Historia rerum memorabilium in orbe gestarum, ab anno mundi usque ad annum Christi 1125. Quam ordine chronologico ex optimis scriptoribus compendiose digessit, Timannus Geeselius, m. d. Tomus primus secundus

발행: 1661년

분량: 836페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

Optimus interpres veteris Salmasus aevi.

Andreas Rivetus cap. 8. in proletomenis in Craticum lacrum

sic loquitur: Nullusne igitur inquies. erit Patrum adversus haereticos in dubitationibus usus 3 Magnus certe, sed non prscipuus, veru scripturis subalternatus, cum quibus patrum consensum nemini fideli nonjucundum & venerandum nemini hqretico non tremendum sincerejudicamus. Georgius Calixtus Professor Theologiae Hel Fadii, in dedicatione tractatus de conjugio Clericorum: Certiann est proximo ascriptura loco, legitimam esse traditionem,eam pr*cipue, qtiae consensis primaeus antiquitatis continetur: hac ipsa contra profanas & perniciosas novitates utilissime pugnatur, non quia canon solus,ut Vincentius loquitur hon sibi ad universa sussiciat. sed quia unus & alter locus quarti vis perspicui. a vafris & fallacibus ingeniis torqueri possunt: Testimonia vero a bene multis&divei sis quidem locis, diversisq; temporibus, unanimiter, nihilominus dicta vitiligatorem etiam pertinacem & impudentem solent convincere. Adde hanc ipsam traditionem non modo in testimonio clare prolato, & in silentio quoque constanter ser

vato. sitam esse. Qui enim a Christo institutum. vel ab Apostolis ortum esse possit, quod primis quinque post

Christum & Apostolos seculis nemo novisse deprehenditur3 Quid autem manifestius, quam quod nusquam est,

nusquam inveniri EEt Iudicio de controversu Theologicis inter Lutheranos reformatos ore. in fine, ubi addidit Desiderium es studium concordiae Eccle meae. Probandum erit primo & principaliter, ex sacra canonica scriptura . Quae quoniam testimonium perhibet Ecclesiae, quod sit columna ct firmamentum veritatis, praecipue vero primitivae, diras ab ethnica Roma persequutiones pasta, quod fuerit Ecclasia sanctorum o Marorum Iesu consequenter ex unanimi consensu primae &

psisti Ecclesiae idipsum, quod controversum est, proban-

42쪽

dum venit. Si quod affrmatur, non proponitur, ut necessarium ad salutem , nec ut caussa scissionis vel denegatae communionis, haud erit de eo magnopere angi. Sin in tale. necesse fuerit demonstrari non modo quod verum si, sed etiam quod tale verum & quod tale semper habitum& agnitum. Quid autem ut tale habuerit & agnoverit pii,.sca Ecclesia innotescit ex iis, quae adultos priusquam baptigarentur,discere&edoctos profiteri jussit. Quos enim bapti Eabat. non alio loco, quam vere Christianorum Esesidelium habebat, & mox usu sancts Eucharistiq dignabatur. Nec ab eis in posterum aliud riquirebat, nisi ut in ea, quam professi essent, fide constante, catuique fidelium conjuncti pie& inculpate viverent. Docebantur autem Seprofitebantur summam fidei symbolo quod Apostolicum hodie appellatur, comprehensam. Accesserunt deinceps

symbola alia. ad explanationem Apostolici facientia, &juxta qui id ipsum capiendum si doctiores & doctores ubtra simplicitatem ad accuratiore disquisitionem progredi

necessitas aliqua vel haereticorum importunitas exigat. Accesserunt etiam doctoru scripta,de dogmatibus,quibus Ecclesia ejus temporis niteretur , testimonium perhibemtia. Consensu itaq; priscae Ecclesiae ex symbolo & scriptis manifestato, doctrina Christiana recte confirmatur. intelligimus autem doctrinam fundamentalem &necessariam, non quasvis adnatas appendices & quaestiones, aut etiam quorundam scripturae locorum interpretationes. De talibus enim unanimis &universalis consensus non poterit erui vel proferri. Et magis apud plerosq; spectandum est, quid tanquam communem Ecclesiae sententiam proponant, quam quomodo eam confiiment aut demonstrent,

Et paulopast: Qui tale desiderium. & tale studium syncretismi & Samatitani sint & Atheismi condemnant, hoc ipso quam longe absint a charitate Christiana de quod tranquillitatem publicam, tum Ecclesiasticam tum civi-- lem

43쪽

lem aversentur potius quam desiderent, palam produnt,& toti olbi testatum reliquunt. Idem Calixtus, ni fallor. inscriptopacifico. quid de religione

in comitiis Germanorum praecipue considerandum-consulendum. inter ransilia pacem inter Euaugelicos conciliantia Dura

impresso anno hac habet: Norma . . in quam omnes qui stiones resolvi debent, sitS. S. Scriptura quae est primum & unicum principium fidei.& semper in Ecelesia habita est credendorum agendorumque regula; non interim neglecto patrum priorum seculorum consensu.

Post hos tam magnos heroas agmen claudat celeberrimus ne-tius. quifirmiter constituta S. Scriptura auctoritate, de Patrum

in fidei fundamentalibus consensu se loquitur in select. disputationum Theologicarum. parte I. tit. de Patribus, seu antiquae Ecclesia Doctoribus: I. Patrum orthodoxiam in summis & tandamentalibus, ad haec sanctitatem, Eelum, laborem, etiam eruditionem agnoscimus.1. Eos tanquam mutos magistros & communes pr*ceptores audimus: & laboribus eorum pro re nata libenter utimur ad studium & profectum nostrum in rebus fidei.3. Insuper eorum consensu non parum gaudemus. q. In fundamentalibus de Deo uno &Trino deChristi persona & officiis aliisq: inde dependentibus & in doctrina de virtutibus & vitiis per totum Decalogum . eorum Consensum nunquam posthabemus sed simplicitati scripturarum ex abundanti & secundo loco ( primo tamen loco in genere testimonii humani & Ecclesiastici subjungimus: nunquam enim deprehendemur rejecisse in illis aliquem Catholicum consensum, de quo vere dici possit illud Lirinensis : Quod omnes. quod ubique, quod semper: quod dictum Lirinensis alibi idem Voraim vocat γνη mist Apo lolicum & Catholicum. Sena in visit. ad Andream Dudithium fac. Cas Majectatis

44쪽

eonsiliarium primitis eratos a patritus minus quidem tribui Hent . quam fui avi I heologis , sed apud illos plus conscientiae inveniria misi. Quid prodest modica cavillatio de obscuris Moccultis rebus, de quibus non arguemur in judicio, quia ignoravimust in ii optimus Thomas a Merais. aduem auctorem utinam nocturn1aturnaque manu versarens Theologis Ego hic non ausim facere comparationem inter eos de quibus loquitur Leeta, dr arborei vitaeoscientia boni mali in Paradiso: hoc tantum dico cum Paulo. sciensa instat, charitas non tris Mur sedίonam potius ad cat conscientiam. Sine charitate linguis hominum in Angelorum loqui. dc nosse mysteria omnia omnemque scientiam .nihilutilitatis ad Plutem confert: quaesti prudenti Osimplici Chriuiam fili. Ei Christus dicit: discite a me. quia ego sum mitis &humilis corde tic. O humilitas merito Basuo caeturarum Virdi

quit Sen ea, quam satis sit, intemperantiae genus est. od illa artium liberalium consues alio molestos , ver ipsos, ' intempesti os, sibi placentes frumit, ideo non discentes 'ea cessaria, quia supervacua didi unt&c. Et paulo post: Magno incipendio temporis . magna 'lienarum aurium molestia, laudatio haec constat: O hominem si eratums sic essectum esset diligennus sciant loqui qua' invere. Simus hoc titulo rusti ciore colixenti,M virum bonum I O vi uni conscientio M Stii de non ut plus aliqnid scias, sed ut melius.ba edula es rigida e i Thisb.la actionum nostrarum indaga tur c conscientia. priscos illos viros in quibus vera pietatis aurea mi pisitatem admiror ) npniantum I ssiuit tantii ded in cum vitas milia e , Dei eluximi amara liquias it an 'mice. concor te Urarat ne inteme vixerati , Nose in chriuum plerique quam beati sime imari res mortui sim et sinis praecepti est chalu inquit ui, puro corde meonscientia bona. & fide non

45쪽

-- quae loquuntur, neque de quibus asseverant. Sic in primitiva

Ecclesia, inquit Patritius ramis, cum Christiani animo anima--. que inser se miscerentur,& omnia praeter uxores indiscreta haberent, ut loquitur apolog. c. 38. fratres propter hanc ,-:-8 dicebantur & habebantur, praecipue vero quia unum patrem Deum ut idem in apologetico agnosecrent, unum spiritum sanctitatis haberent, &de ejusdem ignorantiae utero ad unam veritatis lucem expavicsent. Hinc apud C prianum fratrum & fraternitatis frequentissima mentio & toties in epistolarum sine illud repetitum:haternitatem universam meo nomine salutate &. fraternitatem, quae vobiscum est. multum a me salutate. O tem p a vere aurea & mores Christo & sacrosancto ejus nomine dignissimos lcum unanimitas in Ecclesia soreret, & populus omnis Christianus in solidat s corporis unitatem arctissimi concordis: glutino copularetur. Longe aliter in his novissimis diebus & mundi senio (quod dessere facilius quam corrigere cum jurgiis &contentionibus in religione. quam vinculum pacis esse oporteret , Christi tunica inconsutilis & individua in varias Artes scinditur, & corpus mus mysticum dissidio compaginis separatur, (ut loquitur Cyprianus) ah divulsis laceratione visceri bus in frusta discerpitur. Fraternitas omnis hodie extincta est,& unanimitas primaeva non tantum diminuta, de quo prianus suis temporibus queritur, sed e medio penitus sublata esse uiuetur. Dii meliora piis.

o u Fuit quondam tempus cum res nostrae florerent Gre-Wacianetenus, cum nimium superflua haec & verborum

T a lepore atque arte lacata tractandae Theologiae ratio, addi. vinas causas, ne aditum quidem habebat: verum idem erat calculis ludere, & inversoriis celeritate aspectum sagentibus. aut om higenis & lascivis corporis ilexionibus, spe ores ludificari, quod novi quippiam ac curios de Deo dicere vel xudire: simplex contra ingenuaque oratio atque doctrina Pietas aestimabatur. At postquam Sexti & Pyrrhoises, di con tradi-

46쪽

tradicendi libidine incitata lingua, velut gravis & malignus

quidam morbus in Ecclesiam irrepserunt: quodque Actorum liber de Atheniensibus narrat, ad nihil aliud vacamus, quam ad aliquid novi dicendum vel audiendum. O quis Hieremias confusionem nostram caliginemque deplorabit, qui 'lus lamentationes calamitatibus adaequare potest. Sed querimoniarum es Amentationum satur nam nescio, quid boni mihipraesagiat animus, quippe rerum nova nunc facies inopinaquesurgit ab Oceano Deucaledonio, alcedonia promittit Ecclesiae, serenitatis dator favonius. mi operosis rixis es impetuoses contentionibus concertantes se diu multumquestigarunt, qui per ineptaser violentas consequentias convitiis O calumniis se mutuo hactenus turpiter es infeliciter vexarunt. jam omnes manifecto, ui sperosa beneficio non nisi concordiam dr pacem spirant. Resecantur injuria, tae albicitur hasta, caduceum praefertur, Apoti tot mutuas aractiones .m perpessa maci prudentiores. disdia abominantur, amicitias qua

runt. Omnia nunc rident. nunc formo imus annus. Novum

quoddam ver rebus Eccle a assulget. Acclamationes pacis ubivis terrarum audiuntur , ct concordiam Ecclesiameam omnes etiam diversarum Confessionum principes desiderant, po lant, sagitant. Pacem illam amant Germani, optant Galli , urgent solicitatore es caduceatore Iohanne Durao, Scoto Britanno . t Gli O noti . Somnes omnium ferie nationum Euangelici tam t Gutianae Confessionis quam reformes. quorum non pauca eximia scripta Irenica da

bimus sub finem partis secunda nostrasvistoria, qua inter caterapa clinum lectorem non parum oblectabunt. Producuntur ibi decretum ordinum Provinciae Trajectinae Pag.&constitutiones Ecclesiastics ad conservandam Reip.&Ec- STt.clesiae pacem insignes. .

Item Decretum ordinum Hollandiae& IVest Frisiae pro s)6. pace Ecclesiarum, quod . teste Casaubono, Britanniae Rex 'Jacobus & multi ejusdem regni praesules & probarunt & lau

darunt.

Praeclarum Petri Molinaei, Theologi eximii scriptum,Lon-

47쪽

dino ad Gallos & Batavos missum de Unione Ecclesarum

Euangelicarum

58r. Praeterea pars concionis Jacobi Usserit Armachani Hiber niae primatis, coram rege Jacobo habitae, de Ecclesia Catho& Unitate fidei. yT. Colloquium inter Theologos Germanos tam Augustanae confessionis quam reformatos Lipsiae in Saxonia habitum. in quo actum est de tollendis Ecclesiarum Euangelicarum in Germania dissidiis. Colloquium hoc Liapsacum strenue prosequitur dimis Johan. Duraeus ille Scoto-Britannus apud Europae Euangelicos & ab Ordinibus Euangelicis Germaniae Francolarii obtinet in eundem finem Decretum ibidem adductum. Ad approbandum & confirmandum illud Colloquium Lipsiense sequiuntur sententis seu Judicia Mortoni, Davenantii. Hallii. Episcoporum Angliae&sententia quorundam eximiorum Pastorum in Ecclesiis Galliae, Durao ab auctoribus

tradita .cta. Responsio ad quq stiones parascevasticas de Unione Euan. pelicorum . ab Ecclesiarum I ranssylvaniae Pastoribus& Pro. testatibus ad problemata Irenica Durato exhibita. Disertatio Academica pro concilianda pace inter Ecclesias per Germaniam Euangelicas, auctore Joanne Musarto, Theologiae in Academia Erifurtensi Professore. i. Judicium Facultatis Theologicq Academis Aberdonienss de pace & concordia Ecclesiarum Euangelicarum ad reverendissimum in Christo patrem D. Johannem Spothodum Archiepiscopum Sanct-Andrpanum Scotis Primatem. 16. Parcnesis Irenica Andrep Ramsti Pastoris Edinburgent. collegarum & suo nomine. de pace inter Euangelicos procuranda ad eundem reverendis . Spotisodum Durso commu

nicatae

di di Georgii Callixti Profestoris Helm stadiensis in ducatu Brunsnicensi judicium de controversiis Theologicis, qui

inter

48쪽

dntet Luthetanos & Resormatos agitantur & de mutua paratium fraternitate & concordia . propter consensum in scinda

mentis.

Declaratio Pastorum &Theologorum Ecclesiarum & Aea- G. demiarum, & amplissimorum Helvetiae reformais magistratuum super negotio pacificatorio Johannis Durai. Ecclesiae & Academit Geneven sis de concordiae Ecclesi sicq inter Euangelicos studiojudicium. Tractatus ad pacem inter Ecclesias Euangelieas procuran- Ss. dam, cui diutus: authentiques des Q es resermen de

fame, Germanie, erande Britaque, Poletne. Horirie, Nis Bas.

Ercolouchani I, patrum S charite iraternelle, qui sim les servileura e Dira Livent sinuement entret,ir avra os Protesans Damid Blondes. Literae reverendissimi in Christo Patris Domini Johannis Matthiae Episcopi Stregnensis ad Serenissamum Sueciae regem et quibus consilia concordiae Ecclesiasticae hoc tempore inter Euangelicos promovendae suae Majestati prolixe com

mendat.

Syllabus documentorum quae ab Ecclesis & magistratibus dii, oper Germaniam & Helvetiam Euangelicis, ad concordit Ecclesiasticq studium, inter sese & apud exteros suis suffragiis excitandum & promovendum tradita sunt in auctographis Johanni Dutaeo, qui hactenus hanc causam apud Ecclesias sollicitavit:cum supplemento Syllabi & Frederici Spanhemii ad conciliandam pacem praestantissimo consilio.

Convocatio Concilii imaginaria ex omnibus omnium na- Sicitionum Euangelicis, exercitii caussa proposita, ad sopiendas veteres eorum quaestiones . constituendam brevem articulorum fidei fundamentalium sormulam. formandam omnibus Ecclesiis commuraem Liturgiam. & ad stabiliendum & con- 'servandum in Ecclesia cum fidei unitate &pace ecclesiastica Catholicismum.

Ubi herit aliquis scripta hac benica 'positis assectibus attem

49쪽

omnia consideraverit, iudicabit si modo eorum auctores pacem Oecclesiacticam concordiam Euangelicorum anhelantes, in unum comvocati, convenirent, brevi tranquillissima nos visuros alcedonia. in procelloso hoc Ecclesiarum Oceano: nam cst Christus pacisprinceps est pax nodra procul omni dubio faceret ex multis unum. Se res dicet aliquis . annum requiri Platonicum, antequam infinita ilia

Theologorum tontroversia sopiri possent. Huic resondetur, id facile feripas si sibi in Scholis suas servare velint controversias Theologi. O Pastorei populum docere fidem Catholicam qua pauca continet necessaria, Osta servat. Videatur nostra Onopsis. quam publici

juris fecimus an. C. Ioso. sub nomine Simplicii Christiano Caiae lici: ubi per plurima Scriptura sacra loca est plures Patrum primit, va Ecclesia O recentiorum Theologorum sententias demonstraetura quam pauca ad salutem creditu sint sistate necessaria. Viderunt id est etiamnum vident illustress beata ilia anima , viri ira risici. illisilii Dei, O ut quam absurdum sit eos, pene continenter inter se rixari, quos tanquam una domus habet Ecclesia, qui ejusdem corporis membra, communi capite gloriantur, nempe Christo, communem habent patrem in coelis. communi vegitantur spiritu iisdem initiati sunt mysteriis eodem redempti sanguine eodem renati fonte, iisdem utuntur. sacramentis, eidem militant imperatori,eodem vescuntur pane, ejusdem participes sunt calicis . communem habent hostem diabolum, postremo ad eandem omnes vocati sunt hae.. reditatem. Ubi tam multa persccts concordis sunt sacramenta3 ubi tam innumera pacis documenta 3 Unum praeceptum Christus appellavit suum, nempe charitatis . cum hac quidaeque pugnat quam bellum hoc Eccles imma felici pacis omine salutat suos, discipulis praeter pacem nihil donat . praeter. pacem nihil relinquit. In sacris illis precibus, illud praecipue

Patrem orat, ut quemadmodum ipse iden erat cum eo ita desiit, id est. Christiani idem essent secum. Jam plus audis

quam pacem, plus quam amicitiam, plus quam concordiam.

Christi typum habebat Salomon, quod Hebraeis paciscum

sonat,

50쪽

briat, ab hoc sibi templum extrui voluit Deus. Nato Christo

ori DCII tam neque triumphos, sed pacem carent Angeli, Deonestam nato praecinuit ille vates mysticus, e locus Ous. Universam illam doctrinam excute,nihil unquam CPeries . quod non spiret pacem, non sonet amicitiam, non apiat Charitate . Et quoniam intelligebat pacem aliter non posse Constare, nisi penitus contemptis his, pro quibus mundus hic digladiatur, jussit ut a se disceremus esse mites. Breviter . Ut omnes illius doctrina tolerantiam &amorem praecipit, ita tota vita nihil aliud docet quam mansuetudinem. SiciIIe regnavit, sic bellavit, sic vicit, sic triumphavit. En: Si sa-hula est Christus, cur illius titulo gloriamur 3 Si is vere est &via est veritas est vita cur omnes notas actiones ab hoc exemplari tantopere dissidentὶ Si Christum auctorem agnoscimus, qui charitas est, & nillil docuit, nihil tradidit nisi charitate pacem, agite non titulis & insignibus, sed factis hunc exprimamus &vies. Amplectamur pacis studium, ut Christus vicissim agnoscat suos. In hoc eo noscent Abnes, inquit ipse ci ristus. uia discipuli staritatem inter vos habueritis 'mutuam. Nec aliud inculcani Apostoli. qui purum adhue Christi militum inbiberant & musto illo charitatis feliciteterant temulenti. Quid undique sonant omnes Pauli literae, nisi pacem,r isnonganimitatem,nisi charitatemi Quid Iohannes loquitur. quid toties iterat. is dilectionem i, Quid aliud Petrusi quid aliud omnes vere christiani scriptores iae Erasimas adagiorum Chiliade quaris. .

Accedamus ergo cum Deo pacis ad sacram sancta Ecclesia sua histarum, in qua simpuram ct tamen divinam illius eo ructionem, O tempora ratim poti Christi excessum adhuc integra, ct a morte

Apostolorum adhuc pura conspicere posumus: in qua attent consideranda venit lenitas es pax Christi, charitas, mansuetudo, modestia,

i erantia i postolorum, Ecclesia prisca cor unum H anima una,

o suam decenter in ea omnia secundum ordinem instituta sunt:. - sua divina ab humanis, antiqua a novis, orthodoxa ab hetero-- Axii,

SEARCH

MENU NAVIGATION