De Deo Aeschyleo

발행: 1892년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

CONTINENTUR.

LIBER J. De numinis divini natura in se spectata I5-IOO. C as I. Utrum Aeschylus unum deum an plures deo coluisse rectius dicatur I5. Clas. JI. Quid sit Μιχα apud Aeschylum quaeritur 34. C a p. III. De Erinyum ii Aeschyli fabulis significatione a. C a p. IV. Quae sit summi dei Aeschylei natura quaeritur a 83. LIBER II De numinis divini virtutibus, quae in mundi gubernatione elucent IO4-I52. Cap. d. me de Aeschyle potentia. IO6. Cap. II De et Scientia et sapientia. III. Clas III me de sanctitate, iustitia,

13쪽

Erunt fortasse, qui in hoc bello nonnulla reprehendant. Sed cum in conscribendo hoc opusculo mihi, qui sero nullonis Deo duce ad haec studia perveni, multa obsuerint et, etiamsi impedimenta fuerint nulla, ne tum quidem ab iuvene imperito opus omnibus numeris persectum atque absolutum flagitari possit, spero fore, ut ii, qui de hoc opusculo iudicaturi sint, in iudicando benevolentia in me indulgentiaque tantur. Argumentum, quod tractavi, praestat gravitate rei, dissicultatibus abundat nec tamen hanc rem suscipere dubitavi, quia, ut verbis Orestae utar Eum 274 - 273 ε, τωδε

Nun autem, ubi hoc opus qualecumque ad finem perduXi, mihi facere iliceat, quod iam diu gestiebam, ut palam profitear, quid tibi, clarissime olsser, debeam, utque tibi debitam reseram gratiam. Si enim quid sapio in antiquis litteris, si ullam verae scientiae notionem obtinui, haec tibi imprimis

debeo. Quantum autem fructum Cepi e tua Consuetudine, qua me praecipue o triennium fere cotidiana usum esse satis aestimare vi possum Quodsi quid in hoc opusculo utilitatis inesse videatur, neque me alterum haetontemeSSe appareat, has primitia summa cum veneratione tibi offero. e autem fellicem praedico, quod Gymnasium nostrum Reformatum, quod Deo tuaeque maXime Curae debemus, Causa futura sit, Cur etiam in posterum tempus tu eXemPl non caream nec summi philologi imagineme animo amittam. Disjij sui. IOO Tle

14쪽

Tibi etiam, clarissime uyper hoc anno Universitatis Rector, gratiam habeo atque honorem, qui mihi viam ostenderis, quae ineunda esset, ut in litteris Belgicis aliquid Sapere earumque pulChritudinem perspiCere discerem Temporis, quod te duce bonis artibus impendi, grato semper

animo meminero.

Etiam quod vos, viri clarissimi Fabi et De artog, mihi attulistis boni vestra doctrina, Vestri praecepti atque eXemplis, quodque in me benevolentiae contulistis, semper

mihi cum grata recordatione in mente Versabitur. Vo autem omnes, viri Clarissimi, nostrae Universitatis ProfeSSOreS, quorum domu Semper mihi patebant, ut, quantum in vestra potestate positum esset, excellentissimorum virorum Xemplis abundarem, - Semper me pia et grata vestri memoria tenebit. Vos denique, quibuscum Communium studiorum et amicitiae vinculis Coniunctus eram, Valete l

15쪽

DE DEO AESCHYLEO.

PROOEMIUΜ.Μulti iam fuerunt viri docti, qui de rerum divinarum in Aeschyli tragoediis condicione scripserunt. Ne mirum, nam inter omnes antiquitatis Graecae studiosos Constat has res a nullis fere Graecorum tam PraeClare traCtatas esse

quam ab Aeschylo fieri videmus Zelle e gr. de eo dixit I):-Bei Aeschylus tressen i nun inen Erns de Gesin-nung, et Tio der religiose mellamitat, eine liber-walligende rast und Grossartigheit, te si des annes von altuaterlicher Gediegenheit, des ithamplar in dengrosse PerserschlaCliten urdi ist. V Nec minus Lubhero assentior, Cum in Aeschyli rometheo summas res difficillimasque quaestiones proponi dicit ). Et sane, si qui apud Graecos fuerunt, quos u merito diκerit 3 ad Christianae fidei propylaea pervenisse 4), inter hos princeps Aeschylus erit numerandus. Hoc autem minime admirabile videbitur, si in mentem revoCaverimus tempus, quo AeSChylus vixit. Nam si illa tempora excipimus, quae autuSapostolus dicit πλήρωμα moti χρονου ad Gal. IV, 4), qui-I Zeller, Die Philosophie de Griechen, Lelpet. 875 II, p. 5 vide etiam

quae Sequuntur). a Fr. dbker Vortrage liber Bildun und Christenthum, Hamburg 863, p. 2IS: die Ochsten Problem des menschlichen Denkens, die Rathsel derVernunst, die hi here metaphysischen Wahrhelten im Gewande de Dichthunst.',3 Muff, we Titanen, Prometheus uia Faust, Halle I 833, P. 3. Is qui haec verba miratur, legat, quae Augustinus, licet salsissima sint,

16쪽

bus homines diem salutis iam appropinquantem quasi praesagiebant I), cum AthenienSeS, aram Statuerant AIgnoto Deor perinde ac si de diis a patribus acceptis desperarent cum Vergilius illam pulcherrimam eclogam, quartam dico, scripsit 2 - his igitur temporibus eXceptis nunquam Graeci magis senserunt deum aliquem esse, qui omnia gubernaret, nunquam Pieta erga deo magis floruit, quam iis temporibus, cum Graeci erat cum Persis dimicandum, iamque in eo erat, ut patria iis eriperetur, ipsi autem cum mulieribus et liberis servitute opprimerentur, niSi mortem huic malo praeserrent. Neque unde hoc factum sit, in dubio est. Temporibus enim iis, quibus multa terribilia

fiunt, quae homine angunt, sere omne ad Deum perfugere et ab eo salutem petere Solent, ut e. r. nautaeitaagna tempeState Coorta in extremo vitae periculo, licet nunquam ante Deum invocaverint, nisi in exsecrationibus,

in Deo unicam spem ponunt humillimeque ab eo salutem precantur ). Huius autem Graecorii in id temporis pietatis

scripsit Retract. I, 3: Res ipsa, quae nunc religio Christiana nuncupatur, erat apud antiquos' - et quae sequuntur. Alias eiusmodi sententias vide collectas ab . v. Lasauix obe das Studium de Griechischen undisona i- schen Alterthumer,munchen, 846. Vide etiam . Spiessit ori perma iei Leipa. 87I prooemium. i Cis. r. J. Ohjer, Pontius Pilatus, Amsterdam, 888 P. s. a Paene divine sonat V. D sitam nova progenies caelo dimittitur alto. Vide tamen de hoc loco Vergiliano . duer, Parallelen a den essianischen Weissagungenon Typen de Alle Testament aus dem IIellenis en Alter. thum, Leipat Teubner, I 873, p. 89-9I, et r. J. Wolijer, ontius Pilatus,

3 Hoc Aeschylo non ignotum suisse apparet ex Pers. ed. A. irchhoff, Berol. I 88ω V. 493 99;

17쪽

non unum tantum testem Xstitisse, qui ignorat, qui non omnis illorum temporum Cognitionis est Xpers p eminerit modo inclarum, recordetur Herodotum, Aeschyli

fere aequales, Summae Pietati viros.

Cum autem nobilissimum quodque ingenium in Summis potissimum rebus versetur I), fieri non potuit, quin multi summi viri Graecae antiquitatis studiosi, in Aeschylide diis opinionibus enucleandi operam Collocarent Attamen alii alium sibi in his rebus tractandis finem proposuerunt. Nonnulli enim in unam tantum artem propter gravitatem inquisiverunt, Cum alii totam rem disquisitione Sua Complecti sunt modo de omnibus diis singillatim dicere placebat, modo de Iove solo fuerunt denique, qui res divinas apud Aeschylum solius artis poeticae ratione habita sunt prosecuti Mihi nunc in animo est quaerere, quid Aeschylus de numine divino senserit, quid divinae naturae revera proprium eSse ei visum sit, quam necessitudinem hominibus cum deo intercedere putarit, ut uno denique verbo dicam, mihi nunc non tam re sutura est Cum poetae arte aut cum singulis diis, quam cum hominis Aeschyli summi Dei divinarumque rerum notitia a). Quod autem non de iis sed de numine divino Aeschyleo scripturus sum. hoc non modo cliCet, verum

Μemento hic etiam pia vota, quibus graviter aegrotantes se interdum adversus Deum quem antea non curaverint, obstringunt.

18쪽

etiam rei ipsi est consentaneum, uti omnes consentient, qui apud Aeschylum quendam monotheismum uti vocant plus aut minus implicitum et absconditum inveniri eκistimant, inter quos imprimis sunt numerandi Zeller, L. Schmidi, Lubher, Nagelsbach Dronhe ). Hanc autem perdissicilem esse rem quis negabit Θ De qua quot viri docti disputaverunt, tot paene sunt Sententiae, Cogita hic de sato, quod apud Aeschylum supra Iovem esse contendunt Zelle a), Blumner ), Toepelmann ), quodammodo etiam latiae s); ab Iove autem statui κi

i Ε. Zeller, Die Philosophie de Griechen, II, 5; L. Schmidi, Die Ethth

a Die Philosophie de Griechen, II, , . 3 Ueber die Ide de Schichsal in de Tragoedien de Aeschylos Leip-

5 Ueber die Ide de Gerechtigkei in Aeschylus und Sophocles, Leipetig, i 858 p. 84, 85.

19쪽

opinantur Aeschylum divinam invidiam statuere, id quod alit 3 negant. Quae variae Sententiae magnam partem inde prosectae sunt, quod alii putabant omnes de diis sententias in Aeschyli tragoediis occurrentes ipsius poetae mentem eXPrimere, alii negabant; tum cae eo, quod nonnulli loci Aeschylei aliquid de diis continentes inter se repugnare videbantur,

quo factum est, ut Ilius allium locum veram poetae mentem exhibere putaret. Quod ad priorem rem, vi probabile videtur, quod lausen dicit, ubi de eadem re disserit Theol. p. 7): Erunt qui dubitent, num omnino liceat haec e poeta tragico elicere, quippe qui non ipse loquatur, sed loquentes emittat personas. At quamcumque poeta tragicus procreat personam, sua ipsius quasi perfundit natura in quavis inest aliquid veritatis. V Qui id scribere potuerit vir tam doctus tantique ingenii, non intellego. Clytaemestrae pravi mores fuerunt, credo, quodammodo

mores ipsius Aeschyli, item natura Aegisthi, Electrae, porro Promethei, quidni etiam Erinyum p Deinde lausensi pergit: Itaque si alii in aliis fabulis homines idem

profitentur neque similes eorum sunt mores inde patet,

quid ipse senserit poeta.' Sempernes Dubito. atet quidem, quae fuerit opinio per totam Graeciam pervulgata, sed cur ipsius poetae om melius se habet,

I Aeschylus Erinyen de Rachegeister Leipa. 854 Eini P. II-I2. Non possum non exscribere, quod artun dicit p. II: E ist , inquit, obe de Tragoedien de Aeschylos und namentlich auchaei dieser Tragoedieviet vom Fatum geredet orden Ich habe nun hereitis asse Tragoedien des Euripides, Sophocles und Aeschylos eprilsi, und in dem Ding, das man

20쪽

quod equitur , Neque ita quidquam de rebus divinis dioistirapud Arachium, quasi in dubitationem possit vocari, sed

profitentur id ut omnibus notum et de quo omne Consentiant. In his legendis paene oculis meis diffisus sum.

Omnino nihil igitur in Aeschyli tragoediis de deo invenitur, quin dicatur Cum Summo omnium consensu l Quid vero, quod Aeschylus, ubi de deorum invidia agitur Agam. 727ychorum μονοφρονα esse dicit Quod Prometheus cum Choro pugnat, utrum Iuppiter a Fatum summum sit numen divinum p Legas, quaeso, illud stagmentum Heliadum πιυς εστιν αἰθήρ, πιυς δε γῆ et quae Sequuntur, et dicas mihi, num omnes Graeci id crediderint. Equidem

contendo Aeschylum neque Semper Suam Proserre Sententiam, neque Semper Sententiam vulgi, ita ut magna

oriatur difficultas, quonam modo singulos diiudicemus locos. Idem putat . aym, qui in disputatione sua side rerum divinarum apud Aeschylum conditione' p. adicit: Ubique cum arte iacit religio et quid ad hanc potius, quid ad illam pertineat, haud facile diiudicaris.' 'De eadem difficultate loquitur Glinther I). Hic vir doctus, ubi de solvenda hac difficultate agit, dicit e natura ingulorum locorum pendere, quem ad modum de iis iudicemus saepeque divinatione Pu eSSe. Nonnunquam tamen putat iam patere, quid ipSe poeta Senserit, Si videamus, quae perSona loquatur, utrum Cil. Sit Chorus, an primarum aut Secundarum partium persona. Interdum Oetae ententiam indicari ait, si rem aliquam ut veram, aut ut dubiam aut ut credibilem simplliciter ponit aut obliquis tantum verbis significat a). Et recte quidem Nam certa

SEARCH

MENU NAVIGATION