Synopsis Aristotelico-Rameae logices, per praecepta methodica, canones selectos, commentarios breves ...

331쪽

nullum corpus sine loco existere posse. hygismus est hic: Sin quo aliquid esse potest, id aposteriori ei a

est necessarium. Sine loco corpus ab quodessepotest. Ergo Lucus corpori a posteriori non est necessari ii Assumptionem probat disputa primum duob. specialibus exemplis. I. πα corpus est,& tamen ex sententia Ari non est in loco a Coelum ultimum cors est, nec tamen in loco. Respondemus; In i co esse, apud Aristotelem dicitur duola modis Prinad, quod mensuratur partibi quantis ad se invicem certa dispositione,mi

se μεα. determinatis ad certam distans .am, extra quam partes se non extendenti suis terminis siluantur& collocantur Deil .de, quodjam ita in se certo partium situ melisuratum ac determinatum commensurati l .

nem habet ad aliud corpus contiguum.1 Secundum priorem modum tam ni cessario omne corpus in loco est,&quide uno, quam necessario corpus est in se unit, . a seipso indivisum. Si in pluribus locissimuesiet, non esset unum, sed multa, si quider quatenus esset in uno loco, non continuare xus curia eodem, ut est in alio loco. Ita sane παχύ in loco est, ut&coelum extimum. Suni enim corpora, omne corpus etiam a sui διας ιις locationem obtinet. Huc respexi

Arist

332쪽

in erumpit: δοιοῖτο videt.δα- ί ύνη ιν τά ci Ἀνη Hic expresse dicit Arist.Coe- tmesse in loco. Quod autem quidam rege- int, coelum extimii esse in loco ex accidens videlicet non per se totum, sed secundum istes, id tanquam frivolum nos non mora-

ur. Cujus enim omnem singuis partes stat in loco, id ipsum in loco esse necesse est: i Secundum posteriorem modum ranaria coelum in loco non esse dicuntur. Si ulem Aristot lib. 4. Physcap. I. in princ. ω θρη

ν si rhi, n-ου; illud corpus quod ali ullo continetur, dicit Philosophus non esse loco. Et paulo post expressius, ut has i Haec Aristotelis verba satis superquellatam nostram distinctionem confirmant. Quid orgo contra disputatorem bla obtine-lmus nimirum hoc, quod nullum corpus possit esse sine loco secundum priorem acce-Iptionem, quae posteriori praeserenda est; id quodvi subtilissimus caliger vidit exercit. s. secl. 3. ubi dicit, locum non esse exterioris corporis ambientem superficienti, sed id quod intra eam superficiem continetur; Libidem primum coelum in loco esse ait,nen in suo spatio quod occupat.

333쪽

DIs Pu TATI VI is Deindri quod dicit disputator, ocul rem locatam separari posse, verum est, loco singulari cindividuo acceptum, nJero de loco in genere; vel si placet, distingi ante locum localitatem, ut in thes 8.ficimus. Meum corpus potest abesse ab eo locAm quo jam est, sed sit inpliciter ine loco est

non potest.

a Pergit sophisticari disputator: Si locus deessentia corporis esset;corpin quatenti

corpus, et in loco. At non hoc Ergo nec illud.

17 Assumtionem probat quia locus est proprius corporis Hiθη κινητῆ, φθαρά, υ χ/ζου, ut Apostolus vocat; item quod Aristo-t teles corpus subjicit loco propter indigenti-iam, unde locus dicitur conservare rem locatam, id quod deinde multo verborum strepitu diducit.

a Respondemus primo ad syllogismum

principalem per concessionem Contra propositam'. quaestione nihil concludit, siquidem ultro damus, locum non esse de essentia corporis, cum sit mista συσκειμένων. Sed, inquies, quid hoc rei lan non dictum,m loco esse esse corporis essentialem proprietatem' Ita est sano. Nam aliud est locus,aliud esse in loco, seu localitas. Locus externum accidens est corporis; localitas vero non

item.

334쪽

DIs Pu TATIO VI. sis cis Deinde ad prosyllogismum, in quo sputator probare vult, Corpus esse in loco,

in quatenus corpus es , sed quatenus est ια- τον κινητον φθαρτο, ψυχικον, ex quibus so-- modo οκιν ἰν aliquid ad ipsius propo- im facit, caetera sunt aliena Motiosa Cor- enim propterea in loco est, quia mobiler, inuidem locali motu deinde , quia tantum est, inuatenus quantum es , estriensium in longum latum profundum, eoque certum habet situm distantiamrtium, ac proinde certum spatium locale flet occupat. Timpl. lib. q. Metaph. cap. quaest. 3. Qia' porro disputator addit delcati conservatione, quae a loco sit, primoliatis προσδονσα deinde falsa, quum locus uatenus es locus, rem non conservet: sedrina. Scalig. exerc. .scet. I. pag. la.

ro Ex his igitur constat, disputatorem lustra laborasse in demonstrando hoc ab-lirdo, quod unius corporis πολυτοττία nonnplicet contradictionem. Ultimo locoibjicit: Contradicentia eminossisplices habent το ναι

Esse in loco, ct esse in pluribvi locis, non sint hujus generis, hoc It, non habent plices terminos

Irgo esse in loco ct esse in pluribis locis,non sentcontradicentia, per consequens quum i-X F

335쪽

co, unum corpus esse in pluribin loci non iiplicat contradictionem. et Assumptionem disputator proba uia unum&multum quum se mutuo cor ituant,contraria esse non possunt. et Respond.ad probationem esse manu

festum ψεδύ'O', ex quo fallendi libido aps

ret. Quis enim nisi mentis inops sic unquas est argumentatus : Unum, multum seu mutuo constituunt: Ergo unum est multum, multum est unum, ac proinde quo est in uno loco, est etiam in multis locis, vili

delicet, secundum idem, ad idem Meodet tempore Deinde falsissimum est, quod dcit, unum multum sese mutuo constitere. Unum enim qua unum, semper estu num, nec unquam constituere potest multum & multum qua multum, nunquans potest esse unum. Quis igitur ferat ita ratio i cinantem Q iodest in uno loco, est etiam simul in pluribus locis; quia unum: multu nisese constituunt Multae partes constituun quidem unum compositum; sed unum com spositum non constituit multas partes. At volro quid hoc ad rem λFortassis quia unum Smultum relata sint, inde est mutua constitu itio Sint sane relata, sed i τὸ λέγε , non Vicit M.Relationis vero hic nulla est conside i

ratio.

3 idem ii igitur,quam vanum Dirritu

336쪽

D I si v VII. 317 Ubiquitariorum studium, quo corporis thristi omni praesentiam aliis persuadere co-zantur,&quam turpiter error errorem tra rat, dum eis absurditatis prolabuntur, ut udius corporis πολυτοπιὰν non implicare condictionem contra immota sanae philoso-iae fundamenta statuere non vereantur.

DISPUTATIO VILAn ideo, quia Claristus est in coelo,

utero suo corpore non sit in Coena

respondit Mic HAEL A se H NB6RNarcus Bethaniensis Silesius.

Uaestio haec cum ex parte sit philosophica de veri corporis natura, ex parte heologica de corporis Christi praesentia in Tacra cena, ad disputandum a nobis, qui Christiani Philosophi esse debemus, propo-

initur, ut nonnullorum hominum somnia&Meliria, quae sunt de corporis Christi πυτε- χουσία seu omni praesentia detegantur, veri-

tas a vanis illorum strophis vindicetur. Nuper quidam disputator prodiit,qui in suis, quae vocat, Schediasmatibus parte I. Sched. 18 propositam quaestionem negare non est veritus. Quapropter exercitii causa

337쪽

ejus rationes ad publica in hanc disputatic

nem ceu veritatis incudem adducere,&immotis sanae Philosophiae, quae S. Theologi se nunquam uspiam opponit, fundamentis modeste placide citra ampullassesquipedalia verba refutare, atque ita verirtatis telo confodere visu mist. Primo disputator contra quendam nithodoxum Philosophum, qui sic argumen ltatus fuit: Christus suo corpore ascendit coelum: Ergo suo corpore jam non est in Coena in hunc modum excipit Paulus do. ctrinam de S. cena Corinthiis proposuit'. post ascensionem Christi. Ergo Christus, ro suo corpore est in cena. Respondemus, nullam esse connexionem in propositione Consequens igitur

Enthymematis ex antecedente nequaquam

elici potest . Quae enim, quaeso, ratio hujus connexionis esse potest: Si Paulus post Christi ascensionem docuit de S. Cena, corpus Christi in ea substantialiter adest Si vero disputator sic instituere velit suam ha et Paulus post Christi ascensum docuit, corpus Christi vere iubstantialiter esse in cena Ergo ita est probandum ipsi fuerit antecedens; quod non facit, nec facere potest. Pergit disputator contra Philosophum ex verbis Pauli . Cor. I i. sic ratiocinantem Qui propterea instituit suam S. Coenam, ut in

338쪽

Dis Pu TATI VII. isa ea mors sua ,donec veniat, an nuncietur, is me in ipsa Coenae peractione non est cor - , Iare suo praesens Atqui Christus ita instituit

Excipit disputator, nihil sibi hoc oss-rere, eo quod Apostolus loquatur tum de vi- tbili adventu,tum de adventu ad judicium. illud multis testimoniis probat, sed vane, tum nemo sit, qui contradicat Fore enim ldventum Christi ad udicium visibilem, ea acris literis edocemur. Quid ergo adversarius intendito Hoc docent sequentia verba: Unde patet, stram nihilomini manere invi sibi-em ejus praesentiam in Coena,O nectitivissicio aestimandos clamores spumissarum Corpu Christi est

in caelo Ergo non in Coena. Hic cro vertitur disputationis cardo.

t Inde probabit disputator, corpus Christis subs antialiter,&υιτ δεω esse simul incoe- lo,&in his terris in sacra Coena ' Nimirum probare hoc nititur . verbis institutionis . cenae, Hoc es corpus meum; Hic est sanguis meus. Respond. Atqui hoc nullo modo est respondere, sed et o .χη λαμιανεοῦς. Controvertitur enim adhuc interi Ubiquitarios&Orthodoxos de horum ver-liorum sensu. Inepte igitur adversarius pro confesso concesso sumit id, de quo inter utramque partem nondum convenit. Prius demonstret, verba institutionis esse proprie

339쪽

sro Is Pu TATro VII. accipienda vel eundem es se sensum in I Panis est corpus Christi,&, Ita,cumi subpane est corpus Christi; vel denique, quod nos

minus ineptum est, pronomen Hoc non est ireferendum ad panem, sed ad corpus Christsubpane us Deinde ad alia S. scripturae dicta transit Christus, inquit, lua Deus, qua homo, invisi. biliter ambulat in medio candelabrorum, Apoc. r. .in medio nostrum, vi atth.a8. Dominatur in medio inimicorum, Psal. IIo. Sedet in medio throni DEi,vi tamen implet omnia, subjecta sibi habet omnia,Omnesque:

creaturas in manibus suis. Ergo vero suo co ipore est in Coena.

I Resp. ουδέν - Ο Illa enim dicta Omma loquuntur de regio ossicio Christi, quo militantem Ecclesiam in his terris, tanquam omnipotens rex noster gubernat,&contra hostes protegit. Quid autem hoc ad praesentiam corporis in cena λEt falsum est, cum dicit disputator, Christum, qua homo est, essem medio nostrum. Cum enim sermo sit de ossicio Christi, constat Christum esse suriectum, non limitatum, sed absolutum. Nemo igitur nisi αμα ς ιιδεαρο- laborans ita

argumentatur.

Rendilli supra uanes coelos, ut impleret omnia. Ergo corpore in omnibus locis est praesens,

340쪽

a acta phraseos. Implere enim omnia, Apodo non est corpore per omnia loca diffun- ted omnia Ecclesiae membra donis Spiri- S. implere,ut constat ex circumstantiis te-'s, ex c. I.v.ra. 23. ubi Christus caput lesiae dicitur omnia implere in omnibus,nirum dum beneficia sua singulis Ecclesis in bris impertit. Quemadmodum enim, ut sua dona videlicet spiritus animales

nervos toti corpori communicat,atque

omnia corporis membra spiritibus an iis alitibus implet, unde motumo sensit in acci- .unt; sic Christus caput nostrum sua in nos ona per Spiritum S. distribuit. Nihil igitur corporis Christi ubiquitatem proban-im confert hoc dictum. ia Tertio profert disputator apparitio. es Christi factas Paulo in via Damascena, .ct.9. in templo, Act. 22. in castris Lysiae, Act. i .item . Cor.9.V.I. Sic igitur instituitur ra- ocinatio Christuspout siensionem in caelum,am it apostolo Paula in terra. Ergo corpru Christi rubis, per consequens in S. Cana. is Resp. Est fallacia consequentiae, quia

tale connectitur medius terminus cum ma-i re in hac propositione: Qui post ascensio,

:iem in coetu apparet alicui in terra,fusco

lus est omni praesens Qv d si haec argumeninio est legitima, haec bona erit; Mosese Elias post discessum ex hac vita apparue-