Commentarii in historiam gentis Samaritanae

11쪽

cus, neminem ne e lal NI liu SSU confido, tiippe quae cuin istoria ita cohu reniit, iit, qui nc Paulo attentius OnSideret ulcis SePOnere nequesnt o cuiquaui displiceat me, maritanorum vicissitudinibus agen-lom, aeis saepius Oculum esse. Sunt scilicet in illo nia istoria Diullae periodi obscuriores, nc longa temPorum intervalla , de quibus nihil fero innotuit. Illae non melius illustrari et a Iacimne non certius sui pleri OSse videbantur, quam Si interruptae narrationi in alapoiferentur, quae Judaei tunc VeneΓint, ut Samaritanorum , quorum salacum satis duclueorum arctiSSime Connexa suerunt, constitio iis tenipori

De singulis, quae in universa hac disputatione Obvia sunt, quo plenius et consummatiu diSSeverem , quaecunque mihi praesto erant, Subsidia in meos usu convertere Studui. In quibu quin Sunt, quae hodie rarissimo reperiuntur , multa mune Verbo, bi mantur, indicasse, coteroquin sunsecisset, inde excerpsi, quin integro locos subinde descripsi, ut quisqNe cui ad os Libros aditus non aleat, de dictis ipse accuratius judic ve

In his rarioribus opusculis, praeter CELLARII alio viamque Scripta, MUN-TERI est, quem frustra diutiSSime quaesitum tandem tincitis una, Libellusia bellis hois, in Trojano et Haiariano gessis. Ilo in primis usus sum diligentissimo, cum ad eorum bellorum Historiam , cum rebus Samaritanorum inlime conjunctam , tenebris vero huc usque adeo involutam ex ΜΠNTERI animadversionibus, paucis Ortasse cognitis, illustrandam tum potissimum ad nec bella magis explicanda, a dicta ipsius examinanda, et PraeSertim confirmanda, collat Libro Josuae, cujus ille non nisi is

12쪽

menla quaedam, et emit excerpta consulere Otuerat. exlum huius Chronici arabicum hic et alibi passim addidissem, nisi ad ipsius uitionem . his jam absolutis, statim noce tere intuiSSem. Ceterum spero bre ut hi Commentarii benevole excipiantur, et ii, qui idem argumentiun aliquando reti notatuari sint, quae hic sine dubio desiderantur, et Correctione indigent, Si PPleant atque emendent.

Scripsi Lugduni Batavorum ipsis Calendis Iuniis anni MDCCCXLVI.

13쪽

Scriptores recentiores, qui de Samaritanorum Rebus exposuerunt p. I. Res amaritanae dignae, quae accuratius ConSiderentur . . ........ I. Fontes, ex quibus earum rerum nolitia petenda sit is I. Ut Samari ianorum Historia bene explicetur , ipsorum Religio probe uen

datur , D 3.

Cultus conditio inter Tribus Palaestinae meridionale et Septentrioncile , variis temporibus D 4. Studia diversa , ante inter Tribus septentrionales conspicua , semper item manifesta deinde inter Sainaritanos , quorum alii in Sacra Gentium ferebantur, alii in Sacra , a Iudaeis recepta n 6.Ι Quaestione demente amaritana. S. I. Gentis amaritanae Omina D 10. S. . Mor Gentis famaritanae pars civibus constitit Regni ephraimitici. Dubiis quibusdam respondetur D 12.

S. . Toci illustrantur , ubi de abductis Israelitis sit mentio is 13. Agitur de locis Ies VIII. 23 IX. 1 de 1 Chr. V. 26 et 2 Reg. XV. 29 collatis clum aliis clocis, num maxime I Reg. XV. 20 do 2 Chr. XXX. 1,5,6 XXXIV. 6, 7, 9 et 1 Chr. de Jes XV, Jerem. XLIX. 1-5 et Zech. XXVI. 19 de 2 Reg. XVII, collatis diciis de abductis Iudaeis, tum 2 Reg. XXIV. 14, 1 et XXV. 12, tum Ierem. XL. 6-12, XLI. 10. 16, XLIIL , et Obadj. 19, 20 - exponitur de Libro obiae, de 2 Chr. XXX. 5, 6 coll. 10,1 , 18, Ierem. XL. 5, 2 Reg. XVII. 28 et 24. gr. V. 2 et Reg. XXIII. 20. S. 4. De erris , in quas Israelitae Exsules abducti sunt m 25. Illustrantur loci 1 Chr. V. 26 Reg. XVII 6 , et XVIII. 11. G.

Disseritur de sorte abductorum M 27. et de par eorum in Palaestinam reditu D 31.

14쪽

S. . De Colonis . ab Assyriis in Palaestinam deductis m. 32. Colonorum studi , ac mutua , una horum in Israelitas, tui Israelitarum in illos emcacia D 32. Loci expenduntur 2 Reg. XVII. 24 , et gr. IV. . - Altera Colonia Babyloniis, et dissitarum regionum incolis constat, altera Phoenicibus D 34. Disputatio de Cuthaeis, et de locis Palaestinae ubi Colona habitaverint. , 36. f. 6. De Ierris, cim quibus Gens samaritana olim vixi et Urbibus . ubi Coetus famaritani quondam floruerunt D 37. De Samaritanis, primum in Megyptum migrantibus, et eorum , sub Ptolemaeis et Romanis . ea in terra conditione D 38. Ex Aegypto migrant nonnulli in Insulam Maris rubri , et in rabiam petraeam 3341. Samaritani damasceni n42. Samaritani palaestinenses, et est typtii, sub MOSlimorum imperio. D 43. Samaritani in Occidente habitantes , Romae maXime . . . . D T.

et in Regno romano orientali , in primis Constantinopoli. ... D 9. S. De Samaritanorum Studio Literarum D 4. Tres periodi. 1 a Iemplo garitimitano condito ad Romanorum principatum D 5.2 a principatu Romanorum ad tempora flamismi, 'in alaestina

constituti , ....... 56.

3 ab eo inde tempore ad nostram aetatem. Vir , vari eruditione clari D 56. Studium Pentateuchi D57. Theologia u57.

Hymni sacri D 60. Annales Liber Iosuae, Chronicon BFL-FAThI, alia D 2.li Historia Gentis amaritanae. Quomodo Samaritani antiquiorem Gentis fraeliticae Historiam tradiderint S. Samaritanorum dementis ex captivitate reditu traditio 69. Scripta Iudaeorum , quae Gentis conditionem post reditum illustrant. - Libri χn g et ΝΕΗgma , ΗΛGGLEI, 1cHARIAE, et ALACRIAR TI. Politica Palaestinae sub Persis conditio G2. Frequens Judaeorum et Samaritanorum commercium D 74. Pars Iudaeorum Samaritanis inimica 6.

15쪽

Ηui adversantur Samaritanorum Primores p. 77. Errae severitus Judaei. displicet, quibus Hierarchia cingrata est Per- niuiti Iudaei in Samaritidem migrant γ. 78. Nehemjae ardor Hierarchiae auctoritatem corroborat D 78. Partium contentiones. Odii, quo utraque Gens se invicem prosequitur, indicia. i I9. Bellum, ante eliei ae adventum , Persas inter et Aegyptios gestum, quo iactum sit , ut Urbs HierosolJmorum maximam partem devastaretur is 81. Bellum sub Ocho , a Persis duce Bagoa cum Phoenicibus et Aegyptiis gestum. , 82. Successio Pontificum Judaeorum D 84. Res Samaritanorum domesticae inelie ae obitu adolexandrum. - aec

periodus, ob res tunc gesta et paratas, gravissima. Disseritur de tempore,

quo emplum in Monte Garigimi sit conditum. - 0sΕΡΗ et aliorum testimonia conferuntum cum Νeh. XIII. 28 Μ 85. JosEpuus Annales Ponfiscis consuluit Μ 86. Loei Neh. XII. 10, 1 , 22 illustrantur D87. Neh. XIII. 28 cum JOSEPH dietis in concordiam redigi nequit n88. Samaritani ante Darium Codomannum in Monte GarΙgim Sacellum jam habuerunt , sed non splendidum Alexander permi Sit , ut emplum conderetur , quod per I93 annos fuit superstes is 89. Confirmatur haec de tempore hujus Templi condit sententia ex unikerssi

dicis hebraeo Samaritani ratione B 91. Samaritanorum , regnante Alexandro , res gestae it conditio is 93. Caedes andromachi 95. Samaritanorum conditi sub Ptolemaeis ..... D 97.

D Seleuci lis G 99. Quid Samaritani egerint Maccabaeis bellum moventibus D 10 l. Joh Hyrcanus Iemplum Samaritanorum devastat , et Samariam ,xpugnat. , 103. Post oti tyrcanum res Samaritanorum paulatim restituuntur quodammodo. - 104. Origo nominis Sichαr D 105. Opprobri , a Samaritanis Judaeorum opprobrii Opposita. ...... 106. Samaritanorum conditio sub Joh Hyrcani Successoribus D 106. Samaritani Romanis subiguntur is 108. Res gestae Herodi m D I 09. Samaritan aegyptii, regnante Cleopatra H l 10

Palaestinae conditio, regnante Herode D 111. Samaritanorum vicissitudines post mortem erodis D 114.

Odii specimina Iudaeos inter et Samaritanos Dii 5.

16쪽

- XII Seditio Samaritanorum Cereali suppressa p. 17. Conditur eapolis . D 118. Explicatur nomen abartha D 120. Historia hujus urbis D 21. Roinanorum imperii in Samaritanos emcacia D 124. Causae , quibus effectum sit , ut Samaritani tunc majore quam antea amore in ultum mosaicum ferrentur , ac deinde Romanis acrius in dies se opponerent , 125. Fontes , ex quibus Historia Samaritanorum , Romanorum imperio subditorum post ierosolyma versa , petendi Sit is 126. Disputatur H Pontificum amaritanorum Catalogo D 126. Fata Gentis amaritanae sub Trajano D 129. ἡ Hadriano D 130. M rantoninis D 136. Μ D Septimo Severo D 37. D is Caracalla D 138. is n is D meliogabalo, et lexandro Severo D 39. Samari lani ut anteorsacidarum, ita postea Sasanidarum , et Regni fortasse

Exponitur , quam vim mOVUS rerum ordo Constantino m. stabilitus, exseruerit in eos, qui eligionem christianam non amplectebantur, et praesertimi es Samaritanos .... 141. Ouo melius de horum conditione sub Imperatoribus christianis judicetur , illustratur 1 Paeanorum sors iis temporibus a Constantino ad Theodosium II D 143.

2 Iudaeorum et Samaritanorum ea aetate re gestae narrantur. 4. . D 147.

3 Disseritur de iis, quae Samaritani in Tibro Iosuae de iis temporibus ipgi

tradiderunt. ...' M 151 De Samaritanorum vicissitudinibus, aegnantibus Marcian , Leone Zenone. U 158. Samaritanorum seditio duce Iustaεά 159. is sub Anastasio 160. D D Iustiniano, 60. Samaritanorum conditio sub Iustino ΙΙ D 163. Μ post Moslimorum in asionem 164.

Samaritani sub Christianorum dominio D 165. D Turcisitsmanidis 166. Samaritanorum hodierna conditi O 167.

17쪽

Res amaritanae a seculo XIJ ineunte ab Europaeis explorari coeptae sunt, ab eo inde tempore nimirum , quo exempla Pentateuchi liebraeo-samaritani delata sunt in occidentem Paulo ante pistolarum commercium JosEPnlis UsTΠs c ALIGER cum amento instituerat, quod a nonnullis Viris eruditis deinceps ad annum 1820, magno tamen temporis intervallo subinde intercedente, continuatum est. Hae pistolae primum separatim typis expressae , a DE SACYO Innes uno volumine anno 18 31 editae sunt, additis pistolis , recentiori aetate conscriptis 1 . Quibus quum Epistola deesset, casu quodam in Patrian OStru reperta , nec ante edita , ab ΗΑ ΙΛΚΕRo anno 183 4 haec publici juris facta est 2 . Scripta , quae post institutum illud pistolarum commercium de Samaritanis exposuerunt, quia in sequentibus si non omnia , praecipua saltem passim occurrunt, hi brevitatis causa non enumeramus. Haec autem pariter atque pistolae maximam partem in Bogmatibus ac Sacris ejus Gentis illustrandis Versabantur , qua occasione de recentiori atque hodiernia ejusdem conditione vulgo disserebatur. In istoriam vero Samaritα- nam pauci tantum inquisiverunt.

CnnisTOPHORU CELLARIUS primus eoidentalium de hac Historia egit 3 . Plerosqus Veterum locos, ubi de Samaritanis sermo fit, collegit Be iis vero non critice exposuit,

denis Tom. V. ' --,

s3 Collectanea historiae Samaritanae , quibus praeter res Geographicas, tam politis hujus gentis, quum religio e res litteraria explicantur Cietae 1688. . . quae sui im ipsi non magnopere placerent i linuntius quippe ut saletur ipse in praefatione , ita sequentem librum Iob Ludol o dicavit coriosa, anno I707 dmi Exercitationem . gentis Samaritanae historiam et aeremonias, post ejusdem auctoris Collectanea hist 0riae Samaritanae, magis illustrantem Titulus plura promittit, quam libellus ipse praestat.

18쪽

ac judicium saepe tulit perversum , quod tamen ob magnam eo tempore rerum amaritanarum obscuritatem non mirantium est.

Parum lucis Historiae amaritanae attulit JΛc0BΠ Bas AGI Us l). Diligentissimus suit in dictis ex varii generis Scriptis colligendis , tum CELLARI , . II. IIo TTINGERI , . RELANDI aliorumque, tum etiam ex BER ARDI exce Plis 2 et ΗΓNTIAsT0NI Epistolis 33. Verum quo diligentior fuit in variis locis ac testimoniis congerendi , eo minorem curam impendit iis accurate perpendendis et rebus gestis bene enarrandis. Sic autem statuentes, iniquius tamen non judicamus. Νam , omissis duro ejus de illa Gente judicio, quod ei cum plerisque ejus aetatis ruditis commune est, et sutilibus de Pentateucho disputationibus , quae ex Disciplinae eo tempore conditione item explicentur, Summam modo attendatis negligentiam , quae passim occurrit, in rebus tractandis disquisitiones dein itiinanes interdum ac saepe falsas; ineptam porro repetitionem , quae fastidium creat , alia. CELLARIUM Omnes sequebantur, qui postea, et brevissime quidem , de Samaritanorum

Bisto1ia locuti sunt In his nEDEnicvs Un LEMANNus 4J. Historia iujus Populi, a paucis igitur hodie usque explicata , dignissima tamen est,

quae melius cognoscatur. Plerisque tamen minoris id momenti visum est, quia sive Gentem ii fere ignorabant, sive, si ejusdem fata universe novissent, de Gente inique judicabant. Auctoritatem scilicet secuti Iudaeorum, quibus acriores hostes Samaritani habuerunt nullos , eam Gentem multi sibi fingebant non modo variorum populorum colitiῬionem , sed hanc ex vilissima eorum plebe compositam , gentem ergo abjectam omnique primigeni Charactere carentem , in cultu recipiendo suctuantem perpetuo , in eoque eligendo solum lucrum ac privata commoda spectantem Samaritani igitur ab iis aeretici nuncupabantur , qui a Judaeis omnia mutuati essent, quique solo fero di inveterato tantum

ab his essent diversi quibus enim nihil privi esset praeter Locum sacrum et Codicem dedita opera corruptum , et quorum Annales ne lectu quidem digni essent, inutili quippo minutiarum sabularumque farragine onerati. Haec et si vera essent, omnis tamen vel de istiusmodi populo disquisitio minime omittenda. Is enim , si et sic de eo judicetur , suum etiam locum in Historia Gentium tenet.

Multoque minus ita judicare nobis licet, quia constat, dicta illa , si quid veri iis insit,

si In opere quo Iudaeorum Historiam a Flavio Iosepho conseriplam, continuavit PHistoire et a Religionis . Us, IV Voll. ollerd. I 07. Ex ed. 2 hi iis peris Hagae Comitum III i lacla est Versio Neerlandi ea cons haec Versi I, p. 25, 258 titulo: ervola o Flavius Iosephus, II Voss. sol. Amst. I 726, ubi libro secundo I p. I 85 seqq. copiosa de Samari lanis disputatio e liuetur. i 2 In Aetis ruditorum Lipsiensibus anni 169 I, p. l67 seqq.i3 HUNT1Ncrox Epistolae Lond. 1704. o. i4 Institutiones linguae Samaritanae, Lips. 837 8'. p. IX se Ig.

19쪽

maximam partem sive in majus aucta, sive prorsus salsa esse. Etenim si maiorem et praecipuam, qua Gens ulnaritana Omposita fuit , partem attendis, Samaritani posteri sunt Israelitarum , qui Regno Phra Imitico vers , et Samaria ab Assyriis ea pugnata, in Palaestina relinquebantur , quapropter si quis alius , hic Populus inprimis nonnihil on ferro potest ad res eterum Hebrαeorum illustrandas. Hae scilicet si ex solis Iudaeorum Scriptis, ut vulgo , indagantur, ipsarum cognitio ut manca sit et impersecta , necesse est. Nec multum haec indagati sane dissert ab ejus lint iis , qui ut integram Gentis nostrae universae imaginem sibi informet, Sola Provincias septentrionales, solasve meridionales consideret. Si quando alter pars aridie/rda sit, haec potissimum consulatur, ubi de Gentibus agitur , quae in duas partes scissae Sunt. Harum res nimirum ante scissionem πestae

non modo invicem sese illustrant, sed etiam riae Postea bis triaqne Gente seorsim geruntur, ante lacta magis explicant Saepissime , ac penitius in interiorem totius Gentis quondam conjunctae notitiam nos insinuant. Namque omnia communis originis indicia ne secula quidem delent ea vero , quibus disserunt, post scissionem praesertim manifestissima sunt , et priva singula ruin partium studia et indoles , quae Scissionem antea pararunt, et deinde majoris in dies disserentiae causae sunt, tunc maxime enucleantur, quum quaequo pars separatim ipsa agit, nec eam amplius, quam ante Efficaciam in se invicem exserit. Quae cum ita sint, prosecto dolendum est, fontium apparatum, quo pleniorem de Samaritanis notitiam accipiamus, adeo exiguum esse Samaritanorum Annales pauci sunt, et recentiores, adeoque, si qui antiquiorem Gentis conditionem 1 iis illus: irare velit, summa cum prudentia hos consulat Iudaei etiam in Scriptis suis de Samaritanis raro loquuntur, eorumque dicta , et quia summa ἀκρισίl vulgo laborant, et ob praejudicatas eorum de illa Gente opiniones, caute item adhibeantur. Sunt tamen praeter hos sontes et tenues aliorum Popilior'um de Samaritanis relationes , alia hujus Gentis melius co- noscendae subsidia. Unum St, idque egregium , nec satis hodie usque exploratum , et quod luculenter ostendit Samaritanos febreteae Originis esse Linguam puto alter sons est Religio cum notionibus de Rebus divinis, ex quibus apparet, quam varie hebraeae centis ingenium temporis decursu sese explicuerit. Utrumque argumentum, tum prius sive linguisucum, tum posterius, quod in Religione versatur, separatim exponi meretur. O tamen prorsus transire hic non licet, quia religio plerumque card est, in quo Historia amaritana vertitur , et sequens historica disputatio ideo cum ea quaestione arcte cohaeret. Itaque, omissa tamen Oς- matum expositione , quam in aliud tempus reser , de Cultu Samaritanorum in universum a10nnulla nunc monebo , quae ad sequentia melius intelligenda viam muniant.

Si quis de Samaritanis loquitur mentem plerique sibi fingunt milvi mosaico addictam. Sectam hi ob oculos habent, cujus tenues reliquiae inter accolas Montis garigimitani nune

20쪽

tantummodo supersunt iidemque simul opinantur, eosdem hujus Sectae ritus et eadem placita mentis item Samaritanae universae sacra et religionis doctrinam fuisse per multa sedula, a condit saltem Templo gari Zimilano. Quod qui probent, ejus Gentis neque Ilistoriam consulunt, variasque et Osteriore maxime vicissitudines minime perpendunt. II ad enim eum exitum habuerunt, ut Samaritani, non vero Judaei , inter Gentes tandem fere absorpti sint quod quare non his , sed illi evenerit, illa opinione servata , aenigma esse videtur, probabili ratione via solvendum. Iudaei scilicet, iique innumeri , per orbem terrarum licet dissipati , supersunt, quia praeter antiquiora instituta , recentiora etiam habent, quibus cavebatur , ne cum Gentibus , in quibus mediis viverent, conjungerentur; et haec omnia illi tam diligenter observarunt, ut ab his semper distincti manserint Samaritanorum contra major pars patriam non reliquit , ibique Cladibus quidem assecla est, non Ver tam gravibus, ut ni- mors Gens iis exstirpata sit. Nihilo ininus tamen ipsius vestigia penitus sere deleta sunt. Ei lade imitur superstiles ubi remanserunt 3 in sine dubio cum aliis Gentibus , hanc terram expugnantibus, maXimam partem commixti sunt. Sed hi quomodo cum iisdem

se conjungere potuerunt, Si statuitur totam Gentem Per longam seculorum seriem ritus et placita Pentateuchi observasse , et omne cum iis commercium studiose evitassea um credibile est, oentem antiquorum institutorum de tenacem , iisque tamdiu assuefactam ea tamen repudiasse tandem , eorumque prorsus oblitam esse, quin mente adhuc florente,

si Visso, ut , quod Historia testatur , thnicorum Cultus diutissime in patria sua vigeret. Non alia ratione haec quaestio solvi posse videtur , nisi quum vulgarem de Samaritanis opinionem mittimus, et veriorem ample Ctimur sententiam , non modo aliorum populorum etintemplatione probatam , sed IIistori hujus eliam Gentis confirmatam. Seposito ergo vulgari Sto errore, hoc in primis teneamus, Samaritanos posteros fuisse destem Tribuum , quibus Regnum lsraeliticum constitit. De iis autem ut recte statuamus,

in rimis attendantur Gentis hebraeae Tribus Septentrionales, et ludi , quibus haeferebantur , a studiis ribuum Palaestinam meridionalem incolentium , diversa. Deciopientrionalibus iis Tribubus quo melius judicemus , primum dearibubus loquamur meridionalibus sive juda ιsi , quo nomine a item nuncupare licet, quia primum Beonum iudaicum , et deinde Resp. udaica per harum Tribuum terras extendebatur. Inter hasaribus simplicior puriorque , quam inter septentrionales Cultus Osaici 1 soriail De mosui eo ulli loquens, formas amen hujus Cum antiquiores et recentiores distinguo. Ut

multi iamdudum renoverunt, noSi praecepta in singulis sine dubio minus erant definita quam instituta posterioris aevi. Horum autem Praeeeplorum, lum antiquiorum lum recentiorum non milia nam plura olim exstiterunt l, in entaleucho collecla sunt. Ea nimirum, quae temporis decursu magis definita sunt, oses, si pauca fortasse excipias, non mutavit, sed alii POS eum viventes , ut prisca pro temporum rati