장음표시 사용
451쪽
Dispersosq. dedit subinde plurtas
Inter carmina disparis figura . Sed primi pedis ante lex tenenda est. Spondeum siquidem videmus istic Tanquam legitimum solere poni. Post hunc dactylon atque triss trochaeos. Cui nomen quoque Phalico dederunt, verum mobilis hic locus frequenter Non solum recipit pedem, ut loquebar Spondeum, sed & aptus est trochaeo. Nec peccat pede natus ex Iambo . Exemplis tribus hoc statim probabis Docti carmine quae legis Catulli. Guido n G lepi-υυ diim no-υ uum li-υ bellum-v
Quos dixi modo iam pedes videmus
Sotadeum carmen constat equinque pedibus, primis duobus lonicis a maiore ,& tribus reliquis trocharis. & quia Ionicus a maiore constat e duabus primis logis,& reliquis duabus breuib. Prrinus pes interdum soluta prima Ionici in duas breutas, fit memina cros o oo conli aias e media toga, & duabus utrinque breuibus: soluta secunda, sit Parapaeon -υυυoco stans
e prima longa & quattuor breuibus, Ide accidere quoque in secundo ionico potest, ut Oilendenius ex eptis. Quod autem aniliae in utroque ionico solvi possint in D d x dicho -
453쪽
Atro Moeret: illum memorant Ionicorum . At qui breuibus praepositis, deinde longas Acceperit, Ar tataraps: hunc iubent uocari. Nomen tibi quod deligo, quo notes priorem Cum versibus istis toties recurrat hic pes, Longas geminat qui prius,& iugat minores , Lavinia cum dicimus, haec tamen figura est, Metrumq. facit, Sotadicon quod uocitarunt Qui multa serunt hoc pede Sotadem locutum . Atilii Fortunatiani fragmentisi de metro Sotadeo . Primus spondeus. Secundus pariabus. Tertius spondeus. Quartus pariambus. Quintus tribrachys. Sextus item tribrachys. Vltimus spondeus.& quo magis mirum videri potest,totus Sotadeus numerus e troch qis
potest collare pedibus, & duo habet Ithyphallica metra, & unum trochaeum pedem, sic. Bacche, bacche, bacche. Quibus si interposueris aliquos brachysyllabos, eiusdem scilicet rationis, erit uersus mollior, sic,
Na It hyphallicti metrii saepe recipit huc Tribrachyn, Vt etia apud Menadru in phasmate, & apud Callimachii in epigramatis ostedi potest.Cuius ex eptu subieci quo notius sit eu, cu sit sex syllabarii, accrescere modo una, modo duabus syllabis per tribrachyn .s pede.
Haec ex Atilio, in quibus nos quaedam emendauimus, ubi quia meminit metri I hyphallici, quod con-
454쪽
L I B. II I 1- state tribus trochaeis admisto saepe brachys yllabo,
subiunximus haec ex Terentiano de Ithyphailico me tro, thyphallica porro dicarui muli - ci Domuetae Qui ludicra carmia Baccho uersi-υ bus PC-Mtulci Graio cu cortice phallo tres da-ia bant tro-υchaeos Vt nomie sit sonus ipse,Bacche-υ bacche-υ bacche u Nunc ut in figura manifestius apparearo quot unu- quodque metrum e supradictis accip iat pedes per singulas regiones,in hunc modum notabimus.
455쪽
456쪽
Sed de metris hectenus. Superest, ut de accepti bus, quos suscipit sernio latinus, nec non de distin udnibus breuiter dicamus,
De accentibus apud nostros breuissimus est tractatus, secus est apud Graecos . illi enim multos libros de accentibus conscripserunt, ut Apollonius, Herodianus filius Apollonii,& alii. In cuius rei admirationem olim hoc distichon lusimus.
Non ualet accentus millesima claudere graios Pagina, romanos una breuis q. Potest . S.unt autem accentus decem. Acutus Grauis Circunflexus Longus Breuis v sub unio subdiuisio, Apostrophus' Aspiratus Tenuis ' Quibus omnibus utimur,praeter aspiratum & tenue, pro quibus in aspirandis dumtaxat litteris hac figura H uel hac h ex utroque ipsorum tacta utimur. Dictus autem accelus, quara ad cantus,ab accino accinui accentum,ad imitationem Graecorum , a quibus e stra I et dicitur, a crocpraepositione, quod est ad,& o in cantus. hi aute sunt qui dictionem moderantur, nec potest aliqua esse di--io, quae uno ex ipsis careat, nam sicut nulla uox esse
potest sine uocali, ita nec sine accentu, quod sit quasi anima uocis. De ipsis igitur dictionem moderantibus sic perbreviter dicemus 'Omnis dictio, aut unius est syllabar, aut duarii, aut plurium duabos. Quae unius est syllabae, si breuem uocalem habet, a ut positione longam, acuitur, ut mel. non pix . si is ero natura longam, circumflectitur, uenasei, Quae aueem duarum est syllabarum semper ac- Se qum habee Horra primam syllabam : exceptis qui- puidam, quae Lia Pra ultimam, accentum habent dis ii causia. Ot mox dicemus. Si prima igitur natura
ulei, Da breuis, circu flectitur, ut mater, mu' etonum . ira cesteris omnibus acuitur, ut pater, ho-D 'Meges, fortis. Quae uero plurium est duabus sylla- biv
457쪽
bis, si penultima est longa,semper ibi est tonus circumflexus si natura longa, & ultima breuis, ut Romariti S. acutus, ii aliter,ut Romani, potentes, libertas, Catullus, Veronensis. Si uero breuis, in antepenultima, Ut dominus, pontifex, sanctissimus,lenebrae, lugubri , muliebris,hiacynthinus. Excipiuntur a facio composita,
quae in secunda, & tertia persona singulari praeseritis indicatiui modi accentum habent in penultima , licet sit breuis,ut benefacis, benefacit, calefacis,calefacit,& huiusmodi. benesit etiam,& satisset,& calesit, re calesis,& alia composta a iis,& fit, acuunt ultimam, ut sua simplicia. Exerceatur igitur discipuli a praece Ptoribus pronuntiare dictiones,quq penultimam uel corrip runt, uel producunt. discant etiam uariare accentum ab antepenultima ad ultimam. verbi caussa, Pronuntient dominus cum accentu in antepenultima sic, dominus.deinde cu acce tu in penultima sic, dominus. postremo cum accentu in ultima sic, dominus . licet neque in ultima , neque in penultima esse ponit . sed fiat, ut alsuescant variare uoce , quod tamen melius fiat in Graecis dictionibus, ut quibus si accelus est in ante penultima, transit ad penultima, si ultima flecte do fiat longa, ut , elim oυ, ἀν ωνω , -- detra/pMν ο πων,ἀν taetrotheep ωπου .na si ultima fit longa, accentus non potest esse in ante penultima, nisi desinat in is,vel in ei puras diphthongos, ut rep ω
crat,Tυῶου m. nam si sequatur consonans, mutatur accentus in penultimam dropc mi ,TUI Deteia . cum autem assueuerint sic variare uocem accetibus, facilius nostra prnnuntiabunt. Praeterea ut recte penultima, re ante penultima proferatur, illo etiam signo admoneri poterunt, ut cum supra Penultimam uiderint longii accentu, in ea immorentur, ut in Iustinianus Theodorus: cum uero breuem,intendant ante penultimam,
nec ullam in penultima moram faciant , sed celeriter pertranseant,ut in adam O,perlego, natali trem.
458쪽
Praeterea plurimum iuuabit si singulas penultimi dictionum supra duas syllabas, quaeambigui rare pa-xere possunt, aut longo accentu , aut breui rigNauerimus. longo,si longa fuerit: ut Arietinus, Parietis us, clandestinus, mediastinus, adulor, trituro, occido pro interficio, ex ob & caedo, legere a legi praeterico, uid ris secuda praesentis indicatiui. legeris, uel legetre a legar futuro indicatiui,annona. Breui aut si breuis, ut cetim Inntis, muliebris,uidcris a uid Erim, uel uidero,adamantinus,ornoisnus, crastinus,aliquibus,inito bello, obrutus,abscidit occido, ex ob & cado, Porsena, pecsiandatus,circudatus, & alia huiusmodi latina. nam in Graecis,no est perpetuum, propter accentu, qui in aliquibus intendar penultimam etiam breue, ut Symotas,
Pyrotas,Corydon, Amaryllida, Arcades, Thesea. In aliquibus autem intendit penultimam, licet penultima producatur, cyclopas, heroaS, arethusa, Creusa, Corinthos, & alia id genus multa. Non seruatur autem accentus modis septena, Di ferentia, Ambiguitate, Necesssitate , Transpositione, Contextu, I diomate, Apocope. Disserentia, ut in quando,quod interrogatiuum acuitur. cu aut significatoTi,grauatur, quando. Sic una, pqne,fere,pone, plane, coram, Palam, falso, eo,aliquo,
illo, illa,circum,alia ,& huiusmodi, cu sunt adverbia. sic ergo adverbium circumflectitur, ut illius ergo uenimus id est ea ossa illius, quod Graeci dicut ἐκείνου ra
. Coniunctio autem grauatur, ut Ergo ne supremis potuit uox irra proba uerbis Tam diris mandare nefas Ambiguit, tes, ad euitandam amphibologia, ut interea do, liquando, ne quando, Deinde,exin 'erinde. is eoinde, subinde, duntaxat, quae antepe
mitti mi aeuo ne duae Partes esse putetur. In affatim V uia fit h. Pestiis est, bumo tono est prima, ut in praera du, adiri factis V Apyrme aute, in penultima 'βpet accerito, quia longa est,nec obstat ambiguitas Necessi-
459쪽
Necessi a te non seruatur accentus, cum post uocabulum aliquod, inclinatiua sequitur coniunctio, quae Grece e Manaeti dicitur,ut que, ve,ne, de quibias supra suo loco diximus. Tras positione,cum de suo loco dictio trasmutatur. vi sunt praepositiones, quae praepositae grauatur, ut de quo genere mortis difficile dictu est. Post positae ara te, quia mutant locum, mutat etiam accentum, re a Cia untur. ut, quo de genere mortis difficile dictu est. sic Graeci mepi ecpEThc,repET πεpi. Circum autem ad differentia nominis, nunqua mutat accentu. ut ter circum Iliacos raptauerat Hectora muros.&, maria omnia Circu.
Contextu, cum dictiones, quae per se positae actiuntur, in contextu grauantur. ut protinus Aeneas celeri certare sagitta. Idiomate,cuna Graecum vocabulum, nulla nec temporis, nec litterarii facta mutatione, ad nos venit. tuc enim seruat accentum Graecum, ut, Tegea, Nemea ,
Creusa, Aretusa, Amaryllis, amarylli, amaryllida, Corydon, Simotas,Arcades, coples, Cyclopas, Penelope, Petecoste, Aristoteles, Demosthenes, ta id genus qua plurima. Quod si dixeris in quibusda e supradictis mutari n in e longii, res podeo antiquos Graecos sic pronuntiaste Tetre, ut nos e longii in Penelope, Gramatice, Aristoteles. sed de hoc multa in fraginetis nostris. In Aristotelis aute,aristoteli, aristotelem,aristotele accentus est in ante penultima,quin Latine declinatur. Comoedia aut, Tragoedia, Sophia, symphonia,&similia, mutat accentit,cti corripitur ultinia, Graece. n. κωμωδsa, et myses, cpiei em emps et dicitur. nos Conaoedia, tragoedia sophia, symphonia, Ultima correpta. Apocope,aut syncope, cu dictiones Per apocopen, aut syncopen proferuntur. Tunc enim accentum retinet integrae dictionis, ut vocativi in i, a nominatiuis inius,ut Mercurius, Uirgilius, Domitius, laidius,o Mer
e uri, Virgili, Domiti, Ouidi, seruato accentu supra
460쪽
eam syllabam,in qua erat in nominatiao, etsi CItmibuis,ut Mercuri facunde nepos Atlantis. Et nulli Hed iior,quana tibi Virgili. Sic nomina re pronomina in ahux Arpinas, Rauennas, cuias , nostras circum Hectlint ultimam, quia sunt per svncopen ab his uetustis hic&h c Arpinatis, Rauennatis, cuiatis, nostratis, quq in pei ultima circumflexum habent. remota igitur ii, idem
Longus accentus, ponitur supra syllabam,cum longam elle illam ostendere uolumus, ut saluber. Breuis autem cum breuem, ut funebris. Huphen uirgula est sub incurua, quae supponitur fini unius dictio is, ct principio alterius , cum coniungere CaS uolumus, ut ante malorum,ante uolans. Hypodiastole uero, est dexte- , ra pars circuli , qua supposita dictionibus, notamus eas male cohaerere , ac distinguendas, ut cor, uinum laetificat. ne Coruinum proprium dicere uidearis,distingue pos cor ad imam litteram dicto accentu . Sic illud apud Graecos, quod & Fabius refert, ubi de ambiguo scribit, edi An , Tri επε εμ . ne uidearis dicere tibicina cecidit, Pro eo quod, aula ter ceciderit, interponatur hypodiastole inter An ,& ori ,&uitabitur amphibologia. Er, Viridiq- in littore conspicitur, sus . ne uidearib dicere conspicit Ursus, inter conspicitur, Bd fias interponitur hypodiastole ad imas
litteras. Eod ena etiam accentu utimur, cum uolumus
distinguere sensuim, ut in illo, Ereptae Virginis, ira. ne uideatur significare iram Virginii ereptae, sed ira propter ereptam oliminem, post Virginis supponitur dia Mole. Apost Ophu, item est, pars quaedam dextera circuli, sed ais filmmam litteram apposita, qua nota agnificarnu, olei inam ibi vocalein elisam, ut Tanton 'crimine dies x, iamduXisti' pro tanto ne . & Hectoris Andromaei es Pyrrhin connubia seritas 3 pro Pyrmine. Dasiati 1 ole licet non utamur, quia ut di-