Aphtonii progymnasmata, partim aÌ€ Rodolpho Agricola, partim aÌ€ Johanne Maria Catanæo, Latinitate donata, cum scholiis R. Lorichii

발행: 1645년

분량: 433페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Wn niti, contra stimulos calcitrare , juXta proverbium dioi χχε , id est, cum Diis pugnare. Noa injuria scripsit Ovidius:

Odimmaccipitrem , crura emper vidit in armi .

Etenim Harpyiis omnibus rapacior, natu adunco ostro in unguibus in cuivis ad ra accι vim inferendam natus. Cui tanta est insta atque parentibus ingenita rapiendi ac dilaniandi fames, ut nulli avium generi parcat, nec ab ullis etiam cognatis sanguinolentos abstineat ungues. Qui alitum saevissimus, aviculas intontes aut humi volantes , aut circa arbores limi sedentes persequi rapere , dii cerpere solet. Nec in minores solum crudelis , ac iniuriosus , sed etiam populator impius bellum internecinum cum Aqui- la, cunctarum avium Rege , non X pavescit geret , ut cohaerentes saepe depreliendantur. Q O genuinae rabie propulsus instinctu crudelissimus hostis sangui ne quem assiduo sitit, se satiaturus , noxiam adoritur lusciniam, atque comprehendit. Capta imbellis de intons avicula victorem dulci, qua plurimum poliat, voces, rogare cepit, obsecrare ut 'i occiat parcet et, inquiens: Iermansuete fortunam. None X stln- e clam exstingue Parce mihi per ea, quae ocina- tibi dulcissis a sunt in vita Miterere infe tione perlici I spice ni nocentiam meam: emi Prosui ο'nem unquam violavi, nunquam rapto Vixi ut jam patiari debeat referri. Quod sui, illa mei te misericordia commoverit, eximia qua nobilii Oi permoveat virtus

42쪽

28 APHTHONII

mea noli perfectum musices organum dis iperdere Te permolliat flectatque vox tam dulcis atque magna, tam parvo in corpusculo meo regnans,in tam pertinax spiritus Iram tuam frangat in tam absoluta muscae scientia modulatus sentis quem a pius audisti continuo spiritu trahi , nunc varie inflexo , nunc distingui

conciso, copulari intorto promitti, revo lcari, infuscari ex inopinato: Interdum plenum,gravem , acutum , crebrum LX ten itum, summum medium, imum. Breviter

omnia tam parvulis in faucibus, quae tot lexquisitis tibiarum tormentis ars homi num excogitavit Quorum ex interitu majorem tibi & invidiamin infamiam con faveris quam utilitatem perceperis. At ille quin tu cinquit, auribus meis opplorare desinis. Quid tu rere clamoris tui gratia te

omissum iri Nihil gemitus , nihil lacryma tuas moror aut curo. Quiritatio tua

nisi forsitan animo placuerit, te meis de unguibus nunquam eripiet, ac conservabit. Exple meas inimicitias, Miracundiam sanguine tuo satura. Et statim eo dicto miseram discerpsit. . costa Quid hoe facto potuit immanius esse rione. Captivis aliis tempus relinquitur,quo crimen objectum diluere aut aliquam causam in excusationem queant adducere. Sed huic infelici omnis exclusa fuit misericordia,omnisque negata purgandi facultas. Et quis tyrannorum tam fuit impius. ut aliquem occiderit, nisi vel levi aliqua ratione permotus Sed alia nulla causa

Prosulsus accipiter tantum facinus desi

43쪽

navit nisi sola nocendi libidine. Animal in ferocissimus leo traducitur huic ta- tmen ex feris tanta est in supplices clemen-;tia , ut in prostratos non seviat est eni in a nobilioris animi, 'Parcere Fufeti, se debellare superbos. At Tyranni verso podice vulgi quemlibet oc- 'cidunt populariter omnibus sanguino lentas manus injiciunt nihil homines, niihil Deos ipsos curando hιuQ emadmodum igitur praedam solenti s

victori visa gloriosa fuit, ac suavis sic ae- lumna miserrimicalamitatis acerbissima, ut poena,quae venerat indigias, imagis es e

i dolenda videatur. . Quae crudelitas accipitris ostendit, psam innocentiam apud maleficos Tyran P 'norum greges nunquam fore tutam No. bis igitur ante omnia curandum , ne in Melampygos juxta proverbium incida mus. Et impendente nrato, patienter feramus quod non poterimus mutare vel effugere.

DE NARRATIONE,

CAP. II. N rratio ire siti reifalia, e tanquam faeta Dividitur autem in Oericam , historicam se civilem. Oeticae t qua habet expositionem fictam Historica,

vetustam rerum commemorationem conti ne , atque veterum gesta narrat Ci Uitu, qua in controversiis oratores utuntur.

44쪽

Claritvi,si perspicuitas. Brevitas. irtute ejus 4robabilitas , qua dicitu' Electorum verborum proprie -

Ex 1 sp Luri NARRATIONI sab Angelo Politiano translatum. Iu rosa pulchritudinem emiratur,plaga Veneru consideret mabat Adonin ea:Marsusam. Eo que De fret donidi, Veneri

Mars erat. Deus Deam adamabat , eaque hominem jsequebatur Par cupido, tametsi genus dispar. Perim re don in Mars et elotypus en debat, nem putans amoris Adonid necem. Ferit doni, Mars accurrit auxilio Venus,

festinans in rosa incirit, ac se spin: implicuit,

plantamque pedi perfrinxit Vulnere manarat cruor, depe rosam coloravit. Sic ο ι qua prius candida, rubrum in o rem si

45쪽

etutem exerceri, quo commodius illas su- periorζs narrationes in veris caulis possinti aliquando tractare Elus duo sunt, iuxta Ciceronem,genera Alterum est politum

lio negotiis, quod habet partes

Fabulam, quae neque cras, neque s verisimiles continet rex; ut ea quae tragoediis tradita sunt.

Himi iam cluae es res gesta sed abii ς talis nostra memoria remota.

rum istum, quae est res ficta, quae amen fieri potuit; veluti argumen' comoediarum

Alterum in personis, quod habere debet sermonis festivitatem, animorum dissimilitudinem levitatem, spem, metum, suspicionem, desiderm in dissimulationem , misericordiam , rerum varietates, fortunae committationem, insperatum incommodum , subitam laetitiam , jucundum exitum reium , ut in Comoediis videre licet. - . Miletiditur in Poeticam, sec. Q antilianus lil, .c . Narrationes Poeticas Grammaticis attribuit, Rhetoribus histolicas. Erant autem Cauctore Fabio Victorino Rhetores, qui literas docebant, atque artes tradebant eloquentiae. Qu emadmodum Sophistae, apud quos dicendi discebatur exercitium: Et oratores, qui in causis privatis r publicis plena e periecta utebantur eloquentia. OII narrationis Poetica faciunt tria genera Aut enim iaactivum est, vel imitativum, quod Giaeci stuυ υκών vel mus&κον appellant Aut enarrativum , vel nunciativum , quod Graeci et mi V ,: ndo V et et V in f

46쪽

3 APHTHONII quod Graeci ξλοι, κον vel λο ηαχὸν Aut commune vel natatum, quod Graeci

Hi oricam, Quae rei gestae continet expositionem. Est autem historia res gesta ab attatis nostrae memoria remotae quam earum proprie rerum esse volunt, Quibus rebus gerendis interfuerit is, qui urit, i, auctore Gellio, lib. s. cap. 8. Historiam Cicero , de Cratore secundo, eleganter vocat testem temporum , lucem Veritatis, vitam memoriae, magistram vite, vetustatis nunciam. civilim, sec. Quae ab Oratoribus in exponendis sumitur causis; ut ait Priscianus: Qui fabularum adiit narrationem , ad fabulas supra dictas pertinentem. rrati ii accidunt ex , c. Narratio consumitur circumstantiis, qua hoc versiculo comprehenduntur: is, quid, ubi, quibus auxiti , cur, quomodo,

Fit enim copiosa, si circumstantiis amplifices atque dilates in a quo tempore quoque o o , quomodo, quo instrumento . qua denique causa factum aliquid sit, diligenter pei sequaris. clariti, sec. Hujus virtutis narrationem alibi Cicero vocat lucidam; alibi apertam. Nec rei it an pro lucida perspicuam pro verisimili probabilem, credibilemque dixeris: ut ait Quintilianus,lib . . cap. . Eodem auctore aperta vel dilucida erit narratio, si primum fuerit exposita verbis propriis dc significantibus non sordidi &abulu remotis lum distincta Iebus,personis,

47쪽

Pin M M ATA. 33 temporibus, locis causis. Item si ut quic- Quam primum gestum erit, ita fuerit pii- .mum expositum , non ab ultimo repeti

frevitas, sec. Narratio brevis erit,si I- hil extra rem dixerimus mi rescidera usomnia supervacanea; si non ab ultimo in tio e peti verimus,nec ad extremum tu e II Linus prosecuti. . I' Militi, see. Hanc Cicero verisimi- lem narrationem Quintilianus appellat credibilem. Erit autem credibilis ante o- mnia, si prius consuluerimus nostrum am- mum, ne quid naturae dicamus ad verium, Si causas ac rationes factis, de quibus quς- ritur, praeposuerimus. Si personas conve nientes, his quae facta credi volumus, con si stituerimus, praetet ea loca , tempora ta similia. Quintilianus dicto libro quarto, capite secundo. Electorum verborum proprietas Hic considerandum erit, ne quid contorte,ne quid ambigue ne quid nove dicamus, ea utamur usitatis verbis,in propriis. Utila' a sunt ea, quae versantur in termone in optimorum auctorum conluetudine recepta Propria sunt, quae ejus rei verba simi, aut esse postlint, de qua loquemur, ut ait Cicero. uiro se, e . Narrat, quo pacto lacteu rosa candor mutatus sit in colorem Pur'

pureum.

Adonin Dea, cte. Adonis, Auctore Or 'tellio, filiu fuit Cynara Cypriorum Regis

ex Myrilia, ejus filia, pastor pulcherrimui Virg. in Gallo:

48쪽

7 A PATRONI IE Jῖrmo si et es ad sumina pavst . In Hunc ardentissime Venus alma vir. vi diu in Phaedra: Saepe seu ilicibus Venerem, Cyneraque cyc.

Susinuit positos quaelibet hora duos. Plura apud Erasmum in proverbio.

Adonidis horti , qui Veneri sacri propter

Adonidem ejus amasium. Isari V am,see Martis ac Veneris amo Ies, Metamorphoseos . . refert Ovidius. Idem secundo de arte: Asars pater in an Veneris turbatus amore 'i duce terribili scius amator erat. Ferit donin Mars orc. Ovid. a. Aleta morph scribit Adonira ab apro interfectum,ejusque sanguinem mutatum in forem. Idemas erit Macrob. lib. Saturn. I. don incinquit, Solem eme non dubitat ut Ab apro autem tradunt interem tum, vemis imaginem in hoc animali

ingentes, quod per hispidus .asper gaudeat locis humidis di lutosis pruinaque contectis, proprieque hyemali fructu pascitur glande. Ergo hyems veluti vulnus est Solis quae lucem ejus nobis minuit,

Plantum pedu perfrinxit, cte. Unde latria dianus lib. r. de raptu Proserpinae scribit de Venere, inquiens, Sic facta doloris carpit signa sui ides , rosas purpureas Veneris amore tinctas Huju memini Politianus

Misceli. I

49쪽

tam . . tractatum.

Docet autem ea fabula nimis infeli-lcem exitum habituros , qui parentibusi immorigeri, foedis amoribus te: conta-

liminarint.

alter itera, qui oriens habui pratata puellas, contigua habuere ο=nos, tibi dicitur altum ciuibus muri cinxi e Se=mi .rmis urbem, titiam primosque gradus vicinia fecit

sent

Sed et vere patres, quod non potu re vetare, Ex aequo captis ardebant mentibus ambo. Conticius omnis abest, nutu signisque se ituntur. Qii se magis tegitur, tanto magis aestuat nis. Fissus erat tenui rimat , quam duxerat oliλracum fieret paries domus: communta trique. Id mitium si persicula longa notatum. Qui non intit amor' primi id sis amantes, Et focis feci lis iter , tuta lue per Eud Murmure blanditiae minim transire solebant.

Inqtae ices uer ri captirtus anhelitus oris invide, licebant,paries, ita larnantibus ob ipse Mantum crat,si pine te toto nos corpore jungi'

ut hoc sit nimium ni vel ad oscula a

patere Nec stimus in irati: μι rosta bere fatemur Quod datus est veres ad anzic is transitus at -

50쪽

Sub noctem dixere Vale, partique dedere Osula quisque 3 , non pervenientia contra Postera nociturnos aurora removerat ignes Solque ruinosas radiis siccaverat her litum rediere locum e tum murmure parvo

uulta priui quasi, statuunt sub Oicte silen ti Perecuso et fribu que excedere tentant. ιmque domo exierint , urbis quoque tecta,

linquant Neve sit errandum , lato patri 7Iι in arvo.

conveniant ad busta Nini , lateantque sub

umbra

Arboruo arbor tibi niveis uberrima pomis, Ardua morus erat, gelido contermina sentibuanta placent c, lux tarde discedere visa γracipitatur aquis quo non exit ab iis cautio per tenebrau versato cardine Thysbe greditur , fretique uos adopertaque vultum vervenit a tumulum dictaquesub arbore sedit Oudacemsciebat amor, venit ecce recenti Caede leaena boum spumantes oblita ricitus, Depositu a sitim vicini sentis in unda.

a procul ad Luna radios ab Ania Thyibe Vidit, se obscurum timido pede fugit in au

mq te fim it, terga velamina la a reliquit. Ut les Cava sitim multa compescuit unda, aeum redit in sylvas inventos friri ei a

SEARCH

MENU NAVIGATION