De adverbiis graecis

62쪽

esse conjecit HermannuS. πανσπερs λὶδ si Nic. p. Athon. S. p. 372 F.

m. ad themata, quorum character fere semper littera consonans δt, h. e. a themata tertiae quae dicitur lectinationis R. Sine interventu oculis α. a thema cientale, quoia in nominativo sngenia notam iacit, ita ut character opprimatq/r:

q. a themata, quae in s elisionem patienceaeeunt, ita ιι littera ε pro lucatur in η:

b. interveniente vocali ire aia themata gutturalia, in Apoll. Dyso in Behh. n. p. 611.

63쪽

l charactore OppreSSOcti Dσι δόν Maneth. 4. 486. . ὀρχ ὁόν Herodot T 44. Hesych. Suid ei . Lobock Pathol. l. p. 332. 2 charactere manente

64쪽

προ0 0zra . Itaque νεκυ-δόν, quod Sehol ad Dionys Gramin. in Boi heri n. p. 94 prosori, X alio quodam eo dice P. Cram. n. Ol. 4. p. 330, 8 corrigendum putatur in νεκυ - νον. - 0beckio ath0l. l. p. 332 dicenti βοτρυ-do P H0m. Il. D 9. Hesych. ortum osse per syncopon e βοτρυ δον o0d Urbin Theophr. h. L 3, 6, 4 duoque codd. Lueian. Pisc. g. 43. p. l i), qu0d unum ad adverbiorum in dὴν paronymorum OnVeniat, adStipulari non OSSum, quippe quum βοτρυδον mihi sit forma primaria atque appareat Villiud in βοτρυν δὴν non ad hema portinere, Sed eodem modo insertum Sso quo in φαλαγγ-χη-δὴν aliis.

IV. Singulari qua tam ratione nata Sunt

7 ιαμ λ dor Theogn. an. p. 163, 5 et i do P. IV. Hac igitur tota os illa farrago quani collegi. PriuS- quam autem ad alia transeamuS, Cognitu non indignum putamus, quae quantaque sit adVerbiorum in i et dot 0X-0untium in Homericis carminibus frequentia. Atque Occurrunt in iis e priore genere du0deviginti; in utroque enim rutino haec tria:

66쪽

2 utriusque generis nullum inveniri

Restat ut numerentur adverbia in da cadentia, quorum suffixum da sine interventu vocalis conjungitur

67쪽

De aecentu vid. Apoll. de redv. p. 562. g. De adverbiis βυζον et βυζην. Unum qui dilani nondum tetiginitis, de quo aucti nune dicenda sunt Quod enim uti mannus ' ' statuit a verbis,

68쪽

quoruin formae derivatae sigma assumant ipse nominat ολ Ositas εἰς γελ&στος, κT GTL ς , adverbia neque in do vneque in di i proficisci, refellitur illis quae supra Suo

δὶν autem et 'ν ον, qua Sola esse exeopta dieit, aliud quoddam Suffixum quaerendum videtur. Imprudentius enim hodie ageret ne sine levitate quadam, qui rem illam, quam vir clarissimus confidenter quid in sed argumentis minime gravibus decernit et quae multorum et quondam tulit et adhuc fert assensi0nem, illud ortum esse X -δ, pro X plorata haberet. At vero h0 Dilui me ita esse planis Simanu ne te Stimonia clamant eum ab aliis tum a Schleiulier et Curtio prolata et illustrata, qua si Butimantius jam cognita habuisset, vi dubito quin paullo alitur de et illius rigine Statuisset. Demonstrarunt enim viri doctissimi eta saepissime poni pro es. φρα desto Iραμμ0 'sidcis alia . Quod quum ita sit, nemo non concedet L Liv Origi

Via jam patefacta est qua possint alia quaedam adverbiis in Jx P, de quibus supra domonstratum est, Simillima et Conjunctissima perspici 'As D adix ν Hom. II W196A 336 d. ε 20 die ot σχεδικὶν Hom. l. 430 Nic. l. S riusque compositum aDτοσχεδίχην Hom. l. M 192 494Od. λ 35 et ιρος Θαδιην Nonia par. 6 64 - plura non inveni qui adjectivorum partim superstitum partim de-

69쪽

1 unctorum accusativi seminini putandi sunt. 'um xiguum autem esse eorum numerum nemo mirabitur, qui a loetivo rum in διο-c onus Ierodiani notato I osso requentissimum, rarum antiquo tempore meminori .

Suffixum illud διο e primario ja manasse, id quod Curtius conicit jure jurando quid in s firmari sequit, dlongo verisimilius est quam quod alii Statuerunt, quoium placita persequi et longum est ne res ipsa videtur postulare. g. De civerbiis in δια -δεια).

Statim potius huc addam plurales aliquot aestusatiVOS. qui ab illis nulla alia r dissorunt, nisi ut suffixo δέ inforta sit ε vocalis δειο- , qu0 et ipsum videmus in λεω λιπ et φευγ φνγ. Inusitata quidem iis quorum Scripta aetatem tulerunt, sed a grammaticis et glossographis ab in

l69 καταλο φύδια , quod postquam Im Bel herus, Semi Saecularis ille carminum Homericorum corrector, κατ&λ - δει scribi jussit, ultimo privati Sunt praesidio, qui eun quo omnia illa non δεια sed dici Seribenda S SQ putant. Quibus Xeniplis qui plura desideret nonnulla fluoque alias Oee jungere o S sit, qua tamen ita comparata Sunt, ut merito in dubitationem Oeentur.

Cum advorbiis simplici suffiXO -da, di v fictis artissime cohaserunt quae duplici praedita in A-da et i,-d -i eXeunt. Huc referenda sunt pauen haec a nominibus Propagata:

70쪽

Illuc ludorum quorundam nomina Spectant, quae infra ponam. Utrumque genus, eodem modo inter se conjunctum qu κρυ ii in i et κρυβδα, si quis disjungeret, a Vero aberrR-ret. Aberravit igitur Jos Budongius vir Sagaei SSimus, qui, quum in libro suo Das suffiX-κος -έκος, ακός - κος)Gotting. 858. 4. 8 docte exp0nat Paπετένθα Sse aceUSR-tivum singularem abstracti cujusdam feminini ραπσινὁ- δρα;ιετι ὁ δραπε/ὲμ illa in ινδην qualia sint non eXpedit. Revocandum osse la da ad radicem Fιὁ-εῖν), quod Pollio ' visum est, oro0 ut probari possit adjectiva enim cum δειν composita neque in ινδης exeunt neque in -ι ὁης Sed aucta vocali qui modus in lingua anseritaguna dicitur, in-ειδι ς. Sed his nolo nunc immorari; Corssenti enim eadem egregieque alia adversus Budengium