De Polybi elocutione

51쪽

b. Verba simplicia et composita et de composita a nominibus derivata in

i Intellego ea de composita, quorum pars posterior est compositum immutatum atque usitatum. 8 cf. Stich. p. 148 adn. 1.

52쪽

53, 6 54 4 63, 14. 65, 3. 102 9. 110, 1. 8 5, 8 8. 16, 1. 6, 2 8, 15, 6 9, 2 8 10 12, 1. 38, 5 40, 1 11, 27, 1 15 5, 12 16, 15, 4. 25 5 18, 19, 9 27 5 39, 11, 3 εὐδοκουμενως'

53쪽

Extrema de olybi locutione dissertationi meae pauca nunc adicere in animo habeo de fragmentis a Suid a nobis traditis sit abrauit schi in fine edit. olyb enumeratis. Ρrimum scribam de nonnullis fragmentis, in quibus vel ea Vocabula occurrunt, quae, quantum mora quidem scimus, nisi apud Polybium non leguntur, Vel ea, quae, etsi a posterioribus adhibita sunt scriptoribus, tamen apud neminem inveniuntur, cui praeter olybium illa fragmenta historica tribui possint. Sunt autem haec:

Fragmenta 3 et 73, quorum in priore est substantivum Polybianum ἀδικοδοξια ), in posteriore verbum olybi solius proprium πραξικοπει 1, 8, 9 55, 6 2, 46, 2. 57, 2;3, 69, 1 8, 11, 3 9, 17, 1), Olybiana sunt habenda. 1Ι. In fragm. 6 legimus verbum ἐκθεα et ρε ει aΡolybio primo scriptum velut 3, 1, 10 5, 15, 2 11, 8 7 30 9, 9. 20, 3; item p. Ath. 9 p. 506 F. Hoc loco etiam sunt commemoranda fr. 81 et 194, in quibus invenitur verbum ἀ veto φθαλμειν' aΡolybi primum ac persaepe usurpatum velut 1, 68 7 2, 24, 1 3, 4 4 9 4, 7 permult. cf. etiam Sirac. 19, 5 Clem Ep. ad Cor. 1, 3 p. 167 et D. 2

3 cf. hui dissert. . 41. 8 cf. ollentiaue r. p. 19.

54쪽

26, 3 5, 105, 4; 18, 13 9 36 5 28, 13, 10 persaep.); item E m. M. p. 266 51; s. 9, 23; os 4 9 5, 4. Etiam r. 176 6 178 olybi propria esse videntur. Nam

praeterquam quod in utroque legitur Verbum cito μα et o Tot Siv

cf. 2, 45, 6 3, 1, 6 90 4 9 44, 3 10, 16, 2 14, 7, 2 16,1 9 mult. l.), quo sane alii quoque post olybium scriptores usi sunt, invenimus in illo dativum causae et o βλεπε tu, quem Polybius adeo adamavit velut 3 9 7. 18, 3. 106 5 4 71, 5;5, 8, 5. 102, 3, cum in hoc verbi ouocatio βραχεια επιλαβόμενος ελπιδυς p. ol. usitatissima sit p). III. Superest, ut pauca fragmenta, quae sermonis Polybiani esse locutionibus quibusdam demonstrari potest, afferam.

Fragm. 159 olybi proprium est his fere de causis: Primum legimus in eo olybianum illud ἐξ κεραιου es. 6, 24 9 9, 31, 1. 32, 7 24,4 10 38, 1, 7); tum πρυειρη-li avoc pro demonstrativo pronomine sicut paene in unaquaque pagina denique, ut substantivum απρατια sci. 3, 103, 2), quod ante Polybium non usurpatur, et oυ7καetεθετο βοηθησε tu cf. Stich. p. 178 s. silentio praetermittamus, subiectum in fine enuntiati collocatum est: '. Neque immerito fr. 133 Olybi esse conicimus ex compositione illa verborum: παρ αβ αλλεο θαι και τολμαν, quam

persaepe p. Pol invenimus velut 18, 53, 2 cf. etiam 3, 103, 5. Item Polybio tribuenda esse ut fragmenta 153 et 157, quod iam Ernes t. quibus de ausis nescio Ροlybi esse dixit. Nam in illo scriptae sunt locutiones olybianae: εις ἔννοια v

i CL Stich. p. 146.8 CL hui dissert. p. 37.

55쪽

36, 7, 2 et adverbium ἐμφρυν - cf. 1, 6, 2 3 80, 5 4, 22, 12 38, 4, 3), a latone Reip. 3 p. 396 C; 4 517 C petitum,

in hoc invenimus Latinis mum ἐμβαι vatv πολεμ ovi). Non minus quam fragmenta adhuc allataiolybi propria sunt etiam r. 13 et 141, quorum in priore est Olybianum illud: απυδ εχ εοθαι με Ιαλοριερ oc item 23, 2 9 24 5 5 31, 17, ),

in posteriore: ε διαροεω cum Verbo μαχεσθαι aut substantivo μαχη coniunctum Velut 2, 33, 5 η κ διαροεως λαχη aut 18 30, 7 contra L Diod. S. 3, 4M et fragm. 14 et 5, cum legamus in iis αναδεχεοθαι η παρουοια v, quod Verbum vα- δεχεoθαι in αποδεχεο ναι mutandum esse suspicor, Si loco conferimus 3 67, 4 24 5 5 31, 17, 4 Haec sunt quae de lolybi elocutione munes disserere mihi propoSui. Occasione autem data alia multaque in his quaestionibus amo leviter significata fusius exponam.