De Antiphonte qui dicitur sophista quaestionum particula [microform]..

발행: 1908년

분량: 58페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

victoria o Pythiorum Τ set similia orta in ina' et artos scientino luse' - plura ut iii g. At vocalmia coordinata bonon tu, set ita omnes relii tuas Voluptates , nisi magnosi ost lolores non adSint. Nam qua Volui QSCus deus pri)posvori hominilnis inimus' set prasemia' - volia luat s his significantur, magnorum lino, laborum Sudorum quo Subentistiirum ni torre necessitat sem. Qua disputatio iti domonstratur. Do Otii luidem matrimonii Voli1ptat in aetii se hil Oro, sod simul Otiam re Vera ΘSSe matrimonium laborona tamquam sertamon. sed hiru

Cutioni S. pin GViu nobis pararentur Sod id se in voluptatis nomino uni Vorsa lino utiliollat ilia a Silam quum magni O- menticidam i cori t. ih nuo, o hibium restet, poritur. SCnSniat in Volliti ortaminum lautinas Oluli tutos omnos dicit. Non addit cuius sei si ut lipparot laborum illorum. lui Oh ribus turn ant. Suscit tendorum.' At finis tunc cuiusdamati luo consilii gratia laboro hosco Xistυro olius ost. Finis scilie u causa laboros suseisii Madi: nil tuom mi iei Veniatur,

' Noli tuae saetilii Occurrunt pluralia a Setilina Vocabula SSe Iulio Sed Itin ε ' Voce collata seminina ad pia es Bacch. 4, 1 Bl. Heliod . . D Helik. y Aut riOμ-oma hoe liareuhoseis turbans, aut liberius laro cortaminum victoria liptum.

vOhiptatibus noscuntur hominos. Ita finis causa matrimonia quoque contrahe Iulii quod ut faciant, homines Voli1ptatibus, quas praebot allieiuntur. Proponit automiscas Ῥεως is igitur laboros suscipi vult, is insem quondam 90ctat Deus igitur hominibus ohil tutos dat, ut odit divitias in ig. 54. Sodiit illi ilhidoro propo dicas iam mortalibus. Certo non θSthominum pater benignus, qui Omnia providen eis consulit Sod rogit mundum rogondique abo consilium id, ut agant homines, dum vivant. Ad agondum ergo impellat deus mo

tales, nimirum no nandus ipso intorent opus os deo mortalibus. At sexistit deus, omnium rerum tum bonarum quum malarum dator, Cui repugnare non licet, cuius ero dona ut accipiat homo non oportet. No boni quid in matrimonii moram osse Voli1ptatem in univorsum ita auctor probaVeratis eo, quod omneS, quae um-

quo sint voluptatos in doloribus insint ut sesca dulcis in iam morti foro. Nunc matrimonii huius ipsius singula mala enum oraro coopit. Diiiicili huic quoquo loco mondationibus succurrobant viri docti. Τ quibus tamen curis annium eum eSSΘhaud idoo. Nequo senim monitation sed interpretatiOno indigent suae tradita accepimuS. ἡ Εgo quidem, Si mihi contigerit altorum tuoddam corpus talo quale ipso ego mihi sol sum vel contigi), Victurus non Sim, iam nunc ODHoc)magnam Sustinens Operam o valotudinis huius i. o. moi corporis causa et Victus cotidiani et iamne, temperantiae,

apud cives existimationis.' Quid igitur sol patiar, ut iam non ViVere possim diutius, vol: Quid boni igitur), si mihi contigerit alterum corpus, quod tantopere quantopere meum mihi osso dixi cura mihi sit Nonno' apparet uxorem marito,

22쪽

Si quidem grata est talo ipsuit sesso corpus itaque nihiloni inores reddere Iioque Oluptates sequo dolores.' quam PSH sibi se valotudinis causa duorum cortiorum et ictu Conquisiti otiis to mi,orantia bonaeque sexistimationis 3 Optimo ha0 clarissimoque dicta esso puto. equo mutavi quicquam nisi quod, tune certa Sunt glOSSemata eieci la ui Uori P Potitum sol se posterioribus dei iam Me in Saul . Ot reti OD D in D ιν dol voluit iam Mein. DTO ει εἰκολιν coni. Di is ut aeseam do scribsendi uisendis iam dudum corroctis. Optimo priora Xcipiunt hoc tantum cum teneatur, non thema I robandum dare Xtremn, Sod proliandi causa ipsa fiserri, notumque disputationis X-hibon modum 3 uaro neque unitation OS qua Protulerunt, ehusius o refutare opus Ss arbitror neque ad interpretandum locum quicquam addere. Artissimo autem coniuncta Sunt qua Succedunt ut FG επι rursu incit, lentia, ita l)rogredi titia ad novum vitae partem Matrimonii doloros declarati sunt i, qui ob uXOrem OXistorent. Nunc ad liboros transitu inet hi quoquo malium Hs pellitiatur. Servata qua sunt tutius disputationis tam paucis- Sima rursus quam laiculentissima eadem liberis quoque crimini data OSse, qua anton Xori obire demonstrant. Curus enim eos purare ut illii atquo, cum hire Sint et tanta et tot ut ab at o metit iuvonalis sexultati iaciesque ilis dolormotur.

Neque dubium, quin eodem quo prior modo haec quoque sontonii probata fuerit: tenim quem iugere potest primum

i Noli liaerebis in his Graecisisime expressis, Si contuleri quae diximus ad similem g. 4 locum. t Eodem fere atque nos modo Antiphontem intelleXisse nunc video Blassium, cuius adnotationem liceat addere: Sed hanc Esse sententiam puto: Ego enim si mihi alterum corpus contigerit viVere non possim, quippe qui nunc quoque tam multa mihi negotia praebeam . q. s. Quid igitur, si quemadmo lima diXi, alterum quoque corpus mihi Ontigerit . . S.μφὶ Utrobique Drειας τί αν quod quidem ne teneatur, nil obstat; εἰ Di, ε ιῆ ον-γγῆ και Iris codd. Ortasse non delendum cum

malorum libororum molostias sescriptas fuiss0. tum multo etiam maiores bonorum Quis non do sustentationis educationisquo laboribus, do filiis malo moratis, o lib0rorum

Optimorum maXimeque amatorum morte Praematura actum ess Opinsetur Quis non Senectutis aerumnas et senes ipsos et Ognatos crueiantes Xpositas esSe autumet 3

Sodis amplius conici nilo indulgeamus. Argumentis Sane probat hoc fragmentum ea, quae OSHerat g. 51

Eandem sententiam, easdem Oees, eundem animum de

prehendimus, neque deost bortas illa Verborum, qua mi-Seriarum magnitudo opingatur vel sono Cohaerent igitur intor so duo has iragmonia. 0quo dubito, quin 1l132 antecesserit 49 131; quoniam huius auctoris osso intelleximus, brevi propositioni argum sentationem eiiusiorem Submittere, neque aerumnosa quadam compleXione iacta quae divorat repetere.')Qua autem X alia disputatione, nisi ex hac Singula fg. 66 - 136. sine dubio tractanto aptatos, potius desumptum Ss dicaS fragmentum do quo desperaverunt 66 136 γη9οτθοφία r is π Gεοικεν rat Aorso ilia Nonne ipsi opinati sunm do ibororum et de sonum malis disputasse iragment 49 auctorem Z

Fragm. 4 128 hisce opponere non licet, quoniam quod fabula doceat non potuit non fabulam Succedere; et re vera thema probandum praeit Secundum nostram quidem reliquiarum et interpretationem et di-geStionem neque repetitur in fine. Non haerendum esse in eo, quod Clemens Alex dicto adiecerat

M. 4ῆrcos λεγει, X XOrdio OStro apparet.' Huius vocis di δορία notionis, cum non minus recta Sit, quam usitata di βοεία sci vel νυκία vel οετῆ , exemphim certum aliud non habeo.

23쪽

si ii illo fiebat, luce alii ritiatur ii libro πεοι ι GPomet in sui SSO olim vita vituperationem. Sod quam bono illic tesserit priusquam demonStromUS, num aliae quoquΘ ius reliquia Iara 'st nil huc Sint, quae

Fortasse se portiti set g. 69 114 t tilis C avra ro raις ἰοχQῖ ζ' ιπιε mi πε si H GPDiue cum initi iam turgere Vitam miseriis totius castigat Orom demonstruSSO CODSt t. Fortasse X eiusdem disputationis parto ea qua de liberi vel bono vel malo moratis gebatur, dempta Si glOSSa

Cortissime vero ad eam ologandum nitorum fragmonium, quod in Stobuoani lori legi capito QO, quod PS πεοι τοῖ βιον τι βωa T . . nudo rursus Antiphontis Domino allatum a Dielosi sis sodo ponebatur, a lassi 133. sed ob-SCurius X pressum Sententiam commentari indigero et aliorum corroetiones et Huroschi amplior interprotatio indicat. Vortit enim hic pg. 1): Vita adsimulanda est captivitati vo clistodiae temporariae i. e. rovi vitase quo spatium unidiota ut ita dicam, que Di postquam 1eem SUSPOXimuS i. . revorsi in aethera, Scilicet undo orti sumus trudimus posteris aliis. Ac recto quidom Xomplis confirmabat in

captivitas, cuStodia denotare, et issiliat e non Solum valere proprio id quod est diurnus Sed etiam praegnanter tΘmporarius brevis, Eoitlich vehit huc. II 53 1 Sod vix

vserti in othora undo Orti sumus. Nequo linius orbi notionis gemina sunt χνaποδίζεosta rω πέλι εξετύζειν περὶ inlinia a 18 84 Vel li aiunt a πεττον 52 1U6). Et quid sibi Vult ῆι εotii minoro inoa Z aud aliter intolligi potost nisi , Unum illum quem vivere nobis conceditur disem voliti stationem vel tesseram. Signum. OS g, arolo posteris aliis tradimus. at num rationem his inesse dicat sobrius

animus 3 t , Vitu nostra nil nisi untiis diei carcor est et vitae liuitis spatii in uni dio adsimulandum γ' Nonno bisoadom proferri dicas Hur solii mihi orsitast, si accipis

interpretationem cium Sauppi Obolo notandum membrum TD TE Mικες-fitia. Tune optim deeiirrit seniuntiatium: . Vita nostra ad imulanda unitis dio custodiae, qiuam posteris aliis tradimus .

Noquo tamen cium Buroschio cui adstipulatius est Oelius, y iaciendum torvotustam nim Orphicorum in hagOreorumque Ho animarum migration cognoscor Vult doctrinam, Atua anima in corpore vel riti carcer contenta brevilia captivitato mort liborari dicobatur Tali vero doctrinao qui avst non Molot morte, rimm gaudet iniquin e. stillat at Antiphon omnino contraria Ironuntiaverat Me Vitae mortiSque pretio; loquo umquam dividobat hominis naturam in corpus et in animam. Sed totum Iuniumque Ominem putaSS eum apparobat Sed altortiis tortasse Antiphontis moes fragmontium ist. alterius aseliqua' at longo tibost, ait hoc conton dori Bures hius. immo idem Omnia eiusdem auctoris urti consolatoria attribuit. Ἐt optimo intor Sese congruere et hoc se cetera intellegonius. Omisso enim interim m0mbro a Sauppio doloto' ita intorpretari volvorimoniani latum, ita adsimulanda stationi linum Hlom 'abendae, quam Simulae solis lucem aspeXimius, AEuCCΘdentibus sexcubitoribus tradimus Cui interpretationi, qua tationem Octiurnam diximus,' non obstat VOX φλημεοqὸ quo niam ut nostra VOX Tag ita Graeca s μερ non diem solum noctis contrarium denotat, sed etiam complectitur diem noctoniquo. od otiam mombro illo rotonis Optimum evadere Sensum Opinor iumque cum antiphontis, qualem adhuc

Ut ad OOD0β referri posset cf. praeterea quae de interpolati. diximus ad fg. 49 131. cs. Dieis. ad loces ἀναβλένεα, τες das Morgonro 'eigi die Ab-

24쪽

cognoVerimus, ni in conspiraritom. Et re Vera laecco dixiSS putaverim auctorem Vita nostra adsimulanda Si Stationi diurna . vita spatium vero stationi unius diei, quam Successoribus tradimus simulae novi diei lux apparuit. uuamVi neque Sanu prorsus nos log re ne quo talis OciSM VJ εοος notioni S pud Vetoriore quidem scriptores GraecOS. 0x0mplum involair libonter quidem concedam. Contendit sano auctor vitam humanam laboriosissimam HSSe tamquam Stationem in qua semper vigilaro, Sub diVOcubare, pedibus Stare, ne hostis irriami, at timor Oporteat neque usui esso Otii in quae sustinuserit sed sino pretio, et tunc ipsum. Cum OS noctis tenebras dio oriatur tradendam hane vitam sol brevissimam postoris haud aliter ac Succedentibus stationem. Quare huc portinore puto itium glossum illam. quam e libro ur POMes fluxisso marpocrati 'ostificatur DB-ζυφνο αντι TOD Otit rati εν 68 113 ut 0scripserit auctor sexcubationis dolores. Τ)Phara sit ore Dolini ne quo Heraclitoum di xorim Antiphonto in vitam non nisi domandari liominibus arbitrutum. undona autem inesse animuin ig. 50, quem reliqui S

ἐ οικε , quivis ipse intolligit. Hoc potissimum liabeo, hoc quoque fragmentum uberius explicare a quae 51 132 posuerat: haboro scilico vita in nil magni se sublimo, sed

puto hoc 50 successisso illi Al). Sodo aulispo sinas te ad aliud fragi non tum reici. St,inosissimum dico S lim. Quod sorvatum in hiribus toxicis Seg. V, hol. Suid. , . . Eustath. in Pausania volito-

nysii Atticarum vocum loXico hocco modo insuisso constat:

plicati εχον perirent: nam ad hunc ipsum Antiphontis locum Observationem vel ausania vel Dionysii 5 sdii ac εν τοιχ a τύξει λεξε o apud ustath. pertinuisso portumost. Sed love hoe neque in sensum quicquam refert. Gr Vius putandum, quod VOX δεα δέ c, composita illa vocibus

ropugnent igitur lemma a lexicographis traditum se ipsorumoxplicatio, quod Eustathium iam sensisse verba eius demonstrare puto, neque AntipliOntem pSuu glOSSam Veterem, praesertim quae non inVeniatur apud Homerum, perperam iam adhibuisso seri similo sit, utrun falso oscripsserit VOCΘm Xplicandum, an peto descriptam falso explicavorit Vetu interpres, quaesti oritur difficillima. Quo in discrimino sontontiarum ommati plus fido habondum osso Oxistimavit Duom mi erus Ah. 0.1), cui assentitus est Joslius II 650). 0 quo argu montis haec Opinio redargui potest; immo errorem tunc facillimo ortum osso dicase eo, quod, cum de do similitudino se do do voro-cundia agore auctor ita, ut ultorum alterius causam diceret, ' toxicographus alteram cum ultera confuderit. Sed iniuria, Opinor, Viri Venerabilis Protagora sontontiam cin dialogi

i Quo is hoc etiam ad Ῥεο-δFίὶς i. o. deum verens redire poteSt,

25쪽

Cum reSpicero se alterius cuiusdam viri ol, intonsem AntiphoniPS Verbo 'ho indicavserit Protagora tamon Platonici dicto homo, quippe qui divinae fortunae particeps Sit, X Omnibus animalibus soliis duos orori dicitur Antiphontis fragmento inter bestias Omnes maximo. Illic igitur extrabeStiarum numerum locum habui, intra hic. Nequo parvi faciendum ess arbitror, quod ab Antiphonto vox adhibetur δὲ os uti quae Sicut otio bestiam foram semper denotat neque umquani. Si non cum ignominia dicitur sci Anaxandrid. p. Athen XV 50 . tuom cia,OP animal denotare potoSt, hominem. Quare cum fieri Omnino non posse hiceat, ut Protagorea his Spectat Sint, neque utrum genuina illa dicamus an

Platon tantum icta mihi discoptandum sit si xplicationia exicographis prolata maior fidos habonda esse videtur.')Nam cum parum prudenti esset dictum: homo tui omnium bostiarum deos in X imo Vonorans osS Vulc- - quoniammo quidem arbitrio Omnino non onorantur bestia Cae-leSteS . Optimo SOS habiturum ess t , homo qui omnium

bostiarunt forma dei consimillima esse vult. Neque non talia posuisse Graecorum philosophos votores postea Omonstrabo.' - Ago nun ad ipsum rei cardino in tando in se Voniamus: Dixisso opinor Antipli Ontem hominem ανιλ δε - ποέὶ quamVi Omnium OStiarum appellaretur summa atquo deo rivi consimillima so Hsmaro P . mi Serrimam tamen degero vitam. Ideirco in Vita accusation a nobis restituta

hoc quo pie fragmentum iniui SSe XiStim et anto g. 494ODO, quo itean de homine l. Iri a Del gi Vidimus. Ut Veroon Ἀλν Vocis usu ratio quaedam in Sit, do ostiarum tuo movita, eadem scilico miseriis turgonte, antea disputatum fuisse

' Ita olim Sylburgio et Buttinantii O Lexit Ol. I p. 17 ι Dielestuq) - - Fortasse Diogenem Apolloniatam respiciebat auctor et infra in capit de Ni inhia libro scripto .

adhuc sorvati haec fuisse putem lineamenta Cuivi accusationi obnoxia est vita nam quaecumque praebet, leVia breVia,

doloribus immixta 51 . Misorrimo vivit homo, qui do simillimus osse vult 48). Nam unius diei stationi aerumnosae Vita ad- Simulanda st tam rovis os tamque laboriosa tota 50 68). Unaquaeque enim hominis aptas doloribus abundat. Simul senim cum Vita ipsa calamitato quoquo incipiunt; si infans, si iuvenis, Si maritus - ut ego Xorem ducere nolim Vir,

Si Sene QS Semper usque cruciaris 69, 9, 1, 7 a 66.)' Huius quoquo disputationis id proprium SS ObSerVOS, quod rerum condiciones exposuisse satis habet auctor E quibus ipso sibi vivondi rationsem atquo normam deSumit, neque vero, ut reliqui adsem vel cogitent vel faciant, imperat. VOCibu δεῖ χολὶ ποιν εον Vel ui ποινὶτεον, Similibus spretis: Ego quidem, inquit, hocce Od agam his perpen Sis. Neque hau dicit, nisi ad ros ipsa explicandas confirmandaSVesententias, numquam ad homines impellendos. Neque quae Omne adtinoant proieri, sed privata sua amicique vel discipuli Qua Mo causa mulieribus meglectis viro. tantum

y Vilao vituporationem NilamouitZius quoque restituebat Sed eum tantum βίον perstrictum esse dixit, in den', ut ipSiu Verbi utar, .der Menschol Eingolxvesen gestelli ist. At huius rei nullum exstat vestigium, immo repugnant fragmenta ipSa, quoniam matrimonium quidem malum appellari perspeXimus. Sententiam autem probasse putabat auctorem Primum mi νοι ι in βαysiam ea 46 45 ' deindo mi reicii haltigenProlion aus dem ulturioben ei ne Zeit 48 64. 49 41 . At gg. 45 et si aliter interpretanda esse videbimus; 48 haud id est, quod appelles. Proh aus dem ulturlehen', si sine dubio alio pertinet. Recte huc revocabat vir doctissimus fgg. 49 et 1 sed B aptius anteposueris 49 nec non, quod Subiciebat, M. Paulem et B in alia libelli parto lotium habuisse supra iam demonstravimus. Cum Wilamowitgio consontit Dieiosius, nisi quod locum mutare iussit g. 50 cum fg. 51 fragmentaque si et Ti una cum reliquis a WilamowitZio non commemoratis 68 69 21. 6T od sibi. 66 in ultimo libro collocavit. Croisetus denique sicut nos a gg. 51 et 50 orsus submittebat A cum PT tunc demum tamquam dotalis 4 et 66 Sed 53 etsi non sunt vitae vituperationes neque magis 8, quod deScribere perhibebat Pliomme dispute toti te a Vie par es passiones qui Pegarent.'

26쪽

respicit Noquo tangit, nisi quae cuin Vitae Su cohaerent, neque altior Sectatur. Concinunt liae optimo cum auctoris animo atque Oribus, luales ex ipsa disputation ossicore possumus. Nimirum non OVum 'πιγγελ ον universo mortalium generi adferro sibi videbatur: noquo orat, ilia iuvonali ardore Vel Senis pertinacia doctrinam suam propagaret. Noluit cum Vitae aerumnis bellum gerere noluit cum Sententiarum Suarum adversariis Agondi cupiditato prota et aliis voluptatibus et matrimonii libserorum tuo cum molestias Xhiberent renuntians rati luillitato animi una in sibi appetebat. Sed quaeri S. uni odo libro se haec proferri potuerint et illa. tun Supra ad iis rQVocavimus. Nam rorum humanarum contomption se dospicientia imbutus virtut in toti vitas auctor dorogabat. At vituporabat eos, qui die ni non Cnr- perent, quo fruerentur paratis. Omni actione SuperSederct. mortem ipso sibi consciscor il bobat, quo celerrimum inomiaceret miseriarum Ouinium copiae. At porStringebat qui non optimo hanc vitam institueront, Doc voluit romittere vivondi ipsius laborem. Sibi ipsi mam non constare concedo. Sed inconstantia vel in hoc do is riis capite utilia in uno eodemque fragmento inest, cum Valetudini Victui Sapientiae, bona famae gloriae studero se ipse proiiteatur. Nimirum ipsius ius animi est qui omni doctrinae sontentiarumque molesta superbia liber atque vacuus voluptatem inesse Vitae non nogabat sed praeValero tantum aifirmabat dolorom: lui fominam coniugentiluo non onmi virtute priVabat Oniugio tuo suavitatem inesse concedebat. Quid i luodvisno repudiabat negotium repudiabatno etiam vitae finiendae curam Corte nam serat Vituo neque Vero maiore eum quam cetero paSSum Ss labores iure sexistimaveris. Τ Immo tortuna usus haud mala, eum fervonti quodam animo inita cupivisset ci. g. l). IructibuS. quos de vita arbore decerpSerat. Contentu non erat PerStringebat fraudatricem, neque tamen X idero Mam Vahiuit intim, interdum cordo

ipSe SentienS, quam pulchra esset. Nam qui tanta pietate. tant amor Vitae minutias et rospiciebat o doscribobat, vitae prorsus inimicus fuisse non potest. Aman erat Vitae, qui gratia, quam nimiam Optaverat, non obtenta amatam, Cum obiurgaSSol, Semper usque amavit, Catulli illius consimillimus qui confossus st: Odi et amo. Quar id faciam fortasse requiris. Nescio, sed fieri senti et Xcrucior.' Tum pro cum Scribebat disputation0 a nobis reSuscitatas, sine dubio aetate progressus iam erat. Sonis enima studio libortato in dix rim senis tam claritatem quam gravitatem set sonisentiarum et Verborum. TuΠe XOrΘm nequΘhabebat neque cupiebat quamquam, utrum omnino nullam duXerit an male moratam, Otontialis ille, quo bonam uXOrem simul so vello negat, simul inVidia quadam admirant laudat discornondi facultatem non praebet. Omne ero feminarum genu Vituperasse uti Vix crediderim. Fortasse matrimoni quidem abstinebat neque tamen omnino Venere. In ambiguo etiam relinquendum, quas ceteroquin Vita negotia suscoperit. Verisimillimum tamen tune neque quaeStum eum iecisse nisi, ut victum sibi pararet laboribusque o doloribus quam maxime Careret, neque Studuisse rebus publicis. Cum vero inconstantiam suam ipso intellexisso non Videatur, inter primos probatur eum fuisse, qui talium rerum disputationos ration quadam ut tuo disciplina instituorint. Quod rursus testimonio est, Sentontias eius non ad priorum doctrinas redire, sed ad ipsius vitae peritiam. Conchristonem iamiam faciamus. tonim miserrimam Conci loeSS Omnem Vitam neque DJaιμονιa locum prasboro porsua Oum refutat 'sorat sibi Antiphon Aetornitatem autem eum negaret ΘSSQ.

ad beatiorem altorum roicor mortalos ut Cynici vo Christiani non potuit. Neque mortem tamquam Omnium aerumnarum sinon invocare voluit. Facere igitur non potuit, qui Praecepta daret, quibus Obsecuti homines vitam torrestrem et unicam ita instituero quirent, ut, cum beatos fieri in tanta hac rerum humanarum infirmitato se fragilitato non liceret,

27쪽

devitarontur amoti mala et dolores, tranquilla ViVendi aequabilitas obtinorotur Sauppo Comment. p. 153.3 At ius initium copii in dubi a vita reprehenSione, quod caput a nobis roisectum aptissime exordiebatur ab appellation illa ivo amici sivo discipuli, sive alius cuiusdam beatus sori cupientis quocum vel colloquebatur vel colloquentem se lingobat.' Huius pro capitis fin0m optimo excipisebat initium illius, quod do stulto vita usu antea in

ordinum pristinum redegimus.' Praecepta Sane ho continentur. Sed cum imperare vel monere auctor nollet, et in priore capite. pia ipse pro lio rerum Statu iacturus SSet. adnotavit et tune describendo porrexit: Miseram SSe Vitam miserioremque eam sibi reddere mortale ipSOS, quippe qui Qque flua praeberet. Deque quo modo his utendum QSSet Seirent. Doseripsisse satis habuit se vitam illam si stultitias has, quas hominos committerent. Quae Ver haeo condicione rerum se conchadenda et efiicienda essent, quomodo ita illa por o miserrima aut non pessumdari

aut aliquantulam corrigi l Osset, significabat magis quam pronuntiabat. Quo fit, ut equo torma quadam diversa neque corto piodam limino distincta sint hi illa capita. Immo ab alter lentissimo ad aliorum sententia labitur. Ρoota potius habes ratiocinationsem quam hil OSOphi, tamen po0ta haud obscuri sod claro praediti ingenio. Eandem ver deprohondimus in singulis cum iragmontis tum capitibus. Ubi num piam artis argumentandi adminiculis, linoa piasi subterducta conspicuis redditis, sed suapse Semper i sententiae progrediuntur. Quod recta adhuc nos statuisse probat. abonius igitur totius libelli primam a tem sero intogram. Sed setiam viam monstrat ad seliqua

i Argii mentum hoc dixit Sauppius lorum Stobaean Omim, tuos tantiu ad Politicum referre Voluit. - cf. Xenophon de rep. Athen. i adsin statuit illamowitZius Croisetum autem vitae vituperationi subiecisse vidimus p. 20 adn. 2 58 deinde A, 4, donia 58.

non restituimus nisi primum particulam, quae est de usu divitiarum. Indaganda colorarum reliquiae neque, Cum describant praecepta re Vera dantes. Quod Xamen prius

quam Suscipiamus, Vironim doetorum Sententias quas iam commemoravimus diversas roViter refutemus.

Quaeritur uno do fragmontis illis Stobasanis od dogonuitato iam mom ambigos: do Politico mutom auppius nulla alia causa induetus cogitabat, nisi quod non habor flibossum aptio rom. Hostas igitur Buros hi l. l. sontontia. Qui omnia hase Stobaeana 51, 49 66 50 53 53 a. M non ad

aliud Scriptum portitiore posse contondit nisi ad consolationis Volumen seculiare quod ritu comparatum, ut Q. Vari R. do variis Vitae casibus consolation os fuse fortuitorum remedia)μContineret spectaretur titulo illo a falso Plutarcho laudato τεχν iiDIM J. Ne J1 non persuasit viris doctisvset omnino vol

perSaepe mortem Oceat propter discessum ab Omnibus vitas bonis ea ver QSSe aut opinata tantum aut tam Inu et parva, ut malorum et magnitudine et miltitudine obruantur;

osso dicorsetur illa in schola proiitori quod multi his auditis mort0m sibi ipsi tonsciscoroni. Et Callimachi inpigramma

in Ambraciotam Cleombrotum esse: luem dicat cum nihil ei accidisset adversi, o muro se in maro abiecisso secto Pl

tonii libro Quid Z unono doco sita, incommoda nihili

iac0ro Antiphon iubebat homines unone consolatione pro-

auctor mala, tua iam deSSent, immo prohiberi quae im-

28쪽

minerent. Non consolabutur immo ipse consolatione egebat. Eheu, mirunt in modum consolatus esset tomines, Si COD-Solabatur ut voluit urseschius. abolla illa stultum possidento castigante. Scripsit sano Antiphon artem parandi animum ab omni a0gritudino liborum sed non consolationibus POS aerumnos accepta adhibitis, immo vita sapienter instituta. Hic senim ipso, qui dicitur moi MOPota liber, τεχν/ὶDSt iv tac Cuilis p se argumentis et o titulo postea scilicet addito sindo serpseram intollaeto ars consolandi, ΚΠn Sido Trosiungeti l GomperZi non sino maleVolorum Puto, Opera narrationes illa fingobantur ineptase quibus haesimus in falsi Philaroli vita Antiptionisu. Cadit ergo loculiaris ido Consolationum lilior o cadunt, quae effecerunt BureschiuS l. l. p. 76 qq. , Oelius l. l. II 619ὶ. xOml3orgius Gr. Donlio I 349 sq. . - Quibus positis exumen iliud ad amus. Atque tuo urtiCulii Para noti lii Culis TOD OXemplo probetur et Pliotius trauidas X erlitum liaboni: Pti cis m

55 11U . Vituperabatur igitur qui eum pH DOD OSSet id lacoret quod dicitur κνεῖν Qua VOX e fragmentis non insignitis advocuti hi littunt lili mutuo πεοι ι DPOM RSSignanda OSSE OCet. Ac primum lui h m uecodanuis fg. 56 139. Quod quoniam ea eων appellat. Si tui abSetitibus tuturisquo oriculis lingua se fortem atque udaCOm PraeSint oliuntate Ju Urget.

Opus ero Cum dOSt. Um κνει. Cum 5 modo inuat con-Τὶ Πι Verbum illi Od lesi ternimis, eum Oti florilegio debeamus fragmentii sed exico, I Otius o disi utatione, tuae olim antecessit, mente supplendum ΝSe dicam ituum cum Sauppi Dielesio tu verborum ipsorum in Seram Compagini praeSertim piod insuper postulaturum esset

iungendum Sse hicet. y, aeromus autem in Suida into pretatione. Quippe qui Verbum κνεis non m δειλὶς aὶθαδε uia USurpatum SS Contendat. Sed επὶ το φοβου aiτου φοβειο 'at Non Sunt in fragmento ipso cur haec monitaeSSe dicas, quocumque modo interpretaris δεώ. et μου λVOees. ConteXtum igitur quo stabat Olim causam uisso ponendum St. Nam hunc ipsum locum explicari a legi O- grapho tenendum nequo nimis tribuendum suporbo illi

Atque de eis qui appollantur δειλοί. ros corto uorat. g. 57- 125. Nam cum Occe ipso nomine signato esse illos, quo deScripsit g. 55, neque probet argumentum quodquam Certum neque Vetet, ignaVorum descriptionis particulam habemus fragmentum 7 125, quo a Stobaeo, cui iam non illides, in capite πεθι δε istic III S. 18M. servato tantopero incipere aliquid timor δειλοί dicuntur, Τ ut mahim morbum tamquam dio tostum accipiant. Sod quaosti iterum Oritur, num SURprotulserit Antiphon. Nam luculonia comparatio, quam dig-DiSSimam eo esso existimes hexametri partem alteram vel unuPaestorum VerSuum clausulam sonat formamquis insuper

dativi hiralis antiquiorona iliam continet ut poetarum d- primo propriam, ita in Antiphontis oliquiis coloris nusquam recurrentem.' Quas Ob res equidem de Oetae cuiusdam, quamvis ignoti, dicto aliquo cogitaverim, neque Verba haeo ad Antiphontis dicondi usum dolinion dum adhibuorim.' Attamen testimonium praesto, egisse Antiphonio de ignavia vol ignaViS. Nec non do moro ipso diverso in contrario disputasse g. 67 - 111. Vidotur Nam quid' Donno Os Vituperato esse, qui nullo consili rem adirent. testis est glossa, quam adhibuisse

y ποῶξra appellat, quod in reliquis fragmentis dixit 9γον. i s. itfiner-Blas Ι 14 105 5. Meistertians Gramm. d. a. I. , p. 126. Usum esse huiusmodi forma in pedestri ratione non solum Platonem c . Adam ad Rompubi I 330 B sed etiam Thrasymachum haud ignoro. Antiphontem se ipsum laudasse haud putaverim, neque utar hoc loco, quo de epico vel tragico poeta cognomini quicquam efficiam.

29쪽

fg. 58-- 129.

Advocandum praptor a g. 58 129. Ubi proponitur hocce:

νεοTE UN. URm propositionem sequitur probatio Valere enim alii luid talom timor m primum domonstratur: Dum timet Sel.

tium temporis intercedens saepe avortit animum a pro POSitis.')Et si facta se iam si lioc sol ut avertatur fieri non poteSt, iacienda autem dum est licet ii ori. ' Tunc boni in10SSe, quod iliciatur cunctatione exponitur: Qui ero iniuriam so in torro aliis' iniuriam ipsu in non patientem

iuvat liue in ro fiducia' qua inducti sine timore vel dubitation urgemus opus . Nam talis fiducia,' ut in calamitatos insatiabilos incid0ron homines, quaequo aliis illatur orant mala ipsi patorsentur saepse iam ilici obat.' Haecauto ipsa dicenda prudentia S temperanti GDΗ Oost v j), si luis sui ipsius compos praesentes animi Voli1ptates qualisos altorius malo iaci senili cupido prohibere se poteSt, y)

θμsent interpretanda . . et luod factum est non fieri non potest, quod vero faciendum est fieri sol non licet. R De vocum G Iri Πιον et ει πεia notione Os WilamowitZ. Eur. HeracL GI p. 92. roia: πελ ic fortaqse tenendum cI. lihia pr-Gerili II 1. 324 i, neque scribendum cum l. et Mein. Ovc. legendum praeterea

neque animo ad tempus indulgons potora moliorum loco Cusit GD099ονοc Vero nomen derogandum ei qui numquam turpia vel mala cupiverit aut tetigerit, quoniam non St, quo Victo prudentem se prasstitorii. Τ)Ultimum hoc nuntiatum non coniunctum cum prae- g. bscedentibus sed seorsim a Stobae laudatur in capite περὶ ο&99 λωουννὶς climare et a lassio sodo 130 o a Diolosio sod 59 separatum ab illis ponobatur. Sed coniungendum ess cum fragmonti 58 129 ultimo nuntiat eo dem OnStratur, quod alterum quasi Ocis o ovo o P insem indicat. Quibus Simul discimus o oci1νον ors mi illitam, qui inferre iniurium dubitaret, non uisso Oppositum ei, qui numquam interre animum inducasset, nequo omnino coq9ον cuidam, immo ei, qui nulla dubitation rotonius iniuriam fiducia plenus

Optimo haec Omnia procedere puto, dum modo retinenS, neque quae de temporantia addantur. ad sententiam a dosingulari dicohatur: Nemo rectius definiat prudentiam, quam si quis et pro nemo rectiu definiat prudentiam, ii iam si definiat

' Quamvis recte monuerit Sauppius non ea, quae concupiscat Vel in quae incidat, superare debere hominem, ut temperantiae laudem inveniar sed se ipsum animique cupiditatem iniuria Rinen quamquam assentientibus Blassi Dielestoque pro Ov Optimo senon e ipSum Vincit, ergo non est quod vincit, ' cf. Dieles. er a sonst 3 nichis, urchilessen Ueber induta e seine autonomo Sitilichlcei hewahren ann POSuit πο ν. 12εχεra Vero mutandum esse Videtur vel in παρεσχετο BL Vel quod minus placet, πα2εοχροὶται D. Τ).130.

30쪽

timore probandam asserri neqii temporantiae null1r ut definiretur timoris exempla produci. Nimirum non Studebat auctor nisi ut recte esse adhibuisse Ostenderet Oeem G οφ)2ων.

Et delini sebat illam, ut indicarot hoc ipsum, luod suaderet rectum ὁκνειν. GDΗ 'DGavis QSS illud ab Omnibus sal lentibus praedicatum. in Neque ubi reponamus fragmonium, dubium olinqui OSSe arbitror. Num haud ros orat se iniuria.' immo do timoris SPeique pretio. Et oppositum sano stabat initium ilhiud quod SUPPR XSeri 9Si fragmonto, pio antecedoba 56. tonim τω βελ ιν et τω ποιειν ot hic et illic sibi ros pondunt; ' illic

ii lassitis nim De Antiph et c. i. At sembrum tau ες - ἀνεράνη aν Pro PuIum aptum esse ratus lisputationi quam appellabat doo tu rancit uti, e eodem hoc fragmento huius fuisμ scriptoris conclu lebat in luOVis urgument de sua Cumque O gore.' Croisetus enim fg. 5 agere voluit de homino disput out savio par es passiones tui regarent ' et de hi meelia neptii a legar dora utrui. Nota et verborum ponendorum argutias, luibus D α δελει et ora δελει nuntiati membrum utriunque incipiens elegantis imo alteri respondet et sermoni virtutes a proprietateS. iuibu homo de quo agitur, reviviscit tuus i. ' Cum legamus apud Suidam Ii νει M Gai αδνιtia neque Me-ΟΡιιιας, ιιλ ιιλ itiiteressetOSigkeit VOCE POSdem. luos νεικία Energie-losi glieit notatos esse Xistimem laesiue eos, tui nullo consili omnia adeant fg iri αα111

- De Ocno illo cl. L. Schmidi, te thi de Griechenes p. 102, 3Η . de quo cogitabat Wilamo itZius in Antiphonteis equidem invenire nil potui.

laudare omnem unctatorem, immo porstrinxit etiam ignavos, qui nil prorsus incipor ausi cunctarentur etiam ubi cunctandi locus non esset 55 57) nec non malOS, qui, cum antea Superbissent, in se facisnda tropidarent 56). Iustam tantum re tamque cunctationsem prasedicavit 58). Qualis cunctationi suo more tamquam exemplum inducebat cunctationsem illam in alio malefaciondo obortam, Suoqu more Sententiam propositam argumentis additis confirmabat Xemplumque, ut fecerat in ig. 54, legantius depingebat atquo OXOrnabat sci. 58, 59). Sed cum inre praecepta illa, tua nominaVimus, disputationem Olim locum tenuisso appareat.' quae praeceSSserint, tua Sue QSSerint statui pro certo non potest. At Conisectura in I ro pinsit 1 est. Certo non de eo agebatur, quod WilamO-witzius dicebat Ego ismus . Immo orstringebat Antiphon homines, qui ita hac, quam reponere non liceret, perperam uterentur. Atque Vituperabat primum quidem OS, qui prae- ParanteSuSque nulliS, quae praeSi QSSOnt, fruerentur nullaque adirent cf. p. 21 sqq. , deinde sua ration progressus di Versos ipsos, qui nimis cupidi vivendi omnia diro Omnibusque smi vollent. Quos ut rectum in omno in rem adhiberent consilium, tortabatur, primamquo suadebat rectam cunctationem. Moris autom sescriptionis undo floros ad iuvenes adhortandos utilos excorpor non licuerit, ostigia nulla habemus contra se praecopiis ipsis totam foro senemus disputationem de cunctatione, qua ita erat in Stituta, ut singula cunctationes adipotivis aut laudarentur aut perstringerentur cf. g. 54 inem), in argumentatione autem uberiore popiarum in modum asserentur quae propria potius particula tractata existimavoris sui. 1gg. 49 54). Restat igitur, ut singula accuratius in Spiciamus. Confirmant enim, tua iam do moribus at tuo animo Antiphontis ConclUSimus, et OV praebent eum illis conspirantia.

3 Cum Stobaeanorum gg. 5T 58, 9 Sauppius Croisetus Petis denuo ad Politicum rettulisset Bureschius Marti consolatoriae assignahat Sed piomodo oo consolatu sit Antiphon, nescio.

....

SEARCH

MENU NAVIGATION