De Polybi elocutione

41쪽

Quorum omnium primum locum numero obtinent asyndeta trimo in bria'. Cum enim haec inveniantur ad quinquaginta, cetera Vix Viginti quinque ad summam erunt. Nequo abstinet Polybius ab asyndeto bimembri ' velut 3, 24, 2 Mαaeti Tapoito nomina duarum urbiuni). Ad hanc rem f. Xen. n. 5, 4, 2: δορατα παχεα μακρά cf. etiam Ol. 5 5l, 3 πως ποθεν), ubi contra καί delendum est; 9, 31, 6: vασκευαζειν μέλλετε Guv0 ὶκας,

que undererus p. 23 mirum in modum deprehendit 12, 15, 2;

Nec nobis omittenda sunt asyndeta, qualia 28,6 2 Ἀρκε- σιλαι Ἀριoetω uarαλυπ0xietat et 29, 25, , quae ipsa per se bimembria intellegenda sunt, quippe cum εIαλ. 0 πολιται nihil aliud sit nisi appositum. Priusquam orationem ad res minoris ponderis deducimuS, pauca exponemus de coniunctionibus et et , c et iri. Ροlybius scriptoribus Atticis multo liberius adhibuit coniunctionem Ti.

H. E i, I p. 3, 14 cum praef. V. Luc. 24, 21. Quodsi eiusmodi Graecorum quoque contentionem orationis explanatae consideramus, forsitan recte opinemur posteriores Romanorum scriptores ut dicerentes denuntiare quod et bell.

i Aliena a Polybi sermone est lectio 3 8, 4: 0δρυσας, ἐσσους καὶ aevh-λ τους, quippe cum scriptor aut omnia membra aut nullum particula και coniungat. Quamobrem nos quidem delemus κα et restituimus asyndeton tri-m embre.

42쪽

rarum Graecorum Studio commoto eSSe.

Coniunctionem in ex verbis interrogandi aptam ab Atticis alienam esse ipse uelinerus' docuit Polybius autem princeps fuit ad hanc structuram διερωταv, i r 5 50 12 cf. etiam 29, 9, 1;itsim lut Arist. 7 Cleom. 22, 3 Saep. Denique paucas res exiguas addamus prioribus. Polybius ante consonantes constanter dicit: a ov

6 8, cum Semper posuerit: μου o ου η ante consonante Suelut 2, 13, 5 3, 02, 4. 109, 2 5 34, 3 12, 7, 5; 5, I, 1. 28, 2 ii ovo v d oh ante vocales velut 5, 35,2 12 36a, 1.

22, 10 28, 9 2, 33 4 3, 6, 10 19 7 43 8. 65, 6 7 73 7 83, 2 84, 3 11 4, 8, 11 5 52 9. 82, 3. 3, 1. 84, 3. 85, 2 16, 26, 2 18 42 7 22, 17, 10 30 23 7 36, 1 9, cum nuta loco

Scriptum Sit κατα uieto v sed constanter κατα coetu Velut i,

28, 9 2, 34, 8 3, 19 7 74 l. 116 8 5 73 12 ll, 33, 2 18, 26, 7 31, 27, 10.

Cum adverbium vi, et apo iam ante Olybi aetatem ad tempus aliquod significandum usurpatum sit velut allat Crabl. p. 396 C, nisi quod olybius illud pro adverbio πρό et apo cum substantivo χρι vo vel καιρος interdum coniungere coepit ut a,

7, 2; 2, 41, 3, 4, 2, 7. 50, 3. 5, 6, 1 28 8, 3 29, 24, 13. 14;30, 11, 5. 20 3 31, 7, 12 32, 2, 2. 7, olybius a Lm ma adverbium

43쪽

Ut olybius variandi vel orationis adornandae causa' multis artibus usus est, ita etiam scribere Doc ταρ ἔβδομου ἔχων προς υι εἴκοσι 10, 6, 10 cf. 1, 5, 1. 37, 2 2, 41, 1. 11. 71,

6 3, 39 6. 18, 10 5, 111 9 18, 1, 8 22, 1, 1. 2, 1 23, 1, 1

30,5 6 39, 19 6 vel finet δε ἐπὶ H εικ6ot et u περὶ ου' πιαλου33, 13, 2 cf. etiam 2, 24 14 4, 14 9 ausus est, quod etiam', in seudo-Domosthene ad dies mensium significandos nonnunquam invenias cf. 18, 155 p. 279. 181 p. 288 lxqvῖς ἀνθεοτηριο voc οκιροφοριωνος laeta ἐπὶ δεκα). Idem nobis occurrit in inscriptionibus velut C. I. Α. 182 πυαυε νι Ουο ὀrdo: ἐπι εκα item 183 322 al. Secutus estΡolybi exemplum Diod. S. 16, 30; item lut Ροpl. 20.

Sive orationis' xplanandae sive Variandi causa scriptor etiam pro coniunctionibus tu cum coniunct. Vel Oph. aut cui cum part fui persaepe adhibuita. βουλυμενυς seq. ins velut 1, 7, 12 9, 2. I, 10 3, 2

10 13 7 3 23 9, 11 24, 6, 1. 8, 11 29, 27, 9 30, 5 9. 8, 4 31, 17, 3. 18, 1 32, 21, 3 38 7 6 permult. l. ;b. πουδαζωνε seq. ini velut i, i, 4. 36 6 2, 52 9;3, 10, 5 27, 18, 2 29, 19 8 3l, 17, 2

c. εντολὰς ἔχω seq. ini plerumque cum Verbi mittendi

coniunctum velut 28, 16, 7 3l 12, 11 d. δους veto λας seq. inf. cf. 29, 3, 4 9 31, 1, 2. 17 3:33, 1, 2 9 4 36, 3 7 contra L δους ivetoλας, et 21, 3, 3. Variari autem illud eo magis opus fuit, quod innumerabilia, quibus oratio molesta atque otiosa' fit, in olybi sermone inveniuntur.

Praeterquam quod paene in unaquaque pagina duo vocabula particula και coniuncta eandem fere vim habent, velut απ0ρια κα δυρχρηστι 1, 28, I 2, 51, 6 5, 18 7 26, 2 61 3 persaep.; δηIῖς καὶ καθ Ialio, 3, 48, 11; συυτρυφια καὶ Ουνηθεια

44쪽

permult. at aut διυ et δε velut 24, 12, 3.7 26 8, 1 28 7, 1 29. 24, 10 saep. item omni 'ria a tori AE a 044 6, 18, 2 4. 47, 1 12 36, 4; Rep. συνεβαινε ιν εοθαι 5, 86, 10 6, 7, 9;18 45, 10;38 8, 13 etc. συvεβαινε ε Iovεναι 5, 106, 3 et al. Ουνέβητευέσθαι 1, 67, 7 3, 11, 3 4, 2, 0 11 5, 13, 3. 105, 6 13 2, 2 15 4 4 32, 25, 6. 10 persaep. συνεβη a Iovεvαι , 28, 1 ε saep. Certe perspicuitatis et explanationis causa ο-lybius, etsi verbum dicendi iam antecessit, tamen ei addidit participium φασκω v, velut 22, 3, 3. 9, 3 31, 6, 2. 7, 3. 18, 2;32 6, 7 7, 2 33, 6, 3 36, 1, 5 39, 1, 1 permult aut palo ας, sicut 27, 7 16 28, 4 9 30, 20 10 38, 9, 5; multo rarius λε Iob v, et cf. 23 11 4).

Antequam de verborum collocatione scribam, reliquum est, ut de vocabulis et i et ruto et de praepositionis μεταξύ collocatione pauca dicam. Vocabula ἐς et ἔνιοι ita usurpantur a olybio, ut adiectivum numerale , to rarissime coniungatur eodem casu cum iis substantivis, quae non personas Significant, sed res Ceterorum substantivorum regit genetivum partitivum, cum pronomen et Pi et pro substantiu et pro adiectivo p a 44 ei adhibeatur.

Exempla sunt: 6, 11, 3. 37, 13 8, 9 7 9, 23 4 16 12 T. 9 12, 250 5 2 69, 10 4, 79, 2 81, 7 5, 24, 12 15, 33, 11.

Ρolybius ut με et αξυ i a genetiVo, quem regit, SemoVeret vocabulum τόπος aut κεισθαι, semel 15, 12, 3 χωρίον et bis

3, 37, 4 8, 15 4 διαο et ημα interiecit. Cf. hos fere locos 1 19 8 2, 52, 5 5, 22 6 15, 14, 1 20 11 4 21, 39, 2 aut 1, 44, 2 2, 34 4 3, 1, 5. 93, 5 5 44 4 59, 5 15 7 8 16 12, 1. 17, 4; praeterea cf. 1, 7, 4.

45쪽

Nonnunquam praepositionem in me di genetiVorum, quos

regit, posuit 3, 27, 2 29, 13, 2 aut genetivo postposuit velut 1, 56, 3 3, 37, 4 5, 44, 11. 2, 4; item 5, 84 9 m ἐλε-

φαυτο, aveto ς; cf. etiam 3, 24, 2 et 5, 85, 3 contra cf. 28, 21, 3. Nunc accedamus ad Verborum collocationem. Inprimis quibus artibus quattuor potissimum usu sit Ρolybius, ut usitatam verborum regentium collocationem evitaret, exponere mihi liceat. Ρrimum Olybius ad sexcenties septuagies subiectum in enuntiati fine posuit. Deinde ad ducenties vicies Vocabulum a geneti Vo, quem regit, interiecto verbo semovit. Tum Verbum inter substantivum et articulum vel attributum plus septingenties collocavit. Denique persaepe eum casum, quem Verbum regit, in fine enuntiati posuit. Quodsi causam quaerimus, curΡolybius tam inusitatam Verborum collocationem praetulerit, aetherus p. 259 re-

Spondere conatur, cum dicat: hin collocatione Verborum

permulta poterunt inveniri, quae eodem modo dixerat enim de hiatu a olybio evitatον explicanda sunt. μΑt haec lex si valet, certe plus dimidio locorum ea comprobanda est. Atqui equidem inveni indo ab initio historiarum librorum ipso, quo olybi studium Verborum collocatione hi autum evitandi inprimis lucere debebat, vix locorum parte tertia eiusmodi olybi consilium detegi posse. Ergo illam

legem scriptorem servasse nullo modo contendere possumus.

Ego quidem potius censeam olybium nisi coactum Verba regentia non posuisse in fine enuntiati. Qua in re num ratione certa ductus sit, dubitari potest. Certe in Demosthenis vestigiis, qui numeros quosdam in enuntiati fine appetebat, non institit. Superest, ut hac de re adeamus inscriptiones et Graecas sit AtticRS. Sed etsi locos quosdam invenimus, quibus subiectum in

fine enuntiati positum est, velut C. I. r. 74 76 84 88;102;108, aut verbum intor adiectivum et substanti Vum,

voluti. I. f. 96 2270 3068 C; C. I. A. 193 208, tamen loci

eiusmodi verborum regentium collocationi tam rari sunt, ut facile eos neglegere OSSimus.

46쪽

Recentioris aetatis inscriptione si respicimus velut inscriptionem Sesti i), quae cadit ad annum ante Christum centesimum Vicesimum, Jerusalem, quam multa elocutioniaeolybianas communia essent cum illius inscriptionis sermone, docuit. Quaestioni docti illius viri haec fere addenda sunt: κατα το υvεχε anteΡolybi aetatem inusitatum; cf. ΡοL

2, 2 7 3, 2 6 32, 3 4 39 7 40, 5 5, 18, 10 97, 5 105, 10;

16, 21, 1 persaep. item f. inscript Sest. Vers. 3;εκκλι ειυ η etsi legitur apud lat. Logg. 5 p. 746 C, tamen cum structura accusati Vi casus coniunctum eademque significatione, qua , fugere, Vitare aliquid μ, antelolybium non occurrit; cf. Ol. , 23 8 34 4 6 42, 2 item f. inscr. Sest.

Etiam participium βουλυμ evo seq. ins pro nuntiato finali, quod persaepe p. ol invenimus', in Sesti inscriptione ter quaterve legitur. Attamen Verborum quoque collocatio nemΡolybianae elocutioni communem esse cum inscriptionis Sesti sermone ut dicere audeamus, loci non tam multi sunt aut manifesti.

47쪽

Ρars III.

Vocabula i), quae exstant apud unum Polybium,

compleCtenS. Antequam haec vocabula enumerem, ex re esse mihi videtur de ii vocabulis, quae aetherus' Ροlybi propria attulit, disputare paululum. Ρermulta enim vocabula vir doctus olybi soli tribuit,

quamquam aene Rior numerus eorum etiam apud scriptores

quosdam post Olybi aetatem legitur. multis haec: εκχαραδρου 4 41 9 legitur etiam p. Zonar. p. 679 et Greg. Nysa. Vol. II. p. 570 B);αφε της , 56, 3 ap. Ath. 6 p. 27 s. Eust. Il. p. 1027, 45. Const. Caerim. p. 336, 10 Saep.);

48쪽

12 p. 2333.

Veni nunc ad substantiva. )Sunt autem a. Substantiva composita, quorum prior par est praepositio, altera pars substantivum simplex:

πHομυς 2 68, 5. 9 3, 109, 2. 110, 6 1l3 7 114, 1. 115, 8 4, 11, 8 5, 23, 2 64, 1. 3 6, 21 8. 25, 3 11, 32 7 14, 7, 7 15, 14, 6 15, 6 8 18, 22, 5. 25, 2 28, 1. 6. 9 30, 5. 32, 13 3I, 3, 3;

In substantivo vetιπαρακληοι 11, 2, 2 posterior pars est

substantivum compositum.

1 CL hui dissert. p. 44. 8 omisi omnia vocabula, quae aetherus p. 2964s recte numeraVit. . Quae vocabula hic reposita ap. ΡΟΙ. semel leguntur, sunt παξ λε Io με va.

49쪽

b. substantiva composita, quorum prior pars aut a,ubstantivum aut adiectivum aut ad Verbium est, cum pars posterior sit substantivum simplex:ρῬοπύλη 8, 27 8. 10. 1, 5 8 32 6 15, 31, 10 τ ιοσάριου 2, 15, 6 ψευδεπι orto 15, 25, 1 παλί otopeto se 121. c. substantiva simplicia aut composita, quae desinunt in 1. α i)αδικοδοξια 22, 7, 7 h. 3 ἐκθυμια 3, 115, 6 νιικρυδοοι 5,S0, 5; λtrontivi 16, 28, 3 πραὶματοκοπια 36, 1, 11 deos in lexicis);

δεικτηριας 14, 11, 4. Sequuntur adiectiva' eaque a composita, quorum prior pars eat aut α Hii a-tivum aut δυς aut ευ, cum posterior sit adiectivum via , Leci et oia: αδυξυποι reto 6 5, 8; livησικακητο 39, 18, 5; απροοδε reto 21, 23, 4; ψηφοφόρητος , 14, 7 δυοαντοφθαλμηetoi 22, 11, 13; δυα- καταπλ*ὶκτος 1, 7, 4; δυσκυito 3, 32, 1 δυσπαραβοηθητος 5, 22, 7; δυοπαρά77ελτος 12, 254 exc Vat. p. 395); δυσχώρ η to 23, 1, 13 mihi lectio non vitiosa esse videtur sicut Henri Stephano

i Substantiva sub liti a allata, quae pariter desinunt, propterea huc non refero, quod eorum altera para at implex substantivum imminutum.

50쪽

b. adiectiva, quorum et L r pars est praepositio, pars posterior a nominibus derivata aut substantivum simplex: αδΣνδρ et i 34, 11, 1; vαoetetp0 16, 3 8; απυτελειος 10, 23 9 16, 36, 3. 4; αποχειρος 22, 18 8; at αυοιυς 1, 22 1; παρατροφος 39 8, 3. 5; υ εδριακυς 31, 2, 12.

c. adiectiVa, quae orta sunt compositione nominum aut Verborum:

αρτυροφαλαρος 31, 3, 6; φιλεπιzιμυς 2, a, 6; ρυro ettovo 39, 12, 10 πιαιοχυvetorpet o 12, 13, 1; θραυοὶράφος 15, 25, 32. Huc etiam referenda sunt: παυευεφοδος , 56 6; ρ ακουτά- χοιπος 21, 45, 14; υατρώδης 34, 3 8. d. adiectiva, quorum prior pars est aut α privativum aut δυς aut ευ, pars posterior derivata a nominibus aut a verbis compositis:

e. adiectiva et a verbis et a substantivis derivata quae desinunt in κoc: διαtριβικος 12, 254 5. 25 h, 2 26 d, 6 ου' ματικος , 8, 9.l9 4; εχνητικο 32, 25, 1 φαλαIrtet κός 18, 28, 10. Jam transeamus ad Verba i). Distinguimus a verba simplicia et composita et de composita quae a nominibus derivata sunt inacis et cua: αλλοτρια- 5, 22, t. 25 34; προοχλευαζω 4, 16, 4; παξορκιγγ15, 2b. 11 deest in exicis probanda est Hu coniectura) πρυ- κατελπιγ, 2 4 5 14, 3, 1; προσενυβρι vis, 4, 2 προοεπισιτιγμαι 1, 29, 1; υνανακομι D 4, 25, 8; Urκαθορμιζομαι 5, 95, 3.

i inuis pauca illa verba huc spectantia, quorum ollen hane rus breviter mentionem fecit.