, quae dicitur historia imperii p0pulique R0mani, quam Appianu c0nScribere ibi prop0Suerat ei praei. 2 res tam exile tradatitur, quale hae Sunt cap.

αριστεῖα ω Goaro διε dido D Ti. Quid ad Scriptorem r0manum civibus maximam victoriam referentem, num in praeda equin umidici fuerint, necne Nonne hac re optime pr0batur, qu0d Nissen De pace p. 18 aliunde c0ncludit, Appiani auct0rem vulgo Scriptorum P0man0rum adnumerari non p0880 In cap. 26 haecce leguntur: Tot τωι' captiV0rum x Gαν Μασσυλιοι

in tali per mem0ratu dignam unuSquisque c0needet. Qui n0nvidet, h0 e auct0r deSumptum eSSe, qui rebus numidicis scribendis operam dedit Idem cadit in capitis 26. verba:

προς Μασσαν IIL ν οκτακοσιοις in capiti 17 90Steri0rem partem; denique in capiti 32. Xtrema Verba Nam in rerum narrati0ne in universum tam compendi0Sa jure merit0que e offendimur,

qui, de d0nis Massinissae datis t0 verbis Serm fit. Nam etsi Livius et ipse XXX, 15, 1 et XXX, 17, 13 de d0nis Massinissae datis menti0nem facit, tamen in Appiani compendi0id 0n exspectatur. Ἐ0nStat enim. Livium haec ex titialibus

' De numeris militum R0manorum navium etc. Appianus duodecim tantum locis, de numeri Poenorum et Numidarum autem triginta quattuUr locis mentionem facit.

17쪽

llsumpsisse e quibu Appiani graecia auct0 ea n 0 hausisse putandus est. Ex ipso Livi illa autem non ria esse eo pr0batur, quod n0n ro1 Su eadem ab utroque referuntur' . Denique alia re auctor Appiani Semet ipsum quasi pr0dit. Qui enim fit, ut Numidas e0rumque m0res laudibu ext0llat, nisi quoniam am0 patriae ad laudandum eum impulit: cap. 0

F0rtasse aliquis has laudes ad xplorandum sontem min0ris m0menti censeat, sed is respiciat quaeS0 caeter0rum erilitorum de Numidis judicia, ex quibus apparet quam male audi VCrint inter reliquas gentes Numidae Liv. XXIX. 23 Hasdrubal mem0 - quam Vana et mutabilia barbarorum Numidarum ingenia SSenim etc. P0lyb. XIII, , 4 - δια ιν ν IDG κι ν

His uinibus rebus respectis de rigine et gente auctoris Appiani certum judicium proferre licet. Nam etsi quidem graeco vel romano Scriptori locorum nominumque Numidic0rum et Libyc0rum peritiam tribuere li08Sumus tamen ab iis prorSIIS alienum est res tradere, quae in Sum Numidarum aperte Scriptae Sunt, nec unquam auct0 graecii Vc romanti NumidaS, despect0s barbar0s, laudibus ex0rnavit. Quibus de causi proceri affirmaverim, Appiani auctorem Numidam fui S Se. Sed pr0pius etiam ad naturam fontis et ipSum nomen auctori accedere p0SSumuS, Si eam rati0nem contemplativir, quae inter Massinissam illumque intercedit Massinissam in t0ta narrati0ne primum loquut btinere jam Supra p. i dem0n- Stravimus. Quid qu0d ad illustrandam et celebrandam MaSSinissae gl0riam Dii iod maj0 liars totiuS narrati0ni Om-

' Livius i. c. inum ex doni οέραγῖd χρο οῆνὶ . ticie AppianuS habet, raetermisit. Itaque Appianus vel auctor eju nullo modo e Livio sua haurire potuit.

18쪽

posita esse videtur, qu0 per Se satis memorabile est sed etiam Massinissae laudandi causa res e vano finguntur, aut ita redduntur, ut a vero l0nge abh0rreant. Hoc jam exemplis illustrare liceat. Primum quidem auctor noster in laudand non parcus St c. 0 - νι δ' Di φ Massinissae καὶ τὰ σωμα

πῶσιν ἐξM ρχε. Sed quum re vera Massinissa laude dignus fuerit, h00 0n urgeam. Deinde autem facile cognoscitur, Appiani auctorem Massinissae plus justo favere. Hujus rei luculentissimum testimonium in cap. 37. XStat. Qui enim crediderit nostro Massinissam propter amorem urbis Carthaginis cujus tunc h08tis erat ἡτο

luce clarius est, hoc sui ipsius c0mm0di causa ab eo factum esse De partium studi0, qu0d ex paci legibus, qua legimus in cap. 4 elucet, jam pluribus verbi egit is seri De pacea. 20 Carth data p. 18. - Jam vero nem 110n videt MasSinissae merita in R0manos c0nsili et arte multis verbis illustrari atque urgeri. Duobus enim locis, in capp. 3 et 19. Massinissan0 modo adjutor, Sed liberat0r ac vinde Romanorum aperte significatur. In cap. 22 Massinissa 80lu Syphaci castra cepisSedicitur, quum e Polybi XIV, 4 consisti. Massinissam Laelio adjutore id fecisse. In cap. 26. de rebus gestis MaSSinissae et Numidarum multa verba fiunt, quum e Livi c0mpertum hab0amus, Numidas ad Vict0riam de Syphace reportandam nil c0ntulisse, immo ne SuStinere quidem p0tui88e impetum Syphacis. Deinde e0nseras velim haecce Appiani Verba cap. 26 TOD 'reti ov

XXX, 9: P0ster die Scipi Laelium Massinissamque cum omni R0man et Numidic equitatu ad persequendum Syphacem mittit. Quam diversus sti rati0ni col0r Nam cave puteS, casu quodam apud Appianum Ma88inissam et Numidas prim0

quum apud Livium Scipio ipse Ma8Sini88am ire jubeat.

19쪽

Recte enim miramur, si Appian fidem adhibemus quae quantaque MaSSiniSSa propria manu confesterit. In cap. 4. pSere Hannonem capit, duc in hosti uni in cap. 26. ipse Syptiacem et filium rius captivat in cap. 47. denique tiam Hannibalem captivum reddere c0natur, Sed tunc quidem frustra. sed ne his quidem rebus Massinissae laudator ibi satisfecisse videtur; immo ad regis sertitudinem illustrandam nova et magna finxit: in cap. 26. Sypha pugna Singulari incitur in cali. 44. regulus Massat hos a lassinissa c0nfoditur; in cap. 4 i, denique ipse Hannibal a rege lacessitus et acri certamine Singulari continisso in fugam vertitur cap. 47, fugientem autem re pel Sequitur. Nonne hase magi Massinissae panegyricum, quam erunt CStarum historiam sapiunt 3 Verum dicat fortasse aliquis minime quadrare in laudationem Massinissae, quae de perfidia et Subd0l anim0 jus incapp. 3. et 4 leguntur. Sed eave falS e hac se concludas. Nam nem n in ignorat, apud liarbar0 et maxime aliud gentes Semiticas Orfidiam fuisse calliditatem, Subdolum animum astutiam, Fides puniea omnibus n0ta est. Itaque auctoris numidi ei signa in illis lu0que capitibus 3 et 14. XStant. Magi aut mquam hac re pugni illi Singularibus auct0 Appiani naturam et originem indicat et prodit. Nam praeter proelia m0do 0mmemorata quartum certamen inter Scipi0nem et Hannibalem fictum multisque verbis descriptum exstat in cali. 45. Talibus

rebus ne tu auctore Graeci neque Rutilani narratione in X Ornare

Student inani haec quam maxime auct0ris Numissici pr0pria

sunt.

RUStat, ut iplam arcta neceSSitate auctor no Ster cum

Massinissa c0njunctus fuerit, demonstrum. Ii nuntii S ilui in cap. 3. de Secreti Carthaginiensium et Syphacis consi hi HXStant

20쪽

14 Massinissa, ad quem illa consilia Spectabant, arcte conjunctus

erat.

Idem fere cadit in ea quae de rebus inter Syphacem et Massinissam acti in cap. 1 legimuS. Per Se enim patet, reSillas arbitri rem0tis actas esse. Deinde unde petitus eSt nuntius secretae legati0n S, quam S0phoniba ad Massinissam misit c. 27)nisi ex Massinissa ipsius re Unde auctor n0Ster Omperit, regem clam e011VeniSSe cum S0ph0niba Unde denique tam accurata de Sermone inter Massinissam et illam habit sumpsit;

Qu0mod talia in hist0riam irrepserunt, niSi quia Scriptor rerum illarum pietate induetus n0n 0d MasSinissae res gestas sed etiam matris ejus eaSu atque Drtunam mem0riae prodere voluit ' Qua re ab80luta an eo venit disputati n0stra, ut de ipso n0mine ac temp0re auctoris Numidici certum judicium ferre liceat. gente Massinissae dii Viri, quantum ScimuS, hiSt0riis Scribendis peram dederunt; quorum alter Hiempsal II fuit, Massinissae pronepos, qui interfect Jugurtha c. a. 00. . Chr. Numidia et partis Gaetuliae regnum accepit. EX Sall. Jug. 7. Videmus. Hiempsalem lingua punica de popul0rum Libyc0rum 0rigine disseruisse; ier Sin autem latet. Hiempsalem e0dem