Joannis Saresberiensis ...

301쪽

282 ΟΑΝΝis AREABERIENSIS A. D. sedem provinciales episcopi de more convenerunt, ut ex ossicio suo munus consecrationis quam necessitas

exigobat explorent. Sed quia tostis antiquus Pr sectu invidet animarum, eo ut multis risum est machinatit ox insperato littora regis junioris concepise tomine, in medium prodierunt, quibus prote tabatur so ad vestram audientiam appellasse adversus Electiones quae suum non habuerunt assensum. Et licet literae ex variis causis, quas renunciam longum est, suspectae viderentur, et plurimorum esset seu-tentia a consscrationi debitae praesertim in tantaiiecessitate non debere generare dispendium, amon majestati vostrae censuit ecclesia deserendum, sperans

indubitanter quod tanto apud apostolicam Edem majorem inveniet gratiam, quanto ei plus honoris et reverentis etiam cum discrimine suo in tam evidenti nocessitate studuit humiliter exhibers. Quia ergo desolationem Ecclesiae praetondere idem est ac si ipsius ruina et caeterarum perpetua desolatio procuretur, pietatis vestrae pedibus provoluti supplicamus attentius, quatinus nos o Anglicanam Ecclesiam coelitus ut spes est electo pastore gaudere faciatis, et sancto Thomae substituatis virum, quem in angustiis suis

fidalem expertus est. oveant vos, pater, ecclesiae laborantis angustiae, filiorum moveant preces, OVeat vos gloriosissimi martyris reverentia, quem Oram confidimus, ut ei in sancta Cantuariensi ecclesia successor idoneus subrogetur. EPISTOL CCCXIX.-PRIORIS ET CONV.CANTUAR AD UΝDΕΜ. IA. D. li 78.J Domino papae prior Cantuarieriri et conventus. EOS vobis securius commendamuS, quos sincerius diligimus, et quos ad sanctam Romanam ecclesiam

302쪽

ll78. EPIsTOL E. 283 sinceriorem credimus habere caritatem. Horum unus et in primis fere primus est Pater Pauperum et moerentium consolator, protector noster in angustiis, venerabilis frater noster R. Wintoniensis electus quem ad hoc, ut fidelium spes est, ad ecclesiae suae regimen Christus elegit, ut adversariis ejus e regione Possit ascendere et e murum opponere pro domo Israel, et potenter conterere justitiae inimicos, et justis debitum conserre subsidium, majestatis itaque vestrae pedibus provoluti quotquot sumus attentius supplicamus, quatinus eum ad expediendas propriae ecclesiae nece sitates et aliorum consolationem iaciatis, maturitate adhibita promoveri et ut precibus ejus quas non nisi

in Domino facturus est gratiae vestrae favor accedat. Valete. EPISTOLA CCCXX. DOΝIA PRIORIS ET COΝV.CΑΝΤ AD ALEXAND. - Μ A. D. I 173. JDomino Paposido Prior et conventuDCant. CALΑΜITATES, quas ecclesia nostra pleno decennio jam sustinuit, apostolicae sed non possunt esse incognitae, quia eas totus Christianus orbis agnovit. Si causa quaeritur, justitia se ostendit, apparet libertas

ecclesiae, reverentia sedis Postolicae, cujus auctoritas evacuabatur in partibus nostris, se esse Protestatur,

pro qua et gloriosus martyr Christi occubuit pro qua fratres et alumni ecclesiae proscripti diutius exulare coacti sunt, et habiti sicut oves occisionis, spectaculum facti sumus et Deo et hominibus et angelis, et persequutorum Christi canticum tota die. Attestatur his effusus apud nos martyrum Sanguis,

303쪽

284 IOANNIA ABESBEBIENSIS A. D. sed is praecipue qui de terra clamans ad Deum fidelium devotione desertur in universum orbem. Sed benedictus Deus, benedictus apostolatus vester quinos consolatus est dominorum cardinalium gratia Dei cooperante industria, in tribulatione nostra, ut post angustias tanti naufragii ad debita libertatis portum accessisse videatur ecclesia, ut abominationes AEgyP-tiorum Deo suo secure valeat immolare. Nuper enim emanavit ab eis mandatum de celebrandis electionibus in regno, et dominus rex eorum Precibus acquiescens idoneos in ecclesiis secundum Deum pastores Praecepit ordinari. Universi laetati sunt, sed nos omni jure praecaeteris, qui in majori discrimine versabamur. Convenimus ergo Saepius accitis episcopis provincialibus, et aliis ad quos electio pertinebat, et tandem Deo dirigente gressus nostros in beneplacito suo iactum est omnibus cor unum et anima una quod sine nutu divino non potuit accidisse, ut tam dissonae voluntates in adimplenda sacrorum canonum forma tam facile unirentur. Praeeunte ergo desiderio et prece populi, pari voto, unanimi consensu convenimus in virum, de

quo Dominus videtur dixisse nobis: Hic est filius meus dilectus in quo mihi bene complacui, ipsum

eligite quoniam me cum martyre meo, quem ipse pro me Patientem in veritate dilexit, devote coluit; et in domo mea ab ineunte aetate fideliter conversatus est, praeelegi vicarium, et ordinari Praecipio succes

sorem.

Is est R. ecclesiae nostrae ab adolescentia sua monachus, et apud nos ad omnes promotus ordines, prior monasterii Dovorensis, morum honestate et litterarum eruditione conspicuus, modestus in verbo, providus in consiliis, discretus in opere, in habitu et gestu veram temperati animi exprimens formam. Decentissimo sacerdotis explet ossicium, elus Christi suc-

304쪽

II78. EPISTOLAE. 285 census est in corde ejus, manum suam libenter aperit inopi liberalitatem gaudenter exercet, et Xteriorum

sollicitudinem laudabiliter administrat. Quid mirum

ergo si in tantum et talem virum universi libentissimo convenerunt, qui etiam rapiendus fuerat, si aliter haberi non posset Quum ergo libere et secundum institutionem sacrorum canonum fuisset electio ejus celebrata, regius ut mos est accessit assensus eligente ProSequutus est plenus favore clamor, et debita laude Dei tota caepit ecclesia resultare. Ad metropolitanam sedem cum electo provinciales episcopi et aliarum ecclesiarum electi pariter nccesserunt; Pro ritu gentis et majorum consuetudine solemniter in- thronizatus est. Grata Deo, et ab hominibus desiderata ipsius instabat consecratio, quum ecce X improviso litterae regis junioris nomen Praeserentes prolatae Sunt, quibus protestabatur se appellasse adversus electiones quae suum non haberent SSenSum.

Litterae quidem ex variis causis et probabilibus signis arguebantur Suspectae, eisque idem non esse habendam erat senientia plurimorum, praesertim in tanto discrimine, ubi libertas potuit periclitari et animarum salus, et ecclesiae protelari desolatio, et rerum jactura irrepurabilis. Causas enumerare longum est, sed utique pro rege illo praesumi debuorat, quod cum periculo suo et temporali aemulorum compendio nollet ecclesiam diutius captivari. Sed lico prafatae litterae sapientioribus non magni viderentur esse momentide humilitate tamen se devotione ipsius electi prOcossit, et de fidelitate quam patre et majore nostros ad ecclesiam Romanam semper habuisse recolimus, et de paucorum consilio ut pro reverentia nominis vestri consecratio dissorretur. Speiamus enim indubitanter quod tanto majorem inveniet in oculis clementiae

vestrae necessitas ecclesia, nostra, gratiam, quanto

305쪽

286 IOANNIS SARESBERIENSIS A. D. majorem etiam cum irreparabili dispendio nostro vobis honorem videbitis esse exhibitum. Scitis, Pater, quia nos supra modum oppressit dira et diuturna calamitas. Videtis quam tristia fuerint, quam Periculosa sint, et quanto periculosiora, ut timetur, immineant tempora. Occurrit irreparabilis, quam Deus avertat, desolatio, recidivam eremur tempestatem, grandisque necessitas solatium desiderat festi

natum.

Pietatis itaque vestrae pedibus provoluti supplicamus attentius, et tota nobiscum supplicat ecclesia Anglicana, quatinus provisum a Deo nobis pastorem data plenitudine potestatis, prout sanctitas Vestra melius viderit expedire auctoritate apostolica adversus eos qui ruinas ecclesiarum perpetuare machinantur, roborare dignetur: ut Praedecessorum suorum, P stolico munimine fretus, secundum quod ei Deus inspiraverit, vestigia valeat imitari. Supplicamus inquam nos, ecclesia supplicat, supplicant et patroni ecclesiae nostrae gloriosi martyres et consessores, et consona voce omnium sanctus Thomas iterat et multiplicat preces. Donec sacratissimum Cor Vestrum verbum bonum, Verbum consolatorium nobis eructet, squalida lugebit sponsa Christi, nec est qui eam consolari valeat, donec antistitem suum recipiat in plenitudine potestatis. Quia pedes vestros nequimUS ut volumus, lacrimis rigabimus genas nostras, nec erit eis requie quoadusque eas Deo miserante abstergat

dextera clementis Vestrae.

306쪽

gratia sancto Rom. Ecclesiae Presbytero Card. suus Ioanne de Sar. Salutem, et promptin devotionis obSequium.

FAMILIAR1ΤA quam a diebus domini Lucii antuariensibus dilectio vestra semper exhibuit, mihi multam dat apud vos interveniendi fiduciam ut quod

necessitati nostrae et saluti vestrae expedire non dubito, bonitati vestrae confidenter exponam . eministis praecaeteris quoniam ecclesiae Romanae negotia prae caeteris didicistis, quomodo Cantuariensis ecclesia sed apostolicae fidem si devotionem semper exhibuit sero praecaeteris quae in orbe sunt. Recolitis enim quomodo bonae memoriae Theobaldus ejusdem Cantuarionsis occlesiae archiepiscopus amicus vester quoque amiliaris, pro tuendo jure ecclesiae et constitutionibus apostolicas sedis psrtulerit et quomodo ecclesia axchiepiscopos martyres semper abusrit aut consessores egregios. Quia ergo vobis ecclesiae causam ad plenum commendatam ess non dubito, paternitati vestrae preces quantas patri et domino licet devotissime porrigo, quatinus electum nostrum tantis, ut spes est, decessoribus idoneum successorem, et vobis De Propitiante svotissimum in omni tempor ea caritate amplectamini, et diligentia tueamini, qua fovere consuevistis anteriores archiepiscopos, quia ipse in obse-quio vestro pro facultate sua prioribus non invenietur inferior.

307쪽

EPISTOLA CCCXXII. D PETRUWABB. S. REMIGII. A. D. 1178-4.3Petro Abbas Sancti Remigii Domini suo unico ut Ioannes de Sarisb. Salutem, et utriusque ito su

DIUTURNI caussas silentii reddere non oportet, quum terrarum jam a multo tempore sint subtracta commercia, et intermeantibus de gente in gentem sine dispendio salutis, et vitae periculo transire non liceat. His vero, qui suspecti habiti sunt, diligentius praecavendum est, ne ex aliqua probabili occasione publicae potestatis iram incurrant. Quia dum timet unusqui que quod meruit, adversus eum quem injustius et atrocius laesit, tacilius excandescit. am ut ait quidam satis eleganter et Vere:

Rumor de veteri iaciet ventura timeri. Cras poterunt fieri turpia, sicut heri.

Ex quo enim Altissimus patiens quidem, sed procul dubio redditor justus erexit dexteram in retribuendo, et arripuit judicium manus ejus, timent plurimi, ne ira se ad invicem collidentium potestatum transeat in furorem, et declinant impetum, donec justitia in

judicium convertatur, et ex conversione vel contritione impiorum consilium Domini innotescat. Interim, praestolamur in silentio salutare Dei, certum habentes quod patientia pauperum non peribit in finem. unc siquidem plurimum necessaria est, nunc opus eSt armiS, nunc pectore firmo in Domino. Audiuntur enim undique terrores et opiniones bellorum. Crebrescunt incendia, et, qui hostes debuerant expugnare, in praedam transeunt. Et non modo ab Aquilone, sed a quatuor ventis coeli in perniciem populorum olla succenditur. am a generatione ista, non modo filii Barachiae sanguis, qui Plusquam inter templum et altare nuper flusus est,

308쪽

1178-4. EPISTOLAE. 289 nunc requiritur, sed etiam aliorum, qui Ob eandem caussam damna, ludibria, et verbera experti proscripti sunt, incarcerati sunt, in exilium missi sunt, et fere de toto orbe Latino, unde migraverunt ad Dominum, PaS-sionum suarum debitam, et quae Deum deceat, et prosit ecclesiae, expetunt ultionem. In his itaque laetanturjusti,

qui vident vindictam justitiae consonam Dei gloriae militare, lavantes utique manus suas in sanguine Peccatorum. Haec summatim de his, quae publicantur apud nos, ubi solus ille tutus est, quem furor exagitat, aut quem Spiritus sanctus efficit omnium temporalium contemptorem. Foris enim adstat gladius, timor intus civis et hostis in eodem sere versantur calculo. ΝοStra autem sors conviventibus adsequatur, nisi quod inter Scyllam et Charybdim periculosius navigantes, evidentior supra et contra merita nostra Dei propitiatio benignius consolatur. Nam ut sibi magis reddat obnoxios intentata e vicino ostendit pericula, et validius irruentia saepe longius fortiusque repellit, ut merito dicere debeamus: Qui Dominum Jesum, velit nolit mundus, super omnia benedictum non diligit, anathema sit. Vestra autem, quae in partibus nostris sunt, multis periculis exponuntur. Ostri potentes circum- quaque in lupos conversi sunt, quos improba ventris agit ingluvies, ut jura potestatesque contemnant. Et nisi hominis, cui domum commisistis, laboriosa et oss-cax subvenisset industria, jam nullo aut raro coleretur habitatore. Qualem vero illam invenerit, alia vice me

vobis scripsisse memini, et a memoria vestra non arbitror excidisse.

Quum enim illuc in propria persona accedere non valerem, diligentem de domesticis nostris exploratorem direxi, et audita per eum status melioratione manifesta, gavisus sum. Jam enim res directae erant in hunc articulum, ut si Dominus pacem daret, et ibi

309쪽

ministrantibus possent susscere, et humilitatem debitam hospitibus pro loci modulo laudabiliter exhibere. Siquidem fratres ibi degentes, tam episcopi quam

ossicialium ejus, sed et vicinorum gratiam meruerunt, posεentque amodo amicorum subsidio Per gratiam Dei et suam industriam dilatari, nisi conatibus eorum tempestas ingruens obviaret. Sed licet vicini undique, qui munitiones custodiunt, ab eis saepe multa extorqueant, tamen pro viribus solliciti sunt Deo et domino suo sancto Remigio servare fidem, et vestris per omnia jussionibus obedire. Frater Absalon cum reditu nostro desiderabat pertransire ad nos, sed propter imminentia Pericula, meo et fratris mei

consilio, reversus est ad domum, cui, si abesset, d solatio imminebat. Canonem vero constitutum deposuit in manu vestri Ricardi, ut illum recipiatis de manu ejus, si forte Deus commodiorem intermeandi dederit facultatem. Et quia malitia invalescit, ut

oportet fratres, qui in domo vestra sunt, urgente necessitate post latrones et praedones per castella discurrere, ut neuter eorum interdum domi inveniatur, nobis, si placeret Vobis, et consilio vestro, videretur admodum expedire, ut etiam cum diminutione aliqua pensionis mitteretis aliquem honestum, et ad necessitates monasterii compositum fratrem, qui posset illis esse solatio, et in absentia aliorum adventantibus respondere, et sua Praesentia testificari locum religionis titulo Domini consecratum. am si ibi multiplicior apparuerit religiosorum numerus, Procul dubio major ab incolis Domini reverentia exhibebitur, et malefactorum improbitas facilius conquiescet.

310쪽

Ludovicus, Dei gratia rex Francorum, amico δuocari8rimo, magistro Ioanni de areaberia, Carnotensi electo, salutem cum incera dilectione.

QVo capitulum Carnotens de consilio domini Senonensis archiepiscopi apostolicas sedis legati, divino potius, ut credimus, instinctu vos in pastorem et dominum, pari voto et assensu, solanniter et canonice Blegerunt, gratum ducimus o acceptum tum beati Thomae martyris consideratione, cujus familiaritatem meritis vestris meruistis adipisci, tum morum et scientis vestrae contemplatione. apropter discretionem Vestram monemus et precamur attentius, quatinus, oloetioni do vobis factae benignum praebentes asse sum, tam solenni et tam laudabili tantae occlosias vocationi praesentiae vestras exhibition satisfacero maturetis, ne nostrum o archiepiscopi Senonensis,

qui ad hoc dolitor et ossicaciter consummandum laboravit, diutius suspendatur desiderium, et spes clesiae Camotensis mora prolixiori torqueatur. Valete. EPISTOLA CCCXXIV.-cAPIΤULI CARNOTEΝSIS AD EUNDEΜ fA. D. Il76. J Venerabili domino suo et patri Ioanni Dei gratia Carnote=ὶδ electo, pastoralis curos ollicitudinem

serere ad 8alutem. QUOD natum est ex carne, caro est; et quod natum

est ex spiritu, spiritus est Hinc est quod magnificat anima nostra Dominum, et in Deo rapiritus noster V 2