De adverbiis graecis

71쪽

tiunt quendam de iis ludorum nominibus Pottius Curtius disseruisse narrant, inSpicere me non potuisse jam supra cum dolor commemoravi ' δ). Curtius ot 0rssenus, hic confidonior dubitanter illo 3Τ utramque formam cognatam esse dicunt adjectivis illis verbalibus, quibus non ita ense nomen gerundivum a grammaticis inditum est qua quidem sententia verisimilior esse illis videtur. Advorbia in ίνda et a n0minibus et a Verbis ita proficiscuntur, ut Suffixo character eorum, Sceptis quinque istis quae prima posui in indice meo, tanquam in exilium exturbetur Formantur igitur

I. a verbis et Herivatis et non derivatis:

stath. p. 6 ut 30 p. 554, 35. Athen. l. p. 4 F. p. 5. Schol. eod. Paris ad Clem Alex. p. 283, 39 d. Poti. Quum Schol. lat. l. l. explicet: φαινίνδα rati tu GTιν,

πέμ μυσιν aliique fere eandum explicationem praebeant, apparet adverbium illud derivandum esse a cya r s. Hariolantur nim qui φαινia da dictuni esse X ponunt aut a nomine inventoris, quom inlii Plia in in dum OCant. alii

43 Etymol forsch. I. P. 497. 44 Etymol. II. p. 17.45 Absoluto jam hoc libello G. Curtii opera mihi contigit ut K.

E. A. Selinii iti aesturatam de adverbiis in- ιδα commentationem in Hoefer. . f. d. issetis h. 0r pr. I. p. 264-275 apud Ottium . . t othetarum lapsu p. 20 sqq. cognoscerem multisque in rebus cum viro doctissimo me consentire viderem.

72쪽

Ρhainidum, alii Phainestium, aut ' agro τλῆς φέσεως των φαιοι ζοντων . aut per syncopen a φενακίζειν. Ineptius inveniri non poterit. κυβιοτινθα quod apud Hesychium et Photium nonnulli maluerunt pro κυβ sit da Utraque forma lingua legibus non adversatur, sed diversas ros indieat κυβιστιν Ia enim, quum ad κυβιστον i. e. deicere Se in eaput, altare in caput pectet, idem est quod nos et novimus et dicimus Di ad Schlagen 'sive purgelbaumschlagen ; κυtyr σινδα autem derivandum est Dyx σις vid. Maur. Selimidi in Hesych. S. V. κυβιησιαν); atque si Verum est quod nonnulli codices apud ollucem , 22 tradunt ludum εν κοτυλ Oeatum

κυβ Gινda appellatum SSe dubitari nequit, quin κυβι - σίνδα nostro huckepferd respondeat. Fortasse autem scribendum est κυβεσίνδα et referendum ad κυβεσις, quod Hesychio est rer ρα.

visum est scribere ποινοβολίνδα. Exclusus autem ratione quam ollux hane esse narrat: κύθν ἔαι κικλος, εἶς δε

73쪽

II. a nominibus Merbali s et usitatis et inusitaιιμ

turae St

III. a st bstantivis:

ποσίνδα se Thoognost l. l. apud senophontem Hippareb. b. u , ubi vitiose lugebatur: reor γε κα o recti δε ora

74쪽

719t ωσι ποσιδε ει dioi et citiπaταν κτλ. a G. Dindorfio et G. Hermanno restitium. Cf. Schol ad Aristoph. lui. v. 05S. p. 146 ed. id. Lucian Hermol. e. 66 Aristot. rhet. 3, 5, 4. His plura non inver quamquam exica nonnunquam docent horum vocabulorin numerum Sse permagnum. Omnia auteni ludorum nomia in ινδα desinentia in adverbiorum numero habenda isse Theognostiis Apollonius Dys- colus Joannes Alexandrius . . dicunt. Dativus enim βασιλινd apud Auidam . . Λυρος, et κυν τίνδαν, quod in Cratetis versibus apud Pllucem , 55 a L0beckio correctum est et ab Im Elisero receptum, topica sunt et in scribarum cerebris sa id quod praeter analogiam et veterum diserta testimon etiam librorum optimorum scripturae luculenter demonaeant. Mirae igitur socordiae accusandi sunt, quicunque ambe Sta repetita ejusmodi voces

nominativo Sing. num. Se opinantur.

De accentu vid. Illingi librum p. 338, ubi addas Schol ad Aristoph. qu865 85l p. 60 ed. Dind. Suid.

Bostat ut his duo verbia simili suffixo praedita adiciam κρνφ-αν-δον quod Psychio est κρυφίως, is Curtius Elym. H. p. l Sq. et στοχ-αν-δον Theogn. Cn. p. 162, 7.48 Paralip. I. p. 155 int.

76쪽

7rcit cos πο si δε ει δυνaariat απαταν κτλ. a G. Dindorfio et G. Hermanno restitutum. f. Schol ad Aristoph. lui. v. 058 p. 146 ed. Dind. Lucian Hermol. e. 66 Aristot. rhet. 3, 5, 4. His plura non inveni, quamquam exie nonnunquam docent horum vocabulorum numerum esse permagnum omnia autem ludorum nomina in ἱνδ desinentia in adverbiorum numero habenda Sse Theognostiis Apollonius Dys- colus Joannes Alexandrinus . . dicunt. Dativus enim 'a σελίνδα apud Auidam s. v. Kυρος, et κυνζzίνδαν, quod in Cratetis versibus apud Pollucem , 55 a Lobeckio correctum est et ab Im Belaher receptum, topica sunt et in scribarum cerebris nata, id quod praeter analogiam et veterum diserta testimonia etiam librorum optimorum seripturae luculenter demonstrant. Mirae igitur Socordiae accusandi sunt, quicunque crambe ista repetita ejusmodi voces

nominativo Sing. num. SSe opinantur.

De accentu vid Goetilingi librum p. 338, ubi addas Schol ad Aristoph. qu. 865 851 p. 60 ed. Dind. Suid.

Restat ut his duo adverbia simili suffixo praedita adb

78쪽

. 68

fficit cos reos id ci δυν&νIci απαταν κτλ. a G. Dindorfio et G. Hermanno restitutum. f. Schol ad Aristoph. lui. v. 058 p. 146 ed. Dind. Lucian Hermol. e. 66 Aristot. rhet. 3, 5, 4. His plura non inVeni, quamquam exie nonnunquam

docent horum vocabulorum numerum S Se permagnum omnia autem ludorum nomina in si da desinotitia in adverbi0rum numero habenda esse Theognostus Apollonius Dys- colus Joannes AleXandrinus . . dicunt. Dativus enim 'a σελίνd apud Suidam s. v. Kυρος, et κυν τινδαν, quod in Cratotis versibus apud Pollucem , 55 a Lobeckio correctum est et ab Im Bekker receptum, topica sunt et in seribarum Cerebris nata, id quod praeter analogiam et veterum diserta testimonia etiam librorum optimorum seripturae luculenter demonstrant. Mirae igitur Socordiae accusandi Sunt quicunque crambe ista repetita ejusmodi voces

nominativo Sing. num. SSO Opinantur.

De accentu vid. 00tttingi librum p. 338, ubi addas Schol ad Aristoph. qu. 865 85l p. 60 ed. Dind. Suid.

Bostat ut his duo adverbia simili suffixo praedita adi