De Diagora Melio.

5쪽

QUAM

CONSENAU ET AUCTORITATE AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

UNIVERSITATE FRIDERICIANA HALENSI CUM VITEBER GENSI CONSOCIATA

AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES

RITE CAPESSENDOS UNA CUM THESIBUS A SE PROPOSITIS

DIE XXX Μ. APRILIS MDCCCLXXVII HORA MPUBLICE DEFENDET

AUCTOR

7쪽

Ne aetate Diagorae rectissime refert Suidas in voce sta-I0ρας ηκμαζε τοίνυν oli ολυμπιαδι quocum Consentit Eusebius p. 2O9 p. 344 ecl. Mai), qui eum Olympiade 78, 2 floruisse dicit. i) Qua cum ratione temporiS non pugnant ea, quae narrant Schol. in Aristoph. ran. 32O: λὶν σουτος Τηλεκλυτου araia, Mηλιος τὼ γένος, τον χρονον κατα Σιμωνίδην καὶ Πίνδ&ρον atque Suidas l. c. ἰ scaroρας - τοῖς χρονοις ων μετα Scribendum est Cum Κustero κaταὶ ma daρον καὶ Βακχυλίδην, Μελανιππιδου δε πρεςβυτερος. POStrema Verba de Melanippide juniore intelligenda sunt, quippe qui paulo poSt Diagoram circa Olymp. 88 vel 9O floruit, ut ex Suida colligi potest. Simonides autem natus est Ol. 56, 1 frg. 55 ecl. GaiS- ford) et vitam produxit usque ad Ol. 77, 4 Ath. X p. 456 M. Pindarus natus est Ol. 64, 3 Boecthio iudice, obiit vero Ol. 84, 3

in Eusebii duo sunt testimonia, alterum in Ol. 74, 2: Diagorii philosophi agnoscebantur. Idem tradit Georgius Syncellus in Chronographia p. 284 B aoa, e. p. 483 Dind.): οἱ περὶ Λιαγοραν φυσικοὶ φιλοσοφοιηκμαζον. Hic pro sιαγοραν non emendandum esse Ιωαραγοραν clare' patet e Cyrillo c. Julian I p. I 3: εν εμορροὶκοστρ Φρυνιχος καὶ Xοιρίλος καὶ Ααγορας, φιλοσοφοι φυσικοὶ, quo loco AnaxagoraS proxime jam processit. Diagorae Melii sectatores memorat Hieronymus in Chronico Eu- Sebiano, male, cum apud ipsum Eusebium esset οἱ περ4 Λιαγοραν, quod ex notiSSimo Graecismo reddendum erat Diagoras. Alterum Eusebii est indicium in Ol. 78, 2: Bacchylides florebat et Diagoras atheus.

8쪽

Suida auctore. Quare illos seniores Diagoras adolescens victore potuit. Bacchylide vero Diagoras a leo non fuit posterior, ut potius eo antiquior fuerit, quippe quem Eusebius in Chronicis ad Ol. 82, 2 refert. Potuit tamon Bacchylides etiam ante illud tempus vivere et jam Ol. 78 inclarescere, adeo ut Cum ratione temporis non videatur pugnare, si dicas Diagoram Bacchylidis aequalem fuisse. Generaliter Diagorae aetatem Constituunt Kusterus annoti. ad Suidae locum et H. Clintonus Fast. Hellen. ad Ol. 78, 3 pag. 4o ecl. Κrueger. Sed fallitur in definiendo tempore Diodorus, qui Diagoram Ol. 9 I, 2 ex Attica profugisse narrat XIII, 6, quo de errato infra aCCuratius disputabimus illudque refutabimus. Gravius etiam quam Diodorus in temporum ratione erravit Lactantius i): severum iiS postea temporibus, quibus jam philosophiactefloruerat, exstitit Athenis quidam Diagoras, qui nominatus est Nam plureS gr.eS Causae me adduXerunt, ut pro Certo sumam, Diagoram ne initia quidem belli Peloponnesiaci vidisse, nedum aetas ipsius inciderit in id tempus, quod indicat Dioclorus. AC primum quidem Aristophanes av. ΙO73, quae fabula in scenam prolata eSt Ol. 9Ι, 2, Diagoram arCtissime Copulat Cum tyrannis multo ante mortuis: qua ex re luCe Clarius apparet Diagoram Melium diu ante annum illius Comoediae mortuum esse. Deinde Lysias in oratione adversus Andocidem, quae Ol. 94, 3' Scripta putatur, Diagorae non ut aequalis meminit, sed ut jam dudum mortui. Tum Diagoras Melius Nicodoro Manti- neensium legislatori Aelian. V. H. II, 23ὶ et carmen dedicavit et cum eo Conjunctissime ViXit. Jam etsi neSCimuS, quonam anno Nicodorus illas leges tulerit, prorsus tamen neceSSO est multo ante belli Peloponnesiaci initium id factum esse. Quamquam quid opus est pluribus Θ hoc unum dico, Diagorae Melii res quibus nihil obscurius est, si ille bello Peloponnesiaco vixisset, haud dubie Clariores CertioreSque futuras fuisse. Nam magnis tenebris illi anni premuntur, qui inter Persica bella et Peloponnesiacum medii sunt. Blomfieldius quoque in glosSario ad Aesch. Agam. 369 a1-

, lib. de ira dei c. 9 n. 7 ed. Biinemann. in Frangius ad Lys p. 25 I. Meierus ind. lecti. Hal. I 837 P. V. Krue gerus ad Clinton . P. 95.

9쪽

sirmat, Diagoram floruisse circa Ol. 78, id est circa Aeschyli tempora et reprehendit eOS, qui Diagorae aetatem ad epocham Aoschylo seriorem plerumque detrudunt, nempe ad Ol. 9I, I. Attamen temporis rationem modo ad suum Consilium flexisse

videtur. Suspicatur enim in Agamemnonis fabulae Ol. 8o, a actaein versu 360 oblique perStringi Diagoram Melium, quod ne

Postremo loco Commemoro Clavierium Bibliographie univer- solle ancienne et moderne), Cui Congruere non Videntur, quae afferunt Suidas et Diodorus, Cum philoSophi quinquaginta annos post florentem poetam Athenis Ol. 0 I, 2 proscripti mentio fiat. Itaque putat duos exstitisse DiagoraS atheOS, alterum Poetam, qui SeCunctum Suictam circa Ol. 78 floruisset, alterum philosophum, qui ab Atheniensibus Ol. 91 damnatus esset. Item discernit Diagoram philosophum a Diagora poeta Euclocia in γωνια p. 137, ubi schol. ad Arist. au. IO73 exscripsit et addit in sine' pauca ex schol. ad Aristoph. ran. 323 minUS Plene et SinCere Compilata: εστι δε κai, ait, ετερος Αιαγορας, ἄθεος, ποιηφὶς με-

ειρωνεία κειμενου καὶ χλευαζομενου. LOCUS esse videtur Arist. ran. 323: χέδουοι Ουν τὴν 'Iακχον, ωνπερ scaroρας. Ceterum ibi scholiastae minime discernunt hunc a philosopho. Diagoras clithyramborum poeta ut opinor, a Melio philosopho diversus non est et in eodem homine pro temporum aC Stuctiorum ratione diversum plane ingenium fuit, de quo infra dicam. Nam Cla-vierium et alios in errorem illum inductos esse indiciis clivorsis, quae fecerunt de tempore Diagorae Suidas et Diodorus, manifestum est.')

φὶ Dithyrambicum poetam et philosophum fuisse unum eundemque hominem cum aliis suspicatur Tyclisen in Bibl. der alten Lit. und Kunstpart. II, P. IT.

10쪽

Hesychius Milesius dicunt, Τηλεκλλὶτου Schol. ad Aristoph. ran. 323; nam variiS ejusdem nominis formis unus homo designatur, sicut idem homo saepe ab eodem Scriptore et Σωκρατρὶς et

Patria Diagoram fuisse Μηλιον testes sunt schol. ad Aristoph. RV. ΙO73 et ad ran. 323, LySiaS adV. AndOCid. 2I4 P. IO, Aelian. V. H. lib. II cap. 23. Diog. Laertius VI, 59. Sext. Empir. adv. Math. IX, 55. Cicero de N. D. I, I. Minucius Felix C. 8. Steph. Byg. V. Μ λος. Eodem pertinet quod ab hujus Diagorae patria Μηλιος i. e. aθεος incitur Socrates ab Aristophane innub. 828 et alii quoque scriptores vocant Μηλίους eos, qui alibi terrarum nati ἀθεοτητος suspecti fuerunt. Contra vel quia librariis notior Miletus, vel ob scriptionis compendium Mλιος Pro κιλησιος, Diagoras perperam Milesius a nonnullis pro Melio appellatur. Eusebius i) et Theodoretus ) et Plutarchus' hunc

errorem CommiSerunt, ut observavit et notavit Benileius ad Callimachi fragm. 86. 3ὶ Quin et Eustathius β) et Joannes Chrysosto-muSβὶ eodem modo peccaverunt. A Lactantio 7ὶ et Tatiano

perperam vocatur Diagoras Atheniensis, quod mendum editores jam correXerunt recteque reCeperunt Μὶλιος. Hoc loco eo magis operae pretium videtur nonnulla de rebus Meliorum insputare, quod fuerunt, qui vel fortunam insulae ad Diagoram pertinere arbitrarentur.

in Praep. Evang. XIII.*ὶ Therapeutic. Graec. Sermon. III p. 5O6 C. δὶ de Placit. Philos. lib. I p. 7: hoc loco pro Μιλησιος Mηλιος scribi jussit iam Wesselingius ad Diodor. Sic. XI, 3 P. 4OS.' Tom. I p. 458 ed. ErneSti.' Comment. ad Hom. OdySS. P. 38 I. 'in Homil. IV in prima epist. ad. Corinth. C. V. ' de ira Dei c. m.

'ὶ oratio contra Graecos p. 164 A. Suidas tradit: ἀκει εν δεθοναις. Hinc Tatian. eum nominat Αθηναων, qui fuit non φυσει, Sed νο φ.