장음표시 사용
361쪽
34 IX. Respondemus i. Propositionem e falsam, quia licet memoria solummodo absentis sit, inde tamen non essicitur,opctere Deum absentem esse, ubi nominis memoria celebratur. r. Id liquidius appare responsione ad probationem, in qua priscipue attendendum est, quid sit nominna emoriam instituere, nempe aliquid facet
ἀξιομνημον τον, hoc est, quod memoria Mocordatione est dignum, idque ideo faceti
Ut etiam transferatur memoria illa ad post ritatem. Sensus igitur praecepti Dei ad cscia hic est Quocunque in loco aliquid sectro solenni recordatione dignum, exstrue mihi altare ut ibi sacrificium facias; adcelebrandum beneficium, quod populo meo exhibui. Inspiciatur totus contextus, EXOd.rca P. et L Cujus ergo rei Deus instituit memoriam nimirum siti nominis h. e. gloriosi sufacti, quo aeternum nomen sibi comparavit Ubi autem tale factum Deus ostendit, ibi sim gularem praesentiam os promisit. Confer Ex.r ubi de aetione sederis agitur,&Deutila 7 ubi agitur de intro luetione in terrana Canaan perJordanem, cujus utriusq; actio
8. V. O. Tantum igitur abest, ut locus ille scriptura faveat sententia Ubiquitarii, ut ean dem prorsus enerverin evcrtat. Quocirca
dupic clenchus ab adversario committitur, lalier
362쪽
i sum T A TU IX. 343er falsi testim onii; alter vero essicientis iis , quam ponit pro effecto, tum dicit me-ioriale Dei,quum fuerit memoriale glorio- facti Dei; quamvis non inficiamur, Deum iam poni posse per meton efficientis. Sed quaeritur,an memoria sit proprie praesenum λ Quartum argumentum hoc est: Si memoria e I rerum absentium, Deus piissem delibus non en praesens cum ipsium inpocant.
Posteriis elisapumis cogitare impium. Ergo ct
priuia Assumptionem quae tamen controversa ton est multo testimoniorum acervo citra neces statem probat. Nos vero dicimus, propositionem esse aliam. Qui enim Deum invocant, ejus re- ordantur non o esse. ἐπα)γελω, aempe quatenus Deus promisit, se omnibus psum invocantibus auxiliaturum. Hac promissione erecti recordantur Dei, tutelam su-im polliciti. Et sane nisi promissio a Deo pse is esset facta, in asilictionibus ejus non recor
1 Quintum argumentum est: Et memoria est rerum absentium, vae Oscolor- paris,qui memoriametiavi rerum praesentium
essesnbere non en veritus. Vae Oridio,qui sis
litxsnesiui est Ithacus discrimine tanto'
363쪽
3 4 Dis Pu ATI IX. a Respondemus Tam vana est haec ritio, ut refutatione merito indigna censen cst. Quid enim Oecolampadius dixerit, v non dixerit, non praeiudicat veritati; qua vis dubitare quis possit, utrum dixerit. Ovidianum quod affertur, est ι' προσδὶ υσον.Sensus est Nur tuid lysses in tanto periculi se non praebet talem, qualis bactenus fuit Itane mutatus est a seseὸ Est igitur elenchuquatuor terminorum, dum quod impropriὸ dictum est, tanquam proprie dictum allegatur. Sextum argumentum est
Si memoria ect rerum absentium nemo pote meminisse amici praesentis, quem oculi aversu
Falpum hoc. Ergo Oisiud. I R esip. Falsum est connexum.Nam etsi memoria rerum tantum absentium est, tamen potest aliquis meminisi amici praesen, tis, sive eum non videat, sive videat:quia me minisse ejus potest ratione temporis praeteriti, quo eum vidit vel audivit aliquid agentem .loquentem aut patientem. Ita etiam si Christus hodie corporaliter nobis iii celebratione sacrae Coenae praesens esset, tamen possemus ejus meminisse, tanquam olim corporaliter absentis & corpore suo in
is Septimum ultimumargumentum est:
364쪽
DIs Pu TATIO VIII. 3 sSi memoria est rerum absentium,erravitari or is quando si ipsit, memoriam esse quidem praeteritorum, posse tamen nihilominu rerum illarum 'ecies esse prstites.st ver,posterius Peripateticu non feret. Ergo nec pi is es p. Propostionis connexionem elle lsam. Nec enim propterea memoria rerum sentium esse dicenda est, quia species re- um jam lint impressae cerebro cum absen si illa non de speciebus, sed de ipsis rebus, an de species fiunt,intelligenda sit Praeclarer nim& clare Arist. lib. de memoria .l.dixit: μνήμη ἡγγωομένου & paulo dii ἡῖ sis hisce istitur manifestum est, perperam Vbianuitarios negare, quod Physici recte statu.unt, memoriam esse duntaxat rerum praeteritarum, ac proinde rperam assirmare prae sentiam corporis Christi in Cinna, cum haec sit tantum μνημοσυιον corporis illius.
in II. Ad hanc quaestionem idem disputator parte . Sched. is negative respondet, dum rationem adductam tanquam infirmam non susticiente rejicit, eo quod in Ecclesia inaudita sit haec χἀ θεσμ: Nullum spirituale percipi potest organo corporeo Ejus ra
365쪽
I. Erigelium prascatum percipitur, corporeo, desecet auribus. Erangelium prassicarum I rituale. Ergo quoddam spirituale percipitur organo corporeo. Respondetur, esse elenchum quatuo iterminorum. Propositio enim vera est de ex
terno Evangelii soninqui non nisi in verbii articulatis ire fronunciatis consistit:&non solum piis, vertim etiam ab impii, percipitur Assia mptio veryloquitur non de externo s no sed de re quae in Evan elio
nobis proponitur, quae res non externis auribus hauritur, sed internis, nempe animo: fide est enim revera Spiritualis. Sic multi lonum Evangelii audiunt, interim remipiam, videlicet potentiam Dei ad salutem, non percipiunt; quia fide vera sunt destituti: ut parabola de semine, 'uam plurim infideles&hypocrita . II. Spiritis S in sedit per capita, ct in ore
apostolorum, Asta. v.f. Spiritus S.ectemserrituale.
Ergo quoddam ens spirituale in edit sive capita ct in ore so oorum oepe consequens, m
Respondemus:Incertum est quod diei itur in propositione Spiritum S. insedisse in lore Apostolorum. Hoc enim in loco citato non legitur, sed legitur,qudd consederit su-ῖς unumquemque eorum utique super
366쪽
DIs Pu TATI IMOut uniuscujusque Deinde est idem eleneus qui fuit in argumento proxime praeceatnte. Mutatur enim genus praedicationis. im in propositione ponitur Spiritus .imoprie, in assumtione vero proprie. In prositione est metonymia subjecti, siquidem Spiritum . intelliguntur linguae igneae, signum erant singularis praesentia: Spirius S. Addo, ludii verbum καθισε videturiserendum ad praecedentem dictionem et ii
, ut simpliciter de citra modificationem .disus sit, ignem illum consedisse super u-umquemque Apostolorum. II Si Spiritus S. itat in corporibus dellani, sequitur,viritumS.organo corpore percipias verum prius, . Cor.6. v. 9. Ergo O posterius.
i Respondemus, propositionis conne-ionem esse falsum. Dicitur quidem Spiritus habitare in corporibus nostris, sed ideo:llia animae nostrae in nostris corporibus inlisa tenentur,vc potius cum illis unitae. Pri-iari enim Spiritus S. habitat in anima δε- ndario vero in corpore, quia anima in comt rccst. Ru' autem ad perceptionem Spitus .attinet, ea non de ejus -ος ασι sed dederatione est intelligenda, videlicet de do- β, quorum perceptio fit ab anima; ipsa vero una deinde per corpus sese exserunt. IV. Si Christus licet de accipiatur, tamen adno venito mansionem apud Osfacit; sequi,
367쪽
Respondemias, propositionis connexonem esse nullam.Non enim sequitur: Chrstus mansionem apta nos facit, ergo Orps ltanquam organo percipitur Sensus nisi
verborum Christi est, qud Luna cum Pati velit in fidelibus habitare tanquam in tenplo, videlicet per operationem Spiritus S.i in tertio argumento dictum est. Q ijdautes operatur in nobis Spiritus Spnimiru accerdit in nobis fidem, qua Christum apprehet dimus, i sic est vinculum, quo cum Chris . coniuncti manemus, videlicet haec est ilμ ον i,de qua citato loco sermo est.Deinde vade obscura est in propositione haec discretva sententia: Licet Christus fide accipiatui tamen ad nos venit. quasi Christus ab aliqui possit fide accipi, nec tamen ad illum veniri Imo Christus nullo alio modo ad nos venit quam perfidem.
a V sitialis est alimonia inis, talis est drupe
cipiendi modus. Atqui alii Onia sacramentalis nis est etiam si
Ergio percipiendi modus. Propositionem dicit esse Theod. Beri Assumtionem probat exIrenso, qui dicat, se
turam corporis immortalitatem si si alimonN sacramcntalis.
368쪽
DIs Pua AT IX. 3 9 Sed respondemus, autoritates illa sese te hii manas, ad quas obstricti non tene-r.Interim D n.Beetae sententiam,videlicet 'positionem amplectimur.Nam revera inu cena alimonis finis est κοινωνία cum Chrit, vel potius confir satio ejus; quae κοπωνία in s ritualis sit,&non nisi per fidem fiat, s nisi male sanus ejus perceptionem non it spiritualem p Irenaei dictum alienum Nec enim propterea ad S.Coenam acce- nus, ut in futura vita corpora nostra essici-utur immortalia, sed ut per piam recordatii em mortis Christi magis magisque ii re-issione peccatorum de in κοινων ta illas pu lili cum Christo confirmemur, ac proinde tura felicitatis, atque ita etiam beatae cor- rum nostrorum immortalitatis certiores
ι VI Si cibus stiritualis non potest percipi ore corporis, sequitur rem corpoream non tisepercipi restirituali atqui consequens est absurdum. Ergo ante
Assumtionem probat, quia, inquit, sic salvinistae corpus Christi, nec spiritu nequere corporis accipient, hoc est, tollent maniacationem suam spiritualem. is sed respondemus ad probationem asis limptionis;corpus Christi consideratu in s
u simpliciter, υτ δεω,quatenus corpus est
369쪽
D Tai Tsuis dimensionibus constans, nec spirit in e corporali ore accipi, a recte sentient tecte creditur. Sed iam corpus Christi accipi dicitur, significatur, Christum essu de intuendum, usque beneficia fide applliendenda. Corpus tatuen ponitur, quia iii Christus passus, cruci cus S mortuus est nobis. Quocirca male sic concludit dispicitor Calain istae ore spirituali accipiunt cpus Clii isti Ergo fatentur,rem corporca posse ore spirituali percipi; per consequal
bum spiritualem posse percipi ore corpo Nim certe in . Coena consideramus corti sisti, non ut rem physicam, sed ut aliqupro nobis in morten traditum, unde Gestiari spiritualia beneficia nobis sunt partquae Cane non nisi ore spirituali, hoc ell,sia obis api licare possumus Patrum testimiaia, quae attexit disputator, nos relinci . Maus suo loco. Non enim nobis imperare debent, neq; possunt.
370쪽
io numerus nota paginan disputationis,posterior pa' nam assertionis., Me pertineat ad essenriam Sacrameatὶ L . D. apti vi ustoprorsu modo gnam vocari possit. q. IOI. a aliquid roboris habeat argamentum hoc: Logicare a Theologo accipit, ita ut si Theologiasunt consentanea, Iogicaea non sacta di sensanea id definiti Carna Dominica quam tradit Iutheras
bapti in recte dicatur gnum ablationis sc
is analogia inter factionem panis in S. Canio factionem corporis Christi. 37. q. indigni, hoc est, infideles. in S. Cetna percipiam rem ipsam Sacramenti, hoc est,corpinosatamnem Christi. I. inst.' propria possint communicari. I. ass. ii licet contradictionem, cum dico, unum cονεμ esse inpluribM locis 3 ρ.