De adverbiis graecis

21쪽

- 15 anda se peram navarint, tamen rem itolidum periectam atque

absolutam vi domu ; nam critici cortant et adhuc sub judicolis os Quod nim liomas Magistor dipit LTo9 2 ponondum

POD I 0ν ε PTO εκ Ic ιλλε La T G , verum quidem esse paucis sexceptis de Homeri carminibus, aliunde nutem non prorSUS compr0bari obeckius ' ' d0cto exposuit: DTως enim SeX- contios inveniri ante consonam, Di saepissime quidem ante vocalem in clausulis enuntiatorum, rari Ssime auten in Sermone continuo. Idem vir summus aeria cilla ratione, qua alii nonnunquant soni ausa Let co anto OnSOnam et sante vocalem OSiluin alii LG0 ab Atticis saepe signis cationis causa sive ,,ob majorem tonosin usurpatum Opinantur, victricibus armis propulsata, praeceptum quoddam ' pro ponit, quo nubun, opinor, usque ad hune diem datum melius. Notam illam, inquit a Thoma traditam non dubito e codicibus duetam esse, quos Thomas Uusci ii Dan gistri usurparunt; Sed inim hi ex libris antiquis et otati Atticorum proXimi religioso transscripti an o technicorum decretis con Stantia servanda causa rescripti et corroeti fu- Urint, qui est qui nos certiores faciat Apographa quibus hodio utimur ubique sero dissontiunt seu casu se errore librarioruni soli quia alius aliam rationem sequutu OSt. Ple' rique id him. Quare recipiondum Ost quod quo lue in b, c, optimi quique Xhibent, non ut altero Vorius, Sed quia Certior probatio non invenitur.

22쪽

Praeterea Dorie aliquot advorbi pronominalia ablati-Vorum Speciem prae Se ferro eorum non solum forma Sed otiam significatio vero et mero ablativa luculontissime docet Atticorum Onim adverbiorum in θε ν cadentituti leo funguntur: πω πω se τις νον υναGεῖται , Apollon in Belah. n. p. 604, T X 0phrono a Dic Tot rco τηνί0 okk. An. l. l. 6 p. 942, 3l; κλ v 0 D Mθεν Hesyeh. cf. Ahrens De disti Dor. p. 374 , quibus licet computari Gothica al-jathro aliunde, vathro unde γ, thathro inde, alathr κροτέυθεν, allathro παντοθεν, πανTaχοθεν, ainthro illine, fati rathro Πορρ υθάν, ita κοόθεν, upathro νέυθεν, utathro si θήν alia, in quibus num ablativi in sint, pro certo affirmari non

potest i). g. De linguarum Romanensium Hoerbiis in

ment, merite.

Ρoterani hi finem faesere sed postremo rationem illam jam ab aliis perspectam h), qua in linguis Romanensibus adverbiorum non minima pars formatur, obiter et breviter indicar libot. Eorum enim usitatissima terminatio ment, - monto nihil aliud est nisi singularis Lat substantivi mens ablativus, qui fere cum feminino adjectivo conjunctu Sermoni adverbium suppeditat, propria voeabuli mentis Significatione Saepissime tanquam veste vel detracta vel mutata, id quod haud raro alibi seri notissimum est. Dicunt igitur Francogalli tranquillementi tranquilla monte hem eiis ementum erement; perdument constamment gentiment pro perduenient constantement gentillomon ip). In recentiorum Italorum

Hispanorum Lusitanorum lingua ablativo illi formam relictam

23쪽

osso integram adverbia ostendtin lineeo: Ita l. Ordinariu- mente raramento interiremente Certamente Voraniente On Sinn-temente amaramento te. II is pati. claramento On is umento olegantemento - ' , Lusitan . do utamonte fortissim remente nimiamente.

Sod do sinam jam plura uirorro de re tam perSpicua,

ne ridiculus videar Ortini Obsequens On Suetudini, qui, quum ea qua Sunt ni oeulos posita non animadvertant, omnia longiu repetunt tiam necesso ost. Demonstrasse igitur nobis videmur ut lativum casum Graecis non deesse, quippe quum Orum nil verbia in D et co Xeuntia neque a Latinorum in o et O et Romanensium in mentet mente On-dontia illius specie sint induta.

g. De adverbiis a verborum particip iis profectis.

Proxianum est ut advorbia in me ab unoquoque adje-CiiVorum genere propagata recenseantur. Verum de hae parte, quippe quae in grammaticorum artibus ita jam tractata sit, ut nihil n0vi addendum videatur, plura orba incere hoc loco non opus est. In adverbiis nutem a Verbo ruin participiis profectis accuratius contemplandis paulli sporcommorari mihi liceat. A verborum participiis adverbia in υ posse proficisci non quidem est, quod miremur Saepissime enim adjectivorum vi a natura participia praedita sunt. Ejusmodi autem generis numerum haudquaquam S SQ Xiguum, priusquam huic rei operam coepissem navare, metituit. Neque enim X paucis illis exemplis a Butimanii Lobochioque i 0 Kru gero η in medium prolatis tantam Onicere poterami arraginem quantam ego collegi. Quam si secundum Verborum et tempora et categorias a thsematum natura Sumptas distributam protulero, haud inutilem, ni proiecto hole-

24쪽

stissimam, me HSeepisse operam arbitror, quum e elencho illo optime intellegi possit, set quanta insit in Graecorum lingua facilitas adverbia ista ration fingendi et id quod ex grammaticorum artibus purum perspicitur, quae qualisque sit singulorum participiorum hae in re secunditas Adde quod in eo non ita pauca invenies quae in loXieis frustra quaeSiVeriS.

29쪽

y a verbis in lal.

σνντεθειμένως Pachymeros Declam.

30쪽

paratione quam Oeant X ponenda Sunt.

Quae adverbia comparatio uom graduuna possint Oeipere, quae non OSSint et qua ratione X OSitivo et comparativus o Superlativus profluiscuntur apertum os legibusque do quibus nona dubitat con Stitutum. Noque quisquam odio in littoris Graueis duo hospes est qui nos iat

adverbia solere in eo inparativo et SuperintlVO suam intiquam Vestem Xuore eorumque loe adjectivorum neuti Drum necusativos liti alis umori - ct hic, illi ut in lingua Latina

singularis - ον usurpari. f. a Scari Granim. p. l4l. II. Licuisse autem Graecis quana in OSitivo terminationem eandent in Comparativo tuoque adverbii tribuere, diu sivo prorsu ignoratum Sive parum animadVersum Vidi: tur, donee

P. Elmst iis, primus ni fallor abhine lustra uti docim foro do hae licentia dubitare coopit. Is enim, quuti in ocensorida Euripidis illa ab da, qua Heraclidarum Domino inscripta ist ad Versum I 44 pervenisset, ubi sunt d0lai