Commentarii in historiam gentis Samaritanae

발행: 1846년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

quo tune in eum ullum serebantur tum Judaeorum , et Postea Gentilium , sive Paganorum auxilio, quo ruebantur , quippe qui eodem ua Sacra tuendi studio ducti, naui

Causam cum Samaritanis defendebant.

Causae , quae et secerint, ut Samaritani majore quam antea amore iis temporibus in Cultuminosaicum serrentur , obviae sunt. Vigente Sub Maccabaeorum Imperio Judaeorum ludio Genitum Sacra exstirpandi Cultumque judaicum propagandi, multi etiam Samaritanorum , Genlium Sacris olim addicti, amaritanum a lives Cultum recepisse videntur.

Iste servor Judaeorum, ac perpetua temporibus mox sequentibus animorum concitatio novam item inter Samaritanos , alive adorantes, vitam excitarunt, in litibus conspicuam, aetate circiter . . C. in mediis iis quoque agitatis. Hunc jam inflammatum Relictionis ardorem nutriverunt temporis opportunitates, ac potissimum Venia, quam Herodes m.

Samari lanis dedit, Synagogas in Urbibus celebrioribus ae mereatur storen libus condendi. Sic enim res sucra eorum in locis nonnullis condita et firmata est, ubi aditus et anto praeclusus fuerat, et praeterea temporis decursu ibi ea et alibi vires cepit. is nimirum in locis unius ejusdemque cum Judaeis Civitatis communione illi fruebantur, quae Samaritanorum aemulationem provocaverit, ut Iudaeorum exeniplo suam Reli ionem pariter propagarent. Quo studio quin Samarit uni etiam ferrentur , nemo sane dubitet , qui gra es cogitet, tum liorum cum Judaeis et alibi et ver Caesareae contentiones , tum etiam eorumdem cuin Judaeis societatem , quam , seposita aemulatione , ad Ottianos pellendos ali quando niverunt. Eo autem ludio postea qu0que imbulos suisse Samaritanos, ex Legibus novimus , quas inperatores romani saepe tulerunt, ad illos cohibendos, ne alios ad suani Beligionem converterent. Sucrorum autem Osaicorum studium eo serventius Vasit, quo vehementiores Imperatorum quorumdam Christianorum maxime , haec uera abrogandi erant conatus. Praesertim istud Sacra vita tuendi studium se manifestaverit inter Palaestinae ruricolas, cujusmodi homines antiquis institutis diutius vulgo adhaerent. Neque Samaritani palaestinenses , hae Sacra defendentes, exteris auxiliis erant destituti. Socios nempe habebant Samaritanos, in praecipuis exterarum re tonum urbibus habitantes, quorsum tum ante , tum postea, ut patriae calamitates es sugerent, permulti evaserunt. Sic olim jam exstiterant Oetus eorum in eg)pto et Damasci, deinde etiam Romae et Constantinopoli, quibus in locis ut Judaei, ita Samaritani etiam mercaturae

multum operae navabant.

Horum et palaestinensium Coeluum Coelus princeps erat Sichem ilicus. Hinc ad omnes mandata mittebantur. Hic praecipue , quia totius sacrae reipublicae veluti metropolis ipsa erat, consilia ad Cultum illum contra aliorum impetum tuendum , capiebantur. Hujusere urbis Annalibus major sequentis Historiae amaritanae pars conlinetur.

142쪽

Hae reputantes , non miramur, Samaritanos iis temporibus acriter adeo et vehementer Romanis se opponere potuisse. Cui Genti quare rim praestiterint obsequium deinde vero sic restiterint , - hoc, ut ex dictis jam conspicuum est quodammodo , ita exsequentibus magis illustrabitur. Nova haec , ad quam nunc pergimus , istoriae pars quae ab eversis Hierosolyniis incipit, perpetuum sere Cultus amaritani certamen exhibet, primum cum Gentium Sacris , deinde cum christiana Religione . t tamen , quia Imperatores, Gentium Sacris adhaerentes , in aliorum Populorum Culi sinendo moderatiores vulgo erant , ipsum illud cum iis certamen levius erat, cum Imperatoribus vero eliristiani , quoniam plerique Constantini successores aliam Religionem praeter christianum in dies aegrius ferebant, multo acerbius 1 . Fontes , ex quibus horum temporum notitia haurienda est, non multi sunt. Sunt partim Annales amaritani, qui propter anachronis mos fabularumque involucra prudenter consulantur partim Scripta Graecorum et Romanorum , in quibus tamen de Samari lanis raro mentio fit partim vini, quorum supersunt multi, praesertim eapolitani , cujus modi, ut monuimus, a Vespasiano ad Volusianum , sive medium seculum tertium post

Ex Annalibus vero amaritanis, intestro Bu L-Fa Tli Chronico uti nondum licet , sed paucis modo ejus Libri excerptis, iisque non omnibus, ut videtur, satis a Durale, quae inserta sunt clis Eruditorum Lipsiensibus anni 1691 , p. 170-173. Posterior maxime successionis Poλὶti cum pars , quae ibi p. 172 seq. exhibetur , iis temporibus illustrandis adlii beatur , qua de re ut paucis agamus , operae pretium est. Catalogus Pontificum ab DvΛnuo En ΝΛ iiD , Prosessore olim Oxoniensi, ex SS. I cerptus esse dicitur ibid p. 166 seq. in ea quibusnam vero , non definitur. Intelligi videntur excerpta ex Chr Onac ABu'L-FAThI, cujus de Pontificibus di et cum Catalogo conveniunt 2 .

Priorem hujus Catalogi partem , quae tota sere ficta sit , omittimus Majori fide digna est series Pontificum a condito inde Templo garizimitano, ab agaqja Uig lih nimirum

Alexandri aequali, qui Sal jam successorem habuit 3ὶ De iis clamen Pontificibus lie

I De diversa Samaritanorum sub Imperatoribus aganis ei Christianis conditione, cons. vvssos Diss jam laud. de Iudaeorum sub Caesa=ibus conditione p. 49 seqq. ubi , quae de Iudaeis dicuntur, maximam partemde Samari lanis etiam valent. 2 Conss. 'miserabit II, p. 54 seqq. I Reperi. I p 20 seqq. , 54, 57. Disseri annorum numerus aetaqiae Higsael Abdali filii et successoris , qui in Chronico Bu'L-r1TI11 nemorab. l. l. p. 88 per O, in Catalogo vero per M annos suo Munere functus esse dicitur viae et aliae, quae obviae sint, disserentiae fortasse tribuendae sunt Excerpentis negligentiae. 3 Vid. DE Sic Chrest. Arab. I. p. 337. In ea lamen Catalogi parte annorum summa non sume ila temporis intervallum ab Alexaudro m. ad I C. explendum.

143쪽

etiam brevi latis causa non disseremias. Incipiamus potius a Iosamo, quo Pontifice natus sit . . , anno nempe, ut BERNARDUS p. 70, consentiente Bii 'L-FΛTlio 1 , observavit, 25', quo Munere ille suo ungeretur alia porro nota item teneatur 2ὶ, anno 2' Lazaris, Nathanctiis illi, Nigram incepisse. Iis liservationibus utenti et annos attendenti singulorum , qui seruntur, Pontificum , et haec , quae in utroque Chronico amaritan traduntur, cum aliorum Scriptorum dictis conserent , Chronologiae Historia hujus periodi quodammodo illustrari videntur quae quo melius perspiciantur, Catalogum hic apposui Pontificum , initio acto a Iobam successore Iahun ιλιο Iehu-nein , cujus ergo Sacerdotium , quia ille per 3 annos Pontifex suisse dicitur , ab anno circiter incipit aerae nostrae septimo. Duorum Pontificum , ahae abae, et abae filii, Lα-D Levi , annos, qui non notati sunt , iobabiliter definixi. Pontifices denique, qui eadem nomina gesserint, quamvis alii ejusdem orninis antea occurrant , hic perspicuitatis causa , numeris addendis , dis linxi, ac nomina adjeci Oaevorum Impera lorum Romanorum , et tempus, per quod regnarunt , ab Hadriano inde ad ustinianum quorum ille omnium Imperatorum primus in Samaritanorum Annalibus memoratur, Jus lini uno vero mortuo , Romani in illorum Historia non amplius obvii sunt. 67. et T.

erat

per 2 T

anno .

Dd laniata in

Tobia

144쪽

365, Baba Raba s his supersunt Lani. Babae fit his su

565.

610.

His in antecessum monitis, ad hane is loriae amari lanae partem enarrandam pergimus Fata Gentis amaritanae per proximum post Hierosolyma , ann 70 eversa , seculum dimidium prorsus ignoramus, quo tempore Vespasianus ad annum sum, Titus ad 8luui, Dost Numero enim I 48 annorum , per quos suum unus gesserunt Pontifices, qui Babae atque filio ejus successerunt ad annum usque I 2um It Gazarrs IVi, quo igra incepisse dicitur, rari mero , inquam , horum annorum 148 , addito annis iis 36, numerus exurat 3 qui si detrahitur a 622, supersunt I 09, qui ergo Babae ejusque filio supersint.

145쪽

mitianus ad 6um , erva ad 97um,or anus ad 117um regnarunt. or ano regnante a Judaeis bellum iterum commotum est saevissimum , cui etiam Samaritani se immiscuisse videntur. Hoc enim bellum judaicum sub Trajano quia Samaritani in Chronicis silentio transeunt, et bellum contra, sub adriano gestum Inultis enarrant, ideo tamen negare non licet, in I miore bello suas item Samaritanos partes egisse. Nimirum seri potest, ut haec bella , mox non satis distincta , in traditionibus pervulgatis , quas Chronicorum Auctores, eorumve sontes potissimum consulebant, in unum postea eoaluerint. Lubenter fatemur, iis etiam in locis, ubi de bello subor ano commoto sermo sit, nullam de Samarilrenis mentionem factam esse; sed hi loci quam pauci, iique quam breves sunt in rebus gestis enarrandi i Samaiaritani praeterea Romanis quidem auxilia praestiterunt in Judaeis Vespasiani et Titi aetate subigendis, tunc vero etiam tumultus inter Samaritanos jam ortus erat , qui nisi a Cereali subito sedatus suisset, eum fortasse eventum habuisset, ut Samaritani quique , Sacris Osaicis addicti, et odio in Romanos agrantes , cum Iudaeis sese conjuniissent ad communem hostem debellandum. Mirumne igitur , si audae rum Zelotae, aemulatione , qua altera Gens alteram alias prosequebatur, postpositu , urgente praesentis temporis necessitate , sit uno et deinde Samaritanos blandis ortasse promissis ad partes suas traducere studuerint Quod quam feliciter ipsis postea cesserit, sequentia tempora docent, ubi utramque Gentem aliquoties conjunctis viribus Romanis se opponentem videmus. Haec autem belli societas causa sit, quare Iudaei , si bellum sub Tra-jano et Hadriano gestum memorant, Christiano quidem , quos ad suas partes frustra traducere conati erant, perstringant, non ero Samaritαnos , de quorum injuriis, Judaeis

illatis , ne verbo quidem loquuntur , cujusmodi , ut vidimus, J0sEPH Us ante minime transiit Odium denique Romanorum , quo Samaritani, Mosaismum profitentes , imbuti erant, in dies auctum esse videtur , in primis postquam bellum a Tito compositum erat. Ab eo nimirum inde tempore, condita Neapoli , non modo Cultus Romanorum primuin ad radices Montis sacri, et mox in ipso Monte , orere coepit, sed et quisque , qui suam Belisionem publice profiteri vellet , annuum tributum Templo capitolino solvere coactus fuisse videtur. Judaeis certe, qui ipsum emplo hierosolJmitano quotannis ante pendebant, tunc Templo capitolino idem tradere, impositum erat ij quare non credibile est Samaritanos, quos Romani a Judaeis saepe non satis distinguebant , hujus aliusve , ejus locum tenentis , tributi immunes prorsus suisse. Et si vel ejusdem immunes fuerint, sine dubio Bomanorum Magistratuum vexationibus, in Historia adeo notatis, expositi fuerunt. Ea igitur bella , sub Τr an et Hadriano gesta , quum non ad Judaeos tantum , sed ad si Mu,1Εn die Iudi3ch Uriege , p. b.

146쪽

Sama fila nos etiam pertineant, et plerisque parum nota sint , duce GHERO, qui de iis in Libello ciam saepius laudato , specialim exposuit , ducis describamus. Judaei, post Hierosolyma a Romanis expugnata, Patriue ac libertatis recuperandae studio ita incensi erant, ui hanc Scriptis si continuo excitare anniterentur, et quavis jugi romani excutiendi occasione non uti non possent. Haec iis opportunitas oblata est regnante Τrriano Bellum anno II iterum exarserat una Parthis quibus , acerrimis quippe Romanorum hostibus , Judaei, qui per Orientem habitabant, ubi potuerint, sine dubio pitulabantur perpetuo. Simul atque ergo rajanus in Armeniam prosectus erat , audaei seditionem movebant. Primum haec in Cyrenaica erupit , per mi alti Judaeis requentatu, et ab illius belli theatro remotissima , alque eo tempore copiis fortasse a X imam partem privata. er alias Imperii romani partes , quin no et lito piam usque , sedili inde brevi proserpsit. In egypto praesertim Vires cepit , ubi tamen Alexandriae subito exstinguitur. In hac regione Andreas quidam , etiam Lucius nuncupatus, rex Creatur. Hic , classe paratu, exercitum in Palaestinam ducit a Judaeis, Cyprum incolentibus , strenue juvatur et in Graecos et Romanos atrociter saevit. Seditio, quam Romani ante haud attenderant quae vero crescebat eundo , sedanda tandem committitur Duci praeclaro , Marcio Liviano Turboni, qui non nisi post multa et gravia praeli Lucium devincit et occidit, ac Iudaeos pus aestinenses domat. In Cypro postea dei num iidem subiguntur, et inde in posterum expelluntur. In Mesopotainia tumultum compescit Lusius Ouietus , rebus in bello parthico paulo ante gestis nobilitatus , qui, Palaestinae praepositus, seditiosorurn animos coercet, tui harum vero radices exellere nequit 2ὶ.Tr an , anno 1 mortuo , successit Hadrianus. Pace cum Parthis compoς ita , anno fortasse 120 , itinera per varias Imperii partes hic suscepit. Anno 130 , ut testantur

umi 3 Aegyptum et Palaestinam adiit Hunc ejus in has terras adventum , qui nil Inter haec Scripta merito resertur ΕΣΕcΗ1eLI , Poetae alexandrini, Sub finem primi post Chr. seculi viventis, Carmenta malicum, Liberationem ex Aegypto vividis coloribus depingens, cujus nonnulla si a rmenia apud CLEMENTEM ILEXANDRINUM Toin I, 23. d. Poll. , et UsEBIU Praep. Eu Mig. IX. c. 28 seq. modo supersunt. Iudice ΗΠWgno l. l. p. 8 iis Scriptis litim annumerandum est Testamentum XII Patriarcharum. - De bellis autem iis, teste L Usmio II. E. IV. 2 plures graeci Scriptores exposuerunt, quibus ipse in iis c. 2 et 6 enarrandis, usus est. Unius lanium nomen memorat cap. 6 Aristonis Pellaei ad quem locum vid. AL 1Πs in anno p. 54). Ex illis Scriptoribus etiam est 1 Cassius, adriauiaequalis, qui quo melius re ipsius gestas cognitas habuerit vid. d. REI MARI, Tom. II, pol 49j, et quo accuratius eas maximam partem enarraverit, eo magis est dolendum de Bello judato non copiosius eum egisse. Vid. Libr. XIX. c. l l 4. Verbo item hujus Belli lanium mentionem Dei Spkntias , in capite 3 Vitae Lassitani, utens Libris, quibus Imperator ipse vilain suam conscripserat vid. c. I i5J. Cursim de hoc bello egerunt Bu L-r1R1 suis, in uiat Dyn. p. 12 seq. et uim on Syr. p. 56 Seq.),

147쪽

bis renetitum in Palaestinam reditum , Liber Iosuae , sed perperam , tradit ij. Hadrianus , ut caveret, ne Judaei seditionem rursus molirentur, consilium iniit Judaeorum Colonias ex Asia in oras filii cae septentrionales mittendi hoc vero , quia graves ei rei perficiendae dissicultates obstabant, abiecit 2ὶ ac Judaeos potius cum reliquis Gentibus arctius conjungere studuit. Iis ergo , ne ab his amplius se distinguerent, circumcisionis ni usum interdixit noverunt, SPARTIANUS inquit δὶ, α tempestate et Iudaei bellum quod πιetabantur mutilare genitalia. Castratio enim hic intelligi nequit, quam Iudaei non instituebant. Praeterea Antoninus Pius Hadriani liter dictum revocavit, sinens, ut cis elimo isto Judaeis infantibus administraretur 4 in Samaritani item in Libro Jo suae que runtur, vetuisse Romanos , quominus liberos circumciderent, et Hadriano imputant abro stationem laptismi Proselytorum ἶ , Sabbathi et Festorum. Judaeorum seditiones Iadrianus praevertere item studuit, nova veterum Hierosolymorum loco urbe condendἄ, quam ovi capitolino sacraret, et solis Graecis et Romanis requentaret, ac suo et Jovis capitolini nomine insigniret. Hujus consilii perficiendi haudita multo post initium secit , ac brevi tempore urbem quodammodo restituit. Non enim urbs universa devastata jacebat rique re Hadriam/m , IIIeno NYMus inquit 5 Der 5 annos mansere reliquiae. Has Imperator novis aedificiis condendis exornasse , et munimentis nonnullis urbem cinxisse Videtur 6). pus tamen inchoatum quonainus absolveret, impedixit repetita Judae0rum sediti , quam Hadrianus sic agendo ipse provocaverat. Diu , sed clar , haec seditio ante parala suit. Arma Judaei, mercaturam facientes, facile eongesserant 7 . quamdiu ver Imperator in Palaestina ejusque vicinia degebat , his non usi sunt. Sed vix ille anno 13 in Iriam , et inde in Occidentem abierat, quin bellum exarsit, anno nimirum 132 83. Judaei et aetate habuisse videntur Synedrium, quod , Tit annuente , post Hierosolymorunt eversionem Iamniam translatum, potestate de rebus sacris judicandi instru

eiu in et Patriarchae udaei auctoritati subjectum fuerit. latriarches Scholae iberiensi

l IIadrianus nempe Iierosolumorum obsidioni ipse adfuisse , et deinde ad Samaritanos puniendos rediisse dicitur. In diis narrandis Liber Iosuae cui Rabbinorum diciis consenti su TER, p. 83 seq.ὶ et cum Chronico alexandrino, sive paschali MONTEM, p. 70ὶ, alque cum Chrinlico arnieno MosIs Hongueosis ibid. p. 104 seq. . Verum merosolymitanae obsidionis tempore in talia Imperator aderat Bellum judaicum per Legatos gessit ibid. p. l4J. f2 MONTE R. l. l. p. 34 seq. 3 SP1RT in et riun. c. I 4. 4 MUITER. l. l. p. 36 seq. el 99 seq. 5 In Epist ad Dardanum , Opp. d. MARTI R. II, p. 6l0. Iidd. VALESIΠs ad Us . H. E. in ann. p. 54, Ron1sso Pul. II, I98, et MusTER l. l. p. 40. 6 MONTER l. l. p. 37-4l. 7 MusTEa l. l. p. 43. 8ὶ MuITER . l. p. 4b. 17 κ

148쪽

etiam praeerat. Ibi enim et in aliis urbibus Palaestinae, ut Sepphori 13 Lyddae,

Bo heri Soli ollae tunc lorebant. Hae urbes , iberias in pritatis et Sepphoris, in quas multi Judaei, expugnatis Hierosolymis, se contulerant, in e Lo mo gesto magnas paries oerunt. De Lydda Hierichunte, et Bethlehe in , in Libro Jo sua idem traditur L Judaeorum Scripta testantur, auspiciis multorum etiam Rabbinorum , Praesecti . c. Seholae lud densis , cui nomen erat Rabbi Tarption , bellum agitatum est. Hi vero liber talis quidem recuperandae studiosis Simi, et eruditione aliis longe superiores erant, at nulla iis rei militaris per ilia Bellum ergo ut rite gererent , Duce opus habebant, Viro audaci, bellica virtute insigni. Dus , quem nanciscebantur , Bar-c eba unde manifestum est, Synedrii socios belli node λ α tores fuisse , in urbe Bether coronatus , a Rabbi qiba fissessore Patriarchae Gamalielis , uia guebatur. Ad eam dudaei undique confluebant , et ex his exercitus colligebaiux 2 . Ipsos etiam Christianos ad suam causam promovendam traducere conabantur. Quod quum plerique ipsorum recusarent, Judaei crudeliter in eos saeviebant. Hierosolyma porro a Judaeis expugnantur. Ouae res, a nullo licet Scri- Diore diserto tradita , sive christi an , sive gentili , omni tamen dubio est superior. In Iudaeorum emini potestatem hanc urbem redactam misse, jam patet ex multorum Scriptorum de Hierosolymis, α Παdricino visu lis , testimonio 3ὶ Judaei quidem

urbem ab Hadriano capsam non memorant, Sed a Iudaeis Occupatam esse profitentur.

Inoalmia de nempe habJlonico de Aumis loquuntur ΕΝ - 0ZIBAE id est ΛR-coc En ΑΕ Λrerosolymitanis, quos MLΝTERUS reperisse sibi videbatur 4ὶ Judaeorum dicta Libera suae confirmat, cap. XLVII obsidionem describens, qua Romani Hierosolyma cinxe

runt.

Capta sacra urbe, Bar-coeeba ultum uda aeum restituit , et Templum , quoad ejus seri posset, restauravit Levis laujus rei nemoria in Scriptis CHRYSOST0M , Chronici asorin lis NIcΕΡΗ0RI CLLI ISTI et GΕ0RGII CEDREII servata 5 in testimonio item ejusdemit De Sepphori es Rog13so Pal. III, p. 440 seq. de Lydda ibid. p. 263 seqq. Urbs munitissima

a Judaeis in Minuta dicta 'n'a, cujus rudera hodie nondum reperta sunt, haud procul Hierosolymis sila eral; cons ibid. ΙΙ, p. 202. 2 A TE l . p. 4b-54. a Conss. Scriptores laudati ap. M r. p. 69 seq. et ROBINs. l. l. II, p. 20 I. I 4 l. l. p. b seqq. quaestionem de iis Numis , in quibus Bar-coceba Simeonem se nuncupavisset, alii quibus eorum Xemplaria, et per B Iarni praesto sint, explorent. Duos uinos ejusmodi GEsEII ita delia neu curavit in abulis additis voci Palatamphie, quam inseruit Repertorio ingem Encyclop. edito ab Enses et GRuBER. Nullum discrimen EsEritus ibi fecit Num os inter quos Simon Iaccabaeus cudit, et eos, qui Bar-cocebae tribuuntur. Si vero, ut Horarat perhibet p. 58, ires Num nomina Simeonis et Hierosolymorum, literis amari lanis exarata, gerant , et uindicia Simul resera ut hos primum a Trojano cusos esse, ea de re vix dubium superest. Haec quaestio etiam Palaeographice ratione habilia, dignissima Saae est, quae dedita opera examinetur. b Vidd. loci ap. v H. l. l, p. 64.

149쪽

Libri Iosuae . . illustratur. Hic enita de iliuere sermo sit t/ ei, cum Morinoio Hidrosolym adscendentis. Mandatum adriani iurbe recuperatu editum , ibi item memoratur , Templi non ante Subt'ertendi, quam PS illud intrasset. Quibu addi tu , Imperatorem colloquium cum a erdot liabuisse , de quo Judaei quo rus sabu-F;intur li; ne loquar de pretiOSi Temyti fierONOlymitani anuis ab Hadriano . ut Samaritani junt, inde eap0lin translatis, quibus Templuna novam , eapoli conditum,

ornaverit.

Per biennium fortasse Iudaei ierosolyma tenuerunt, id est ad annum , ut ut o statuitur 132 23. De seditionis nempe initio Imperator parum sollicitus fuit, opinans, hanc a Palaestinae Praefecto , it 1nnio Rus , lacita componi posse. Iunc, ut verisimila est , Judaei mox in angustias redegerunt. Judaei palaestinenses deinde a Judaeis exteris, orientalibus praesertim 3 , adjut , et a Parthis Scitati ae subsidiis ortasse ipsorum eorroborati, brevi praevaluerunt ubique. Quinquaginta cepisse dicuntur loca munila ac pagos sive oppida 35, in quibus etiam p0stu fuerint, quos tenentes , ab exteris Iudaeis auxilia acceperint 4ὶ.Ηis auditis, adrianus bellum omnibus viribus extinguendum esse statuit. Julium

severum , summum ejus aetatis belli Ducem , ex Brittannia arcessit, et copiis , ex

Variis Imperii partibus collectis , eum instruit E iis in quadam Inscriptione o,

Equitatus memoratur auretanti Gaetul9Fum, Duce Seoelo Atlio Senecione Bellum igitur sequebatur atrocissimum, cujus memoria Romanorum menti inhaesit. noxio in fragmento ad M. ANT0MΝΠ II 6 , bellum hocce uno tenore cum bello parthico et rittannio recenset. Nonne, tuqUit, a Parthi consularis aeque Vir in Mesopotamisi rustidiatus ' Ouit, avo eStro adriano in exim obtinente, quansum militum , Iudaeis , quantum m Brittannis caraum Proelium cum Romani in campo aperto Judaei prudenter evitabant , et, ut osuas Liber etiam confirmat, hi se muniebant, tum in oppidis et castellis, tum in antris et speluncis, unde Romanis insidiabantur. Hi ergo, portibus montiumque an crustiis occupatis , commeatum udaeis rescindere , et in latibulis ipsos coarctare coeperunt Bellum uihilominus pero anno continuatur. Hoc enim, ne captis quidem Hierosolymis, ad finem perductum erat. Tunc nempe Iudaei in urbem Bether se receperunt, quae urbs non nisi post acerrimam defensionem, ac fame demum , anno 135 ad deditionem coacta

est Multa centena Iudaeorum millia , in quibus Rabbini haud pauci , tam peste atquo

150쪽

inopia durante obsidione, quam gladio in ipsa expugnatione, perierunt. Nec minus horrenda fuit Romanorum strages l .

Bello peracto , universa Palaestina in desertum mutata , ac Iudaeorum millia , quae ex clade supererant, Hebrone venundata esse dicuntur , quaeque, ut HIeRONIM Us ait 2 , Nerid non Molauerint , translata in Aegyptum , tam naufragio et fame , quam Gentium caede truncata 3). Si dubitatur , an Samaritani cum Judaeis secerint, bellum sub Trabano moventibus, nullum dubium sano est de eorumdem belli judaici , regnante Wadriano gesti societate. Quod enim in Libro Josuae narratur, hanc sententiam non subvertit. Ibi videlicet do auxili , quod Samaritani in poste um Biomanti praestare possent, et de victu, quo ante ipsos instruxerant, Samaritanus captus , et ad adrianum ductus , coram eo loquitur latque eodem capito XLVII ante etiam de duobus Juvenibus Samaritanis sermo est, qui consiliis suis Romanis in Hierosolymis subigendis auxiliarentur. Haec vero, et ipsae Judaeorum criminationes, ibidem memoratae , quibus Samaritanos in suspicionem apud Romanos adducere conabantur, ac si Samari lani seditionem iterum machinarentur , tantum probant, multos ejus Gentis socios, dum major pars tumultuabatur, cum Romanis secisse. Et hoc sane verisimile est , quia, praeter plerosque Christianos , Graeci et Romani,

per Palaestinam habitantes , et ipsi etiam Samari lani , qui ipsorum Cultum amplectebantur , Romanis sine dubio avebant. Ac calumniae, quas dixi, quare , salvaletiam judaicae et amaritanae Gentis in eo bello societate , Judaeis imputari non possent 7 Qua re so ios ii pristinos ita maligne non tractassent Meliusne Ducem quidem suum habuerunt , quem titulo primum ornarunt Stellae filii Bar-cocebae cui Ver , votis, quas de eo susceperant, irritis lactis, ignominiosum Mendacii Ilii Ben coetibae nomen inus serunt Z Cur ergo Judaeis istae injuriae minus convenirent OS bellum composiIum, quum graves temporis calamitates antinos regissent et exacerbassent, ac Iudaei Samaritani non amplius indigerent 7 Utramque Gentem eo in bello communem rem egisse , Vidimus ex Iudaeorum dictis, non de Samaritanorum , sed de Cliristianorum animo, ab ipsis juvandis averso que rentibus. Idem vero etiam patet ex gravi vindicta , quam Romani, teste Libro Josuae,

si MusTER p. 77 3 el vidd. loci laudd. a Boxio pro in Lerici cluid talm e rabb. in voce 'ria. 2 In Cominent ad Zach. XI. 4. Vid. ΠNT. p. 8 nota 3 et ROBINSOX l. l. I, p. 202 seq, inerito Senientiam resulans eorum , qui statuerunt Hierosolyma eo tempore ab Hadriano funditus Heleta esse. 3 Non lanium in Aegyptum, sed fortasse etiam ad Bosporum thracium, ii captivi Iudaei abducti sunt. BIeRONYMIS nempe in otia mentario ad OB DI E cap. quem locum non animadverti MUNIERUS ista, inquit Bosporus est regis , ad quam Adrianus vitios Iudaeos transtulit. De Romanorum crudelitate, captis Itierosolymis , verbo loquitur ABu'L-TARAS . l.

SEARCH

MENU NAVIGATION