De irrationalitate studia rhythmica

181쪽

De irrationalitato studia rhythmiea. 343664: πως καινά τε μης, Ant. 1307 τέ μου αντaιαν ὐ1330 ω κάλλιστ' ε/μων ἐμοὶ τερμιαν alia tolluntur emenda

antem eius, cui in ed. Col respondet,. 1478: λαος ὼ δαῖμον nimis incerta est lectio lacuna enim, quae in Laur interoedit post γυαλον maior esse ridetur, Ποσειδαωνιφα autem vel Ποσειδαονι ρ reco codd. glossema est. Qui autem Reinlinium

στομος ia, ei non licet in antistropha v. 177 retinere Laurentiani σταλάμαι θνητων, ubi θεοδ Lachmannus. Item quod Hipp. 826 βαρυποτμον γυναι- 845 μελεος OIOν I-δον aisOς δομων pro γυναι codd. 0 habent τλῆμον, nullo modo serri potest. Sedis autem eius, quae antecedit arsi irrationalem, solutio non admitti videtur. Nam quod Hipp. 1272 ποταται δ εστ γαλα ευπητον θ' Ἀλμυρον εα ποντον Seidlerus p. 54 sublato εαι priore in dochmiorum sormam redegit, parum probabile. Si enim ea cum verbis antecedentibus coniungemus, rosilient horiambi anaolomeni, quod metrum maxime sensui idoneum est, claudit eos phereorateus, ut Hero sur. 681, 695.

v. 887 iam supra dictum est. Si igitur dochmi claudo versus clauditur, quemadmodum trimetrum iambicum plerumque desinit in verbum e duabus pluribusve syllabis compositum, in monosyllaba vero ita tantum, si cum antecedente verbo arte coniunguntur vel aliud monosyllabum antecedit, ita et in dochmi et in aliis metris elandis accidere oportet. In trimetro enim respirationis mora

ante thesin extremam ea de causa evitatur, ne metrum lauditatem quandam sibi ontrahat, item a laudis metris ante thesin extremam exesus est respiratio sive caesura, ne arsis spatium ita quoque satis amplificatum eo magis augeatur neve numerus, eum continuum eum esse aures vixdum percipiant,

182쪽

Ρraeterea poetae monosyllabo claudebant dochmios claudos in exclamationibus, quas uno spiritu pronuntiatas esse verisimile est: Αi 694 icis o Πῶν Παν 707 ic Mo νυν avSoph. l. 1084 νώνυμος, ω ταὶ ταὶ 1092 νυν στόχειρ

Hipp. 814 αἰαὶ τόλμας, o Dds. ω τολμας C. Quibus addenda sortasse Sept. 134 - ὁ χρης φευ φευ eia 116 αλλ' οὐ κε πατερ), indorsus eiecit φευ φευ , et Hero fur. 1052 φόνος σος δ' - α a. Ea autem absurditas δεινότης μέτρον δεινὸν, ως οἱ χωλμαμβοι Demetri de l. p. 251 vel σκληρότης τραον φεξῆς μακρων κειμένων σκληρον γίνεται το ποιημα Aristid. Quint. p. 55 b.), quae inest in numero, eadem expressa est verbis metrorum laudorum extremis, quibus id proprium est, ut grave terribile vastum quidquam significent. Nam cum iam ab Hipponacte in choriambi fine adhibeantur verba gravitate

183쪽

De irrationalitate studia rhythmica. 345

partim generosa partim scurrili praedita velut σιὼ, ιγηλη, ριγευς, παλμυς, φαρμακός φαρ ιακος Θ, cf. q. 1 405), πυργοι, τοῖχος πέρνα, πυρον, κριθαι, su αζα, alia, tum apud tragicos in fine metrorum laudorum invenias, ut ita dicam, thesaurum tragicae ampullae. Sed de eis ad ipsos poetas. inhi vero restat, ut afferam cetera claudorum metrorum genera lavenitur autem clauditas in pedibus incompositis generis hemiolii. cretio enim numero tribuo metra, quae longis trigemis lactis vulgo expediri solent:

πουλυπονος πολυα codd. ἱππεια, ως ἔμολες αἰανης ταδε γῆ. ευτε γαρ ὁ ποντισθεις

πανταχῆ

184쪽

λ Adde Bacch. 598. ios dochmium creticus irrationalis Ion 695 φιλαι ποτερ' ηιλ δεσποιν 3 676 ορι δάκρυα καὶ πενθέμους. Non claudicare videntur v. Andr. 275 γδαὶαν ἐς νάπαν γ 285 Ουρειῶν στιδάκων, hoen. 1021 - 1045. 1287 Ε . El. 1157. In aliis autem metris, quae huc spectare ridentur, nescio an insit bacchius irrationalis eum retico coniunctus Troad. 579 sqq. o b83 sqq. Venio ad lycone clauda. In quibus syllabae paenubtimae irrationalitatem non ita esse explicandam, ut quemadmodum in choriambio anaclomen choriambum insequatur arsis

185쪽

De irrationalitate studia rhythmiea. 347

anceps, inde efficitur, quod inter Hyooneum et choriambioum anaclomenum nulla intercedit necessitudo, nedum ea, quae ametriois dieitur ἐπισιλοκη μἐρρων, tum inde quod Myconeum ars ultima irrationali utens eisdem legibus aecipit longam quibus clauda alia. Quamquam in eo metro ab editoribus peccata sunt plura, quam quae enumerari possint. Sed e emplis rem explanabo. Sunt enim ex gr. Wolmus in ed. Teubn in us schol. p. 127. 131), qui dactyli cyolii sedes potius quam temporum, quae metris continentur, convenientiam secuti scripserint invitis codicibus Ant. 104 sq. 121 sq.:

Vel metrorum divisionibus, quales extant in codicibus, nimis freti sunt, ut Ant. v. 14 sqq. 832 sqq. dirimerent hunc in

Quae ita ordinanda, ut syllabae, quae elauditatem efficere videntur, cadant in basin metri sequentis:

Suppl. 956 sq. o 964 sq. Εl. 709 sq. o 722 sq. alia. Ulumae autem duae periodi syllabae utrum pedem claudum efficiant an bina tempora trigem cum illo Antigonae loco 816 833 tum aliis Soph. l. 123 139. Ai. 597 o 610 604 c , 615. 1191 Q 1198. Alc. 576 586. ed. 159 183. Hipp. 130 in 140. Hec. 26 936. ur. l. 74 - 197. ph. aur. 109, I 110), in medio relinquo. Restant autem Hydonea clauda locis his Ant. 1122 e 1133. Trach. 1006h 1016. hil. 1128) 1151. Med. 851 861.

186쪽

Hipp. 141 15 l. 150 160. 74l: τας λεκτροφαεὶς αυγος σταγας eilius) 751 χθων ευδαιμονιαν θνατοῖς sic Nauchius et ante eum Brunchius, θεοἷς odd. et Keilius), in quo emendationem Navinianam praesero, quoniam purum Hyoο- neum alterum, quod dicitur, nusquam invenitur ad strophae finem positum apud veteres poetas, apud recentiores in strophis

Quin no a choriambicis quidem aliisque metris anaclomenis abesse videtur clauditas Trach. 49 952. Hipp. 147 157. Troad 515 535. yol. 02 510 518. Abest vero certe a metris, quae non desinunt in thesin, ita ut in paroemiaco log edico, quod dicitur, ur. l. 740 χρυσωπὸν δρα αλλα- ξαντα scribendum sit μεέφαντα, ut voluit Dindorsus in phalaeceo autem on. 1236 λευσιμοι δὲ καταφθοραὶ δεσποινρ

Est autem in Baccharum v. 72 sqq. o 88 sqq. locus, quo altera irrationalitatis species traducat ad alteram ω μάκαρ, οστις ευδαέμων τελετο θεῶν εἰδως Ῥιοταν γιστευε κτλ.Nam quin in tertiis periodorum metris insit clauditas, non dubium parum enim verisimile est et ultimas periodorum thesea esse irrationales et arses irrationales conserri ad theses antecedentes, quippe a quibus plerumque dirimuntur caesuris Iu prioribus vero periodorum metris binis inerit λογέα η χυθ- ιοὶς nam quamquam pleraque metra in verbum desinant simul eum thesi, quae sequitur arsin irrationalem, tamen neque hiatus post thesin illam usquam invenitur et semel v. 9M metrorum synaphia metrica accidit, qua re excluditur clauditas. Itaque periodi ita comparatae esse mihi videntur, ut in primis alte-

187쪽

Do irrationalitat studia rhythmica. 349risque metris arsis irrationalis compensetur thesi sequente, cum autem ad tertia metra ventum est, ipso periodi fine thesis extrema sat rationalis, pes autem claudus. Quo fit ut bina metra, quae ceterum ad elegillea magis quam ad choriambica anaclomena inclinare videntur, sequatur hypercata-

lectum.

Eodem autem modo claudicant interdum metra dactylo- epitrita et Vere togaoedica, cum arsis irrationalitas non aliam teneat sedem quam in irrationalitate duplici. Quod inest in eis et post membra, quae e dactylis constare videntur Simonid seg. 57, 4; Bacchylid. 2, 2 29, 3; ur. road 258 267. El. 701 715; numeri continuitas clauditate non interrumpi videtur: ind. l. VI, 54 ceteroquin brevis et Py. I str. 2 et post membra ex epitritis composita: Stesichor frg. 32, 2 sesauditatis exemplum vetustissimum γ), Simonid. 4 4. Baechylid. 13, 1. Melanippid. 6, 2 γ), Pind. Py. IX su 2 in versibus verelogaoedicis: Ion. 1480 τον λαιοφυα ταγον θασσεμ V. 1482. 1486 1494. Hel. 657 680 sq. Alo. 586 γ). Haec habui de irrationalitate quae dicerem. Quae autem eSposuimus, ea brevi complectamur ummario.

188쪽

Summarium.

Prooemium: Rhythmicae graecae rationes, quales a Viris doctis adhuc traduntur, et Aristoxeni praecepta violant neque adhiberi possunt ad poetarum metra, nisi vis eis insertur. Itaque qui arbitrariis syllabarum aut correptionibus aut nimiis productionibus efficiunt pedum singulorum aequalitatem numerorumque concinnitatem, non sunt sequendi Op. 175-180 Lodi enim, quibus nixi viri illi effrenatam produeendi et corripiendi licentiam sibi vindicarunt, non recte ab eis intellecti; quos si inter se conserimus atque examinamus, elucet finibus sat angustis circumscriptas esse temporum rhythmicorum declinationes a syllabarum spatiis eis, quae metricorum doctrinae

subiecta sunt pp. 181 - 188). Tum exponitur de praecipuis rhythmicae doctrinae fontibus quid iudicandum sit Aristoxeni praecepta, quae libri

στοιχειων ρυθμιαῶν alterius exordium integrum esse Vulgo credunt, ex eodem libro primo excerpta sunt, e quo selli προλαμβανομεν εἰς την ἐυθμικην ἐπιστηριην denique de necessitudine, quae intercedit inter Aristidem Quinctilianum et Martianum Capellam, quid sentiam Op. 189-195ὶ.Ρarses: De irrationalitatis natura. Quid senserint viri docti de irrationalitate, imprimis G Herinmannus et Aug. Oeckhius Op. 196-198). De duabus capitis de irrationalitate Aristoxene partibus. Aristoxeno duo consertur irrationalitas rhythmica cum ea irrationalitate, quae pertinet ad harmonicam disputatur, quae intervalla ab Aristoxeno dicta sint rationalia, quae et qualia

189쪽

De irrationalitate studia rhythmica. 351

irrationalia, quid siti τον et αλογον, quid τὸ κατα μερος ρητον

lage, de aliis rebus spp. 98-247). Unde elucet duas esse irrationalitatis species, alteram simplicem atque absolutam, quae spectat ad pedes singulares, alteram vero, quae inVenituris ρυθμοις, pertinere ad tempora bina. Adumbratur universa Aristoxeni de temporibus explanatio, maximeque quae in ea de temporibus irrationalibus docuerit et quae eorum sint indicia, exponitur spp. 247-258).Pars II De irrationalitatis sedibus.

Aristoxenus doctrinam suam non ad omnia metra pertinere Voluit quae autem non curavit, ea Vocantur πεμφαίνοντα

larationalitatis sedes indagantur legibus tribus. Primum de ea irrationalitate, quae inest ἐν ρυθμοῖς. Ostenditur thesin, quae sequitur arsi irrationalem syllaba ancipiti expressam esse irrationalem, cum nec solvatur nec caesura ab ars illa dirimatur lex a orgon observata); quod accidit non modo in ultima trimetri iambici et tetrametri trochaici Ugygiis, sed etiam in priore tetrametri parte, in metris choriambicis ionicisque a minore anaclomenis, in glyconeis telesilleisque, aliis; simul exponitur, quid e sedibus irrationalibus de pedum compositorum origine emo possit pp. 268-319). Alius autem irrationalium binorum temporum ordo dive laque numeri natura et origo inest in trimetro iambico ante semiquinariam et in prioris tetrametri trochaici partis sne et in aliis eiusmodi metris pp. 320-332). De altera irrationalitate, quae spectat ad pedes singulares.

Quae invenitur, ut iam antea sparsim demonstratum est, in Versuum periodorumVe exordiis, tum in arsibus extremis inesseeonsentaneum est pp. 332-334), maxime autem in clausulis metrorum claudorum, de quorum natura et generibus expo