장음표시 사용
131쪽
LI IN LIBRUM HIPPOCRAT isnar famaetitias perpetuo victurum propterea quod, quae litera adempta esset, centena
rium numerum notaret eum numerum vi
vendo item absumptum iri, quod reliquum csset , manere. sar vero Thusca lingua prisca Meum significari sane etiam Graecus sermo non abhorret: ι σα enim fatum significat. Est autem fatum jus divinae potestatis. Calvus dimisit illud totum, Pejus vero . mixtus sit. Nempe a privatione ad habitum dissicilior naturae opera est.
Atrae bilis naturam veteres adeo vetiti sunt, ut Galenus integrum condiderit commentarium. In tertio De locis male afl)ctis ejus species ci sequitur diem in libro de bonis luccis , in secundo De temperaturis , in sexto De morbis torum causis , ostendit feri exsanguinis adustione. Quare hic prudenter mollibus, lumidis sanitas observatur.
132쪽
R. Ut si Rex , privatus fiat, aut privatus, Rex: quod de mei dicambyses, Astyages de salia, item alia alii somniarunt. Circumfertur, suum Hecubae somnium. Qitae omnia non ad illorum corpora , sed ad vim , eventumque fortunae relata sunt Matrem meam poliridie, quam me edidisset, saepenumero praedi' cantem audivi, vidisse per quietem lintea universa , quibus in arce in qua natus essem, uterentur , igni correpta conflagrasse inde flammam existe ingentem cum ingenti sonitu, summasque Alpes Noricas , Riteticas, Ligusticas pervasisse, atque in noxa perlustrasse nivem colliquatam, novam montium faciem ostendis te. Quibus visionibus conjectriccs aniculas, quibus tota illa scatet regio, multa ridicula, quae non ponam, pronuntiasse. At illa per ocum aliquando aliquando per contumeliam me Paridem appellare solita fuit, donec excisis rebus nostris somnii vis prodita est.
APOTELES MA XLIII Visa tinctos nitidos , atque candidatos s
quis riderit, omen a ludinis argumentum habet. Si quid puri ab his acceperis, ratio par. Janum nanque corpm dicitur, san ve alimenta. mortuis autem limenta , o tamenta, ac femina ipsa
suppeditantiir quae pura in corpus sub
133쪽
Nunc aggreditur ea, quae extra somniantem sunt: aitque nos ali opera mortuortim:
credo, quia non potest alere nos quicquam vivens. Transformari nanque necesse est. Nihil enim duabus formis informatur. At quod alit nos, nostra pars fit, aut jam est. Ergo sub totius forma existit. Quod autem vivit , suum sibi est. Itaque in octavo Paediae vult terrae mandari corpus suum Cyrus ut ibi mutato eo , aliquid capiant mortales emolumenti Tano it tria: primum, semina , id est principiari secundum , alimenta , sim sunt mutata tertium augmenta, quae alimentum consequitiatur. Neque enim sine augmento corpus ali potest. Nam quod reponitur , in loco est consumptae partis auget igitur. Resiluit enim pristinam quantitatem, partem eam quae fuerat diminuta Est ergo nutritio,
partis auctio: quia amissi est repositio. Quis autem inter has sit famulatus, unde proficiscaturi, quem in finem tendat, quandiu duret, in septem libris De semine genitali satis a nobis dictum est. Tetigit' id, quod retulit Galenus, sanum corpus, sana alimenta aequivoce ita sanum signum.
APOTELES MA XLIV. Eoi em contrario habitus videas, nudos,
alit atratos, ara sordidatos, tu aliquid capientes, aut auferentes ex adibus minime
134쪽
rantur, viollique cibo, si po=tquam
R. Hoc quoque Galenus sensit, sordidos intus, foetidosque humores contineri contraiis evenire, qui inter fores , amoenaque loca sibi ipsi versari videantur. Festivum est, quod dicit, incommodo esse, si quid ex aedibus auferatur Sed ex oeconomia ductum illud Nam si mortuos agris comparata seminibus, unde alimenta suppeditentur nobis , idem intelligamus , quod nos monet L. Columella, Non esse optimum optime colere, ne sumptibus devorentur fructus. Ne-Que enim plus petere debet ager , quam det sed ut plus det, satis petere.
Dicit, me σαγειν, more suo, id est, paulatim. Nos cxplicuimus , permodicum. Sic in primo I etalium contagiorum, in tertia catastasi APOTELES MA XLV.Cimi motiBrofa corpora info in os Ien tintsi se atq&e homi levi territant trim cou-jicimus , fucus cibis , atque extiberantibus , gra atos esse ros Cholerana quoque, Sisca b in periculo tim minita altir. Itaque γω/ilimn 'ovocato: Nisique
135쪽
Hbstinebit ab acribus soci , calidis . a
boribus very, quosnattio exigit, praetcr-
A mortuis ad monstra hic transit attribuitque monstris id , quod nos mortuis bilem scilicet atram indicari. Itaque elephanticis semnia circa mortuos crebra visuntur. Monstros autem corpora humorum potius perturbationem sed utrunque ab utrisque
Dixit , Abομορφοι hoc est diversis induta sorinis quam quae vulgo videntur. Cholerae nomen Galenus multis in locis frequenter in numero plurali mςχλέρος, te . In tertio De causis symptomatum dicit naturam excretricem in choleris uti utroque ore ventris, superiore ad vomitum inferiore ad dejiciendum. Et in primo artis ad Glauconem , Cholerae , inquit , faciunt lipothymiam. In libro autem De victus ratione in acutis scriptum est nata ηλερη ξηρῆς in Quaventer nihil dejicit. In vii Epidem cholera morbi causas materiales multae enumerantur. Ejusque morbi mentio multa in libro De mordis , in Epidemiis: In priv- notionibus , quae κωακι inscribuntur , -
136쪽
D IN so MNI 1 s. ir; In tertio aptioris choleram evenire adulta aetate, ibi Galenus quid sit non declarat sed
vero similius videbatur esse , a bili atra pendere monstrorum indicationem Maxitate enim conventicum monstris,in rebus atris illis pessimus enim omnium humorum si Nanque non obedit naturae adversarius lucis: hostis qualitatum vita non audit remedia non paret consiliis Achilis quidem flava impetum suum habet haec autem contumaciam.
Illa sane levissima sanguinis pars est , ut in secundo De potestatibus nituralibus scriptum est Dum coquitur anguis, neque dum quicquam excretum est , calidissimus ille
est simul in dulcissimus atque melli comparatur postea excernitur bilis faves, qua erat calidissimus. Quo in loco quidem imprudentiores putarunt bilem flavam , dulcem a Galeno existimari. Et Drusianus Mo-
nachus, doctis imus frustra scripsit , sanguit nem non esse quartum humorem, sed e tribus unum constitutum Caeterum cholerarnomine non soLim Paulus in tertio, sed etiam Celsus in quarto , morbum comprehendit, acutum quidem cum vomiru, a dejectione simul atque doloribus Rus memi ni sub eodem nomine in libro tertio interpres Avicennae Galenus in secundo De alimentis: Pepo, inquit, morbum qui dicitur
choleres, enicere consuevit Dioscorides 2 in
137쪽
in capite de cydoniis, dementa , talibi non semel. Plinio quoque nota vox cst legitur in prologo libri vicesimitertii capite
sexto e usdem libro vicesimo quarto , capite tertiodecimo quibus locis holericum morbum a coeliaco distinxit cum dici dysentcricis, coeliacis, cholericis. Quare non recte
faciunt, qui coeliacos vocant OS, quos recentiorcs cholerica passione laborantes nominant quanquam coeliacorum nomen aliter ab aliis acceptum est. Nam apud Celsum in quarto , issent, quos ventriculi dolor urget neque quicquam demittitur, ac ne latus quidem. Ad ejusmodi morbum parati sunt ii, quos appellat Paulus dyscoelios quorum scilicet alvus dissicilior est ut jam desinant recentiores dysenteriam dictacultatem intestinorum nimis imprudenter appellare. Neque
enim particula δυο , hic significat dis cultatem , sed detrimentum , ut dysparis sed istinauita inepte sicut & cum, leo, volvolum appellant: at,ile, Latinum jam est item iliacus. Volvolus autem morbus non potest dici: cujus neque materia, neque effectio volvitur. Paulus autem malenus coeliacos dixere, quibus alvus diffluit Plinius quoque non semel ex Dioscoride , aliove unde Dioscorides acccpisset eosque Latina voce Alvinos dicit libro vicesimo primo& vicesimo quin-ro. Non est igitur inutilis nominum con-lcmplatio , ut Galenus sitagit: sed nec saria sunt enim nomina rerum nota quibus
corruptis, intellectionein quoque vitiari necesse
138쪽
DE IN SOMNIIS. Irices est. Vel hoc coeliacorum nomen quot nobis turbarum dedita cum non solum diversa significet diversis authoribus , sed etiani contraria iisdem, Medicis scilicet at Calenus ipse , qui nomina negligi jubet, quam laborat, morbusne an auia debeat appellari id, iuod naturae ossiciis est impedimento. Sed te his suo loco Hippocrates in J;bro DC
orbis interioribus videtur cholericam alie ctionem inter eos agnovisse, quos vocat ty-γhos Nanque is holera veniunt, 4onunt, alvo cita sunt. Calvus stuporem minime commoda interpretatione vocat-Nam alia vocali scribitur typhos, quod significet luporem, ut apud Aristotelem in tertia articula propositarum quaestionum. Quanquam Plutarchusin libro De Socratis daemo--o, vaecordiani, minsolentiam. Sed hoc Hippocratico typho laboratates, neque hipdi sunt,in valde sentiunt ,
vehementer commoventur. Qia fuit causa, ut cum Iliacis morbis conjungeret Happocrates. Utramvis igitur bilem intelligas sene discriminosa est , flava effrenis , uta dicebamus , neque natura imperio obsequens , sua levitate sertur itaque expelli non potest , nihilo melius , quam pluma quae actus impetum nequit capere. Odem quoque modo sputum , quod leve est , non Occurrit pulmonis atque aeris facultatibus ad xpellendum. Qtiidam versores iterarum Adgarunt, aequandum esse humorem sit btiliorem in morbis, antequam educatur sed
139쪽
illico dendum esse : propterea quod inquiunt, per se apitis sit ad expulsionem. Neque sputi comparationem bonam est, sputum nanque aeris obsectu expelli. At humorem tenuem medicamento attrahi , sicut a magnete ferrum quod quanto levius sit, tanto facilius trahi posistit. Caeteriim opus illud non sela fit attractione quin expulsione oportet perfici. Si enim expultricis non indigeret, quomodo de ventriculo, aut intestinis dejiceretur humor attractus eo per Mediacinam Nunquam enim moveretur. Quare
de corpore jam valde affecto clystere non exeunt propterea quod expultri jam mortua est. Si igitur expultrice opus est, jam argumentum de puto bonum est. Atqui opus est. Nam de intestinis humor eo delatus si detrahi debet a medicamento, ergo praeibit medicamentum , humor sequetur. Aut igitur ab seipso movebitur medicamentum , aut ab alio a se: ergo ab expultrice. Igitur si tam grandem allam de intestinis expellit expultrix intestinorum multo commodius expellere debuit ejus portiones particulatim in venis aut
meimbris usas. Dicent irritatam naturam. Nugae eadem natura, idem morbus, eadem potestas Praeterea, plus nocet litimor in venis quam in intestinis. Ibi enim fit morbus. debuit igitur plus irritari. Ad haec in venis expultrix nobilior est, nobiliorem habet finem, Nobilius instrumentum , nobilius flacium. nam purgat inguinem: vena nobilior est intestin, de aut ipsa separat , aut segregatricem
140쪽
atricem secum liabet, live comitem , sive administiam. In intellinis nulla si ab eorum cxpultrice, separatioci sed devoluto succo venae quod sibi proprium csse debet, sugunt. Quare in venis expultrix particulas non expectebat , fuit in causa levitas M tenuitas quam nequibat apprehendere. Ubi autem collectae sunt in massam, potuit eam exi re. Est etiam experientia. Nam in phrenesi si exhibeas medicamen , minus ac paucius dejiciunt, quam si sano praebeas. At phrenetico humor tenuior ac subtilior est. Praeterea pituitosus per catapotia celerius levabitur gra Vedine , quam phreneticus agitatione. Est exemplum in natura ferri scobes vento agitata non trahetur a magnete e grandiores grum vento minus obnoxii trahentur. Sic Austro spirante non potest cogi in unum nubes a Sole attrahentes ubi flare desiit. Sol tum cogit sparsas partes quae densa tae ubi sunt, trahi, impelli queunt. Sic
incursu non sudamus vapor enim funditur post cursum attrahitur ad cutem .lpo deniatus in humorem ab expultrice pellitur. In febribus quoque quantumlibet caloris foris apponas , non sudent dico febres furiosas. At ubi vapor ille densiusculus factus cst , sudant. Q lyre non negamus attractionem fa- cstiorem esse rerum leviorum sed impediri propter motum non posse autem sisti, nisi e mendata levitates tenuitate. Omnino autem nugas agunt, cum in operibus medica mentorum tollimi sthctionem expultricis