장음표시 사용
111쪽
maritanos iisdem , quibus Judaei fruerentur , privilegii. Aleaandriα postea usos esse, estimonia de iisdeui ibi degentibus p. 39 allata , dubitare non sinunt.
Nec caedes Andromachi causa suit, quare haec beneficia iis sive non permissa , sive ademta sint. Λndromachus nempe anno a C. n. 332 Palaestinae praepositus , an ballato brevi post Alexanuri abitum mortuo i , sive successit, sive in eius locum sui sectus erat. Hic a Samaritanis , raecum raesectum certo aegre serentibus, Samariae fortasse, ubi habitaverit , necatus esse dicitur, postquam Rebus ipsorum sacris orsitan imprudentius sese immiscuerat Alexander, cognito lacinore , in sceleris auctores inquisivit, et 1sclepiodorum , Syria ante Praesectum , anno 331 alaestinae etiam praepostiit 2 , qui de sceleris auctoribtis, non vero de uri ersia Gente supplicia sumeret. Si hoc
fecisset, in traditione judaica id sane servatum , et a Jos EPH traditum suisset. Quid Androna actio evenerit, CGRTIGS IV. 8. 10 enarians, qua Alexandro, in egypto et terris vicinis versanti acciderint, his verbis significavit oneratit, inquit hunc dolorem quem calamitas Hectoris , filii Parmenionis in Alexandri animo excitaverat nuntius mortis tandromachi , quem praefecerat Syriae: vivum Samaritae cremaverant. Ad ullus inferisum indicandum , quantia maximia celeritale potuit, coartendit, advenientique sunt traditi lant sceleris auctores Andromacho deinde Memnona substituit , assemctis suppliςi , qui praetorem interemerant quae quin revera sic acciderint, vix in dubium vocare licet, praesertim si CURTId haec , ut alia multa ex Scriptoribus de rebus Alexandri hausit. In eo tamen videtur errasse , quod Memnonem , non ero SciePiodorum , Andromacho substitutum esse perhibet Memnon enim ante qui dein Syriae praempositus erat , sed quia Provinciam is non bene administraverat, Asclepiodorus in ejus locum ab Alexandro ex Aegypto Tyrum reduce suffectus, et Palaestinae item gubernatione
eo tempore donatus est 3ὶ Praeterea expungenda esse videntii verba: vivum Samarat se cremaverant. Glossam haec sapiunt, iisque missis , sententiarum nexus haud interrumpitur. Ac facinus praeterea Veleres ignorant. Λndromachum interfectum esse,
quod CURTI Us etiam ipse spectat , ubi dicit ad cujus interitum indicandum, et deinde , qui praetorem interemerarit, tam Γ8EBIUS contendit, quam , qui ipso sonte usu Sest , GEORGIO CgDRENUs 4 ὁ , hic inquit id est Ἐνδρομαχον , στερον Σαμαοεμαι,
Samari lanis inliquid latratum esse, quod Alexandri iram provocaverit, eniceres insulier ex truditione, in cap. XLV exeuntes Libri J0suae servata , quae, ejus rei remoria
Andromacho substituitu , mox vero, quia Provinciain male ad n uabab, motuu sui Me.
112쪽
eniporis decursu obliterat , in dies inagis exornata , et rebus alienis commixta sit. Narrant illi ibidem , Alexandrunt mandasse , ut Regis statuae ponerentur, qua adorare quem que oporteret; ipsum vero a Samari lanis , lio sacere recusantibus, vindictam sumere voluisse ; sed iisdem respondentibus , simulacra se egi posuisse articulate loquentia , Seque moventici, Regem placatum esse Filios scilicet recens natos Alexandri noni in enuneupaveranti
Nulla si de iis habenda est, quae BIDEALX 1 cum aliis latuit: 1lexandrum , ea
DAegypto reducem , Samariam X pugnasse , magnoque Samaritanorum numero trucidato Dreliquos ex urbe Apulisse , ac Macedonum Coloniae ipsam dedisseci Samaritanorum er-Dram porro cum terra Judaeorum conjunxisseri veniam ver concessisse Samaritanis
De clade superstitibus, Sichem habitandi , quae urbs ab eo inde tempore ejus Gentis ΜMetropolis fuerit. uet 0res ille sequitur JOSEPHUM , sive potius Eca Ta EUM ABDERITAM, et UsEBIUM HECATA EI verba haec sunt 2ὶ δια inquit, deo lexandro loquens
τ ην ἐπιει1μέαν καὶ πίστιν, ηι αυτῶ παρεσχον Ιουδαῖοι, τὴν Σαειαρειτιν χώραν προσεθηκεν
ξα9δρου ξ ιγύπτου. Τὴν Σαμαρειαν πολιν ἐλων Αλέξανδρος Μακεδονας ἐν αυτῆ κατωκισεν quae ab HieRONIMO sic redduntur 4ὶ Alexander , capisi τyro , Iudaeam in-t adit, a usi favorabiliter exceptus , Deo ictimas immolavit l. immolat , Pontif-cem Templi honoribus D rimis pro Sequitur, Andromacho locorum custoae dimisso, quem postea Samaritani interficiunt ob quae ab egypto reversus Alexander α- nis eos suppliciis aspicit , et /rbem eoru captam Macedonibus ad inhabitandum tradit. Hae 'illi a videndum , num veres Primum , si caedis Andromachi auctores , Alexandrina et uentes vindictam , Samariam munivissent , eaque urbs ab eo expugnata , et , SP Unis Indi senis , a Macedonum Colonia, sive ab Exteris, in castris illorum militanti hus, si e-quentata esset , haec OSEPH Us sane tradidisset Potius statuam , Alexandrum in Aegyptum abeuntem , Samariae praesidium reliquisse, atque eum hoc non fecisse ad n dromachi caedem vindicandam, sed ad Palaestinam cohibendam , et eam urbem ipsum elegisse, quia urbs erat primari , et in media terru sit , atque ei igitur consilio aptissima.
113쪽
IIaec quum postea non salis distinguerentur , et Samariae ab Hyrcano captae memoria cum iis ortasse conjungeretur, traditi , ab USEBIO memora laci orta sit. EcAT EI auctoritatem insignem id eri , lateor ; nam hic lexandri aequalis erat , et is- citae, Judaeorum Sacerdotis, amiliaris lὶ fit tamen , et si qua ejus nomino seruntur authentica et fide digna sint , non id ea probant, quod PRIDE Αυ posuit. Si nempe Alexandor Judaeis ob fidem ipsi praestitam , Samaritidem habitandam permiserit, addito privilegio ipsos titit tributi fore immunes, idem sortasse Samaritanis ille concessit , et e quidem , ut videtur, consili , ut unestam , quae utramque Gentem invaserat, aemulationem, iis invicem commiscendis , tandem exstingueret. Eventum votis non
respondisse, Historia docet, qua teste , sic de ambobus Populis judicare nos oportet, hos tributa solvere maluisse, quam erram et Gentem exosam petere. Ut ante, ita post Alexandrum , Judaeorum et Samaritanorum vicissitudines ob res deinceps per orbem terrarum gestas , per longum tempus similes fere fuerunt. De Samaritanorum aegretiorum conditione ante p. 38 et seqq. locuti sumus. Samaritani palaestinenses pariter atque Judaei, in Palaestina habitantes, post Alexandri mortem anno 23, per 2 annos variam et miseram sortem experti sunt Palaestina enim , Laomedontis, Syriae Praefecti , imperio subjecta 23, anno 32 a Nicanor Ptolemaei nomine , anno vero 314 ab Antigono , ex Asia superiori redeunte, occupatur. Ptolemaeus deinde anno 3l , Antigoni fili Demetrio ad agam clade affecto, eam Terram recipit, ex qua tamen , adventu Antigoni cognito, proximo anno recedit. Anno vero 303 Ptolemaeus eamdem recuperat , et post proelium ad Ipsum , anno 301 commissum . retinet 33. Hierosolyma ann 3l2, ut vulgo statuitur, Ptolemaeus , victori reportata elatus, cepit , graviter fortasse serens , Judaeos cum reliquis Palaestinensibus , partibus Λntigoni cujus magnam ii polentiam revererentur , addictos suisse Antigoni igitur , postea redeun- iis, vindictam reformidantes , permulti tum Judaei tum Samaritani, cum Ptolemaeo , quum hic occonis, oppes, Samaria et agae munimentis destructis, in Aegyptum regredi constituisset, eo profecti sunt 4ὶ quo plures autem thesauros secum raperet, Ptolemaeus
il IOSEPH. conir Apion Ι. 22 ed. Havery II. p. 455J. 2 Vid. Εκru huci l. p. 408. 3 Vid. Η FERE AEanct p. 29, seq. coli. p. 262 seq. et 365. 4 Dion Sic. I p. 72 ed. sesset. II, p. 390. Utitur DioDonus voce κατέσκαφε, quae non de urbibus universis , sed deestrum munimentis dirutis hie intelligatur. De Iudaeis e Samari lanis, eo tempore in Aegyptum migrantibus , scripsit IosEpa Anit. XII. I.
114쪽
eo tena pore Templi sarigimitani spoliandi consilium iniisse videtur , cujus Du- L-FΛThi US in Chronico meminit ij. Sub Ptolemaeorum imperio Samaritani et Judaei per longum tempus placide vixerunt
plerumque , ae ininus turbata quiete tunc etiam usi suissent, si altera Getis alteram non infestasset. De Saluaritanorum saltem injuriis et noxis, eo tempore dudaeis illa lis, Jo-sEpuus queritur 2 . Idem ibi res Samaritanorum prosperas , Judaeorum vero Hyu StaStunc suisse perhibet, quamquam et illi non minus quam dudaei, bellis eo tempore inter Alexandri Successores gestis, vexabantur 3ὶ ac Ptolemaeis annuum tribulum , ut postea Seleucidis , solvere coacti erant. Iuliis liae JOSEPHUS eodem loco illustrat, historia inenarrans , quae acciderit regnante Ptolemaeo Euergete Onias II, Judaeorum Ponti sex , homo avarus , eo tempore tribui uinciam dudum non pependerat Athenion igitur , Regis aegr-ptii Legatus , Hierosolyma mittitur , qui minitetur , tributo non soluto Judaeam militum Coloniae divisui ii iri. Ut Gentis causam agat , Iosephus quidam, ni a cognatus, in Λegyptum proficiscitur, dona secum ferens, quae 20 000 drachmis Samariae sibi comparaverat. Ora 'Iωσηπος FLAVIUS IOSEPHUS inquit, i. l. S. 3ὶ διαπέμψας προ τω ς
σαμένος, εις Ἀλεξανδρειαν αοε γένετο. Causa , quare is amicos adierit, Samariae habitantes, non vero Hierosolymitanos, quos et , Pontificis familiari , benevolos futuros esse opineris , vix repeti potest ex odio, quod Onias sibi suisque contraxerit. Verisimilius est, illos his opulentiores fuisse, eosque ut Ascalonitas mercatura facienda divitias cumulus- se . . Nota tu enim dignum est, quod de Ascalonitis f. monetur 20 occisorum bona publicata mille talent valuisse τας ουσίας αυτ υν εἰς χιλιι ταλαντα ἀθροισθείσας επι φε ' Ιωσηπος τω βασιλεύὶ A Judaeos revera conditione tunc usos esse minus fortunata, alter
locus sq. 10ὶ, Josephi illius laudes exhibens, declarat: τελε rem δἐ καὶ 'κανου
παrri ' σηπος, νη ἀγαθὰς γενομένος καὶ μεγαλοφρων καὶ τὸν των δε υδαίων λὰον ἐκ II Vid fragmentum a ScioΠRRERo editum in IV. Reperi. I, p. 120 seqq. Legatu Ptolemaei D. P. . lnuncupatur , Ptolemaeus ero it in alia θυ. alai λα- et D id est Philinus , frater Alexandri, murra cognomen erat tu aeus. Hic ergo confunditur cum Arrhidaeo, Alexandri Dalre , et notho Philippi, qui Philippi nomine una cum Alexandri fili aliquamdiu ejus Regno
praepositus erat Ptolemaeus , auditis Samaritanorum Legalis, consilium missum fecisse dicitur. Minus accurate ergo Eoa Rnus in Aet Lips. p. I 69 Orodes eo Ptolemaeo jubens aedem Garizenum spoliabit, tribruumque grave a Teapolitanis Megit.
I 4 Mercatura enim ut ante, si etiam iis temporibus, turbis paululum sedalis, brevi restaurabatur, cilius vero et feliciore cum successu quam in Iudaea , in partibus Palaestinae septentrionalibus et maxime
115쪽
duxerat. Vectigalia ibi non describuntur. Probe autem liae distinguenda sunt abn,immo tribatio quod 3 1 2 talenti constitisse dicitur. Illoruin vero ratio illustreture desinitione vectigalium , quae Judaei Seleusidi Sol Vebant, in quibus recensentur,
reditus salis et fructur m tum grorum , tum arborum , ac pars sorias; decima ἀrtim , et oblationum sacrarum lin.
I ributa Judaeis et Samaritanis imposita , aliquamdiu Ptolemaeos inter et Seleuci sc sa suerunt, non , ut ex JOSEPH 2 eniceres , ubi tolemaeo Euergete, sed regnante Ptolemaeo Epiphane , quem Jos EPHUS cum ill consudit. Num ui contiochus magnu siliati Cleopatram despondit , et eam coelesyrio , Samari , Judae et Phoenicia dolavit additu conditione, ut iri et Aegyptii tributa inter se divideent.
Non Indigentis amplius, sed Exteros e Graeco plerumque Palaestinae praesectos suisse, tum ex Andromacho et Asclmiodor no Vimus , tum etiam rationes politicae, in uia Alexandriae et Antiochiae vigentes , suadere videbantur. Osephus autem , de quo modo loculi sumus, ectigali'us aegyptii Regis nomine colligendis praepositus erat is vero suit Judaeus Saniarilanorum ergo tunc minor quam sub Persis publica erat in Palaestina auctoritas , quae praeterea e graviora detrimenta cepit, quo magis cresceret dignitas Pontificis udaei cujus rei causa fuerit tam sensus libertatis, Exterorum dominatione inter udaeos vehementius excitatus, quam IaVor insigniS, quo ob magnum ipsorum numerum per Aegyptum , et Alexandriae praesertim, ii in uia aegyptia plerumque huebantur. Pars contra Gentis amaritanae Graecorum aeris et moribus facilius se accommodans, et cum Graecis, in Samaritidem confluentibus, arctius se conjungens, effecitui ad Graecos sensim taciteque hujus Gentis prinzipatus deserretur quae quam vera sint, e sequente Dominationis eleucidicae historia elucet. Ptolemaeorum imperio per centum circiter annos subjecta, Palaestina deinde Seleueidis paruit, ab anno inde 203, quo ab Antiocho magno Occupabatur. Tristes erant calamitates,
quas Judaei et Samaritani perpessi sint in bello , ab hoc Rege cum Aegyptiis de Palaesii
tertia sirborum vero dimidia pars solaenda , sive prelio substitulo , redimenda erat. πιεν aio non viden-liir diversi esse tribulo , quod dicitur στεφανικον τελεσμα, et a SUID sic describitur: --s, quod non tamquam tributum Dominia, Sed ut corona Amicis solvebatur nunera ergo hae erant voluntaria meti causa
116쪽
nae possessione gesto. JoSΕPlIUS de eo exponens tk, Judaeoru in conditionem cum natio comparavit , undis utrinque yifalsi. At non minus sanestae utrique Genti partium erant c0ntentiones 2 , quatum aliis Graecorum mores et Cultus , aliis vero sola mosa 1 a Instituta placebant. Cum his ii Samaritani se conjunxerint, exterarum Gentium et Israelitarum veter uua posteri , qui quamvis Cultum udaicum nonduin ampleIi essent, indigne ferrent, Sacra sua violenter sibi eripi. Cum illis omnes secerint , quibus Religio, sive judaica, sive asiati ea , sive prisca is rasilitica parum cordi esset, cujusmodi multi fuerint Samaritani, quos modo diximus, qui diuturniore cum Iteris commercio horum consuetudinibus assuefacti essent. Principes harum partium Patroni erant ipsi Graeci, quorum magna in Samaritidis urbibus erat frequentia. Sub Seleucidis , quibus dominantibus urbium syriacarum incolae, ac praesertim Antiocheni graecis moribus adeo se accommodaverant, fieri aliter non poterat, quin idem studium per Palaestinam continuo proreperet ulterius. Itaque Syris id alentibus , partes, graecum ullum promoventes, non modo in Samaritide , sed etiam in Judaea brevi superiores evaserunt, et harum insania II idros Olymis eo audaciae processit, ut , graviter
licet reluctantibus Cultus mosaici sociis, Templum hierosolymitanum dolorum Sacris contaminaretur 3ὶ Ιdem , quid mirum inter Samaritanos iactum est. Ipsorum Templum Iovi Ξενίω, sive ut OSEPH Us ait , 'Eλλ νίω item consecrabatur 4ὶ . Omnibus Samaritanis probantibus , hoc sactum esse , nemo , credo , opinetur. x Literis , a JoSEPH exhibitis, quarum tamen authentia jure in dubium vocatur, Samaritanos illud petivisse, sane constet. Sed quinam istud rogarunt 3 si renati scilicet , ut Judaeus iste Menelaus , rerum novarum propugnatores Brevi igitur, ac sortasse haud ita mullo post quam Judaeorum Cultus Hierosolymis restitutus erat iisque per tres annos et quod
excurrit 5 , celebrabatur ibi , - Cultus Samaritanorum etiam in ipsorum emplo
restauratus esse videtur Maccabaeorum enim in Iudaea praevalentium fama , expeditionibus, quas Iudas mox in circumjacentes regiones suscepit 6ὶ quoquoversus propagata . Zelotarum amaritanorum item suror certo refrenatus est.
In Chronicis amaritanis de hac Cultus intermissione altum tenetur silentium , sive quoniam ea ob reve , quod duraverit, tempus in oblivionem abierit, sive potius, quia eorum Posteri, acinus detestantes, hoc omittendo Gentis existimationi se sic consulturos esse pu-il Anti XII. 3. 3. 2 iu. XII. 5, et T. 9, oll. 1 mee I, ibique in primis s. II-l5.s3 Inaee. Ι. 4 59, 2 meo. VI 2, coli Iosisa Anti XII. b. 4.
117쪽
laverint. Ex Iudaeorum anae dictis , praeseitim e accurata temporis destrittion apud JosΕΡΗΓu i , ne universae aetatis rationes dicum, Stud revera laetum esse, constat. Cultu mosaico in Te inlito arigimitano restituto , Samarit in tamen ad Jros pellendos cum Maccabaeis se noli conjulixerunt. On nulla ob causam Gens a Inaritana ab hoc bello abstinuisse videtur Syri ne inpe, ut Judaeam rebellem coercerent, celeras Palaestinae incolas arctius sibi Oriciliare ludebant , quod quo ni elius ipsis cederet, hos sub vexillis suis militare cogebant. Καὶ συν, γαγει , Auctor inquit 1 Aa c. UI 10 , Ἀπολλωνιος ἔθwv, καὶ π Σαμ αρείας δύνα ιιν μεγαλ 7 του π0L1ι σαι ποος Domjλ. Mulii deinde Samaritani Syris etiam favebant , quos tuebantur tum Iroruin Magistratus , in mediis Sama- maritanis habitantes, tum exercitus transeuntes Apollonius nimirum , a quo distinguitur Seron , Coelesyriae Praefectus, praepositus erat Samariae 2ὶ, et exercitus per vadum Besth-scheianis in Judaeam tendebant 3). - Ιi denique , qui , ut Iudaei, ullum mo-saicum profiterentur, satis habentes , Se hiaue restituisse, non multum ceteroquin egisse videntur filiorum metu cohibiti, nec numero , ne Vi interna magnopere valentes , ac Ducibus carentes aptis ci alacribus, nihil ipsi suscipere poterant. 1 belli, quod a Judaeis git rebatur , societate , plerique parata In Vidente Syrorum et torum amicorum vindictam ablior rebantri idque bellum, pro emPl hierosolymitans quippe susceptum , ii veleratam invidiam multis in mentem revocaverit. Qui autem istas praejudicatas opilliones inissas secerint, in Maccabaeorum ordinibus ii, sed pauci, latuerint. Nam hanc aemulationem magis exultare Syri certo non neglexerunt, tum ipsi, tum Judaeorum transfugarum interventu Nam hi, in Psalmis dicti a J0SEPH vero φυγαδες , et ara Ma c. Auctore νομοι et ἀσεβεῖς 4 , Syrorum Xercitus non modo auxerunt 5ὶ, sed et ad Gentes vicinas confugientes, has , ut Maccabaeorum progressibus resisterent, Icitarunt 6ὶ acriterque ipsi arcem Hierosolymorum cum Syris defenderunt 73. Sic bellum sacrum, quod in Judaei exarsit , in Samaritide ne oriri quidem potuit, idque tempus, Judaeis adeo splendidum et honorificum, nullam Samaritanis gloriam paravit. Judaei hocce bellum suscipientes , tantummodo ut Cullum sacrum tuerentur, arma primum gesserunt, et hoc solo consilio bellum etiam continuarunt , postquam Judas 16616i Syros saepius prostigaverat 8ὶ Civitatis, α Syris non pendentis, condendae consiit Anti XII. 5. 5. 2 mee III l0 et 13 , coli. IosEpu. Anu. XII. . I.
i3 mee. III. 40, et XII 41, coli Anti XII. 7. x et II. I, et XIII. 6. 1. Saepe etiam transibant exercitus per regiones trans Iordanem, in meridionales Iudaeae tracturi id i meo. IV. 29 I.
118쪽
lium postea demum maturuit a liuic rei ansam dederunt non bella tantum eliciter gesta sed turbae praesertim quae uox in Regno Seleucidarum ortae sunt dona ilia nempe 161 - 143 , Alcimo mortuo, Pontifex summus creatus et primum abolexandro Bala deinde a Demetrio II multis honoribus splendidisque titulis ornatus, Syti lamen erat ributarius Hi in primus re iam dignitatem in uinis , sed tecte , sibi arrogare coepit ij. Syrorum praesidiis exorce ierosolymitana expulsis, Iudaeorum Resp. a linone 143135 conli ala est 2 cujus eo tempore conditio, poeticis coloribus 1 II cc. XVI. seqq. depingitur. Illulum tamen Simon gerebat στρατηγου καὶ iro Q νου , tributique immunitatem modo a Syrii impetraverat 3ὶ Huic successit Filius. Johannes Hyrcanus l35 - 107 Syros, quorum Regnum inter duos Antiochos, Cyzicenum alterum , alterum Gryphum, clunes dividebatur minime amplius curans. 'Asιφοτερων , OSEPHUS inquit 4 κατε Iρον σεν. Integra libertate fruens Hyrcanus , Regni fines etiam protulit , a Judaeorum Sacra, alacris Pharisaeorum socius , si in ut propagavit. Utrumque in politicis Successorum ipsius rationibus arcte cohaesisse, ex Aristobules 107 106 et lexandro annaeo 106-79 novimus, quorum die Ilura eis domiti Judaeorum itus pari modo atque Pater Byrcanus Idumaeis, obtrusit 5ὶ hic vero Pellam , eos Rilus recipere renitentem, subvertit 6 .Ejusmodi consilia agitans, Johannes Hyrcanus Templum item a rigimitanum anno circi ieri 130 destruxit 7 utque Samaritanos lenitus se angeret, cidinariam urbem captam tandem , delevit. Jonathani et Simoni praefectura oppidorum tantum , Judaeae vicinorum , a Seleucidis concessa erat. Sunt 'Aς ει ρεμὰ IOSEPH. Aqερεμα , υδδα, et 'Pαμαθiμ, Sive 'Pau Oct 8 . ppidum primo loco nuncupatum , eo nomine in V. . non memoratur. 0BIX s03 9 opinatus est, hocce oppidum , et Preu αδsu sive P ιαθα , quia locis laudatis uno tenore cum Attδδα recensentur Lyddae vicina fuisse. Collato tamen alio loco J0sEPRI 103, videmus , Γηθῆλα τε καὶ Ego αha, a qua 'Aφειο εμα certo non dissert, conjunctim memorari Vespasiano , Hierosolyma tendente , haec loca praesidiis instructa esse ibidem ij I I cc. IX. 23-XII, in primis X. 6. 6, 89 et XI 26, 30 coli. Ios EPH. l. I XIII l-b,
et Η Α Η1n AKER xiSc. Phoen. p. I 60-l62. Regis lamen lilialium publice demum assumsit Johannis Hyrcani filius , Aristobulus BERTurit t. l. p. 428 .
119쪽
dicuntur, postquam ophnαm ceperat 'Eφραί ιι ergo Oppidum erat a Via , qua incedebat, id est a via Neapolis, sive Sichemi , haud procul remotum , et locus alicujus momenti, quem Imperator , ne insidiae ipsi a tergo ponerentur , a Romanis occupandunt esse censeret Hocce autem oppidum fortasse non diversum erat ab I T, oppido injaininitarum 1 , ab oriente sed septentrionem versus a Bethel sit , ab eoque distantera milliaribus romanis. Α revera Phra sita est in alto loco, locis vicitiis eminente, unde coninspectus patet per saltem Iordanis , Mare mortuum, et Meridiem versus Bethlehemum usque 2ὶ Hodie vocatur M.Ata I, quod nomen , ut RODIGER Us conjecit 3 , depravatum sit ex A LlI, hinnula, et sic ut alia nomina versum est ex voce hebr. AP Hibils
itein hebr. nominis pronunciatio olim depravata erat. In versione LXX scribitur 1 Sam. XIII. 1ν φερα , sed.Josuae XVIII. 23'E Ioαθὰ, ex qua orna orta sit 'Eqραῖ a, et hinc 'Λ τειρε κα HIuno NYMU Aphra pronunciat 4 . Urbs autem P ιαθ is , sive 'Pαμαθὰ non cum OBIAso No distinguenda est ab hodierno oppido rutas P 11 - ramia 5 3. Tribus iis oparchiis acceptis, dona ilia et Simon Samaritidem etiam cum armata manu
nonnumquam invaserant, et loca nonnulla occupaverant, non ver tenuerant , nec Samaritanos sub suam potestatem redegerant. Hoc Hyrcano demum cessit anno 109, 21 annis post Templum a rigimilanum devastatum qua ex re appareat, quam arduum ei fuerit lianc Gentem domare , et quantopere haec , omnibus viribus, quam diu potuerit, intentis, reluctata sit. Libertatem Samaritani per illud tempus tuebantur urbe tenenda munitissima, Samari , ad quam ita dissicilis erat aditus , ut non nisi iam , ut antea 6ὶ ad deditionem cogi posset Ti. IIanc expugnare myrcanus ante jam , sed frustra . tentaverit. 0bsidionem igitur anno 110 renovat , in eaque annum consumit. Samaritani, in angustias
redacti Antiochi Cygiceni , Damasci regnantis, auxilia implorant. mis a Judaeis sugalis, illi eum iterum adeunt Antiochus auxilia amplius praestando ipse impar. Ptolemaeum Lalhurum , Aegypti Regem, ad Samaritanos juvandos excitat. Mittitur ab eo 6000 militum
exercitus. Samaritanis vero missus exercitus parum prodest oblucum tum ignaviam, tum
perfidiam. Iandem Samaria fame ad deditionem cogitur , captaeque urbis nulla fere vestigia relinquuntur: 8ὶ Hanc expeditionem Hyrcanus suscepisse sertur 9ὶ μισοπονηρων si Ios XVIII. 23 Sam XIII. 17. 2 Ron1ssos l. l. II, p. 333-335. 3 A. . . 84 24'II, p. 565. 4 ROB. l. l. II, p. 338.
5 ROB. l. l. III, p. 25 I. ROBIssoy argumenia resulavit, ossalis maxime Neh. XI. 33, 34, . o RhUMS Reitr. ur bibl. Geogr. Leipet. 843, p. 30 seq. Cum quibus conjungantur diei GR ari , in
theol. Stud. v. Krit 18 45 hesi I, p. 244 seq. 6 2 Reg. VI 24 qq. 7 Desil urbis amoeno, natura munitissimo ae soli sertilitate, vid. ROBIss. l. l. III , p. 363 seqq. 8 IosEPH. l. l. XIII. 0 3. Fontium, quorum4 L mentio fit, memini eliam III. TUOM. p. 38. is IosEPa. l. l. S. 2.
120쪽
υπακούοντες τοῖς Tων at=ων βασιλευσι quod utinam OSEPH L plutibus exposuisset Sed injuria Maris senis illata, non unica Hyrcano causa fuit , quare Samariam Obsidione clauderet. Praecipua sui causa ipsum odium , quo in Samaritanos serebatur , et quod hi suis facinoribus magis etiam inflammabant perpetuo. Ex loco laudato nimirum Ti- denter apparet, Samari lanos iis etiam temporibus studuisse , ut cum dudaeorum hostibus facerent, et sic agendo Seleucidis obsequium praestarent, a quibus ipsi mutuo , ut vidimus , adjuvabantur. Et sane credibile est, Samaritanos quibuscunque modis omnis generis molestias Judaeis continuo creasse. Quod ut sacerent , non aptior Samaritanis occasio offerri poterat, quam partium, imperio inhiantium, haud interruptum in Regno syriaco certamen. Cujus Aulae Annales si servati fuissent, quot et Samaritanorum et Judaeorum transfugarum artes , fraudulentaeque et astutae macta inationes, tradi ortasse potuissenti Historiam Samariae, ab Hyrcano expugnatae ABu'LFΛThUS in Chronico etiam narravit 1 in. Urbem , inquit , post stravem obsidio rem cepit, magnαmqtie cladem inter Samarita nos edidit. Postea Jabolosum tendit, quam tamen post bellum vehemens et utrique parti cruentri capere non poterat Templi , ejusque vastalionis, nulla ibi fit mentio , attamen supponitur. Nam Hyrcanus , postquam ad adducaeorum partes transierat Montem benedictum non emplum ait quen Dei domicilium esse sibi persuasum haberet, adire voluisse dicitur , a cibus aditu quum a Samarilanis Prohiberetur, α- oris i , decimas , volα, aliaque donari illuc miserii. Haec , ut quisque animadvertit, non credibili an dicta contra de dissidio Si canum inter et Pliarisaeos , os Epii Esconfirmat 23. His enim ille succensuit , petentibus, ut Pontificatu se abdicaret. Quod facere quum nolle , hir saei ta in diu lumultuati sunt, donec res ipsis tandem cessit. Postea id sactum est, Alexandra , Vidua lexandri Jannae , imperium tenente, quae Filium natu majorem Hyrcanum Pontificem creavit, civitatis vero administrationem sibi et Aristobulo servavit 3ὶ.Palaestinae prinoi patu ad Judaeos delato, multi Samaritani terras vicinas pelivisse videntur , et ab hoc tempore, ut supra p. 42 conjecimus, Coeliis eorum Dama Sci fintiochi Cygiceni sede regia , exstiterit Labante Judaeorum dominatione , Samaritanorum palaestinensium res paulatim reficiebantur . emplum quidem in Monte GarΙgimi non amplius restituebatur , sed Cultus quam primum eo in loco denuo instauratus, et Simulat que Judaei id non impedirentur , ara ibi posita fuerit. Sichem sine dubio ob loci sanctitatem, haud ita multo post Hyrcani aetatem incolis iterum frequenlari coepta est.