Aldi Manutii Pii Romani Grammaticarum institutionum libri 4

발행: 1561년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 어학

461쪽

xi , loco ipsorum utimur aspiratione nostra, aut ante , aut post aspirandas litteras in contextu litterarum, tamen si aliquado aut negligentia,aut quia nescierimus, litteram aliquam aspirandam attenuarimus, Dasia supraposita id significare poterinans, ut si scripseris o molimus ymnus fine aspiratione, uel Tyriis, Teseus t tenui, uel Cremes item tenui c, sic emenda omo u-mus e ymus tyrsis, teleus, cremes. & nota quas Graeci dicunt, nos autem accentus, eas taeteres tum notas uocum , tum moderamenta, tum tenores, tum fastigia, quod capitibus litterarum apponerentur, tum accentiunculas, tum uoculationes appellasse. Sed de accentibus hactenus. Nunc de distin etionibus dicamus.

DE POSITURI S.

Pos tru Rrs, siue distinctionibus, quas Graeci 2 rcvr, & vetc uocant' trifariam distinguimus. A ut enim structura orationis omnino imperfecta est , &sensus. & tunc ad imum litterae distinguimus puncto quae media distinctio,& mora dicitur Graece cu- diu , Aut structura quidem Orationis ex aliqua parte perfecta est sed sensus adhuc pendet, & tunc ad G --mum litterae distinguimus puncto quae substis inrito dicitur. Graece s m n . Aut& structura orationis perfecta est, & sensus ' & tunc ad medium litterae Elia inguimus puncto quae distinctio finalis dicitur, oraece vehis et M. Id autem rursus potest fieri duo laues modis . Aut enim perfecta quidem sententia est , sed adhuc aliquid addimus, ut pleniorem illam faciamus.& tunc , ut dixi ad medium distinguimus ' sed Gina plici puncto ' Aut ad aliam transimus sententiam , Sctunc & ad summum, & ad imum litterae distinguimii, nemino scilicet puncto 'addita quam minima lineae

portiuncula inter utrunque punctum, quae vergat ad finem uersus ' quam distinctionem Graeci mepioAν , nos ambitum, circuitum, comprehensionem, conti

nuatio

462쪽

tionibus. Poltremo, post putem, uides periodii. D fi cententia absoluta est & quod sequitur,diuersum a sta perioribus. Sed ladii inguamus aliquot Virgil. carmina,

Arma,virumq. cano' Troiae qui primus ab oris , Italiam, fato profugus, Lavinia uenit Litora. multum ille & terris iactatus,& alto, vi superum,& saeuae memorem lunonis ob iram ,

Multa quoque & bello passus, dum conderet urbem ,

Inferret q. deos Latio. Genus unde latinum , Albam q. patres, atque altae moenia Romae

vides ubicunq. media distinctione distinximus structura omnino esse imperfectam,ubi uero subdistinctione, sententia no esse perfecta ,sed structura. ubi distinctione ad media littera, & structura, & sententia esse perfecta. sed quia aliquid adiungitur superiori sententiae, simplici pucto distinximus. Postremo aut perioduposuimus quia tra sit poeta in aliam periodu, quae est. Musa mihi caussas memora,quo numine laeso Quidve dolens Regina deum,tot voluere casus, I nsignem pietate uirum, tot adire labores Impulerit. Tantae ne animis caelellibus irae pvides post memora, & laeso, subdistinctiones duas

ad summum litterae,pendente sensu. Post deum aute. post casus,post virti, irres medias distinctiones ad imulitterae quia ne structura quidem persecta e s , nedum sensus post uero impulerit,punctu ad medium extremae litterae,quia & i ructura, & sentetia perfecta est. nam licet subiungatur epiphonema . Tantaene animis caelestibus irae tamen absque eo perfecta sentetia est.

postremo post irae est periodus ' quia quod sequitur, est principium alterius periodi. Haec nos de Posituris. Sed quia non nisi prodesse cupimus, quidquid ex latinis auctoribus de distinctionibus habere poterimus, subiungemus.ut si nos no plae uerimus, sibi quisq: e3 ipsi S eligat que sequatur, aut altu quaerat, qui satisfaciat magis, siquis est alius, quide

463쪽

I II . IIII.

de distinctionibus meliora scripserit. Nos quae potuimus,dedimus et meliora daturi,si habuissemus.

Tres sunt positurae, uel distinctiones, quas me Gr*ci uocant. Distinctio, Subdistinctio, Media dis inctio. Distinctio,est ubi finitur plena sententia. Huius punctum ad summa litteram ponimus. Subdistinctio est ubi non multum superest de sententia ' quod tamene cessario separatim mox inserendum sit. huius punctum ad imam litteram ponimus. Media, est ubi fere tantum de sententia superest, quantum iam diximus cum tamen respirandum est. Huius punctum ad mediam litteram ponimus. In lectione,tota sententia periodus dicitur cuius partes sunt,cola,& commata .

Dicta distinctio est uel positura quod positum punctum distinguit nostram orationem. Et,cum distinctio species sit positurae tamen abusive pro ipsa positura, hoc est pro ipso genere distinctionem habemus. Nam cum sit codex emendatus dictinctione ' media distinctione , & subdistinctione. dicitur tamen codex esse distinctus. Igitur distinctio,est punctu appositum ad- caput litterae plenae sententiae. Subdistinctio, est punctum appositum ad imam partem semiplenae orationis. Media distinctio, punctum appositum mediae sententiae suspensae, propter respirationem . Sciendum est quod in lectione textus unius sensus,periodos nominatur , ut est ' Nihil tibi profuit nocturnum praesidium palatii nihil urbis uigiliae nihil timor populi

nihil concursus omnium bonorum '&c Cola autem, & commata, eiusdem orationis singulae partes esse noscuntur. Verum meminerimus in prosa oratione cola, & commata idem esse ' & unum significare in uersu uero, aliud,& diuersum. Nam, ubi duo liberi pedes sunt, colon dicitur, ut apud Horatium ' Terruit urbem. Comma uero quando post duos pedes,

464쪽

vel post tro,s pedes sequitur syllaba quae partem V

minat orationis' ut in primo versu Aeneidos' Arma, virumq. caim. Item, Arma, virumq- cano Troia2

Distinctio, est temporis, & sensus finitio. Stalaesi stinctio, est nec temporis,nec sensus finitio. Mora, Est requies animi inter distinctionem,& subdistinctionem, & moram , hoc interest . quod distinctio , PQrfectum sensum declarat ' subdistinctio inferri aliuta id significat. Mora reficit lectorem simul q. sensibus lu

men accommodat .

Dio MEDES.

Lectioni posituras accedere, uel distictiones oportet, quas Graeci uocant, quae inter legendu dant copiam spiritus reficiendi ne continuatione deficiat. Hae tres sunt, Distinctio Subdistinctio Media distinaetio ' sive Mora uel, ut quibusdam videtur sub media. iarum diuersitas, tribus punctis, diuerso loco positis indicatur.

Distinctio quidena,est appositio puncti finiti sensus

uel pendetis mora quae locis ponitur tribus. Summo cum sensum terminat '& uocatur finalis a nobis . a Graecis TEAsta. Medio cum respirandi spatici legenti dat & dicitur media Graece laeseri . lino. cu lectionis interrupto tenore' aliud adhuc illatura suspendit .&vocatur a Graecis Gom: n. a nobis subdistinctio. Distinctio,est silentii nota cum sensu termina ta ubi est liberum cessare: prolixum q. ita, ut neuter mi indigeat. ut est Numina nulla premunt mortali urgemur ab hoste.& est huius nota punctu supra uersum ad caput litterae positum. Distinguere aut oportet ante similitudines, quas Graeci Trepo OAccc uocant,& ante redditas, quas o&Tetetrato lac, Et si quando a persona ad peesonam transitus fuerit factus. Et ante Aut e coniunctionem, si quidem, non ex abundanti ponitur. Et ante casum uocativum. Et ante sed, & ante Quonia, re ante

Tunc,

465쪽

DE POSITURI S. a18

Aut hoc inclusi ligno occultantur Achiui 'Aut haec in nostros fabricata est machina muros . Aut ali litis latet error equo ne credite Teucri. costanditur ratio compositionis in generali nomine ligni, machmae,equi, item, Lectumq. ruga leni quo perii fia Perimponas minus apertum est Subdistinguendum enim pro uoluntate dicentis. Hoc enim uoluit intelligi Dido, non esse iugalem quo perierat. lnam orandu est erpo & respirandii post rugalem, & iic inferendum clam

Detro ieriinaffectu quo perii. In lectio e plena semicitia periodos dicitur.Cuius partes iunt commata & Cola.

Potuisse, qd Graeci quo l. tradiderint de distinctionibus, subiugere sed quia nimis longustiis et plermisi

Sed iam receptui canamus. Si prius illud monia Erimus. multa in his lucubrationibus nostris quae in Terentiano' aliis quibusdam adeo mendosa eran et ' ut uix corrigi posse uiderentur nos non sine summa dita si cultate emenda ste. Vestrum autem es studioli, ut ea cura haec nostra legatis, qua nos composui inris . nam ut utar verbis rerentiani, Sed labor uobis serendus in legendo est maximias.

Non enim cursi in, aut remisse tam minuta acrimina

Adsequi quicunque poterit sed morosa in re rario Tam legentis deberesse,quam fuit nobis quo Hiae , Qui laborem prouocando, perdomando tarditam, Forsitan nec lecta multis e latebris scalpsimus , Ardui laudem expetentes, non fauorem ex obuiis. Videbor enim mihi quam maximum lucrum feci se, si intellexero hisce lucubrationibus nostri, vos profecisse: nam nulla re alia venimus ad scribendii, quam

ut prodessemus. Quod ii quid forte uitii in hi u libriuinter plurima nec protrita uulgo . nec indigna cogni-ru inueneritis , luccurrat uobis Horatianum illud , verum ubi multa nitent in carmine non ego paucis Ossendar maculis, quas aut incuria fudit, Aut humana parum cauit natura . Valete.

466쪽

VAE CONTINENTVR HIs

M' ATTVOR LI BR I S.

De Grammatices partibns. De Nomine. De generibus nominum. De inflexione nominum . De casuum terminatione. De Heteroclitis De Pronomine. iN-sECvNDo v ERO, HAEC.

De Verbo, De inchoativis,& reliquis derivativorum uerborum speciebus. De inflexione uerborum . De Praeteritis, & supinis . De adverbio,& ceteris orationis partibus.

IN TERTIO, HAEC.

De constructione Verborum , Ad uerbiorum localium , Participiorum, Nominum. De figuris dictionis duodecim,& constructionis octo.

De quantitate syllabarum . De pedibus metroru,a disyllabis,um. ad hexasyllabos De versu Hexametro,Pentametro, Iambico, Senario, Hendecalyllabo, Sapphico . De pedibus in metro cxxi i o, Graece, & Latine . De carmine Bucolico . x De Iambico dimetro, & tetrametro . De Iambico Choliambo.De Hendecasyllabo Phalaecio. De Trochaico tetrametro catalectico .

De metro Sotadeo.

De metro Ithyphallico . De Accentibus.

De Distinctionibus , FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION