Commentarii in historiam gentis Samaritanae

21쪽

ma visebat , cujus rei causa minus frequens orat earum cum Gentibus commercium. Tribus mediat et meridionalem Palaestinam tenentes, et tractus ibi habitantes montanos, vitam agebant magis solitariam , quam reliquae Peregrini rarius eas adibant, Gentisque Sadrarium, ibi in loco tutiore positum , liae Tribus in sua terra servabant. Hic ergo Culius mosaici sedes erat, eumque multi etiam semper sequebantur. Haud pauci tamen a Gentium commercio non ita seclusi, et a Davidis inde imperio huic crebro expositi mentium quo sensu sic magis magisque paulatim imbuti , eum Cultum sive cum Genlium sacris conjungebant , Sive abnegabant prorsus , ejusque loco unum dolorum Cultum amplectebantur ij. His Idolorum cultoribus, iisque Incretis mi amicis perpetuo se opponebant Viri quique perspicaciores, id agentes, ut ullum Osal cum tuerentur , eumque, et priscis institutis pro temporum ratione reformandis , et antiquis legibus supplendis et emendandis suae aetati accommodarent. dem Studebant Prophetae. Ii tamen caeternam Cultus formam minus curabant, quam religionem intern α m. Ferociores de De Rebusque dixi nignotiones pellentes, humanioremque doctrinam et vero sublimia placita tradentes, men tem timentis illustrare, iisque Sensibus excitandi , animum emendare studebant. Res sacra , ab illis Sapientibus sensim sic emendata, hisce Prophetis praesertim auctori husa pluribus in die Judaeis probata est, praecipuo a Iosiae inde aetate. Deinde deside rium Cultus mosuisti, quo in Isilio ab Ilonico carebant, ipsius amorem ita auxit, ut

permulti ex captivitate redeuntes, missa Idololatria, huic Cultui studiose addicti esseni.

nibus supplerent et emendarent, necessitale coacti induxerunt. Et hoc prorsus convenit naturae in senii humani, quod ut in aliis rebus, ita in Sacris etiam , sormis externis sev er Stabilibus contentum esse nequil Vidd. quae ea de re monuit C. VON RIGERE Lenetan . p. 452 seqq. et passim. Cullus ille a Mose. conditus, quomodo in alaestina cum Canaanitarum sacris conjunctus, et quam misere in plerisque ejus regionis tractibus corruplus fuerit, ex Libris novimus historicis . . ex Libris praesertim Iudicum, Samuelis et Regum quali autem SinguliS, quibus veterum Hebraeorum resp. supererat, temporibus ullus hujus conditio fuerit, sive etiam quid Sain uel Davide et Salomo in eo excolendo et exhilarando egerint, quid deinceps Prophetae secerint ad novam periodum praeparandam, quidve Hebraeorum cum vicinis e remotioribus Gentibus ommercium, ac principatus Assyriorum , Chaldaeorum , Persarum, multorumque Hebraeorum exsilium effecerint ad notiones de Rebus divinis paulatim jam enucleatas, magis eliam magisque explicandas haec indagare hujus loci non est. Multa, quae hanc quaestionem quodammodo jam illustrant, tum alii tu medium contulerunt, tum etiam . Enruga in

22쪽

Idolorum autem cultu tunc licet publice abrogat , studium tamen Mosaismi cum Centium opinionibus et institutis copulandi in omnium animis nondum exstirpatum erat. In hos item ZERLBBABEL , ZR et ΝΕΗEMII invecti sunt, nec tamen ipsorum servor eos coercere potuit. Minime enim suffecit horum irorum auctoritas, ut matrimonia cum xteris, ne commercium dicam cum iis , prohiberentur. Quae quomodo studium istud promoverint quisque intelligit. His igitur aliisque rebus ex mutatu temporum ratione ortis, praesertim v. c. Graecorum Cultu per fiam propagato, actum est, ut ejus syncretismi autores et numero et dignitate augerentur. Certamen , quod hos inter et Mosaismi severioris socios semper fuerat, acerbissimum tunc et gravissimum evasit, quum illi , publica au toritate muniti, graeca sacra cum Osa Isti conjunXissent. Huic certamini ne Maccabaeorum urina finem imposuerunt. Tum illi victi et inseriores facti, non vero fracti, nec letali clade assecti sunt. Brevi nempe hocce Mosaismi ex Gentium opinionibus et institutis exornandi et consummandi studium novos denuo animos cepit , et duplici modo maxime manifestum se reddidit Severioris nimirum Mosaismi patronis, qui antiquis formis adhaerebant, et Sadducaeomim , id est justormn titulo semet ipsi ornabant opposuerunt se rerum asiaticarum graecarumque studiosi. Ab iis populis hi rerum nonnullarum notiones magis excutias , et nova instituta mutuari et Mosaismo addere haud verebantur. Hos rerum asiati- earum amicos adducaei nuncuparunt Pharisaeos , id est sepa 'alo , quia hos ex sua communione excludendos esse censebant Ii quibus graesae maxime opiniones placebant Bellenistarum nomine noti, quos , ut aliorum verbis utamur, qui adducaeorum studium judaico, palaestinense, et Pharisaeorum iudaico-bαbylone una appellant, judae co-

graeci studii socios nuncupare licet. Quid singuli egerint, quasve turbas adducaei maxime et Pharisaei moverint, et quis certaminis fuerit exitus , praetermitto , hoc tantum observans , principatum in alaesi inaiandem obtinuisse Pharisaeos, in AegIpto et in Judaeorum Coelibus per Regnum romanum Helleni stag. Haec dearibubus meridionalibus, sive judaicis sufficiant quarum alios quum Idololatriae olim , alios vero semper studi deditos videmus Mosaismum cum Gentium scio et primum , deinde cum ipsarum Finionibus institutisve copulandi, quid quaeso exspectemus Samaritanos secisse , eorumque roavos,oribus septentrionales , quibus deerant egregiae quae meridionalibus contigerant, hujus Cultus a corruptione integre servandi opportunitatesZItaque profecto non mirum est, septentrionales pariter et in Idolorum Cultum incidisse, et vero istius syncretismi studio ductas fuisse. quae res verbo hic exponatur. Studia , quae diximus, in meridionalibus conspicua, in Tribubus septentrionalibus 1 etiam manifesta sunt, sed ob locorum, quae ab his habitabantur, situm et conditionem , I De his Tribubus vid B IMail. l. p. 32 seqq.

23쪽

ob diversam porro, quae his ideo cum Gentibus intercessit, necessitudinem , variasque praeterea rerum vicissitudines, ad alium eventum ilia Xerunt. Canaanitarum multo plures quam in Palaestini meridionali, in illarum terra remanserant Phoenicibus iaearibus erant vicinae, quorum mercatura latissime diu patebat. Vallem eaedem Tribus tenebant Esdrelonensem, per quam via erat catervarum, ex Oriente in Occidentem tendentium. Commercium ergo cum X teris evitare ipsae non poterant. Iterorum sacra quotidie conspiciebant, eorumque moribus ita assuefiebant, Ut hos ultro imitarentur, a se resque suas iis non accommodare non possent. Multi igitur vel inviti ad Gentium sacra petenda seducebantur , iisque qui Cultum patrium non missum faciebant, huic tamen aliena , existis sacris oriunda , admiscebant. Hinc actum est, ut alia ibi Cultus mosaici sormari a Patribus jam accepta , stabiliretur , quacia live botus imagine colebatur. Urbs Dan hujus Cultus sedes erat primaria. Hic , si sub Davidis et Salomonis imperi ibi abrogaretur , non tamen in oblivionem abiit. Jarobamus hune et ibidem novo cum splendore restituit, et Leti et sanciuit , tamque firmiter fundavit, ut principatum in Begno ephraim ilico idem obtinuerit ad Regnum usque ab Assyriis eversum. amque tenaciter per hoc tempus major Gentis pars ei adhaesit, ut irritum esset Achab consilium hunc cultum cum Phoenicum sacris permutandi. Nec feliciore eventu eam ob causam ruebantur ibi Prophetarum conatus. Hi, Cullus quippe mosaici incorrupti vindices , et emendatioris doctrinae religionis nuncii severique morum magistri, non audiebantur, sed irridebantur, recedere cogebantur, aut expellebantur.

4 Josia aetatem ullus iste Bethel viguit 1 Assyriis nempe ibi restitutus, a

Josi vero, aram perdente , iterum turbatus , temporis decursu prorsus sublatus esse videtur. Nam credibile est hujus Cultus socios, apto fortasse carentes Sacrari et sacer dotio , partim ad Gentium sacra transiisse , partim sententiam eorum probasse Judaeorum qui cum genuina Cultus forma, Mosaismum prositebantur, cum nullis alienis complementis

In alterutram partem civium nempe Begni phra1mitici posteri , sive Samaritani abierunt. Gentium Cultui inter eos promovendo multae causae favebant: tum externa ipsorum corrupta Cultus Osaici ratio, quae talis erat, ut inde ad Gentium sacra acilior , quam in cultu judaico esset transitus tum arcta etiam eorumdem cum exteris Colonis, in Palaestinam translatis, necessitudo , hoc essiciens , ut cum Colonorum sacris sua connecterent, et ad suam eos societatem ducerent. Ρostea hocce studium sine dubio nutrivit requens cum Exteris in liis regionibus, et vero in primis cum multis, qui deinceps in Palaestinam aliunde migrarunt, commercium. Primum enim Persarum, mox Graecorum et Romanorum, moribus institutisque ae sacris

24쪽

ii se accommodarunt, ut ab ipsis in posterum vix possent distingui. Haec fecerit in ior

Gentis Samaritanae pars , quae , interiore cum Iteris necessitudine sic contracta , privum Gentis characterem primum depravavit, mox penitus perdidit, eaque nota amissu , cum aliis Gentibus ipsa coaluit, ac interitum sibi paravit. Minor pars avitae religioni adhaesit, cujus amore qui imbuti erant, hanc eo acrius tueri conabantur, quo vehementius alii Samaritani in Exterorum sacra ruebant. Religionem autem quum Proavorum more profiteri amplius non possent, ad Judaeorum rationes ii se accommodarunt. Quos enim alios hi adire poterant 7 os tamen non sola necessitas coligit, ut Judaeorum vestigia premerent. Nonnullos ante jam moverint grates temporum calamitates , in quibus si alive judicia sibi conspicere viderentur . Prophetis, jusdem Ministris, olim nunciata, linig qiae et Iosiae monilis excitati, ierosolrma tamquam adorationis locum jam elegerint. Accedebat ii insuper opportunitas, iis postea oblata , quae aliis haud paucis idem suaserit. Multi nempe Judaei post reditum ex captivitate in Samaritidem migrarunt, multique etiam Judaei ex Judaea pro- fuoi exsules ibi degerunt. Horum consuetudine ruentes, Samaritani judaicis item sacris assuefacti sunt , iisque melius jam cognitis , aversi ipsis paulatim superata sit. Judaeis igitur hi primum usi sunt magistris. Nam de Besormatoribus, antiquioribus illis temporibus inter ipsos Samaritanos prodeuntibus, alibi nulla sit meutio, eosque tunc exstitisse . haud verosimile est. tibi judaicorum sacrorum socii, initio pauci, in dies frequentiores facti sunt, praesertim post Templum in Monte garizimitano conditum , et Maccabaeorum in primis tempore,

quum relio ionis propagandae ardor inter Samaritanos quoque, ut apud Judaeos, exper- efactus esset. In et rbibus nonnullis majoribus, tam palaestinensibus, quam exteris , i. postea , privo quippe Cultu assumto, haud secus atque Judaei, suos Coeius et Synagogas nacti sunt. Rure potissimum per Palaestinam mediam acerrimos hi causae suae vindices habebant, iique per multa secula ibi adsuerunt. Hi maxime bellis se immiscuerunt contra Romanos saepius susceptis, ac Leges severae a Romanis, in primis ab Imperatoribus christianis promulgatae, ad eos praesertim coercendos latae sunt.

Vis ergo tantum eos fregit filii enim tunc patria pulsi, alii caesi, alii ad christianam Religionem profitendam, sive potius simulandam, coacti sunt. Hi igitur eorum Samaritanorum exemplum sequi videbantur , qui praeeuntibus Proavis, Dominantium institutis se accommodantibus, jam dudum ad christianam societatem ante transierant. Verum neque horum, neque illorum, vi coactorum , Posteros christiana cclesia perpetuos deinde socios habuit Vero- simile est, hos Samaritanos christianos Isiamismum prosessos esse, quum uoslimi Palaestinam expugnassent. Quo facto multi quidem superfuerunt , qui saera Osazca non abi Ogabant, at ipsorum numerus bellis variisque amictio,ibus postea magis magisque imminutus est.

25쪽

Quo melius autem de Samaritanis judaizantibus iudicetur, tenendum est, hos eum

olim assumsisse sacrorum institutorumque udaicorum apparatum , doctrinaeque eum complexum , qui eo tempore , quo haec sua fecerint, inter ipso Judaeos errentur , et usitati essent. Itaque Pentateuchum receperunt Libros vero, postea Canoni additos, institutaque et placita , recentiori memoria sancita eodem fere studio ducti, quo adducaei inter Judaeos, Samaritani adoptare noluerunt. Religiosissime hi ea servarunt, quae Templo amaritano condito, inter udaeos vigerent. Condito hoc Sacrario , Cultus mo-saicus apud eos certam quamdam et fixam formam accepit Scissio Samaritanos inter et Judaeos tunc consummata, et simultas adeo inflammata est, ut major Samaritanorum pars nulla amplius per longum tempus a Judaeis mutuaretur.

Minime enim istud dium implacabile Samaritanos perpetuo deinde retinuit, quominus

meliora a Judaeis oriunda , probarent, atque ipsorum traditiones et placita, quae Samaritanismo non inimica essent, in suos usus converterent. Attendamus modo traditiones in Chronicis amaritanis obvias, per quas, amaritano licet colore suffusas origo judaica pellucet. Similiter Dogmata quaedam judaica primum a Viris amaritanis perspicacioribus commendata, temporis decursu a pluribus in dies probata esse videntur, eaque tandem pro- sessi sunt omnes. Nec Iudaeorum modo , sed etiam aliqua Christianorum et Moslimorum sueri essicacia in doctrinam Religionis amaritanae excolendam. Falluntur ergo, qui putent, omnia antiquiorum et recentiorum Samaritanorum Bogmata eadem semper mansisse. Ex dissensu variorum haec enumerantium Scriptorum , quorum testimonia, si vel vim iis inseras , in concordiam redigi nequeunt, contrarium jam emceres. Idque confirmatur eliam ipsorum Samaritanorum dictis, quae in Chronicis iis , et Carminibus passim legi intur. Haec vero nunc ac tetigisse susticiat, quia Gentis icissitudines illustrare hic nobis proposuimus. Ex dictis videmus, operae pretium esse, si in amaritanam Gentem oculos convertimus. Hanc ergo am attentius intueamur, et ea , de quibus jam obiter disputavimus , sigillatim exponamus. Primum accedimus ad QuaeStio=ιes , quae Gentem universam spectant deinde ad Gentis Historiam pergamuS.

26쪽

QUAESTIONES

Gentis amaritanae Nomina. Initium facimus a Nominibus, quae Gens amaritana olim gesserit, hodieque gerit. Graeces, ut notum est, Samaritani dicuntur Σαμαρώῖται et Σαμαρεῖς. Illud latine receptum est, ubi ex scriptione Samaritae formarunt Vulgo usitatum nomen Samaritanorvo Graeca

nomina ex hebraic forma suxerunt Hebraico enim non modo dicti sunt 'a PII 1 , a nomino lin*U, Chaldaice 'n' es 2 , quo designatur et urbs Samariae , et universa ferra 3ὶ, sed etiam vocati sint ta et di, sive cum fletione Chaldaica 'IPO, quae forma orta est ex nias, ut ' si ex ta SP. Haec forma, quia usu trita erat, a Lxteris recepta est. Hanc vero ipsi Samaritani temporis decursu explicare coeperunt custodes. contendentes hoc nomen sibi jure competere, sive Terrae rationem habeas, sive Legis dit inae, eoque titulo in Epistoli gloriabantur, et, quod hujus interpretationis antiquitatem probat, jam aetate Epiphani et Hieronymi utebantur . . Nebraeorum nomine Samaritani etiam suam Gentem appellant si , sed nullum carius iis est nomine Israelitarum, quod ab iis , pariter atque a Iudaeis , plerumque usitatur, ut in pistolis 6ὶ, et passim in Libro Josuae. Os Josephi aetate jam professos esse, se ex Ephra ιmiti et anassitis oriundos esse, is diserte testatus est Ti, idque I 2Reg. XVII. 29. 2ὶ gr. IV. 0, IT 3 1 Reg. XIII. 32 2 Reg. XVII. 24, 26 XXIII. I9; Ier. XXXI. 5 etinos. VIII 5 6. Loquendi

usus, quo Samariae nomen de universa terr usitabatur, sola causa est, quare hujus regionis incolae Samaritani dicti sint. Hoc nomen latiore sensu sortasse usu jam tritum erat ante Regnum I Tribuum eversum Ut ergo ea regio a metropoli nomen accepit, illa contra Aeg3pli e Syriae metropolin Arabes a regione nuncuparunt, illivi pes Ῥαχ, hujus vero stas vocantes. s. Cons. pipii de Laeres. I, Haeres. IX, d. elav. p. 24 HIERON in Comment in Amos. IV, et Epitoph. Paullae, . I; ΠLPIc. EvER. uiat. Sacr. I, 49; quos loco descripsi CEL Rius in Colleet. p. t et , et Exercit. p. 4, 5. 5 Crito Exercit. p. 4 6 ΗιnkK. l. supra l. p. 4, 5. 7 Anti XI. 8. 6.

27쪽

ium ex . . t et dictis iis lini Martyris , qui ipse Neapoli ianus erat 2), tum etiam

ex aliis locis 3 ac testi in oratis in pistolis obviis 4), confirmatur. Hocce Israelitariιm nomen Samaritani a Judaeis mutuati esse vulgo censentur: quae tamen opinio non omni dubio Superior est Scissu enim Gente, Begnum septentrionale ab ipsis Judaeorum Scriptoribus nuncupatur sπ2 ' 53, quin veteres etiam Prophetae, qui eo nomiii saepius omnes agob POSteros complectebantur , eumdem loquendi usum interdum sequuntur. Judaei contra nomen illud de sol Gente ju Lc post reditum ex captivi late demum usitari coeperunt. Itaque non Sine causa quaerimus, utra sententia probabilior sit, amari lunam Gentem , quae civibus Regni israelitici maximam partem constiterit, nomen a Proavis receptum servasse, an vero Gentis nomen ita tritum , ac seculorum usu sancitum , et vero ab aemuli Judaeis probatum , in ipsa Gente primum oblivioni traditum, ac postea demum, inimicorum acerbissimorum exemplo iterum receptum esgea Illud si statuitur , disticultates superesse satemur. Objicitur scilicet v. c. , non verosimile esse Iudaeos, Samaritanos odio acerrimo prosequentes, hocce nomen, si ii id semper usitaverint, sibi sumsisse , et de sua Gente ita adhibuisse, ut nullum titulum ei anteponant. Verum teneatur, nomen hocce Iudaeis etiam sacrum esse, arctissimeque cum

antiquis traditionibus de Gentis originibus conjunctum, ita ut odium istud eos incitare non potuerit ad illud abrogandum. - Deinde concedo . ejus nominis inter Samaritanos eorumque Proavos usum ad reditum Judaeormn e captivitate, diuque post ipsum hocce tempus, nos persequi non posse. Sed omnes norunt, nulla ipsorum Samari in noruin Seripta ex tempore adeo remolo superesse. Quid porro judicandum sit de locis , ubi Samaritanis Exferos esse , profiteantur, infra videbimus. Λ similiter de Ciathaeormn nomine ibi dicemus , quo ainari lani se nuncupari indigne ferunt. Vocant, sic ad ScLLIGEnsu iidem scripseruiit, nos Iudaei cithaeoS, Sed verbis rι is mentiuntur. I JOh. IV. IL 2 Apol. I. sed Turnigii, Lond. 722. Fol. p. 78 τοτε ait, 'Iουδαὶ κόν καὶ Σαμαρgιτικον ουλον

3ὶ . . HEGEs1PPI p. vsEB. IV. 22 CHR OsrOMI ad Ioh. IV sinuoxi in Catena Parr. in Ioh. IV: BENJ ΤΠDEL. p. 39 et ΑΒ 'L-ΗasINI refutatio Iudaeorum, qui Samaritanos non esse Israelitas Hicunt, in per ejus descripto a N1cot in Bibl. Bodl Codd. 33. orient catal. p. 3. Hos locos collegit HENGsTENEEns, die Authenti de Pentat. I d. p. b. i4 In pistolis perhibent, ex liis Iosephi Justi, et eae inliis Levi se oriundos esse ; vid. CELLAR. Colleci. p. 19 et 1c . Reperi. IX, p. 30 et 34.

5 Vidd. Sam. II. 9 I0, 17, 28 III. I 0 I7 XIX. 4 43 cel. Observat etiam dignum est,

28쪽

Major Gentis amaritanae pars civibi s constitit Regni phraimifici. - tibiis quibusdam respondetur. Haec de ominibus. Ad disquisitionem progredi inur de Gentis originibus , ut probemus, quod ante Sumsimus, major em Genti Samaritanae partem civibus constitisse

Regni ephraimitici.

Primum dubiis quibusdam HENGsΤΕΝBERGII respondeamus, statuentis, Samarilanos Gentem esse ex Nar iis populis exteris compositam ii. Sententiam , quam nos delandimus, niti potissimum LNsTEN BERGIV contendit recentiorum Samaritanorum , se Israelitas esse profitentium , testimonio. Verum ruditos hocce testimonium tantummodo excitavit, ut in Gentis Origines accuratius inquirerent, quo acto viderunt, variis argumentis illud probari posse. Ac falliturin existimans,

eentiores Samaritanos id demum signi licasse. Invitus ipse jam p. 28 contrarium fatetur vere observans, odium , quo Judaei Samaritanos ab antiquissimis inde temporibus persequebantur, magis etiam excitatum esse ideo, quod Samaritani us in sacrorum communionem sibi vindicabant, quoniam Se item Dei populi partem esse censebant. Sed de iis tantum odis 2 hic agamus , quibus Η. utitur , ut demonstret , Samaritanos idem negasse. Ex his primum jam apparet, eos hoc negantes , ab aliis Hebraeos antiquitus habitos esse , tum etiam ante eosdem id saepius aspirmasse. Praeterea in locis iis loquuntur Cultus graeci patroni, qui a Cultu udaico abhorrentes, ab Omni etiam cum Judaeis

necessitudine erant aversi. - Η porro ut probet, recentioribus Samaritanis nullam fidem habendam esse , locum citat gr. IV. ubi Samaritani se ea feros esse, ultroas noscant. Ipse tamen jam perspexit , quam inepta ibi fuisset mentio assinitatis cuin Gente , quam atro carbone notant. Deinde , si et Sumas epistolam l. l. insertam , authenii eam esse tenendum est, non Solos Israelitas , Sed extero in Palaestina degentes, atque hos praesertim , eam misisse. - Αsfertur etiam gr. IV. 2 , ubi Judaeorum adversarii gloriantur se a reon inde Zarhaddonis ulnaeem Cum Iudaeis cultum celebrasse , de com retini vero origine silent . At, Si ponis, iiSdem , quae ibi leguntur , verbis eos usos esse vides ibi etiam verba sacere sisHOS, principes terrae incolas , reliquos parum eurantes , atque illos , aliundo advecto , Cultu quidem , non vero originis communionem prae se ferre posse. - Judaei etiam , Sic noster pergit, Samaritanos Peregrinos esse clamant, idque ab eo probatur , tum e locis . Τ. ubi hoc sive manifesto, sive obscure it Die Authenti de Pent. I d. p. 3-28. 2 J0sEPH. initi. IX. D. 3 XI. 8. 6 XII. 5 5 coli. 2 Maee. VI. 2.

29쪽

signis eant 13, tum ex multis veterum Christianorum dictis, qui Iudaeorum auctoritatem sequuntur. Sed istiusmodi sermones qui a Judaei non XSpectet de gente , quam Bereno ephraim ilico orente, aemulati et invidia , deinde consociatio cum exteris Colonis odiumque postea in dies vehementius, exosam ipsi reddiderunt Gentis amaritanae ingenium ad mendacia adeo proclive fuisse porro dicit II., ut haec nulla in re de digniusti Pentateuchum concedimus nonnullis locis a Samaritanis deditu opera mutatum, historiam in Annalibus ipsorum miris sabulis exornatam, eorumque fraudes haud raras esse. Quis vero propterea, omnia quae gens diaerit, in dubium vocet Fraudesne et fabulas aniles ii cum aliis gentibus quam plurimis, minus exculti praesertim, habent commuia nec et Pentateuchus num sine uti mutatione ab iis recipi posset y luae denique demo 1 ibus com/ptis a nonnullis itineratoribus seruntur, aliorum dictis similiter resulan

Israelitas inter Samaritanos non superfuisse , duobus insuper argumentis II demonstrare conatus est D alterum ex jocie lineamentis hodiernorum Samaritanorum duxit . alierum ex Prophetarum Libris illud nuper confirmari ROBINSONUS 3ὶ animadvertenssamaritanae facie lineamenta non judaica esse , neque etiam lineamenta referre aliorum qui hodie in Palaestina degunt, indigenarum Haec vero Non esse judaec , ex eo 1 plicatur, quod cum Gente amaritana primum c0loni, aliique deinde xteri quam plurimi sese commiscuerunt ea vero jam dit erSa esse ab incolis odiernis, ex summa religione, qua pauci eorum , posterioribus Seculi superstites, matrimonia cum illis populis studiose evitarunt. - Prophetas quod attinet, hi m. inquit, tradunt OMNE Isrαelitus

e Palaestin abductos esse. Ex nullo tamen loco id liquet Pari modo de Israelitis ii loculi sunt, atque de Iudaeis De his autem diserte constat, magnam turbam post Hierosolyma devastata in Judaea remansisse. ueremja autem , c. XXXI. 8 redition Isratilitarum Hepingens, raperte poetαν agit alius vates Zach. X de iis modo verba daeit qui ex Giload , et tractibus , Libano finitimis , educti erant us. 10j. Hae vero quaesties de iis , qui revera abducti sint, dignissima est , quae accuratius

expendatur.

Loci illustrantur, tibi de abductis Israelitis si mentio. Majorem Israelitarum partem in captivitatem non abductam esse, sed in Palaestina remansisse , nemo in dubium vocet qui re , ac praecipue linguam Samaritanorum ac si Mallh. X. 5. 6 Lue. XVII. I 8 Ioh. IV. 22. 2 R0Biliso Palaestina III, p. 3IT seq. t 3 l. l. III, p. 327.

30쪽

singulas nostrae quaestionis partes omnes perpenderit. Eam igitur sententiam multi professi sunt. In iis WALT0NUs 1 , et qui hanc quaestionem dedita opera explicuit. J. D. III cia 1 eLIs 2 . Deinde aΗLIΠ 3ὶ, DE ET TI Us 4), D Sacvss 5), ac nuper ii R. H. ΚΛLΚ1R 6 et En THELU T). Ut hanc quaestionem rite tractemus, locos primum inspiciamus, ubi de abductis Israelitis sit sermo. Ex Regno ephraim ilico primi captivi abducti esse videntur anno a. c. n. 70 a Phulo 8ὶ regnante Menahem 9ὶ, si nempe cum ΚΝΟΒΕL0 10 in loco es VIII. 23, et ΙX. 1 de ejus, non vero, ut alii aistimarunt, de Tiglath ilegaris expeditione, anno

740 sive 3 suscepta, sermonem esse, statuimus. Tunc ergo Assyrii pervaserunt terram aphthali larum , et Zebulonitarum, ac postquam Israelitarum Rex, soluto tributo, pacem emerat, per regiones trans Iordanem redierunt. Abductos captivos male esse habitos, ex es. IX. 1 apparet, at numerum eorum non valde magnum fuisse, novimus ex sequenti Assyriorum invasione sub Pheqalio , quum ista thPilegar alios iterum in captivitatem abduxit. De hac expeditione mentio fit 1 Chr. V. 26,

in ta I. Haec dicta partim supplentur, partim accuratius definiuntur alio

upeda hic primum memorantur, sita a septentrione lacus ero mi, sive Samochonitidis, nec longe ab eo remota, quae Assyrii, capi Baniusco liὶ cepisse videntur 12ὶ Quarest Protegom. XI, , 3.s2 De exsilio decem tribuum, in Comment. Brem. 1763, p. 3 seqq. 3 P gem Gesch der orgent. Spriscle, Liter. Lips l784, p. 558 seq. 4 Lehrb. de hebr.9ud Arehaeol. Lips. 1842. p. 49. 5 xem fur es ametritia, G si ruisemblabis, E SacYΠ inquit, que les Israelites, demeu- res dans es diae tribus, forataient Ia plus grande parti de la Iopulation cel. s6 TLeo xiturbellen, I 840, 3 hen. p. 24-38. 7 l. l. p. 34l, 35 seqq. 383. I 8 1 Chr. V. 26. l9ὶ 2Reg. XV. I seq. l0 Der Proset Iessa, p. 63 II et Reg. XVLAE, Iasi 2 Horum oppidorum, a It ab eo lacu est remotissima. A ROBINsON quidem, neque in Linerario, neque in oppis id memoratur , allamem ex ipsius etiam dictis et indiciis silus oei salis certo definiri poteςl Plus semel nimirum sermonem Dei de cis Palaest Tom. III p. 607 6 II 612, 20 62I, 645, 48 655ὶ, qui campus, ut jure conjecit t. l. p. 887J, ab eo oppido nomen accepit bis in eo tractu ponatur a septentrione oppidi ἰ Vn 'a Ire, qui locus non dissere videtur ab hodierno r' ibid. , 887ὶ neque ab oppido, dici 2 Chr. XVI. rare , Trroris ausam indieavit II 31 xtans in Comment in In de vit et morte Prophet. p. I 44 seqq.), ex scripturae compendio Vn byre.