장음표시 사용
131쪽
frustra laboras, videlicet is Itidem omitonium inter rotundam et tonum inter quadratam hoc solo nomine vocas, Videlicet bur is, et sic inter tonum si semitonium nullam differentiam ipso nomino sacis. Quare in uno superabundas, in alio vero astrictior es, cum in medio tamquam virtutem star nsgos Utrum vidisti hoc a bonis factitatum e hanc artem optimam ita everter tenta. Nam in sex nominibus semper semitonium tantum mi a appellatur, in tribus Vero is a denique, ut Boetio vidstur hypato parispat idest principalis et iuxta principalem. Rom alii quidsm usi sunt Di pro de nos te ad quae omnino sex sunt semitonium tamen inter duo nomina custoditur. Si quis autem dicat atali usi sunt sophom idolies abo de sy, ad hoc dicondum est, quod haeo
nomina materiorum sunt consonantiarum et dissonantiarum, quae materies quidem Voces vel soni et, ut proprius loquar, phthongi dicuntur. raecedentes Vero ex earundem ossiciorum Vel accidentium proprietatum notitia haud dubis xistunt, ut probatum St.
Αus de SchriR Apologia Franchini Galarii Musici adversus Ioannem Spatarium et complices musicos Bononienpes Taurini 1520J.
Scribis insupor Laurentium sagium monacum Cremonensem in usicis haud modiocrito eruditum adris adventasse ac de canon id praeceptoris tui vidshest In se eo ne minimorum per tria genera amilum melorum habuiss sermonem . . . At cantici ipsius praeeoptoris tui ει -- tu splendor patris, quod, dum Bononiae illitteratus tamen publice logrest, adnotavit, tonoris hoc ordino descripti
quarto tertii praeticas sua enigmatis canonem sic lucidavit. roponit enim quamlibet voculam per syllabas in lineis si spatiis denotatas inmensuras valere, sicuti si esset hoc signum S, quoniam pausa temporis in principio ponitur, et ideo unaquaeque syllaba mini tempus denotat. Nam canitur ter prima vice notula secunda elevatur a prima per sese hemitonium, in secunda vice ps tonum et in tertia per semitonium. Quodsi tenor ipso in persections minimorum per tria genera canitur melorum, quomodo erunt perfectae minimae', quae nusquam tres in partes Wis Spataro in seine Schris Errori de Franeh- Gamrio da Lod Error 35, artem, teli das Wor minimorum des Kanon nichi aus die oten-
132쪽
dividi soloni, nisi intelligi voluerit in prolatione perfecta, quae semis brovom tres in minimas partitur tuncque sanius dixisset in perfectione som, brevium. Praeterea quo iure hoc signo si notula quaeque syllabicata sex mensuras obtinebit, cum onmis integra mensura Ustolos Milios strata- stois duabus tantum minimis contenta sit sive in maiori prolatione ..., sive in prolatione minori . . . Rursus pausa semporis in principi posita non est signum perfectionis in tempore, sed est figura mensurabilis in tacitumitato nam signum temporis perfecti est circulus, impersecti veroost semicirculus. cum itaque prooedis diatonios a prima syllaba ad secundam intonsive vidolies a M ad Iti satas semiditonum intensum et aia in inmis converso demissum. Rursus a tu ad spleri est diatessaron intensa si a πι- ad dor tonus remissus atque a si ad patris in intonsus tonus. Hoc quidem diatonicum ac naturale genus secundum Boetium et Guidonem sane productum est. Verum chromatio concinens procinis a tu ad is inoompositi toni intorvallo. Quodsi in in ut esset altera syllaba, tonus ipso a tu ad lucompositus diceretur ac duobus distinctis semitoniis cantaretur, ut assoris; sed hoc quidem falsum est. Nam in quocumque tetrachordo chromatico duo graviora semitoniorum spatia non integrant tonum, ut Severinus disponit, quod et nos quidem primo ac secundo atque optimo secundide harmonia apertius monstrarimus. Sed neque Aristoxenus, sive chromaticum molis, sis chromaticum sesqualtorum, seu etiam chromaticumtoniasum deduxoris, duo graviora tetrachordi spatia tono aequavit. tol maeus quoquo duo ipsa spatia graviora chromatio mollis tono longo minora constituit. Nam chromaticum tetrachordum nullum sustino toni praecise spatium duabus tribusus chordis examussim productum. I idsm dicis svonire alti ad m, scilicet tonum incompositum depressum, quod idem os inconveniens. Namque dato uno inconvenienti multa sequuntur. Veruma et ad plam nulli dubium est, quin diatessaron intorsit, nam a linea in spatium utrimque vel tonus vel semitonium per notulam vel syllabam describitur, discemitur si cantatur. Et a plam ad domist triusmitonium demissum. Quodsi in anterior scilico diatonica positione fusti tonus remissus a Flen ad dor, quomodo transmutabitur spatium toni in tritis tonium, nisi ipsa syllaba dor vel eius notula morit omitonio in gravo doposita Nam immobilis permanens nullam praestat spatio varietatem, ut ex annotatis libris facile percipitur. Secus autem in musicis instrumentis, ubi singula diastemata iuxta proprii oneris formam chordas
133쪽
rscipiunt si intervalloruin dimonsiones, ut apud Boetium, Messitam, Didymum, Aristoxenum et tolemaeum constat, quorum deductiones secundod harmonia diligenter impressimus. Rursus cum a do ad patris intonsum trihemitonium putos, idem inconveniens non evitabis. harmonicus autem huius honoris processus a te hoc ordine sumitur nam a tu ad tu fit semitonium incompositum, quia si supram moraretur altera syllaba esset a tu ad Iurasmitonium compositum scilicst per dissimst dissim pronuntiatum. Idemque a tu ad me erit semitonium incompositum sed domissum. At contra hoc dicimus quod duas syllabae duaevo notulae diversisonas sese non compatiuntur in f titioque in s sol-re-t, cum sit ibi solus locus sola chorda sonum unicum procedens. Inde immutata secunda mediarum chorda acutior in quovis latrachordo diversisgoneribus non ascribitur. Verum , ad splen procul dubio indigrum dialossaron diastoma monsuratur nihil profecto enharmonicae densitatis ostendens. Rursus a vis ad dor erit diloni remissi spatium atque ador ad patris praesupponis incompositum ditonum intonsum. Adiacent itaqus chromaticum et Onharmonicum praescripto tenori in solo diatonico istrachordo nullam proprias densitatis formam domonstrantia. Indo enigmas canonem ipsum Bartholomasus praeceptor tuus, quem imitaris, non sane disposuit neque ipsorum generum spissorum formias naturam
i Spataro machi in de angegobenen Sohrist S. 45' daraus aufmoissam, dasi Ramis in dein Κanon distaret Tongestatechis au die Praxis an endet, mahren Gasurius theoretisc liber sis handet sperche tali solismueri son iudati des ordine praetio et usitato et tu arguisse theoris .
134쪽
Aimino XII. Albinus 26. Ambrosius is, 45 57. I 07, 108. Anonymus IV. 79. apotome 15, 99. Aristolsis 4, 65, 67. Aron, iotro, α, Π, XIV, 29, 34, 39, 5, 66, 3, 4.
auctoralis 55. Augustinus 19 45 57, 107. lus smius Flaccus 108. authenticus 55. Bartholomsus de Bononia 9. Bemardus 19 45. bisdiapason .
Bootius I, 7, 4, al, 15, 25, 26, 36. 42. 46. 57. l. 97. 102,108. Bourigari, Ercole, VIII Trimerone ,
talamus 17. cano 90 ff. cantilena 2, 3, 26 65, 67. carmen .eithara . clavictabatum 15.
clavictortam 15. clavis 27. collatoralis 55. concentus .
consonantia 63. constitutio 4. contrapunctare 72. contrapunctus .
depingere 6 f. 101. douterus 56. diapason 8, 9 f. diapento , 49, 101. diastolo 3.diatomaron 8, 100. diminutio 65.ditonus 48, 100. Dufa 84. duplex longa 79. Egidius do arin 77 86, 9.snchiriadis 19. Mehiridion , 5.
135쪽
fantasia 1, 1. ficta musica 29. figuraro 66. Filipoetustas Morta 89. fistula 17. foramen 17. fortificar 43. Franciscus 6. Franco 77, 89. frangere 65. fussa 79. salarius ΙXL XUL, 15, 90. gumma 2 LGaspari f., ΠΙΤ, m XIV. gsnus diatonicum chromaticum, enharmonium 42.
Gregorius 8, 9, 19, 22, 28, 5, 107,
Guido X, 19, 22, 28, 31, 34, 8, 40. 45 59, 98, 105, 107, 108.
- minor 49. heroum posmata 26.
Hssiodus 9. hexachordum 11 49. hexas maior 49, 10 l. - minor 49, 98, i 01. hymnus sancti Johannis Baptistas 11. instrumentum 3 artis, naturalej.
Introductorium XLV, 77, 104. Iohannos Carthusiensis a 4, 15 42, 44 50, 53, 5, 106, 108. Iohannos do Londonis 40. Iohannos do onte XV, 4, 88. Iohannos de viris 80, 81, 86. Iohannos do Sancto Dominico 41. Iohannos mothbna. I9. 29. 39,
longa 78. Ludovicus Sancti 56. lyra . acrobius 24 59. manus suidonis 13, 32, 38 45 ff. Marchstuc 14. 15. 33. 42. 89, 108. Marcus ullius Cicero , 22, 58.Μartianus 59. Martini, adre, X.
modisias arithmetica, geometrica, harmonica 94s
mensura 83. minare 79. minima 79.
modus 52, 54. 77Lmolle lacore 3. monochordum 3, 4 5, 28, 5, 6, 99, 10 i. musica humana, mundana, instrumentalis 3 56. mutatio 2 f. nervus , 53. Nicomachus 2. nota alba, nigra, rubsa 49.
numerus , 3, 4. obturaro T. octava 63. octonarius 22, 24.
136쪽
organigatio 4, 8. Organum 37, 5 ff. orificium T. Osmensis XII, 41. pausa 4, 85 finalis, generalis). pausatio 7 1. permutatio 31, 32f. Ρhilolaus 15.
polychordum 5, 37, 45. Ρriscianus . prolatio 7 7 f. proportio 3.
proportionalitas 63. 93 continua,
secretaὶ proprietas 42. prosodos proslambanomenos 8. protus 56. psalterium 2, 15. psaltes . Ρtolemaeus T. pulsare 17. pulsator 99.
qualitas tonorum Chararieristi dorΤonarion 55 ff. quantitas 40. quarta 62, 3 maior, minor . quinta 63, 65. Rhabanus aurus 78. retropolis 30, 37. Robertus Anglicus 88. Rogorius aporon 15 49.
saltare . sambuca 17.sscunda 62, 3 maior, minori. semibrevis 79. Asmidiapente 50, 65. semiditonus 48. semiminima 79.ssmitonium 48. durato 108. - subintollochum 43, 66, 75. senarius 2 f. septenarius 22.ssptima 63, 10 L maior, minor . sinta 63, 100 f. maior, minor .
signare T. signum 82. - quadripartitum 83 87. - durum ius quadratum 28. - mons sive rotundum 28.
spscios A9. Ἐν simplices compositae, scompositae). syllaba 28.
symphonia . Synemmenon 15, 101. systole 3.tasda 101.
rartia dilonalis, semiditonalis 63.
Timothsus missius 102. Tinctoris , 30, 84. tonus 4 55 perfectus, imperfectus, miXtus, superfluus), 100. tractus 101. transitus 100. Otho tonium 8, 100.8
137쪽
Tristinus do Silva XII f., 14, 65, 86, 87, 102. tritonus , 7, 48, 50.
tritus 56. tropus 2, 54. tuba . Ugolinus Urbeveteranus 44, 69, 9. unisonus 63. Fandorsuaste 85. Vox 3 9 gravis, acuta, superacutis),25 f. continua. discreta, media).Walis Odinoo 79. Wresdo, sisho Johannes rede. Zacharias 89.