장음표시 사용
741쪽
H i s m o R et , s A e R ., Amplissimus hic hariolis multa dicendi pateret campus, Cim tam multa & formidolosa portenta obitum Pelagii praegressa &secuta fuerint; ut inundatio Tibris magna, serpentum multitudo, draco monstrosus, funestissima lues, quae primum invasit & abripuli vibis Romae Epi scopum Pelagium vi sed, quaeso, cui bono tam incerta & anilia omin 1 Ad vitam Pelagii apud Platinam hanc addit annotationem Onuphrius Panuinius: In eo quod Pisinas it P larium pontiscem injussu principis creatum nihilque tum a clero in eligene, actum est , nisi ejus electionem Imperator approbas et , non ita curathrem hanc attigisse visus est, quae fic habet. Gothia Italia omni per Narsen. Patricium pulsis eaque cum urbe Roma Orientalis Imperii elefacta:Ab
Iuliiniano Imperatore, ex auctoritate Para rigilii novus quidam in comitii, Pontificiis mos inolevit. Is fuit ut mortuo Papa noxa quidem elictio . more majorum statim a Ciero S. P. sti R. seret, verum electus Roma Pontifex non ante consecrari, atque ab Episcopo ordinari posset, quam ejus electio ab Imperatore Constantinopolitano confrmata esset, ipsique literis suis patentibus, luentiam elicto Pontifici concederet, ut ordinari ct con secrari posset , atque ita jurisdictionem Pontificatus tum obtineret , pro qua licentia consequenda electo necesse erat certam pecunia quantitatem Imperatori transmittere. stira venia obienia, ipse postea consecrabatur ORomanum administrabat Pontificatum. Antea enim eidem dies comiti rum di consecrationis Pontiscis renuntiati erant. Hoc autem 'Iustinnianum Imperatorem vel ex ejus auctoritate rigilium Papam institui s. credendum est, ut Imperator certus esset de conditionibus nori Pontistris, cujus tum maxima et eauctoritas caverat: Imperatoribus presertim Italia
abfientibus, ne aliquo Pontilicefactioso vel Imperatoris hoste ordinato Vrbi se Italia eo auctore ab Orientali Imperio deficeret, seque minis barbaris traderet; quod Silyreium Papam aliquando questi se sibi persuaserat.
Lua ratione sebat, ut in naris comitiu eum potifimum Pontificem num crearent, quem Imperatori a quo confirmandus erat amicum esse scinrent, ct de quo ille conraderet, nihil in Italita contra Imperium moliturum, Barbaris praesertim Mngobardis eam paulὲ post rexantibus. Hrdurarit hac consuetudo usque ad Benedictum secundum, cujus sanctitate permotus
Constantinus Imperator , Heraclii pronepos, edicto suo justit ut domepiquem clarui ct Senatus P. R. Ponti rem summum delegissent, is nulla
742쪽
E T E C C L E s I A s T I Q A N. T. vlius Imperatoris simiatione exspectata,more retusti a statim ab Episcopis ordinaretur. Rursus Hadrianas hoc sus ct paulo amplius Carata Francorum Regi ct ejus Accessoribus Regibus Francorum primum, Aliae Imperatoristus Romanorum comesit i quo uccesseribus ejus ab
Hadriano tertio ereptum et Otthoni primo Germanorum Regidi Romanorum Imperatori restituit Mo VIII. Id postremo Gregorius VII. Ηenrico IV. ademptum Cardinalibus O CIero S. P. st Romano primum, deinde alii
Pontisices , qui secuti stant Cardinalitui tantum permisere, quod ad nostra ire secati perdurat. Ex epistola S. Gregorii quarta libri primi, Ancasio Bibliothecario in vitis Pelagii II. Vitelliani, Agathonis O Benedicti secundi
Romanorum Pontificum, item post Carolum Magnum Gregorii IV. Sergii II. Leonis IV. Benedicti II, Romanorum Pontificum, abbate Eripergense,ex Admaro Monaeho S. G.rmani in eorundem Pontificum enarrationibus, Registro. Gregorii Papa VII. Siserta in chronico, Guillelmo Tirio lib. I. p. gr. de bello sacro, Gratiano in decretis distinctione 6 a Concilii Lateranensissub Alexandro tertio Papa celebrati actis dr asis vetustis VR. E. monumentis. Hactenus Onuphrius. Iustinus, Tiberius, Mauritias, Phocas, omnes reperiuntur De Catholica orthodox hae tantum ex parte damnania, quod conmmationem elicti in Romanum Pontificem sibi vendicarent. Baron. cum crudelissima pestis Pelagium & Romanorum plurimos trucidasset, plura alia post eam subseratasunt mala: nam cum adhuc apud Basilicam Vaticanam ordi- .natus Pontifex Romanus sederet, ventis vehementibus concusa civitate
qua vetustate issima erant adisicia. solo prostrata sunt: addita bis fuere
alia mala recentia se instantia, qtubus tum Italia premebatur ubi di,tum Roma ipsa durius vexabatur, quosactum est ut crederetur extremi mundo dies Iviscit imminere Baronius.
Concilium in Galliis agitur, ubi instituitur, ut Dies Dominicus: Hicedentib' vigiliis ageretur in Gallia, quod & antea in quibus-
. dam Ecclesiis usitatum erat. Ordinatum etiam fuit ne mulieres
nudis manibus Eucharistiam tractarent.sed adhibito linteolo nitido acciperent. Linteolum illud peculiari vocabulo appellarunt suum
Dominicum aut Dominicale. Turon.
Mortuo Pelagio succedit Gregorius ille Magnus, qui Imperat tem Mauritium literis dehortatur ab electionis confirmandae sen- Ssss et tentia:
743쪽
n s . v d it Vir A S , Ac . R A 'tentia et Electionem vero ab Imperatore confirmatam ubi intelliis geret, latibula quaerere de aufugere conatur, aut saltem simulatrquod idem in Joanne Jejunatore Episcopo3Constantinopolit no sugillat & ridet paulo ante Pelagius , objiciens illi in electio
ne simulatam humilitatem, & post eam fastu turgentem arroga tiam, quod nomen cecumenici usurparet: sic interdum non tantum
seculares & politicos, sed & Ecclesiasticos summosque Episcopos
ambitio & eum malignitate aemulatio abripit. A. c. Syi. Gregorius more majorum synodalem epistolam scripsit ad oriem talis Ecclesiae Patriarchas, Ioannem Constantinopolri Eulogium Alexandrinum,&c.& inter citera his verbis: Praeterea,inquit,quia corde
creditur ad jusii iam,ore autem confessio si ad salutem; sicut quatuor sancti Euangeliilibres,sic quatuor Concita suscipere O retur imefateor. Nicatanum stilicet, in quo perursum arrit dogma destri tur ;Constant impositanum quoque, in quo Macedonii error convincituri Ephemum etiam primam, in quo Nestorii impietas judicatur; Chalcedonense verb, in quo sit cheris
Dioscoriquepravitas reprobatur, tota devotione complector. Quintum qu queCoiuilium pariter reneror,in quo epistola Iba erroris plena reprobatur:
in quo Theodoruspersonam mediatoris Dei ct hominum in duabus iasiam ius separans ad impietatis perfidiam cecidisse convinciam:ct in quo scripta TheoAriti, per qua beati Cirilli Dei reprehenssiliar,ausu dementia prolata refutantur dec. Ubi ita damnat tria illa capitula, ut ei climatione
Theodoretu&Iba,quos absolverat conciliu Chalcedonense, eximat. Greet, . t t. Mittit Gregorius claves S. Petri, limaturam catenarum eiusdem qui . 2'. S. retri intus continentes ad diversos his verbis: Praeterea sanctis-mam clarem a S. Petri corpore robis transivisi,qua super egris multis mir culis solet coruscare: na etia de ejus catenis interius haletur.Eadem igitur
catena, quae illa sancta colla tenuerunt, suspensae colla restra sanct cent. A. c. s bi. Funestus fuit annus Italiae, & valde calamitosus Gr orio , tum soris praeliis assiduis agitato, tum intus aegritudine vexato, Barra. Lege a Mauritio lata, ne quis miles , nisi explata militia, monactus cst posset: Papa Gregorius deprecatur Imperatorem ne hoc facere velit, quod Mauritius excusat ob inopiam militum. Gregorius lib. r. v.6 I. A c. sos. Baronius vocat Gregorium Pontificiae aestimationis, ita immunitatis Ecclesiasticae assertorem acerrimum.; Gregorius v
744쪽
e L n s r A freta et M N.r T. , secundum Barontium, Mauritium Imperatorem , uti tyramnum, non inter Imperatores, sed inter diros Ecclesiae perticulo- is p
res numerandum censet: imo cum Nerone Diocletiano eum a sim. . .
comparat, eosque & Mauritium portas inferi nuneupat. Concitavit enim, diabolus stas et, inquit Baronius, .ulpresus Ecclesiam Dei, id est, Gregorium Pontificem Romanum, non flum imumeratalem populi multitudinem, verum etiam ( naiecti dicere iram regiam potestatem: nulla enim ratio fit,ut inter reges habeatur, qui destruit potius quam redit Imperium. Verba sunt Gregorij. Mirari satis nequeo Gregorii humilitatem, cujus paullo ante meminimus , eum dignitatem Pontificiam recusare visus est, & quam ostendit alibi in litteris ad Mauritium, ubi se indignum pietatis ejus famulum & subditum aD pellat, qui jam magno fastu & animi impotentia invehitur in pe- . Mauritium propter acceptam ex veteri consuetudine ab Imperatore cuni summam, ro libras auri , pro confirmationis sententi obji-eiens illi haeresin simoniacam,cum hodierni Pontifices paucos confirment Episcopos gratis,& pauca concedant pallia sine munere au- 'reo. Ne quid de an natis dicam. Plaetitia in vita Bonifatii IT. Pol dorus' is innat. rerum lib. 8. cap. 2. Authenti Iustiniani I et g. cap. attende quast, inquit Baronius, quantam sterilitatem bonarum sit rarum secum adduxerint assidui in Italia Aeliorum motus, tam Ecclesia stici, quam seculares, tam Episcoporum, quam Regum c quod &alias nos attipisse meminimus ita ut Aradiis promptu esset reperiris et cila, qui utriusque Ii gua peritur esseti Ceriὲ destino idem testatur Gm riviaeibi, Graecas literas mi δ callui lSed eadem infelicitat Constan- Grei. Idctinopolitanam quoque urbem rexabat , ut careret illa homine, purailae V β, Asripta passeiperfectὶ reddere Graca lietuae. Hoe anno in suis homiliis deplorat Gregorius, miserandum A. C. sph Italiae & Urbis statuita. simia est iam, inquit, quod inloc mundos- MMAchiel. Dry iissique Iuctus adspicim- ubique gemitus audimur. Destructa ur-hem ii, testas, erras sunt castra, depopulati agri, in solitudinem terra est redactarnullus in agris incola, penὲ nullus in urbibus habitator remansit: f-nem nou habent flagella justitia caelestis, quia nec inter flagella correctae sunt actiones culpa. alios in capti ritatem duci, alios detruncari, alios intersci ridemus Oc. Ipsa autem, De aliquando Mundi Doni
745쪽
Messe videbatur qualis renianserit Roma conspuimus. Immensis dolori vibri bus, desolatiora civium, impres oris hasium,frequentia nilnarum attrita
te est, ita ut completim videamus dec
Malorum hanc Iliada Italis intulit Arnulphus Rex Longobardo- ruiri; qes a Narsete, ut diximus, in Italiam vocati am paulatim obtinuerunt , Roma Ravennaque exceptis, quibus Exarchi Graeci ab Imperatore missi praeerant. Regnatum est 1 Longobardis in Italia annis ros. Postremus enim Rex Desiderius a Carolo Magno Franeorum Rege an.C. IT 3. inclutus Ticino, sequente anno urbe capta in Gallias est abductus. Hi Exarchi, Praesecti Graeci, Ravennae residentes & Longobardis utcunque resistentes, reliquias ibi Imperii Orientalis tutaban- tur; sed per impotentiam & avaritiam magna etiam damna suis in-tferebant. Sub annum 368 Longinus patricius, primus Ravennas' i ' Exarchus mittitur , amoto Narseret, adustino Juniore Imperatore.
Postremus fuitEutychius sub quo Aistulphus Longobardorum Rex
Ravennam armis occupavit circa am C. Ts r. Hac ratione Exarchi, Romae N Ravennae praefuerunt annos circiter,IS s. i. Altercationes interjMauritium &e egotium ortum habent - primo ex sententia confirmationis certa pecuniae summa acquirenda, qua de causa cum acerbe Imperatorem sugillaret vir sanctus, Gregor. L . eundem etiam offendi et Gregorium vero Arnulphi Longobardo- η - , - ιμ- tuiti Regis astutia deceptum Mauriti ux simplicem appellat, quod
Gregorius aegre ferens . fatuum interpretatur. Accedunt trirer Gregorium & Joannem Constantinopolitanum contentiones der nomine cecumenici, qualem se appellabat Joannes, ut etiam ante eum alii ejusdem praedecetares. Prurigo humanae gloriae plurimos Episcopos illius temporis exagitavit, & praecipue primatest seu Patriarchas totius Ecelesiae, ut ' Romanum,Constantinopolitanum, Alexandrinum, Antiochenum, di Hierosolymitanum', velut in praecedentibus monuimus. Cum autem Episcopus Romae veteris, propte Urbis dignitatem, edicta Imperatorum, & Canones Conciliorum caeteris esset praeferendus: Constantinopolitanus vero novae Romae Episcopus per decret a Im- peratorum & Canones Conciliorum secundum teneret dignitatis r locum
746쪽
E T ET C L E s et, A s et i c A N. IT. elas locum Pelagius & Gregorius novum & arrogans illud nomen cecu menici, in Episcopo Constantinopolitano iniquo animo ferentes, verbis execrabantur ,in quo Ioanni favere Imperator Mauritius videbatur. Quamvis S. Paulus et . ad Timoth. r. r inquit, Contestam coram Domino, ne perborum pugna sequantur, admisi mutilitatem, ad sub rer- --
fionem audientiane; interim tamen Pelagius & S. Gregorius magna animi vehementia illud vocabulum oecumenici tanquam superbum& anti- Christianum a nemine usurpandum judicarunt: cum soli et Christo ille titulus debeatur; ut idem inquit Gregorius. Bene cer- te idem ad Eulogium Episcopum Alexandrinum. Indicare quoquerellia beatitudo studuit, jam se quili Iam non scribere superba rorab a Grererim quae ex vanitatis radice prodierunt , ct mihi loquitur dicens: sicut juse
ii. QMd verbum jugianis peto a meo Dd tu remorete, quia scio qui,
'noe qui estis. Loco enim mihi fratris estis , moribus Patris. Non ego susii, sed quae utiliarisa sunt indicare curari. Non tamen invenio restram beatitudinem hoc ipsum, quod memoria vestra intuli, perfecte retinere romtuisse. Nam dixi, nec mihi ros , nec cuipiam alteri tale aliquid scribere debere: ct ecce in praesariolis epistola quam ad meipsum, quiprohibui, d, rexictis , superba appellatiotui verbum Enipersalem me Papam dicentes, imprimere curastis. Quod peto seduliisima mihi sanctitas vestra ultra non faciat; quia vobis subtrahituri, quod alteri, plus quam ratio exigit, praebetur. Ego enim non rei bis quaero prosperari, sed moribus; hic hono rem esse deputo, in qua fratres meos honorem suamperdere cognosco.Meus namque honor est,hon' mirersalii Ecclesie: Meui honorist, fratrum G et L ir. meorum solidas vigor. Tunc ergo vere latraratus sum, cum fletu liqvib--que debitus honor non iugatur. s enim iniversatim me Papam resim sanctitas dicit,negat se hoc esse quod me fatetur Unirer sum. sed absit hoc. Recedant xerba, qua vanitatem inflant, ct charitatem vulnerant. Et quidem in sancta Chalcedone is trado atque pacta subsequentibus patribus decessoribus meis hoc oblatum, resi a sanctitas norit, sed tamen nullus eorum nil hoc unquam vocabulo voluit, ut dum in hoc mundo honorem sacerdotum diligerent omnium, apud Omnipotentem Deum custodirent suam. Hactenus Gregorius. Insignis, me hercle, haec est epistola, sed ut verum satear, ob inanem illum titulum nimias in Ecdefix turbas
747쪽
cocitasse mihi visus es homo Dei,cu praxin istius vocabuli,ut illud
interpretatur Gregorius, & prscipue Baronius, ne quidem unquam cogitasse videantur Episcopi Constantinopoliani, quamvis illo titulo usus fuerit Iustinianus in epistolis sui, adEpiphanium menam Ioannis Iejunatoris decessores. Interim quamvis S. Gregorius vernis inuti bum illud appellet arrogans, scelestum, Diabolicum, Antichristia Gregorium num, deberi tamen illum titulum Romano Episci posustinet Ba-&addit ipsum Gregotium illum titulum quidem negata M., duis. Patriarchis Orientalibus, non autem Episcopis Romanis: & tamen
epist. ad Anianum ( Baronio Sabinianuihi Gregorius scribit, istiscelisa vocabula consentire, nihil esse aliud, quam sidem per thre,quod est haeret
cum . Perdere fidem male interpretatur Baronius,violare hierares iam a Christo institutam cum Petro Vniversalis Ecclesia cura H credita, cti con equenter Romano; quod merum esse nemo negare debet: sed in modo errat vir illustrissimus i Majori revera modestia, quam
Baronius, praedicta epistola ad Eulogium utitur Gregorius ipse Nam, inquit, dixi non uidi vos , nec cuipiam alteri tale pii cribere debere &c. Et quidem in Chalcedonensi synodo hic titulus Leoni oblatus est, nemo tamen praedecessorum . Gregorii oluti voluit &c
Usum tamen reipsa Gregorium ejus tituli effectu multis axemplis probate conatur Batonius, sed partim servolis, partim non veris. Sic loquitur tomo Annalium octavo pag. as. Annon operisve endit (Gregorius) se esse totius orbis Episcopum I quis annui est eius Pontiscatui, quo nou apparet ipsum universalis Eulesta habenas regere, Orien-. talibus O Occidentalibus jura dare , omnes audire, ct omnes itidem judicare, appellationes ab unirerso orbe acciperei,dec. Dicit quidem haec Baronius, sed non probat. Etsi quaedam exempla Orientis adferat, ea tamen sub dioecesi Thessalonicensi & Orientali Illyrico erant, quae suberant Jurisdictioni Romani Patriarchatus. Multis verbis
vim infert Gregorio Batonius, namimagno conamine eum re
lib. . . . Universalem Episcopum, sed ut S. Gregorius detest 38. Mei 3. tur superbiam Ioannis Constantinopolitani: sic apud mitem & humilem Christum execranda est ambitiosa & crudelis illa arrogantia. Dum Baronius summa cum violentia reddere vult Gregorium recumenicum,secundum mentem Gregorii Gr orium facit superabum
748쪽
ET ECCLE si AsTICA N. T. Metium, scelesturii, Diabolum, Antichristum, nam praeter dicta, etiam haec verba ea de caussa objicit Ioanni Gregorius epistola jam citata: In saetium a centini,inquit eam ob caussam de Joannne, super actra caeli Esua erum. exaltabo solium me , sedebo in movite Testamenti, in lateribus aqvilonis dum super altitudinem nubium, similis ero Alisimo.
Sed, ut verum fatear, multis parum differt vox cecumenici 1 voce Catholici ; nam utraque significat universalem: Ra Aio cenim Episcopus est qui misi, ixi modi sis, id est, inspectio- , nem seu Episcopatum in universum sibi creditum habet, ut loquitur Clemens, si is verus est ille Clemens, in constitutionibus Apostolicis: quae significatio Catholici omnino congruit cum appellatione cecumenici. Nam ut Catholicus Episcopus omnium Ecclesiarum suae dioeceseos curam habet, sic & cecumenicus. Et quamvis cios i ii significet totum orbem, non tamen sem per vox incumenicum , comprehendit universum mundum. Imo & Palaestinam vocare etia cie, sal, ta Judaeis familiare est, unde illud natum, quod urbs Hierosolyma sita in meditullio et, et aio alvis:
quod si de orbe terrarum accipias ridicule est fabulosum: si de , Iudaea verissimum. Est enim, ut Iosephus loquitur, '
- - , umbilicus regionis. Sic magna & nobilia pars mundi saepe uiolam ai Graecis vocatur . & in Conciliis cecumenicis non omnes totius orbis Episcopi erant congregati. Ad Concilium constantinopolitanum primum , chumenicum cun- , .
dum, sub Imperatore Theodosio Magno, nulli Episcopi occidentales erant vocati, nec ipse Pontifex Romanus: &squis poli set esse vere cecumenicus, id est, totius orbis Episcopus, cum tam multi sint extra Imperium Romanum, in Persia, Ahria, India,
Ethiopia Episcopi p Nec Episcopi Constantinopolitani , tale imperium , ut sibi imaginantur S. Gregorius d Baronius, meo saltem judicio, exercere in alios voluisse videntur, ut paulo ante a me dictum, sed ob urbis amplitudinem, quae erat alterum &secundum caput Imperii, propter Imperatoris & Senatus Romani praesentiam, cui subjectae erant tres dioecesis, Asiana nempe, Pontica & Thracica, &c. hoc nomen universalis seu cecum eniciusurpasse credendum est; quod fecerunt ante Romanos Episco- s Titi pot
749쪽
His Tollet A SA Caici pos primi, ut epistolae S. Gregorii docent. Hujus vocabuli me tinnit Anastasius Bibliothecarius in praefatione in septimum eilium ad Ioannem VIII, ubi hane Episcoporum Constantino politanorum fuisse mentem diserte indicat: In roseia, inquit, frequenter oecumenicum in hac filiodo Graix Patri rechamsi ini inccn---rter appellant, Apostolatus rester adulationi remam det, spe praulatii fias non sine reprehensione placere studentium. Verum cum apud Constantinopolim positus,)frequenter Gracos super hoc vocabula reprehenderem, di fastus rei arrogantia redarguerem: asserebant quia non ide. Oecumenicum, quem multi uni remalem interpretati sunt, d cerent Patriarcham, quod unirerest orbis teneat prasulatum, sed quod cuidam parti prefii orbis, qua a Christianis hil abitatum e nam quod
Graci cne ualitu vocant a Latinis non solum orbis, a crias universiste unirem is appellatur, rerum etiam habitatio vel lacus habitabilis mi, patur. Hactenus Anastasius. Et sane inepta est de vocabulis contemtio, ubi dere&jure constat. Haec lis inter eos composita est annodoc, quem consule.A. c. sy6. Moritur Joannes prunaror, Episcopus Constantinopolitaniis,
quem inter & Gregorium Papam atroces fuere eontentiones de nimine ceramenui, ut diximus, qui propter praestantes virtutes, sti nium , in os am, paupertatem, &c. ab Imperatore dc omnibus suis sanctus est habitus,& a Gregorio diabolo assimulatur, ecci vide Nireth. Id. Nicephorum. Hine Baronius vocuet eum elatum, fastu plenum, s 18.cap. 3 . perbia tuiturum, & ablegat lectorem ad Gregorium, Ioannem, quemadmodum Samuel Saul, lugentem.
In lacum Joannis succedit Cniacus, vir optimus, qui si lac episcopatum aggressus ecti, antiquo more duos ad Gregorium mittit legatos, cum fidei Catholicae prosessione, quod reciproce fiscit Gregorius, B: qnamvis apud E scopos Orientales literis summopere laudet Cniacum Areum vocet trux villi di mansuetia tribum, ct inter turbas non turbarum , de mutua haec fidei communicatio intercesscti, legatum tamen suum seu apocrisanum Sabini irum interesse sacris Cyriaci vetat, nisi nomen cecumenici penia
. c. is . Quare dentie sint ali epistola riacus a Gregorio communimia
750쪽
E T Ec C LE s et As et Ic a re T. nem Catholicam & pacem servari rogat, additis Imperatoris Ma ritii, in eundem finem literis: nec tamen Apocrisario sacris Cyriaci interesse permittitur, nisi relicto cecumenici titulo. Haec e lem morius scribit ad Episcopum Alexandrinum di Antiochenumrs. Anastasius Sinina EpiscopusZAntiochenus respondet Gregorio eiusdem sere argumenti literis, cum iis, quas Imperator scripserat, nimirum pro ejusmodi levissima caussa , schisma non esse comsiandum &c. Ad Synodalem Cyriaci respondet Gregorius, ut a profani vocabuli & stulti nominis appellatione se compescat, & magni esse ni menti dicit,quod imperatori frivolum visum fuisset: imo praecursorem Antichristi esse ostendit, qui superbum oecumenici nomen sibi arrogat. Antiocheno Episcopo his, inter caetera, verbis scribiti stasia nun eandem caussam nullam esse Lcm non deritis, quia si hanc aqua- mmiter patiamur, universa Eccla fidem corrumpimus. Et ar de honoris viari in uria taceam, si unai, Episcopas rotatur universilii, universa Ecclesia corruit: si unus, universus cadit. Seda rhac fluuitia, absit haelaritas ab auribus meis &c. Epistolam Episcopi Alexandrini re spondentem nobis composuit, ex epistola Gregorii ad Alexandrinum Baronius , nam , ut ipse inquit , illa non exuti, quae tamen illam praerogativam Romano Episcopo non tribuit, qualem vult Baronius r-nam ubi retulit Eulogius Alexandrinus ab Apostolo Petro tres esse constitutas sedes, Romanam, Alexandrinam & Antiochenam, haec addit verba: Cum ergo unius atque
vita fit sedes , cui ex auctoritate crina natis tres visui pira mur- quicquid ego bam de vobir audio, hoc missi imparo: si quid de me boni
creduit, hoc vestris meritis imputate: quia in illo unum pinnis qui intUt omnes unum sint, sicut & tu Pater in me, &ego in te, ut ecipsi in nobis unum sint. Loquitur de unitate, quae ex dilectione
provenit: Nam charitas non ivvidet, non irritatur, non cogitat massum, DM. r .
Anno C. is . secundum Bedam in epitome historiae Ecclcsa- r Cor. 13. sticae gentis Anglorum, tempore Eleutherii Episcopi Romani Britanniae Rex Lucius cum suis Britannis convertitur ad fidem Christi: quam integram inviolaramque in pace servarunt, ad tem- Titi a pora