Synopsis Aristotelico-Rameae logices, per praecepta methodica, canones selectos, commentarios breves ...

21쪽

terna illa symbola quae in sacris illis cere in iis oculis conspiciuntur, non nisi iis menta esse posse, qui vera fide in Chrissunt praediti. Qiu enim promissio gratiae iiii Christo obsignari potest iis, ad quos ita

pertinet, quales sunt increduli 3 cd videamus disputatoris fundanaalta, quibus probare vult, fidem ad essenis ISacramenti non pertinere, hoc est, si non esse iaccessariam ei, qui externa symi la tanquam Sacramenta promissionis gr iraccipere vult. Primum est hoc: quodpote tabesse a re non II essentiale, Fides pote tabesse a Sacramento. Ergo de non est essentialis Sacramento . 4 Propositionem sine necessitate inu testimoniis probat Assumptionem convmat primo testimonio Augustuat, deinde ab surda consequentia, quam ex contraria scitentia deduci posse ait.

Resp. Augustini est imonium res

qui mus in suo loco, quia non potest nec obet esse κειτο ειον in fidei articulo. Quod vi ad absurdam consequentiam attinet,a concludere vult disputator: Si sine denusiam Sacramenitim accipitur, quitur, pocritam baptietatum ibi re paeli rebaptiet andum esse.

tion

22쪽

DIs Pu TATIO I. 3 is Hypocritae enim baptizato, quamdiu crita est, externus ille baptismus mini- acramentum interioris baptismi, videt. iitionis peccatorum per sanguinem,

, tum Christi, esse potest. Impossibile e est, ut quis ne si deest, in fide confirmea Interim tamen cum hypocrita abjectar ocris i csipiscit, Spiritus sancti illumidione vere credit,ium demum Sacramen-ri olim exhibitum ipsi incipit esse Sacra i ratum, hoc est, testimonium justificatio-

rcgenerationis Sacramenta enim vimessicaciam habent non ex se, sed ex institur promis ione Dei; ideoq; tum demum ramenta4sse incipiunt, cum homo per gratiam interius in animosa oea bene- Δ, quae ipsi vel olim, licet tum non credens dunt brata saerunt,agnoscit apprehen- Quocirca si recordatus fuerit hypocri- se olim baptismum juxta institution enitristi accepisse, licet tum ipsi non fuerit ramentum tamen nullo modo dubita' , tum jam ipsi sit verum Sacramentum, ore qui credat Vanus igitur es metus, ne apti lini iteratione opus sit. Simon magus 1 si acceptum baptismatim, si resipuisset, de re in Christum credidisset; non fuissct re- ptizandus, sed Baptisitatis antea acceptus

memoriam revocandus, indeque conso-

tio illi petenda fuisset.

23쪽

Is Pu TAΤΙΟΙ. Alterum findat nentum disputat comprehenditur hoc syllogismo: Omnis essentia si in materia O forma. Fides nec in inalem, nec in forma Sacrame

est.

Fides igitur non Iresntia Sacramenti. Rcs p. i. Est illacia ετ ρο ητη εως. enim quaeritur quod in conclusione est lan ad c pertineat ad essentiam Sacram et hoc est, an summa de necessitates des c is ratur,ut aliquid alicui Sacramentum sit. Jqui negat, nae is Sacramentorum natural lignorat. Non autem hoc ita accipiendus est, quasi fides ingrediatur essentiam ejus ri a

lxiae sacramentum vocatur hoc enim ii

mi absurdum foret Sed ideo ad est sitiam Sacramenti pertinc re, recte latuitu

quia homilii nulla fide praedito nihil o

signat, ideoque sacramenti rationem apta illum non habet scia enim Sacramentum C. των mes: π quorum forma est in ordinatio relati ad correlatum, quae non nisi intellgenti talis est. Qui limitem videt liceat ii parvis componere magna ignorat autem vi non credit, limitem esse, is nihil videt prael lapidem; alii vero qui intelligit&credit,i cvera est limes: sic fidelibus in sacra Coena panis est sacramentum corporis Christi; incredulis vero nihil nisi panis. Tertium fundamentum disputato adfert hoc: d

24쪽

DIs Pu TATro L s des essetforma aut essentia Sacrament cra-mnium constaret dupliciis a.

t non hoc Ergo nec istud.

io Resp. Concedimus totum Syllogiati m. Non enim impugnat nostram sentiam. Nec optas fuisset tam anxia prCbae propositionis, quia nos sidem Sacra-ati essentiam seu formami videlicet inaram non facimus, sed formae partem, ut praecedentibus liquet, scd necessariunt

ire requisitum ei, qui symbolum externum aquam Sacramentum accipere vult Deile quod dicit disputator, exici nos ritus

e Sacramentorum formas, falsum est, cunali materiam pertineant Vera enim Sacra-atiati forma consistit in divina ordinationem ad rem signatam, quae divina ordinatioisatin eo, qui sine fide accedit. ii Quartum fundam cratum a disputato profertur hoc: ' inquid pertinet ad rei essentiam ertinet etiam adde tionem jud. ides nonpertinet ad definitionem Sacramenti. 'go me nonpertinet adessentiam Sacramenti. H Respondemus ad assumptionem, quaesa est. Nam cum Sacramenta sint κτῶν

Ψς π: omnis autem relatio definiatur subje- a, relato, correlato, fundamento, termi-

ui est veluti sinis: manis stum est,fidem, opter quam confirmandam Sacramenta

25쪽

6 Dis Pu TATIO I. sunt instituta, ad definitionem Sacranac rapertinere: Profeci,si sustuleris fidem, Sacmenta ipsa tolles Et αδιάατον est, ut Thclogus aliquis Sacramenta sine fidei mentane, si v cxplicita, si ve in plicita, desiniat, lvanam cineptam dcfinitionem tradero illi. Omnia enim Sacramenta ad Christo nos deducunt Christus autem sine delconsequendum Dei fauorem nihil prodi Quis hinc non videt, Sacramenta sines i. non posse esse Sacramenta: cum Christus

ne fide nemini lii Iesus λi Quintum fundamentum disputat, ris si Q ucquid pertinet ad nem a sui .m, non ptinet ad ejusdem essentiam. Atqui de pertinet a suevi ct salutarem

Sacra menti

Ergo des non pertinet adessentiam Sacramentis io Propositio veracside substantiis, Ciciam desiniuntur, ex genere&forma desipuuntur, ideoque tota illarum cssentia in genre forma consistit, non in fine. Sed alia cratio in accidentibus, quidem maxime ii clationibus, in quibus Syllogis ni propostio non procedit, ut dictum est thesi a. N in enim non novit, relatorum Trim 'nihil esse aliud, quam ad aliud referri; uti licrum essentia tota sit mere χε γκη, hoccst,rcspectiva. Est autem talis relatio, vel χσφυ ii vel

26쪽

DIs Pu TATIO I. 7 θε ν Illa a natura est, haec a libera votatem instituto, eoque vel humano, velit in o. Ad diviniana hoc institutum interat eseruntur quoque Sacramenta. Jam vero uindoquidem cum philosopho nobis estic otium, consideretur, ad naturam relatit is tum constituendam, tum cognosceni phi in 'ph in t id e re M in Heu τι μα-rit, in quam essentiales conditiones , nempeb j ccitam, fundamentum, terminum, relan correlatum. Est igitur terminus Diitialis conditio relationis, nimirum sinis, i quem relatio tendit, 3 in quem desinit; e sinis, propter quem clatio in subjectum lintroducta, quo sublato, ipsa relatio perit. I is circa constat, finem Sacramentortinae Sacramentis essentialem, videlicet ob-inationem promissionis gratiar quae nihil aliud quam confirmatio fidei in Christimbris. Unde constanter concludimus,nna, qui sine fide si non accipere Sacra-

uentum , sed rem caeternam S terrenam,

aquam simplicemis nudam substantiam

me relatione.

i Sextum fundamentum disputatoris c est: sedes Dei non potest irrita seri per incredulitatem

hominum.

Sacraimenta sint de Dei irgo Sacramenta non possimi, rita feripe lucre ducitatem homini . B s

27쪽

s DispuTATIO Lis Respondemus dupliciter; ptimum assumptionem, in qua Sacramenta dicunt sides Dei minus commode, impropiNon enim sunt ipsa Dei fides, sed testimo de certitudine promissionis gratiae, hoc . de fide Dei erga credentes. Sed de assumsione contendere plurib. nolumus, cum Syll. gismus non impugnet nostra thesin. Com limus enim, Sacramenta propter infideliuincredulitatem non seri irrita, utpote usin fideles non pertinent, sed duntaxat ad deles, si quidem ad hos solos pertinet promsio gratiar, ideoq; etiam ejusdem obsignati

Sacramenta igitur semper manent rata, qusoli populo Dei, non vero impiis sunt infe

tuta.

i Ex hisce omnibus satis clare te spicue in tolligimus, quomodo fides pertini at ad essentiam Sacramenti non quod fidos in externo signo, sed quiesci qui fide noles praealtus, externa symbola nihil obsignant is vero qui credit, sua fide ad rem Sacramenti ascendit, eamque quasi praesenter in symbolis intuetur. atque ita sacramentalem unionem signi rei signatae, quae nolesti bysica, non hypostatica, non substantialis, scd επκη, hoc es ,relativa, vera fidelimente sua facit. Fide igitur ab sciat exisις nulla est, ac proinde nec sacramentum.

28쪽

vocari posset' Idem disputator parte . Sched. 6. m dubitat: τομως negar Baptismum Caignum typum ablutionisvi remissionis aecatorum, quod quam Vis in disputatione Intra Schediasma decimum quintum refu- Uimus, non tamen piget hic aliquid paucis 'etere; de ostendere, vanum csse suod diu disputator, Sacramenta posse quidem sitia appellari, sed non σηρια κά, χεπκα, τυ - , σφερόμενα At vero, mi lector, dc posita inni prae concepta opinione, sincero animo

dica, quaeso, quid hoc sit dicere signum est. Sed videamus disputatoris fundamenim quod hoc syllogisino continetur. quod num habet typum figuram, avmbram, nec rerumfuturarum i mbolum e ipsam aginemo ipsum corpus,i non potet diιψ' num i υαν- Sacramenta Novi Testamenti non habent vos vguras, umbras, rerum, futurarum bulbola sedi a m imaginem 2 num corpiis. Ergo Sacramenta Novi Telamenti nonsunt igna

Assiimptionem probat gobus sacrx

29쪽

scripturae cstimoniis, quorum primum Hebr. io. e. I. ubi haec sunt verba Lex umbi iobtinens futurorum bonorunti non expressam 1.mam rerum, is hostiis, quas singulis annis eas ia erunt, nunquam potest in perpetuum accedeη sancti Pare Alterum cst Colossens. r. versi ubi dicitur si sunt umbrasuturarum rerum corpus e I Christi. Resp. Pου p ς πῖεmit. In sitis enim locis non agitur de discrimine iste Sacramenta utriusque Testamenti, si de discrimine inter sacrificia legalia Veter Tostamenti,&inter verum sic riscium,quc Christi is in cruce peregit. Illa compat .inti umbrae; hoc vero imagini, ipsi corpori. In terim certum cs , utriusque Testamenti Sa

η χημαπκα. Nimirum Christum signis canaut exhibendum, ut in Veteri Testamento aut exhibitum, ut in novo Committitur ergo hic a disputatore elenchus falsi testimo inia. o. autem Sacramenta etiam appellar

de obsignatione confirmatione promissonis gratiar si vero accipiatur de donationere signatae per opus ut loquuntur opera' tum, nullo modo admittere possu mis.

Hinc videre est, baptismum omnino signum appellandum csse, quidem non

30쪽

in i agit, qui quod est solius Dei, creaturae

In aliquid roboris habeat argumentum hoc: Logica res a Theologo accipit ita, ut si in Theologiassint consentaneae, Logica eas nonfaciat dissentaneas a G, m. an definitio orna Dominicae, quam tradit Iutherus in Catechismo minore: Θ m

Sched. 36. negat, fretus hac ratione: Consentaneum proprie Pud est, quod habet natu ratem quandam unitatem aisi amicitiam.