장음표시 사용
111쪽
DE CONDUCTIONE PERPETUA IN AEORMULIS QUIBUSDAM TURONENSIB Us ANDECAVENSIBUSQUE.
Explicandis formulis quibusdam Turonensibus Andecavensibusque operam recentissime dedit Brunner ), in quibus proprietatis forma quaedam insignis reperitur. Praedia nempe de quibus agitur variis modis transmittuntur, vel in
dotem 2 vel in hereditatem concessi 3), vel venditi h), vel
cuius terre esse videtur. - Α, Hec omnia. . . abia conceS- sum ... perpetualiter ad huSum fructuario ad possediendum, absque preiudicio cuius terre esse videtur vis, si . . . et est Super terraturium sancti illius. . . inferit intor tibi et fisco soledus tantus s 3 Α, C: et et rosidit in terraturium sancti illius ... ut de ab hodiernum diae memoratus emtor, quicquid de ipsa vinea facere volueris, liberam in omnibus habeas potestatem. - Α, Ut quicquid ab Odierna diae. . . agere volueris, absque preiudicium sancti illius cuius terre esse videtur, liberam' in omnibus abea poteStatem s 4 A, 4, 2l. - Infra terminum sancti illius. . . ita ut ab
112쪽
- 108 permutati s in vel simpliciter dati 2ὶ vel ad cautionem obligati 3), vel in procarium dati . , vel radi ι cum domino
ipso qui se viri alterius hominem osse profitetur 5ὶ Cum tanta igitur libertate praedia ista per manus evagantur ut de vero dominio agi prima specie credere possimus: quod tamen non omnino verum esse constat, neque lacile discernas conditionem eius qui undos alienat. Est liber plerumque ;imo etiam in duobus locis 6 inter honestiores potest numerari neque hunc partiarium colonum esse vere dixeris, quoniam in loco quodam fructus omnes praedii obligat T); neque magi conductorem temporarium, quum nunquam conductor temporiarius de fundo locato pactum contrahere quasi dominus posset talibus verbis ora possedendum et hoc est abendi tenendi seu commutandi posteris tuis, vel ubi
odiorna dio quicquid de supradicta rem facere volueris, liberam habea poteStatem, salvo iuro ipsius sancti. - , 42 Perpetualiter ad possidendum. . . salvo iure ipSiu terrae. D l A 8 si Super terreturio sancti illius ut quidquid exinde facero voluerit, absque proludicium sancti illius cuius terra esse videtur, liberam in omnibus habeas poteStatem n. 2 A. Super terraturio vir inluster illo. . . perpetualiter ordine tradimus ad possedendum ... sol edus tantus tibi sociant fisco componat s --, 58 incipit cessio Abendi, tenendi, dona di, vendendi seu commutandi absque preiudicio sancti illius, cuius terreesse videtur, liberam in omnibus abeas potestatem. . . t insuper intor tibi et agente sancti illius tantus componat u 3 A, 22 caucio de vinea Qui est super terraturium sancti illiuS. v 4 A, T securitas Et quia ad potitionem meam habuit pietas vestra, fecistis mihi enoficium de rem vestra et domini illius... absque vestrum preiudicium et domini illius enire et possediredobiat v
5 lA, incipit vindicio qui se ipsum vendit constat nusvindedisse. . . cum omni peculiare quod habemus. . super terra ecclesia Andicavis B
113쪽
tua de suerit voluntas , derelinquendi ) neque denique
verum dominum quum verba quaedam reperiamus quae dominium quasi inter duos viros dividi demonstrant; sic leginius In terraturium sancti illius 2); super terraturi vir illuster illo 3); res vestra et domni illius 4 in vino iuris mei infra terminum sancti illius b); casa mea in ratione illius 6).
Unde patet verum dominum esse, non eum qui rem alienisi, sed nunc Ecclesiam, nunc virum illum illustrem ramo qui emit fundum, conditionem quamdam patitur, his verbis expressam Salvo iure sanoι illius cuius terra esse videtur 7ὶ absque preiudicium sancti illius cuius terra esse vi-dstur 8ὶ Unde ab emptor praestationem quamdam Ecclesiae solvendam esse iure coniicimus. Agitur ergo de sorma quadam locationis, neque ab hac coniectura abhorre titulus ille sormulae cuiusdam Hic est vindicio de terra conducta s). , Deinde autem statuitur multa quae rupto contractu, dividi debeat nunc inter contrahentem et agentem sancti, nunc inter contrahentem et fiscum 30). Si qua autem lis oriatur in sormula quadam ad iudicium agentis Ecclesiae remittitur ). Ea nobis supersunt locationis illius vestigia d cuius origine o natura non constat. Iam coniecerat Lohninis 2)praedia nostra non alia esse ac agros vectigales civiιatum, i A 37, 54. 2 A, 4, 8, 2l 22 40, 54.
114쪽
-- 110 quibus, etiam postquam in Ecclesiarum possessionem venissent, antiquum genus locationis, ius scilicet perpetuarium in integro permanSiSSet. Νovam attulit Brunne opinionem Dagri vectigales urbium, quum a Constantino eiusque successoribus in fiscum, eccle- Siasque et monasteria translati essent, a Iuliano civitatibus restituti sunt, ita, ut iterum conductoribus, iis autem tem
porariis, traderentur s). Sed iam ab Honorio praedia haoc paulatim ad ius perpetuarium redierunt, ubi in eum canonis modum contendentium augmenta succreverunt ut extendi ultra non possent 2 et conductores agrorum municipalium perpetuarii facti sunt, conductoribus fisci similes. Sed incipiente quinto seculo spoliatae sunt iterum civitates, invitis etiam imperatoribus 3 usurpataque sunt ab Ecclesiis praedia haec iuris perpetuarii, quorum vesιigia in sormulis nostris adhuc apparent. Contendit igitur Brunne contra Lohnin non esse antiquo agro 'ectigale urbium, sed agros novi iuris perpetuarii, in quinto seculo ad imitationem undorum fiscalium compositi. Hanc argumentationem in multis locis peccare lacilo demonstrabimus. η' Multas a Constantino lactas esse donationes ex civitatum fortunis constat. Utrum tamen landos ipsos an eorum
vectigalia sola dederit, in dubio positum est; multi enim,
i C. h. X, 3, Possessiones publicas, civitatibus iubemus restitui ita ut iustis aestimationibus locentur. . . s 367 . et C. Iust. XI, 7l 3 40' a Loca omnia fundive rei publicae propositis prius licenter edictis dehinc, ubi in eum canonis modum contendentium augmenta succreverint, ut extendi ultra aut superari ia-terius oblatione non possint, perpetuariis conductoribus Ocentur s 3 Νov. Theodos. II, tit. XXIII, c. 1 443 Praedia... qua Rquibusdam quolibet modo intra triginta annos. . . detenta sunt, univorsis civitatibus assignentur...
115쪽
- 111 propter ambigua Sozomeni verba ), vectigalia sola concessa esse putaverunt quod parum probabile videtur, contrariumque Ammiani verbis scribentis vectigalia civitatibus restituta esse cum sundis 2ὶ Praeterea nihil unquam imperatores concedere solent nisi cum pleno proprietatis iure
Agitur de fundis, non solum de vectigalibus in hac lege Valentiniani possessiones templis per Iulianum redditas ad rem privatam cum omni iure redire iubentis 3ὶ Agitur otiam do undis in glossa quadam quae apud Aggenium Urbicum reperi ιur 4). In donationibus Constantini, undos
ipsos Ecclesiis concessos esse apparet Civitates igitur bonis suis a Constantino magna ex parte spoliatas esse credamu S. 2' Quid postea Transierunt haec bona ad ecclesias cum iure Suo, nempe perpetuario. At, ait Brunner, Iulianus restitutae civitatum fortunae, ex iure perpetuario, conductionem temporariam secitu hoc vero haud ita comprobatum est. Nam aegre reperias conductionem temporariam in lege ex
qua argumentum profert 5ὶ Imo iam ab anno 386 in reipublicae landis emphyleusis apparet 63 Falso igitur Brunner putat solummodo lege anni 400 restitutam esse conduc-
2 XXV, 4, 15 Vectigalia civitatibus restituta cum fundis absque his, quos velut iure vendidere praeteritae potestates s 3 C. h. V, 14 3 364 Universa quae ex patrimoni nostro per arbitrium diva memoria Iuliani in possessionem sunt translata
templorum... cum Omni iure ad rem privatam redire mandamus s
cente religione sacratissima christiana lucos profanos sivo templorum loca occupaverunt et serunt B
b C. Iust. XI, 9 6 383 Ut quisque conductor fuerit inventus possessor fundi, qui ex publico vel templorum iure descendit, . huic ager iungatur inutilior v 6 C. Iust. XI, 62, 7 Quicumque ad emphyleusim fundorum patrimonialium e rei publicae... - f. C. h. V, 13, 33, ad annum 393.
116쪽
- 112 uonein perpetuam meliusque hanc legem intellexisset cum alia lege eivsclem anni comparatam, ubi agitur de aedificiis, hortis atque areis aliisque huiusmodi possessionibus quas hactenus ad tempus locatas imperator nunc iuri perpetuario subiici iubet. 3' eque magis ineunte tantum quinto seculo iterum Spoliatas esse civitates opinor imo, statim post Iuliani mortem amiserunt quicquid recuperavissent 2), quanquam multa vestigia veteris ortunae usque ad imperii occasum superfuerunt et adhuc Valentinianus tertius vetat ne praedia publica civitatum dempto canone distrahantur 3). Fundos igitur qui ecclesiis ex civitatum sortuna provenerunt, ab initio secundum 4 ius in agro vectigali a tractata esse constat, quod si minimum suisse iuri perpetuario sundorum scalium demonstravimus; non mirum est quod in nostris formulis conductores eadem iura exerceant quae Olim conductores fiscales emphyteuticarii exercuissent et sere integrum praediorum possideant dominium. Im vero, quod Brunne et Lohnin latuit, non solum ex praediis civitatum, sed etiam ex imperatoriis sundis ecclesiae donationes acceperunt . ita ut ius perpetuarium ad ecclesias transierit et formulae nostrae illius vestigia etiamnunc praebeant. Formula autem illa 5), ubi de viro illustri, vero praedii domino, agitur, quod iam conieceramus, confirmat, ius scilicet perpetuarium etiam in privatorum fundis esse adhibitum. 1 c. h. x 4 5. 2 C. h. V, 4 3 364) X, 1, 8 364ὶ IV, 2, 7 375). - . Iust., XI, 9 6 383) XI, 62, 7 386ὶ XI, 71, 2 382-384); VII, 38 2 387ὶ.
3 C. Iust. XI, 70 Det 6. - OV. Martian. III. 4 Hoc demonstravimus in capite de Constantini donationibus. Cf. C. Iust. VII, 37, 3, Sub Theodorico, Vide Uar. IV, 20.
117쪽
In novella septima de rebus ecclesiasticis, in qua Iustinianus prohibet ne praediorum ecclesiasticorum alienationes, aut locationes perpetuae aut emphyleuses fiant, inter alia cavet ne adhibeatur ius quoddam fraudulentum, et καλου
quam dissimulatae fiebant fl). Quid sit ius illud, non indicat
Iustinianus. Sed in latinam interpretationem novellae irrepsit haec a glossatore quodam inserta explanatio is Coloniarium ius est veluti si domum valentem centum solidos adde quinque aut decem et praestantem pensionem decem solidorumaecipiat quis ab ecclesia et det pro ea solidos centum Seu amplius aut certe minus et quasi iam de proprio aggrave se dare singulis annis quasi pensionis nomine solido tres. Iste ergo appellatur paroecus, sed ipsam domum sub tam parva pensione in perpetuum et ipse et heredes eius possidebant , Ita igitur Ecclesiae, pecuniae egentes, praedium ea conditione vendebant ut pecuniam statim haberent et fixa parva pensione ius quoddam proprietatis in fundo retinerent. Quod autem ius paroecicum non aliud puto esse ac ius illud quod vidimus in fundis imperatoriis privato iure salvo canone emptis imperatores enim, ut ecclesiae, et pecuniam percipiebant et canonem parvum, quasi Vestigium quoddam sui iuris, retinebant.
119쪽
DE AEGRIS PUBLICIS. FISCALIBUS, AEATIONISQUE PRIVATAE ET PATRIMONII AB AUGUSTI AETATE USQUE AD DIOCLETIANUM. CAPUT PRIMUM. De agrorum publicorum divisione facta inter aerarium populi romani o fiscum Caesaris TCAPUT SECUNDUM. De novo patrimonio eiusque fontibus ibCAPUT TERTIUΜ. Quemadmodum patrimonium transmitteretur 2l CAPUT UARΤUΜ. De ratione privata 2 CAPUT QUINTUM.Do divorsis rationis privatae et patrimonii praediis 30 CAPUT SEXTUM. De Augustarum iuvenumque principum fundis 3T CAPUT SEPTIMUM. Quid ad rem nostram conferant donationes a Constantino Ecclesiis factae I9 CAPUT OCTAVUM. De praediorum administratione 42 CAPUT ΝΟΝ ΙΜ. De raodiorum cultura locationibusque temporaria et perpetua bl
120쪽
DE AGRIS NOSTRIS POST DIOCLETIANUM. CAPUT PRIMUΜ. De novis praediorum incrementis 69 CAPUT SECUNDUM. De fundis rei privatae fiscalibus patrimonialibusque 74 CAPU TERTIUM. De iure perpetuari vel emphyleutico . 79 CAPUT QUARTUΜ. De variis culturae generibus et emphyleusi 83 CAPII QUINTUΜ. De praediorum admin1stratione 95 CAPUT SEXTUΜ. De praediis regiis apud Cassiodorum et ecclesiasticis apud regorium,agnum 102ΑPPEΝDIX PRIΜΑ.
De conductione perpetua in formulis quibusdam uronensibus Andecavensibusque 107
De iure quod dicitur παροικικο in Novella VII Iustiniani. 113 VIDI A PERLEGI.Lutoliae Parisiorum in Orbona, a. d. VII kal. iig. anni DCCCLXXXVII. Facultatis Litterarum in Academia Parisiens decanus, A. ΗΙΜLY.TYPI MANDETUR Academiae Parisiensis Rector,
TOLOSAE. - EX TYPIS A. CRAUM ET FILS, VIA DICTA DE SALENQUES, 28.