장음표시 사용
21쪽
nebris obtecta longo tem pore , ad extremum suapte vi ipsa vincit obtinetque, & de mendacio triumphat. Ego, illum finem ubivis attigisse , mihi non persuadeo, sed voluisse satis est. Sifortasse atibi meam infantiam prodo. ne hoc agrὲ ferai benemolus lector istis mihi estis me1 vella oblineam, ut excitati est stimulati alii in antiqua dr sacra historia vertatis - -
mi, meos errores corrigant, incomparabili fusi eruditione a me omisia aut neglecta, aut ignorata suppleant, ui tandem omnes veritatem ab omnibus cognitam amplectantur. laudent. adorent, O de ignorantia atque mendacio triumphent. Husnodi historiam ecclesiasticam e vitai totus orbis Chrimanus csmam dudum eam exsiectabat a doctissimo Hr diligentissimo nostro Vossio, sed invidit eam nobis . nescio, quod fatum . nec tamen idcirco omnino de Pondendus e si animus. Qui ante nos i stamoverunr, inquii Seneca, non Domini nostri sunt sed duaces: patet omnibus veritas. nondum est occupata, multum ex illa etiam suturis relictum est: Nam illi quoq; non inventa sed quaerenda nobis reliquerunt, ut inquit alibi, &invenissent forsitan necessaria . nisi superflua suaesissent: multum illis temporis verborum cavillatio eripuit, &captiosae disputationes , quae acumen irritum exercent. Oud Stobaeum tincestius Philosophus Dialecticos dicebat similes prauigiatoribus calculariis, qui jucunaee decipiunt. re oportet, inquit Lactantius, in ea re maxime, in qua vitae ratio versatur, sibi quemque considere, suoquejudicio ac propriis sensibus niti ad investigandam & perpendendam veritatem, quam credentem alienis erroribus decipi. tan- quam ipsum rationis expertem. Dedit omnibus Deus
pro virili portione sapientiam , ut & inaudita investigare possent & audita perpendere; nec quia illi nos temporibus antecesserunt, sapientia quoque antecesserunt, quae .
22쪽
si omnibus aequaliter datur, occupari ab antecedentibus non potest. Illibabilis est tanquam lux & claritas Solis, quia ut sol oculorum sic sapientia lumen est cordis humani. Quare cum sapere . id est veritatem quaerere, omnibus sit innatum . sapientiam sibi adimunt, qui sine ullo judicio, inventa majorum probant & ab aliis pecudum more ducuntur. Bene dr prudenter eos carpit Lactantius. quisne ut judicio inventa majorum. id est doctrinas hominum probant. Hic loquitur de religione Gentilium, quae est
merum hominum.aut Daemonum commentum; ubi argumentum
e ab antiquitate non habet locum et verum apud Christianos est vialidissimum, imo Achilleum. O nutu penctrabile ferro: Nam noctra religio eu ab ipso Hrsolo Deo, cui nec addere nec adimere hominum cuipiam quicquam licet: nam addere ad legem est facere quod lex veta diminuere est omittere quod lex ju.bet ut acute alibi ictus is Grottus Et quis est quem non moveat clarissimis monumentis O divinis miraculis testa a consignataque antiquitas 3 quippe ea in itutis Christianis tantu anm-tatis tribuere consuevit. quantum aEruxerit vetu datis. Non
temerὶ a Iertulliano scriptore vetusti imo dictum est: Anti . quissimum quodque verissimum. Eu autem vetu stantae apud nos dignitatis dr auctoritatis , ut diximus, quia proxi- muco . me ad Chrisinm accedit; cujus doctrinam Ecclesiae priscae DoLIo-resscriptis itaurarunt. laudibus ornarunt, Maryriis confirmarunt et Reliqua vero omnis doctrina de mendacio praejudicanda, quae sapiat contra veritatem Ecclesiarum , A
postolorusia & Christi & Dei: quia id est Domini eum &
verum quod prius traditum. id autem extraneum & sal sum, quod posterius immissum. Loquitur Tertullianus de
vera antiquitate, qua nullo intercedente tempore a Chricto dr Apostolis primitiva Ecclesia tradita: Non illa modica dr recera i iuri
23쪽
PRAEFATIO turi. quasi non heri aut nudiustertius . fauem ante pauca se- M.t h. is .cula nata eu. mam Christus mandata hominum, Lactantius inventum majorum appellat, qua serior . inquam, non ex illo primo dr puriore manavit fonte . seu quam quidam quinque , sex aut septem, vel etiam pluribus seculis includunt. qua potius longa consuetudo quam veritas dicenda . MCyprian. consuetudo sine veritate vetustas erroris est, secundum
, Timoth. O Timothee, inquit Paulus, depositum custodi, devia c. o tanS profanas vocum novitates Quid est depositum custodi p inquit Lirinensi s. Custodi. inquit, propter fureS, propter inimicos. ne dormientibus hominibus superseminent giganta super illud tritici bonum semen quod seminaverat filius hominis in agro suo. Quid est depositum id est quod tibi creditum est non quod a te inventum: quod accepisti, non quod excogitasti; rem non ingenii sed doctrinae: non usurpationis privatae, sed publicae traditionis: rem ad te perducham, non a te prolatam : in qua non debes esse auctor . sed custos: non institutor . sed sectatori non ducens. sed sequens. Depositum, inquit, custodi, id est,catholicae fidei talentum inviolatum, illibatum immobile es irreformabile Tertulliano, conserva: quod tibi credi
tum est, hoc penes te maneat, hoc a te tradatur: aurum accepisti aurum redde et nolo pro auro ut impudenter aera supponas: Nolo auri speciem, sed naturam plane et nihil auratum volo, sed vere aureum : nolo amuletum aut incantamcntum sed medicamentum, inquit Clemens lexandrinus: Nam depositum reddendum quantum S eu
te acceperis. Eadem ergo quae didicisti ita doce, ut cum nove, non dicas nova: doce, inquam, doctrinam Christi Catholicam, universalem, unam eandemque per singulas
24쪽
las aetatum successiones . incorrupta veritatis traditione. manentem, & usque in secula sine fine mansuram Christi enim Ecclesia sedula& cauta depositorum apud se dogmatum custos, nihil in iis unquam permutat, nihil minuit , nihil addit, ut loquitur in eligantissimo suo libello Vincentius Lirinensis , ante Monachatum, miles. B. AuguEinus idem aliis verbis quaerit, suadet, laudat et nempe originales consuetudines a principio crescentis Ecclesiae natas, quae nulla temporum intercapedine corruptae sunt Oc. Veritatem se vocat Christus non consuetudinem, inquit Do .elan- Tertu ianus, qua locum non habet praeterquam apud prisca crvera vetustatis ignaros. uare quidam miAoxotarei, eam tanquam rancidam dejiciunt, quia antiqua dr meliora illa temo .ra nesciunt; dr auctoritatem Patrum primorum seculorum rejiciunt, quia non noverunt; sed non potes dementiam dice- i re, qui revinceris ignorare, inquit Tertu pologicap. r. quare gestit ne ignorata damnetur. t tu novam cst nuperam producunt vetulaatem est eo praetexu non parumsus antiquitate gaudent. Quare nihil aeque miserum statuo. quam quod iste verae vetustatis contemptus, sive negligentia praeceptorum , sive segnitie juventutis, sive alia de caussa, quam dicere nihil attinet, tanta quotidie capiat ut inquit Vossius. Nos ergo vanitates multo- rum & salsas doctrinas relinquentes, ad illud quod traditum nobis a principio verbum redeamus, ut monet in sua epistola Pu cavus: cst veritatis luce perspecta, ad radicem atque originem Dominicae traditionis revertamur, novella atque humana constitutione neglecta. inquit C prianus. Nam omnis doctrina quae in Ec- Epist. 63 clesiis Apostolicis, matricibus & originalibus conspirat D. piae. veritati deputanda est , ut ait Tertullianus. Quare de- scrip -
25쪽
positum custodiamus. ut ubet B. Paulus , nulli enim ei C, ut. i. san 'ior quam depositi. & si quis nobis praedicaverit Euangelium praeter id quod accepimus, anathema sit. Neque enim ab homine illud accepimus, inquit Paulus. sed per revelationem Jesu Christi. mares Ioannes vili I. cap. 2. Vos quod audistis ab initio in vobis permaneat O . a. hoc est praeceptum , ut quemadmodum audistis ab initio, in eo ambuletis:ni ibum in s de semel tradita Erichis: ut in
sua vitiola loquitur S. Iudas. Desinat ergo novitas incestere vetustatem, ut loquitur Papa Cael Anus , ct fugiamus const fugiamus consuetudines novellas fugiamus, inquam. tanquam scopulos dissiciles, aut Charybdis minas & sabulosas Sirenes. Seducunt enim homines a
Via. a veritate avertunt. abducunt a vitae Est laqueus. Ba- . Clemens in rathrum & malum ventilabrum consuetudo, ut inquitol Proth ep mens Alexandrinus Exurge igitur veritas. & quasi de pa tientia erumpe nullam volo consuetudinem defendas: Ipsa scripturas tuas interpretare.quas consuetudo non no--ibi' b Neque enim hominis con, die suetudinem sequi oportet sed Dei veritatem . ut loquitur Epist. 63. Cyprianus quam Christus a Deo. Apostoli a Christo. Ec clesia O viri i o lictah Apostolis susceperunt. Tertuleris p ae-- 'ii proxima noleret esse puriores cst a satur
- . mi rumi pura: ita ira rebus humanis . nihiliare firmum , quod non diuturnitate temporis aut vacillet . aut collabatur . nihil iam purum . quod non ab integritate sua recedat. Statum est, ct ex oracul riptum constat loco stabili . & nihil quo stat loco stabit et omnia sternet obducetque vetustas. Pon semel periit Hierosolima, urbssancta et non semel eversum esu Templum Domini. sanctum illud sanctorum . arx illa Dei. Vbi reperies sacrosnctam illam arcam . icti foederis tessem 3 ubi tabulas Dis manu conserotasEubi lapides Vmmis ori imp nihil ereth cui non senectus
26쪽
sua. Omnia qua nunc admiramur fouimus, quaeruntur. Quare si vitio interrupti aut bibuli canalis esses lim est, quo minus aqua continua perseveranter&jugiter flueret, refecto ac confirmato canali ad usum atque ad potuim civitatis . aqua collecta eadem ubeitate atque integritate repraesentetur , qua de fonte proficiscitur. Quod & nunc facere oportet Dei Sacerdotes praecepta divina servantes; ut si in aliquo nutavcrit veritas, ad originem Dominicam& Euangelicam & Apostolicam traditionem revertamur.& inde surgat actus nostri ratio. unde & ordo & origo surrexit. Ut cum in claritate sua. inevit idem Epist. 6 3, & naa-jestate coelesti venire caeperit Dominus inveniat nos tenere quod monuit, observare quod docuit, sacere quod fecit. O. utinam ita nos bearet Deus, ut in indaganda b docenada ilia Euangelica. Apoctolica, prisca est simplici veritate. Christianorum studium mavori charitate Firitus lenitate esset temperatum , non essent tot lites , tot urgia, quibus indies Christimetesia turpistagore per Erepit est disrumpituri Non esset mulitis cum summo Ecclesia Dei detrimento is dedecore illud
iam familiare unde odia tam crudelia, tam diuturna, tot altercationes. tot se mala. Sed contra, inter quos est unus Deus, unus Christus, una es, unus baptismus, unus dr idem Dei Spiritus, qui nos ducit in omnem necessariam veritatem, est una esset Ecclesa. Videant ergo illi contentiosi, ne nobis eveniat, cujus nos ramonet Paulus, ut noS invicem mordendo
consumamur. Videant illiprafervidi quid at Apostolus ad Timotheum et Servum Domini non debere pugnare. sedl,lacidum esse erga omnes, propensum ad docendum, to-
erantem maloS, cum mansuetudine erudientem eos
qui obsistunt: si quando Deus illis det poenitentiam ad
agnoscendam veritatem. uam tibi cst omnibus bonis ex animo precor. Vale candlide lector, c r aude speie, μὴ
27쪽
Tertuli. adversiliaeret. cap. 32
PRAEFATio AD LECTOREM. et precare Deum, ut quorundam Theologorum nimiam sies dignetur ita me ire, ut fallem in non fundamentalibus
ei. sequantur diu, Christi, Apodolorum s virorum A- possilicorum, nec GFernentur O rejiciant eos, qui in eadem fide conspirantes. non minus Apostolici deputantur, pro consanguillitate doctrinaefundamentatis. Eleganter dictum ab Auguumo, Domus Dei credendo fundatur, sperando erigitur, diligendo perficitur: Ab Ignatio, Principium vitae fides, finis vero charitas et memente Romano, charitas nos Deo agglutinat, charitas peccatorum multitudinem tegit. charitas omniasustinet, omnia patienter tolerar, nihil illiberale & sordidum in charitate , nihil superbum: Charitas non agnoscit schisma, charitas seditionem nonni ovet, in charitate omnes Dei electi sunt perfecti Paulo soliolo. Nunc vero manet fides, spes. charitas: maxima autem horum est charitas. Et sicut defectus veritati in necessariis producit hare sc defectus charitatis unitatem necessariam violat, est schisma generat; malum utrumque tam Reipublica quam Eccle funinum. Nos autems charitatem eum veritate copulare velimus. habemus conjugiumsalix Oindissolubile .-remedium facile es praesens ad conciliandam inter Chrimanos pacem. Iterum vale Lector benevole, o forte alibi fervidior fuerit oratio meas ct erit, timeo, quandoque , ubi optabo videre cum prisca virtute es fide, cum veteriveritate sese antiquam Ecclesia formam redivivam , ignoscas precor . nam in omni historia mea niI magis me spectaressas. quam Dei gloriam O Christiana Ecclesia concordiam: qua sola in votis habeo.
28쪽
Testimonia quorundam auctorum de
AAtequam ad historiam accedimus. paulisper te morabor . . benevole Lector: In praefatione nostra diximus post Dei
verbum ad inveniendam veritatem commodissimam esse viam, consensum Patrum primitimae Ecclesiae: O ut videas hanc non ex proprio cerebro natam opinionem, sed depromptam ex magnis auctoribus t subjiciam aliquot eorum testimonia. quorum aucto
ritateefavore. meus quali cunque labora ultus, tibi fortasse
bgratior erit-acceptior. Vi autem scias quos nomine Patrum
prista Ecclesia appellem dabo eorum brevem syllabum. qu ubeomnes tampii quam docti,'plerique martyres sanctissimi.
Et quemadmodum Philosophi religionem Chrisianam op pugnarunt, ita es Philosophi eandem animose defenderunt stinus dr Irenaeus adversus Valentinum et Tertullianus contrae carcionem : adversus Celsum Philosophum gentilem, Ecclesiam defendit Origines inelior philosophus, ut loquitur Erasmus, quod videre: licet, in opere illo aureo nec facile unquam satis laudando, de veris adversus Celsum sermonibus, ut ait Vos m. .
29쪽
Norma inveniendae veritatis 3c pacis Christianae,.si modo adsit charitaS.
Agnitio vera est Apostolorum doctrina & antiquus Ecclesiae status in universo mundo & charactere corporis Christi. secundum successiones Episcoporum, quibus illi eam . qus in unoquoque est loco Ecclesiam, tradiderunt; quq pervenit usque ad nos custodita sine fictione, scripturarum tractatione plenissima , neque ablationem recipiens, lectio sine fulsatione, &secundum scripturas expositio legitima & diligens & sine periculo &sine blasphemia & praecipuum dilictionis munus , quod est pretiosius quam agnitio , gloriosiusquam prophetia & omnibus reliquis charismatibus supereminens , ut loquitur Irenaeus lib. q. cap. 63. Succc sto autem duplex est . altera ratione doctrinae, altera personarum: successionem doctrinae principalem vocat idem Irenaeus lib. q. c. q3. Non enim, inquit lib. 3. c i. per alios dispositionem salutis nostrae cognovimus quam per eos, per quos Euangelium pervenit ad nos quod quidem tunc praeconiaverun r, postea vero per Dei voluntatem in scripturis nobis tradiderunt fundamentum & columnam fidei suturum. Et lib. s. c. Quid enim & si quae de aliqua modica qu*stione disceptatio esset, nonne oporteret ad antiquissimus recurrere ccclesias, in quibus Apostoli conversati sunt, & ab iis de praesenti quaestione sumere quod certum & re liquidunt est 3 iade eundem lib. cap. 61. Ad hanc itaque formam provocabuntur, inquit eis. Aprascript. c. 32. Tertullianus, ab illis ecclesiis, quae licet nullum ex Apostolis vel Apostolicis auctorem suum proferant ut multo posteriores. quae denique quotidie instituuntur: tamen in eadem side conspirantes, non minus
Apostolicae deputantur pro consanguinitate doctrinae. Unde
30쪽
Unde autem extranei & inimici Apostolis haeretici, nisi
ex diversitate doctrinae, quam unusquisque de suo arbitrio adversus Apostolos aut protulit aut recepit ut inquit. idem ibidem cap. T. Et cap. 1 o. O 1 r. Christus Jesus Dominus ( noster quid esset . quid fuisset quani patris volun tutem administraret, quid homini agendum determinaret:quamdiu in terris agebat ipse pronuntiabat sive populo palam, sive discentibus seorsum. Ex quibus duodecim praecipuos lateri suo alligarat destinatos nationibus magia
fros. itaque uno eorum decusso.reliquos undecim regrediens ad patrem post resurrectionem . jussit ire & docere rationes tingendas in patrem S: in silium & in Spilitum sanctum. Statim igitur Apostoli qlios hsc appellatio misesos interpretatur. assumpto per sortem duodecimo Matthia in locum Judae. ex auctoritate prophetiae, qua est in Psalmo Davidis consecuti promissam vim Spiritus sancti, ad virtutes & eloquium primo per Judaeam contestate si . de in Jesum Christum. & ecclesiis institutis dehinc in or-hem profecti, eandem doctrina ejusdem fidei nationibus promulgaverunt & proinde Ecclesias apud unamquamque civitatem condiderunt a quibus traducem fidei & semina doctrinae caeterae exinde Ecclesiae mutuat s sunt "idie mutuantur, ut Ecclesq siant. Ac per hoc & ipsqApostolies deputantur, ut soboles Ecclesiarum Apostolicarum. Omne genus ad originem suam censeatur necesse est. Itaque tot &tantq Eccles p una est illa ab Apostolis
prima ex qua omnes. Sic omnes prim* & omnes Apostolicq.dum omneS unam probant unitatem. Communicatio
pacis & appellatio fraternitatis & contesseratio hospitalitatis, qui jura non alia ratio regit, quam ejusdem sacramenti una traditio. Hanc igitur dirigimus prcscriptionem Si Dominus Jesus Christus Apostolos misit ad pr(dicandum, alios non esse recipiendos praedicatores,quam