De obiecti quod dicitur interioris usu Euripideo

31쪽

periantur, ne ceterum S quam conjungantur, unde duxerit

poeta hane analogiam non intelligo. Deinde vero substantiva diversissima, dummodo disjunctis scilicet locis, eidem verbo adjungantur, Sine ullo discrimine confunduntur. Num ita, quae SO, On Structione haSee doctς, gi. GUchir Uictu, r00Γς, γε si ι Ure, OZOυς, di ouους φθεγγε scia ιoxplicabimus, ut ad priorem hanc: φθεγμα φθεγγεσθαι, quae HS quam legitur, euneta redueamus γ

Sequitur, ut de veris aetionis nominibus disseramus. Ac primum quidem ea nobis tractanda Sunt, quibu aut motus aut Status notio inest respondent enim iiS, quae paragrapho Septima, ubi de nominibu essecti egimuS, pag.

l T. enumeraVimUS. Aeeedunt nonnulla substantiva proprie Conereta, quae per metonymiam quandam notionem ab-Straetum Receperunt, haec: Odoς, dou ψακος.

Discrimen autem hoc loco faciendum est inter verba transitiva et intransitiva. Nomina enim a verbis transitivis ducta, sive transitivis sive intransitivis Verbis adduntur, Semper, nomina, quae a Verbis intransitivis ducta sunt aut iis respondent, ita tantum, ut Verbis intransitivis adjungantur, Objecta Sunt interiora Verba, quae modo intransitiva modo uansitiVa usurpantur, si eum hujus generis nominibu Conjunguntur, utrum huc recurrant necne, in dubio

relinquunt '). Id unum excipiendum est, quod objectum verbo intransitivo respondens, transitivo additum, si Verbo alterum objectum adjungitur, semper est interius Τ).

26 κίνησιν κινεῖν ἰ

32쪽

28 Aesch. Sept. 91 loe corrupi. vid. Diu dors. u. h. v. inedia verbi forma apud Soph. legitur El. 871.

34쪽

Lobeckius d. g. etym substantiva CaSu accusatiVoposita absoluto dicta habet et nuntiationibus, quantum ad

Vero OS interrogationem, quae directum requirit responsum, aliquantisper SuSpenditur ratio, Sed ipsa του καταγιγν60Gκειν notio repetitione urgetur. Sic locis Euripidois tantum abest, ut accuSatiVi interVallo Sequantur, ut Oneitatione quadam animi rati Si minus interrumpatur, ut vehementer excipiatur. Ceterum ubvenit locus Medea v. 692 ποτερον ερασθεις ij ον εχθαίρc0ν λεχος μεγαν γ' ερ ωτα Accusati Vus sici Tu enim etiam altero verbo ἐχθαί-

ρέων interposito vel potiu eam ipSam ob causam e participio ερασθεις pendet. Similiter conjunguntur haec verba:

Orest. 59l sq. αρνὴ κατακτας κἀφ' βρει λεγεις τάδε

35쪽

Kiret hosfius autocedentibus coimmutatis versibus ta 80 et 11 Si)enuntiationem relativam ita mutavit, ut pendeat e Substantivo Itu γος. Sub Stantivum φις , proprie quidem ipsam videndi actionem, Saepe idem Significat atque ιρ00Oφις h. e. RSpeetuS, ViSu ne raro Similem Substantivi east significationem accipit. Idem in substantivum Ea Valet. 0-beckiu l. c. pag. 511 Sq. multa Xempla affert, quibus nomina θεα et φις saepissime id eis significare atque θε ait demonstret. Quod utrum concedendum sit an discrimen, quamvis Subtile obtineat, hoc loco disceptare longum est. Ru modo rei mentionem fecerim, quod Lobeckius i. c. ipse affert Herodiano locum 3 8 pag. 68, 31): ειδομεν θεα θεαμοὶ c0ν, pro quo rectissime dici potest φεις θ εasi Tc0ν, sed quid Sunt θε stατα θεas ιατ υνγApud Euripidem substantiva φις Arροσοψις et θεα

Appositio cernitur hisce locis:

ReVera autem suspitione non caret . Et libri quidem

36쪽

praestantiores AEL, pro Verbi πικραν sa exhibonidi si asi/ονα, quod Servat ii chli Sensum ita locus non praobo nisi, ut recte dicit Nauchiu8, deleto versu eo, qui sequitur. Paulo melius ferri potest lectio codd. Cac τοι dat stoνa. Illa prima Vero lectio πικραν θεαν), quamquaine loco, quo ap. LaSear et Ald legitur, jure pulsa est, tamen coteris plus habet coloris Euripidei quamobrem in

Sophocles cognatis vocabulis utitur Teucr fici 536 Naucii.):

Saepe etiam adjectivis et pronominibus objectum interius inest, ita vero, ut Verbi proprie intransitivis adjungantur. Ad transitiva verba quod attinet, una Valet Xceptio, de qua statim agetur. Adjectiva enim illa et pronomina aut genere et numero indicant ipSum Objectum . . Substantivum esse miSSum, aut neutra indefinita sunt singularis vel pluralis numeri. Et priore quidem in parte, utrum transitivum sit verbum an intransitivum, nihil momentiasteri Cujus generis exempla apud Euripidem desunt. Aesch Agam. 1345: 0lio μάλ αυθις, δευτεραν τε ληγsιε- νος Soph. l. 415 παισον, εἰ θενεις, di Ἀλγὶν Neutra indefinita multo saepius adhibentur '). Quae aut rem denotant, ad quam pertinet verbi actio, aut actionem verbi 29 Curtius, Sehulgram 40l.

37쪽

definiunt et quodammodo adverbiorum vice funguntur δ'). Dubiuin autem non St, quin hae alter tantum eorum par huc revo eunda Sit Exempla asseram haec: Iph. A. 996. σεsινὰ σεφινυνostas Med. 164. ιβρὰν βαινουsa Dan.

ευ δειν, d. 13, 4. νήγρετον υ δε ν). Conferantur Rutem adverbi comparativa o superlativa. Quid enim Num alio modo conjunguntur Verba st Era φρον υν Phoen. l), alio

Saepissime neutra adjectivorum verbis dioendi, elamandi, canendi adjunguntur, quibus verbis, ut huc pertineant, intransitiva notio tribuenda est. Alc. 552. Gr sta

38쪽

φλόγα Ag. 1235, 309, Ch 00ph. 33, 51, Eumen. 40,

Paragraphis iis, quae praecedunt, divorsa objecti genera Secundum nominum significationem rationemque interea it Verba intercedentem pertractavimus Manifestum

39쪽

autem est, quoniam objecti interiori naturam atque genera subtilius Ofinire complectique ad Xtremum reSerVRVimuS, goneratim illud tantummodo et ad Dominum formationem potuisse fieri. Nec eum certu tantum enumerandi ordo servandus S Set, qui quam In RXim perSpicuitate rationi, qua aecusativum objecti interiori eXplicamHS conveniret, ubi opus esse Visum St, quin etiam ab illo praecepto dis odore dubitavimuS. Nunc, quandoquidem Xempla omnia in promtu habu-

revocemus obieetum quod dicitur, inter tu duplex est. Prius jus genus objectum effecti nominaverim Indicat enim, quo actio Verbi intenta Sit, 'tu id efficiat vel f dorit. Alterum genus Objectum S actioni S, nomen enim, quovorbi notio infinitivi ratione continetur, quemadmodum actio verbi officiatur, denotat objectum igitur Meti orbi actione efficitur, eo autem, quod ad effectum pervenit, Substantialitor, ut ita dicere mihi liceat αυθυrri oκΓc0ς , opponiturvorbo et similitudinem quandam, Specie Scilicet, exterioris, quod dicitur objecti accipit Objectum actionis una eum verbi actione incipit, permanet, finem capit. Duo haec objucti

interioris gener eum nonnunquam inter Se Contingant, non

semper facile possunt disjungi. Quae res eo dijudicatur, quod objecti actionis Vice semper adverbialis, quam dicunt grammatici, pronuntiatio potest fungi. Ipsum autem Objictum, quod mydum denotat, non sine adjectivi vel pronominis vel nuntiationis adjunetae Onitur additamento, quod quidem adverbio reddi potest. δ* Attributum enim hoc aut rei, ad quam actio pertinet, aut ipsi verbo tribuendum est.

Iam si ad singulos locos nos conVertimuS, Verba, quae legimu Ion. v. 525 φιλον si ἐν Ουν ' UOM sια, ιλῆτερ, ευ ossi εν Si mutari possunt: φιλον τι, μῆτερ , ευρο ιεν σε

32 Excipiuntur paucissimae verborum conjunctiones, Me quibus disseruit obeehius i. e. png. 504.

40쪽

habo et an ir gothan). Qua si Omparamus eum isto Sophocli loco Naupl. r. 396. φευρε σταθιμὼν - ευρ έατα, verum objectum interiori subjungitur casu genetivo. Inde fit, ut objecto interiore saepe ipsa res, in quam transit actio verbi, Significetur υβρι' ια rest. 1038, νυ1μνευs a Troad 420 te.). Quod si cum Verbo cognato c0njungitur, objectum est Xterius, cui cum interiore nil nisi forma communis est. Objectum enim, quod reapse fingimuS XStare, priusquam coepit Verbi actio, interius nullo modo est. Inde dubitationus illa de nominibus concretis, Sintne objecto

iniuriori adscribenda necne, Ortae Videntur. Itaque quaSnam rationes secutus sit SehWargius nescio, cum ad definitionem

vollgogen ird , tamen omni nomina abstracta, quasi hoc per se intelligeretur, objecto interiori adscriberet, oneretuoxcluderet Minimo enim in animum OSSum inducere, quomodo haec Si ponimuS, Verbu ι 91 sta sιανθάνειν h. e. arton discere huc pertineant, ita scilicet rem interpretantes, ut ars illa sit constituta et conclusa, quae Oeeatur, non

fiat uotor si una quaque diseondi action0. IJ id uti similo Sub Stantivum μελος, stνος), ubi carmen significat fictum modulatumque, si eum Verbo δειν conjungitur, verbi actio aeque fit in objecto atque in messe, si metitur δ), Vel epulo, Si comeditur 3 . Hoc loco ut pauca de nominibus concretis adjiciam, hae re optime comprobatur discrimen, quod supra foci de admittendis removendisve nominibus