De pronominibus relativis homericis. Dissertatio ..

22쪽

II. O Om. RScul gen Semper in thesi adhibitum est, ubi o per positionem eum Vocabulo Sequente syllabam longam efficeret.

In ars contra idem ab Aristareti Scriptum SSe ScimuS, ne per O accumulatio Consonantium fieret. i)

23쪽

De pronomine OG τις. Primum in univerSum X numero Xemplorum appareto τις minime a poetis homerici frequentatum esse. Invenitur enim omnino in duobus carminibus 164 locis, quocium

conferas numerum relativorum Ceterorum:

o circiter 250 380, o τε et o et 240. Multo rarius pro ratione ceterorum relativorum adhibitum est in Iliado, quam in Odyssea illic enim septies et seXagies, hie septies et nonagieS. Unde effieitur, o τις pronomine prioribi is temporibus homericis Graecos uti coepiSSe, temporibus Vero posterioribus jam magi magisque idem frequentaSSe. l. i τις in interrogatione in directa. Jam Vero quaeritur, quo modo G τις natum Sit, utrum in enuntiationibus subjunctis interrogativo τίς eum relativo ος, an anaphoric O cui indefinito τὶς conjungendo. Adhiberi enim o τις et ad interrogationem subjungendam et ad notionem pronominis anaphorici indefinitum reddendam satis notum est. Mihi quidem videtur o τις anaphoricum prius fuisse Exstat enim in Iliades anaphoricum 2 locis, interrogativum autum quinque in formulis ratio 12: l); in OdySSea contra Daphori cum 70, interrogativum vero Tlocis ratio 2l: i). Initio igitur certe praevaluit anaphori- cuui paullatim demum increbruit interrogativum. In Odyssea structura interrogativa indirecta magis Or- roborata, etiam o anaphoricum interdum perVerse eum interrogatiVO i τις commutatum isse verisimillimum' est iis senim illud cum h0 in interrogatione indirecta conjungitur: χ, 110 . . . . , χρέοντο o τις et υνδ' - - βασιλεύς, ois ιν ν ssos. et , 576 du γε μοι τύδε εἰαῖ , at ἀχρεκεως κατάλεξον, ongry ἀπεπλάγχυ τε καὶ α τινας ἄκεο χώρας

ἀνθρώπων ....

24쪽

Atque etiam o solum in interrogatione adhiboturd 7401 εξελθὼν λαοῖσιν δίρεται, ba μεμάασινον καὶ Odi σσ o φθῖσαι γόνον ἀντιθέοιο. Os τις interrogativum invenitur his locis: V, 167 ib. 192): ἐξονομηννὶς, τις δ' GTίν.

b collositivo in singulari sequitur formas plurales, si X rebus compluribus singulae quaedam eligendae erant: 'Aχαιῶν, αλλοι, ἀνθρώπους-ος ις. Duo tantum loci, ubi o τις ad certas persona resertur, , 175 et , 43, excipiendi sunt, sed posterioris aetatis esse identur. Tiς-o τις H, 447. Κ, 20. M 334. , 92. 3, 363 9, 32. ib. 240. , 60. , 347.

25쪽

1ι, 310 G, 142. , 355. 3. ος τις correlati Vum. In correlatione rarissime tantum invenitur propterea qu0d ibi, ut supra pag. 12 et 3 demonStravimuS, pronominum vis demonstrativa, non indefinita praevaluit Saepius tamen invenitur tim, quum dierum pronomen in enuntiatione primaria miSSum est. Tum Ver o τις plerumque nihil habet quo referatur, aut vi distributiva esse solet. Locos Vid. Supra pag. 9 et 15.

1. De pronominibus uelativi cum τε particula conjuncti S. Qtii causa fuerit, cur Graeui, particulam eum pronominibus relativis conj mxerint, jam Saepe a Varie viri docti exposueri t. Nemo tamen hodie usque huic toti quaestioni satisfecisse mihi videtur, quum suam qui Sque Sententiam e singulis tantum rebus repeteret omne igitur quibus conjunctio illa invenitur locos accuratiu perseeutuS quidnam eorum, quae alii Senserunt, probandum, quidnam immutandum vel prorsus ejiciendum mihi videtur explicabo et particulam Set Fa, at que, Sc. Hi ne/Ῥ neVe),g0t si in n/- noque i quum ejusdem sit stirpis atque τις τι, ut quid, quae a radice, ducantur, iti notione indefinita natam esse uti inter omnes constat. Accepit deinde compluribus in linguis vim particula copulativae. De o τε

igitur sivera τε duae sententia viros doctos distinent. Alii

26쪽

enim alteram antiquitu perVulgatam secuti τε sive aliis vocabulis sive pronominibu relativi annexum erat, vi esSecopulativa, alii contra idem e natura principali eum pronominibus relativis ad vim eorum indefinitam exprimendam Onjunctum MASe Oeent. Ex his commemorandu eS G. Hermannu S, qui adnotavit ad Soph. R. vers. 688 ho τε proprie significatqu/que, quod non plane idem S ut κροι ς, e qu/. Nam cis atque et conjungunt ea, quae ut neceSSari quodam modo Copulata cogitari VolumuS, autem et que quae fortuito,

nulla neeeSSitat MOD SOCiantur . . . . Hine τε et que Saepissime

lenius id significant, quod fortiu Oiungris, caeterum, fere dixeris. Atqui qui fere Si qu/cunq/se. In reddenda autem ratione o τε fortius indicata significatione, est qui omn/no,

i. e. qui quoquo modo rem pectes.

Similitor rom explicavit Baeum te in ), qui neget ausam hujus singularis et particulae usus ex 'njungendi ejus vi repeti OSSe.

Postrem vero horum virorum auctoritate nisus vi calacommentatione de pronominibus: non solum de o et oto τε sed etiam de ως τε, τε, τότε atque δέ τε Sque et ecqu/s eandem Sententiam protulit latiusque exposuit. Cui

tamen SSentiri nequeo.

1 Atque primum quidem os τε et o τε in 3 exemplis

homericis Octo tantum e natura Sententiarum re vera i indo-

finita sunt in Iliade quattuor, tantidem in Odyssea . ' Quodsi,vicula opinatur, ς τε et τε hanc notionem indefinitam diuturnitate tempori sensim amiSiSA aeque atque ος τις temporibus posterioribus in prosa oratione, fieri quidum hoc potuit, exempli Vero minime probatur. auca enim illa Iliadi eXempla, quae τε particulae vim indefinitam praebent, omnia fere reperiuntur in carminibus posteriore aetate com-Horodotois heu ἐπείτε uer πειδη ' ), qua omni fundamento curent, omitti potest, neque enim τε neque tota indefinita stirps hi vestigia demonstrationis jam praebet. 1 do Partic pag. 233.2yZtschr. f. d. oesterroich. Gymnas. 1864. I. Hest. 3 In eadem opinion fuit Amoisius, Auhan ad , 50 aliter vero nunc sensit Hentgius in edit altera).4 cf. pag. 3.

27쪽

positis in Odyssea autem e ratione numerorum 4:9l plura

sunt indefinita quam in Iliade 4:148). Quid igitur Nonno

inde rectius efficitur ratio adversa, vim indefinitam Ti particulae aetate SSe o Steriorem γ2 Bis τε etiam ad oς τις pr0nomen indefinitum additur, ubi do duplici indefinita rei significatione cogitari nequit. i)3 o τε si fuisso indefinitum, locum habuisset in enuntiationibus relativis iis, quae enuntiationes , Unde pendent, antecedunt. Ibi enim, ut Supra pag. 12 Sq. commemor VimUS, pronomina relatii a propiu ad notionem indefinitam acce- diuit. Atqui his in enuntiati0nibus, quae quinquaginta apud

Homerum reperiuntur, nunquam fere o τε aut institit.

Quae excipienda videantur id infra pag. 34 . Quod quomodo fiat explicari non potest, Si pro indefinitis illa habuntur. 4 Eadoni relativa deinde jure exspectemus in enuntiationibus iis, quarum primariae carent pronominibus demonstrativis correlativis , ubi pronomina relativa item prope accedunt ad notionem indefinitam vel interrogativam cs. Supra pag. 1). At imum tantum talo exemplum in Iliado exstat Ο, 31. f. pag. 34), quum o simple talibus in enuntiatis inest in Iliad bis et quadragies in Odyssea bis et quinquagieS.5 Contra inde quod o τε paucis locis excepti non invenitur nisi in enuntiationibus relativi iis, quae primarias aut SubStantivum regens sequuntur, laud dubie colligi

licet, τε ad pronomen relatiVum additum S Se eo OnSilio, ut enuntiationem secundariam eum primaria ritu Conjungeret. Qu0 qui fieri potuerit accuratius inquirere non nostrum est. Sufficit enim nobis, quod Ty dat que vi opulativa esse constat. Id Vero Xplicari necesse est, quo modoqiuoque consili haec particula copulativa addi potuerit ad pronomen relatiVum, quod e SenSu nostr et O Steriorum Graecorum tali additamento prorSus carere OSSet Nuper de hac re quaestionem instituit uel bruockius ), qui nisus 24 circiter exemplis, quae Continentur Collectione eju enuntiationum conjunctivo et optativo compositarum, arbitratuS

28쪽

conjungi nisi in enuntiationibus relativis iis, quas dicit

,, prioris che i. c. in ii i), quae contineant ros e ratione aut temporis aut logice actionem enuntiationis primariae antecedenteS), nunquam Vero in nuntiationibus iis, quas dicit posteriori Selle . Nam quum hae ad naturam onuntiationum primariarum ex Se ipsis aptarum solbsistan- diger Haupt)satne proxime accedant, illas sub ordinatas esSe facillimo monte percipi. His igitur τε ita additum esse, ut otiam oculis et auribus artior illa enuntiationum duarum cohaorentia sentiretur. Intra has enuntiationeS, quae priorischo dicantur, o τε praecipuo locium habere in iis, quae similitudines contineant Glei clinis Asa et go); ibi nimenuntiationes relativas assere id, quod imaginem satis domum illustret et repraesentet seden unonibetirlichon Zug ). τε

igitur, quum has enuntiatione relativa cum rebuS, quae conferantur, uritu conjungat, ad enuntiationem primariam

explicandam adhibitum esse quam Vim Xplicativam etiam amplificari a particula addita. Huic explicati0ni aliquantum veri certe ineSt, quamquam modificanda mihi videtur.

1 Primo enim confirmo ος τε et o τε in uno enuntin-tionum earum, quae ,,priori Sehese dicuntur, genere haud parvo, conditionalium, in universum non inveniri. Quod quomodo eXplicetur frustra quRerRS.

2 Pauca illa exempla, quae Delbrueckius intuebatur,

cuneta quidem causam aliquam ad enuntiationem primariam afferre o modo Verbi apparet. Sunt autem permulta alia, ubi qua sit sententiarum ratio logica vel utra actio sit prior an posterior minime intelligatur. Neque Semper neceS-sariae sunt tales enuntiatione ad primariam Xplicandam, sed saepe plus minuSVe otio Sae, quippe quae notionem aliquam copiosa loquacitate circumeant. De logica igitur necessitudine cogitare nequeas; . . A 237: νυν at χέ μιν υἱε υχαιῶνεν παλαμὶν φορέουσι δικασπόλοι, Fg θέμιστας

29쪽

ubi Lκaσαόλοι vocabulum noti0nem jam Satis claram continet, ut nuntiatione relativa, hine neque RuSRm neque Conditionem neque eonSilium asserat, prorSUS Rrero OSSimuS.

Talia sunt alia: T 259. b. 105. IV, 47. , t 6 E, IT. E, 76. O 621. , 485. O 144. , 545. 3 τε si adhibitum esset ad adjungendas enuntiationes

arte et noeeSSario eum primariis cohaerentes, locum haberet in enuntiatis correlativi S ubi primaria in Secundaria plerumqtie non SSet Sententia Sati clara et perfecta. In

his autem nunquam fere reperitur cf. infra pag. 34 .4 Quae quum ita sint, et particulam, quum ad DeeeSSitudinem logicam, quae sit inter enuntiationes primaria et Secundarias, Oculis et auribus significandam adhibita cit, Signum 8Se hypotaXi concedere non OSSumus. Accedit quod e contrario haud scio an rectius quispiam contendere possit ubi primum quam arte enuntiati Secundaria cum primaria cohaereret ab hominibus elare intellectum esset, τ particula copulativa non pu fhitS8e. Atque jure quamquam fruStra quaeras, Cur hypotaXi signum Semel bene inventum postea dejectum sit. Quod si vie ala pag. 398)arbitratur, T certe ad hypotaXim nihil pertinuisse, ei assentiri 110 dubito. Mihi vero res Sio X plicanda videtur Particula copulativa τἐ olim ut ad alias enuntiationes adjungendas adhibitues et ad eas, quae nunc nobis relati Vae Videntur SSe, tum Vero, trum pronominu erant demonStrativa anuphorica), re Vera Cum ceteris erant Oordinatae. Quo clarius duinde alias aliis enuntiationibus subjuncta esse homine Sentiebant, eo rarius τἐ partieula eum pronominibus anaphorici QOnjungebatur Temporibus autem h0moricis hoc fieri solobat

solis in iis nuntiationibus, quae sententia Continebant universas vel omnibus notissima S, quin re et actione earum ubiqtie et crebro repetuntur.' Minime vero cum enuntiationibus primariis ex ratione logica arte cohaerebant, sed a poetis adhibebantur ad sententias vel notiones illustrandas et exornandas et igitur ipsum accepit paullatim vim X plicativam, rudi prope accederet ad lin-

30쪽

nibu S. .

e. g. IV, 242 βῆ δ' ἴμεν ἀστεροπ5 ἐναλίγκιος, ην τε Κρονίων χειρὶ λαβῶν ετίναξεν α αἰγληέντος 'Oλυμπου,

δει κνυ σῆμα βροτοῖσιν ....

EX omnibus inter se collatis Xeniplis computavi plus centum 105 o τε sive o τε in illis xstaro in Iliade sola 88 cf. pag. 29 ae vero additum vim explicativam in Similitudinibus amplificavit. quod etiam alias cum pronomine relativo explicativo conjungi solebat, . . , 225, Νέστωρος ρα Πύλοιο . n.

1 Cavendum vero St, ne τε prorsus idem QSSe pute atque nOStrumunia, quod quum multo gravius conjugat, tam facile in locum illius substitui nequeat. -- Vis explicativa enucleate etiam e ni V. α τε quippe apparet, quod eam Semper Servavit.