장음표시 사용
1쪽
aS partis the Foundations of ester Civiligation preservation Project
Reproductions may noti made Without permission rom
2쪽
State Code se concem themining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . .
Columbi University Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis judgement futtiliment of the order ould involve Violation of the copyright law.
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT
Origina Materia a Filine QExisting Bibliographic Record
5쪽
6쪽
SCRIPSIT ET UNA CUM SENTE IIS CONTROVERSIS PUBLICE DEFENDET DIM TY, MI M. AEMG Si. A. MI V
7쪽
8쪽
De pr0prio illo graecae linguae usu, quo cum neutro plurali subiecto singularem verbi numerum iungere S0let, iam veteres grammatici cogitarunt scripseruntque, etsi Summa huius rei caussa non cognita. Ex quibus p0ll0nius Dys- colusi Alexandrinus quem tias parentem SyntaXe08 0- minare licet, cum quam priores ingressi erant viam nihil nisi praecepta n0tantes cum ipsis exceptionibus reliquisset ac potius ipsam incongruentiae vel καταλληλοτητος ubique invenire caussam vulgariSque Verb0rum structurae λογον SiVe o αἴτιον exsequi studeret, in libro περὶ συνταξεως III, cap. 10 et 1 η de illo usu quid sentiret exp0suit. καταλληλον esse singularem verbi numerum subiecto plurali app0situm contendit, quod cum in nominibus masculinis vel semininis nemo n0 perspiceret, latere Graecos in neutris τα γυνaia λέγει - αἱ γυναικες λέγει0. Quam inc0ncinnitatem ei dem0nstratur non generi neutri natura numerus excusari posse videtur, qua8i neutrum aptius sit numero
singulari. Nam in indeclinabilibus tantum quae dicuntur
nominibus generum c0mp0siti0nem nullius esse momenti ait inc0ncinnitatem vero ibi inveniri n0 p08se, ubi vocabula non praebeant discrimina velut in adverbi0rum numero aut temp0re, in c0niunctionum numero Vel genere. Itaque in verbo cum genus quidem n0 discernatur, numerus Veroper80naeque, 0 in alio verbo masculinum sive femininum in alio neutrum c0gnosci, sed numerum potius, ac subiecto
9쪽
plurali etiam pluralem verbi 0niungendum. Quare σπαρταλελυνra esse ἀναλογωτερον quam dote σεσχηπε ) Neque minus ex prima Secundave pers0na inconcinnitatem intellegi, cum pHorroνά παιδία Ἀντα non p0ssi, dici cap. 10). Caussam deinde huius ine0ngruentiae nihil nisi neutrorum accusativum n0minativo haud disparem affert. Nu0d eum in masculini sive seminini generis n0minibus n0 eveniat, in n0minativ o ανδρες γραφε liquere o καταλλ λον, in accusatiV ανδρας γραφει 0 liquere. Singulis enim casibus in diversas exeuntibus litteras etiam meta λυλον atque ἀκαταλληλον esse diiudicatum. In neutr0 vero, ubi defuerith0c actuum discrimen, γραφει τα παιδία accuSatiVum ταπαιδία Si Suma φυσικευτερον quidem esse, sed in altera Structura, ct παιδί si n0minativus sit et vere ἀνακολουθον
fiat, qu0niam eadem sit nominativi et accusativi sorma, illud ἀκαταλληλον n0n potuisse c0gnosci. In fine capitis 11 Ap0llonius tamquam summam t0tius des hac re disputationis lacit his verbis: Ἀδεθθν ἄρα καὶ διοτι ἀκατάλλληλον καὶ διοτι λανθάνει. mem0nstrare igitur studuit: primum ἀκαταλλ/ηλοτMissa esses illum graecae linguae usum cap. 10ὶ, deinde quibus de caussis n0 perspiceretur haec καταλλ η-
laVem esse parumque subtilem n0nl0test quemquam sugere
1 Vid utrumquo in Hom. Ιl. 3, 135.2 Fusius de hac re disputavi, quia minime diligentem et Re- curatam Ludovici Lange do his Apollonii capitibus inveni expositionem in libello, qui inscribitur: Das Systo de Sytita dos Apollonios Dysholos Goutting. 1852. ubi legitur p. 32. Insbesondere aber haben sie cap. 10 et 11 die Synta de Nomen und Verbsunter sic gum Inhali, die Congruen im engere Sinne; denndi vermeintliche Incongruenet, die sic in or Constructio des Nomen im Neutr. tur mi dem Ver im Singui aussprichi,
wir orklartc. Neque senim de vermetallicher Incongruenge agitur, sed potius re vera inesse huic verborum structurae inconcinnitatem demonstratur, neque ipsa haec inconcinnitas explicatur, sed potius cur lateat, qua ipsa ex re eam adesse siVe manere sequatur.
cum ille ne perspexerit quidem firmum qui est inter subiectum Verbumque conexum, ita ut 0do Subiectum cum verbo coniunctum esse cogitet et eius παραλαμβανομενον
τὴν προς το ενι o Scit et 73 a), modo Verbum ad obiectum Spectare modo denique ad subiectum ). Quare n0minativum accuSatiV0 0ngruentem caussam esse c0ntendit illius usus, qua fiat ut in structura γραφε τὰ παιδία 0n 08sit cogn0sci utrum n0minativus Sit τα Laidia an accusativus et ut structura nominativi a παιδία cum verbi singularin0 videatur inc0ncinna esse. Alteram c0ntra huius rei interpretationem a pri0re fortasse quodam pr0latam grammatic in ipsa neutri generis n0minum ind0le cau88amineSSe ώς τι τα οὐδετερ αρμοδι εστι τοῖς νικοῖς refutandam sibi esse putat. Quae rati quamvis sine dubio probabili0 sit pr0piusque ad veritatem accedat, a nullo tamen quantum Scio aut vetustioris aut posterioris temp0ris grammatic accepta sive accuratius illustrata est. Neque quisquam recentioris aetatis qualent haberent neutra pluralia re vera c0ntextum quaque rati0ne in usum venisset adhibitaque esset illa apud Graec0s structura, diligenti magisque persecta et quae persuadere posset explicatione demonstrare studuit Plerique p0steri0ris aetatis grammatici, qu0s singillatim enumerare hoc loco l0ngum est, regulam statuere contenti erant, neutra pluralia singulari verbo uti, excepti0ne quasdam huius regulae apud cert0s prioris posteriorisque aetatis p0etas admitti, apud solutae orationis scriptores vix ferri posse. Cum vero qualis apud Script0res cuiusque temporis hic usus fuisset accuratius non perapicerent, de attica tantum dialecto sibi quaestionem esse rati, nunquam apud veteres eius serm0nis auctores plurale erbum subiecto neutro plurali subiungi posse contendebant,
10쪽
nisi ubi de animantibus ageretur i). Paulo post alii postquam librorum manuscript0rum fidem spectaverunt, in quibus et frequenti0ra et certiora leguntur alterius structurae exempla, haud veram illam legem esse viderunt. Itaque pluralem ibi tantum inveniri ferrique p0sse dicebant, ubi pro neutri generis nomine sensu sacile alterum Seu masculini seu feminini substituere pateretur'). Recentissimi vero librorum editores magis magisque pii m0rum quorumque c0dicum Scripturam Sequentes non raro posuerunt Verbi pluralem nulla ut videtur alia quam manuscriptorum adducti auctoritate. Neque tamen quisquam hunc Sque ad diem suscepit perscrutatus Singul08 Singul0rum temporum poetas Scriptoresque certi quid afferre de ratione hac in re a Graecis inde a pristina aetate inita caussasque inquirere,
quibus commotus auctor unam sive alteram Structuram posuerit; neque usquam quantum sci de t0ta illa graecae linguae indole continua descripti0ne disputatum est. Quare operae lare pretium putavi, si de duabus his n0 parvi sane momenti quaestionibus quantum p0ssem pr0ferrem. Ac primum quidem cur Graeci cum neutri generis subiectis pluralibus singularem e0niunxerint verbi numerum quaerentibus nobis contemplanda est ipsa neutr0rum natura, quippe quae sine dubio caussa sit rei in neutri tantum generis nominibus vix alibi admissae. Singularis enim est et pr0pria graecae linguae neutrorum structura et in h0 de quo acturus sum et in aliis dicendi generibus neque ab ulla altera quantum Scio lingua eius quam ind0eur0paeam dicimus stirpis exhibetur. Etsi negari p0ssit, linguam in discernendis nominum
generibus ab hominum sive Innin animantium Sexu pr0- sectam isse ita ut neutris naturae inanimae parte Su-1 Sic orso ad Euripid. Hecub. 1149. Bernhard l. l. 2 CL Ast ad lat. olit. p. 386 ad Legg. p. 46 Poppo ad
Thucyd. I. p. 97-99 Hermann ad Sophocl. Electr. 30: cum in mente habeant nomen, quod non sit generis neutrius.
cipiendae fuerint ab omnibus tamen concedi debet, in masculinis vel semininis nominibus de pers0na alicuius agi SiVede re mai0ris p0nderis suique arbitrii. Ex quibus masculina perSonas siVe res validi0re sortioresque potius Significant, laminina propius ad minus firmas valentesque atque aliarum auct0ritati magis deditas spectant. Neutra Ver neque hanc neque illam, sed neutram rei inesse naturam pronuntiant, quae minime est Sui iuris nec suo Stat talo Linguam autem tam artis tamquam vinculis se constringi 0 pati, sed p0tius diversa rati0ne eiusdem n0mini n0tione Sumpta modo masculini generis n0tam addere modo feminini modo denique neutri, in medio p0situm est. Facillime enim et quomodo hac in re una vel altera lingua per Saeculorum
Spatium mutari potuerit et quanta sit in eadem vulgaris quam dicimus serm0nis dubitati intellegitur ij. Atque incertae illi et infirma neutr0rum n0tioni Xterna qu0que eorum forma habitusque resp0nder 80let. Nam primum maximam iterre 30lent brevitatem apud Graec08 atque nominativus sive accusativi accipit exitum in qui minus ipsas indicat persona neque vivus est aut magni p0nderis, ita ut biecti tantum effectum, n0n subiecti habeat Summam vim, sive nihil nisi primitivam stendit vocabuli I0rmam nullo app0sito exitu Tum qu0d simul ad innes quas ind0- europaea dicimus lingua pertinet 0minativus et singularis et pluralis in a numeri in easdem atque accusativus cadit litteras. Accentus denique in graeca lingua n0 Sui
iuris ea esse neque magni m0menti indicat, cum βαρυτονως plerumque pr0nuntianda Sint pauci tantum exceptis quae c0ncret0rum n0tionem habent, ut πτερον ζυγον. MaSculini c0ntra atque seminini generis n0mina ipso et vocis fine et accentu mai0rem suam vim ac p0testatem dem0nStrant. Sensus igitur inest neutris qui etiam externa e0rum Sten-