De Apuleis fabularum scriptore et rhetore..

61쪽

Verum, dicet aliquis, nullos Apuleius honores adeptris est, qui vix municipale magistratus gessisse videtur. Ita sane; sed quod ad ingenii famam multo hon0ribus et ipsi

consulatui praestat, magus habitu MeSt. Cur et quomodo Apuleius, dum ceteri rhetores pecunias et hon0res congererent, magis tantum famam artibus suis quaesiverit, facillime intelligemus, si modo attenderimus in qua regi0ne, apud qu0S homineS, et natus Sit, et Vixerit. In Africa puleius et natus est, et vixit et obiit Afri est Rutem portentosa dicta est, non tantum quod ipsa, Sed et ejus populorum ingenia portentorum seraeisSima Semperfuerunt. Non ita brevi post Apuleium tempore gentem hane Vanis superstitionibus deditam perstare divus Augustinus teStatur . Apuleius vero ipse non jam modo SuperstitioneSp0pularium Suorum, Sed quod ad propagandam magiae famam n0n minus valet, stoliditatem incredibilem denuntiat. 0uid enim aliud ejus Apologia est, nisi vere portento Sum Africanae stoliditatis monumentum

Inter alia crimina, accusatur Apuleius quod et forma egregius est, et eloqui valet, et speculum possidet, et ad amicum dentifricium quoddam misit, et pauper fuit. Neque haec Satis Magia MeSt, qui pisces semper emit quia carminibus nonnullos pueros et feminam demum fascinavis:

fici quoedam nocturna peregit, quorum estigia inventa Sunt volucrum plumo et parietes fulsine deformati denique, Ima Signiculum quoddam occul e fabricari curavit, quod

adoraret.

Haec Sali certe uino; magus est quia juvenis urorem natu majorem durit.

Haec nexuerunt crimina callidi adeusatores; ad haec refutanda noster de Platonica familias omnes ingenii et loriquentiae Vires coram proconsule, intendit Puderet quidem

talibus ineptiis longius imm0rari, quae quodammodo Africa

62쪽

nam ba 'bariem Significant intra imperii terminos, multum ante Germanistam, Saeviisse Certe, ex iis, qui duo poS Secula imperium invaserunt, barbariS, non mult0SAEXStiliSSe puto qui Africanos illos superstitione, ignorantia et Stoliditate aequarent; qui praeStarent Vero, ne Hunno quidem. Praecipuam nunc cauSam tenemus cur Apuleiu magus habitus sit. Homo ingeni0Sus, Viae, ut ipSe ait, cupidii et omni novitatis Sititor, tot oriente peragrato, nulla n0nd0ctrina, philoSophia, religione tanquam guStata, nulliuSmySterii ignarus, nullius Scientis incuri0Sus, nulla in arte rudis, ad hoe facundus, jactantis immodicus, considentiSSimus, inter Stolidos isto Afros magus non haberi non potuit. Qui alias m0d rhetoris laude inclaruisset, in Africa portentosa ad peristia loSo magiae honore pro Vectu PSt. At res illi non ita bene cessit. Magus ergo habitu S Stinxitus - Prosecto etiamsi noluisset haberi, habitu eSSet, quum historiae sati ostendant crime ii ho non ex illis eSSuquae acile refellantur. Sed non ita manisesbum eS eum OL tra amam Suam repugnavisse; im libenter credideri uisamae Suae ipSum ad umento fuisse. uid enim Num dur0g habebatur Periculum quidem mago erat ne in Su Spi

ci Dueyp0pularium Suorum aut etiam odium incurreret Sed et eum homine Suspiciebant, venerabantur, timebant. 0uis non reformidavisset homi uem tu quam humana potenti tarmatum et divinorum conseium Denique eum audiamus de magia verba Deientem. Nonne videtur Sedulo aVere umagiae sidem iussi me minuatve Ait quidem Semei Pudentillam non modo ipsum magum, Sed omnino SSe magiam negaViSSe . Verum optui liae Pudentillae est, non Apuleii. 0u0tie ipse, nomine Suo loquitur, longe aliter Se res liabet. Nunc piSees, auctoribu SPythagora et Homero, ad magiam proi Sia inutile esse affirmab , quum omnia magic a medicamina e terra e mari nulla depromantur. Nuti cum Platone credit uiriter decis atque homine quaSilam di VO-

63쪽

- 55 lii in potestate intersitaS, easque divinatione cuncta et 'nayorum m acula gubemare. D 0nne hae HS magiae tanquam summa lex et ratio Sic denique crimen purgare videtur ut una et propriam et magiae cauSam incat. Neque aliud ejus rei argumentum asterre velim quam quod Lae

tanti et divo Augustino, Dieani ambobus, teStibus, obtinuit ut jam vidimus, et usque duravit Apuleii magi

s ama. XIV. CONCLUSIO.

Tenemus nune quid de Apuleio, qualem Metam OrphoSeS, Fl0rida et Apologia ostendunt, cen Sere debeam US. Ingeniosus procul dubio homo natus est et omnis doctrinae avi ilia S. Longi per politissimas gentes itineribus ni ulla didicit Ulyssis instar

0uid autem in his urbibus et inter h0840mines vidit' m- nix malo in pejus labentia; stante adhuc aliquot magnorum nominum umbras, religionis, eloquentiae, phil080phiae, sed umbra tantum reipsa nihil nisi turpissima Superstiti0ne8, puerilem l0quacitatem merasque nugas Sublii nominibus latentes barbat 0rum palliatorumque millic philo-

Sophum quotumquemque declamatore Sexcento quem oratorem Sacerdotum turbam, victimarum in omnibus arisaeerV0M quot Vere piOS, Vere antiqua numina veneranteS

M0res jamdudum perditos h0mines ingenuae ullius et liberali arti ne memore quidem, nedum Studi0SOS; OmneS ludis, voluptati aut magicis nugis intentos spem suturi nullam, quum ea, qilae in intimi imperii visceribus, am-jam eruptura, fervebat, vel doctiSSimorum acumen falleret; denique in hac insanabili omnium rerum putredine florentem rhet 0ricam. Ingenium humanum tanquam circulum lue milum implevisse videbatur irridulum, Socratidis

64쪽

- 56 temporibit S a 0phiStica arte inceptum, in Sophisticam artem Apuleii temp0ribu S, desinebat. Quid mirum si h0m ingeniosus et doctus eSe OphiSlarum numero aggregavit Si aliter secisget, miraremur. Verum in natali Asries solo, inter homines SuperStitionibus maxime deditos, immanissimae barbaris contermin0S

nec ab ea omnino intactOS, artem Suam exereere et Solertiam

explicare constituit. Inde laetum est ut qui alias, Romae aut Athenis, tantummodo non imperitus rhetor habitus fuiSSet, magii etiam a p0pularibus suis habitus fuerit. Hujus autem longa nec injucunda sabula ex Stat in qua magicae artes et libidines longe maximum locum habent ;inter quas quaedam nonnullis eruditissimis viris fidem sacere philosophici propositi visa sunt, et Apuleium tanquam

doctorem quemdam Stendere, antiquae fidei propugnat0rem Π0Vae autem, deSt christianae, oppugnatorem. u0d Si paululum ab undecimo Metamorphoseon libro animum aVertamia S longe aliter Sentiemus Apuleius minime cujuSViS doctrinae doctor haberi potest. Non antiquam fidem propugnavit, quam parum, im minime curaVit; non oppugna-xit novam, quam tantumnon ignoraviSSe idetur Famam m0d Suam curavit et aluit, fama sua ante omnia Sinon unice Studiosus, et ad hane augendam, librum hunc MetamorphOSeon con Scripsit, in quo totam suam, ut ita dicam, apothecam exhauSit. Duabus praeeipuis apud p0pulare Su0Scupiditatibus blandiens, magis scilicet studio et libidini; quo Se jam placiturum illis certum habebat omnigenam

in Super Seientiam suam et solertiam magicorum praecipue divinorum et mysticorum Seientiam, qua ui tant0pere

vulgus Suspiciebat opportunissimo in loco explicabat. Ita in unum et idem conveniunt, ad unum eumdemque sinem tendunt, Metamorphoses, Florida Apologia opuleii Scilicet famam. Non omnino certe contemnendum, Apulei0

65쪽

Non tali auxilio nec defensoribus istis

TempuS eget ....

0uum haec aliquis legit, humanum ingenium, in infima et tenebrosa immergum, omnino caligare intelligit, et exclamat : Ex0riar aliquist

quer ....

La magi est a superstition des Siecte qui 'on plus de mi ellenait dumem cou P0rguet et la credulite humaine .... Apuleera conteaussi des cenes de de hauche, et 'eS encore la ne marque utemps. Leilai si est la derniere paSSion de vieilles societes Comine te do ute galerioutes les ouissances de ame, ili' a plus que e corps qui s0itsur et avide des Siennes. Saint-Marc Girardin, loc cit.)Vidi ac perlegi, Lutetiae Parisiorum, in Sorhona, a. d. XI kal. mari. ann. II DCCC LIX, Facultatis Litterarum iu Academia Parisiensi DecanuS, J.-VICT L CLERC. Typis mandetur Parisiensis Academiae Rector,

66쪽

I. - e pusculi ratione ll. - Metamorphoseon nimia varietate b. III. - Personis

IV Quid comicum V. - Quid tragicum Vl. - ui rhetoricum. 12 VII. - Quid sive in assectibus, sive in moriJ3us depingendis Ve

Vlli. - descriptionibus 20 IX Psyches sabula 22 X. - undecim Metamorphoseon libro 2XI. - Num phil0S0phus Apuleius 56XII. - Rhetorem tantumm0do SSe aut sophistam, puleium et qualis rhetor 42XIlI. - Quomodo magus evaserit Apuleius 2XIV. - Conclusio

70쪽

LIER R O CONGRESS