Abul Abbasi Amedis, Tulonidarum primi vita et res gestae. Ex codicibus MSS. Bibliothecae Lugduno Batavae editisque libris concinnavit et auctorum testimonia adjecit

발행: 1825년

분량: 142페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

nt simulac certim signum ridisset , ad impetum faciendum consurgerent. II secum reliqui , qui eum Sequcbarittir, castra ingressus , ad D Um penetravit Dusas tentorio vicionum , et cum in media usque castra pervenissct , Non siAd dolo et aris sc admovens non . nullos equos, qui funibus alligari stabarit, inculis liberali et 'cla nor sublato Errefacit. Exercitus hostium qui negligenter agebat, trepidare corpit et hoc tumultu marim opere conturbari. Motis Nero tralis asiliens, equum conscelidit et V teratorcm, qui coram eo fugam simulabat, temere risequitur, et longius a castris stris discedit, Arabe eum sensim ad locum i Isidiarum pertrahouis. Qui clam ad Actsu NOTIDnum servenisset, stibito se convertit , et cui cm summatim Vouam Moussin capiunt, et inculis con .uriosum ad D Magaw03am ducunt. Hominis vafri auditata ct forIitudinem meso mirati, uni. At Ib Dyagua byus Mousam misit ad Thousiunirim , qui captivum abducens cum suo Xercitu iri Aonpiti rediit H. Pag. 37. v. 9 seqq. J De Abbas Seditione pauca habet. Ei et lagus , qui tamen perperam eiu Abulabbas It noua iliat, quod cognomen Si medis patris pauca etiam liabet De guignes ius Nos auctores secuti sumus MacriZitim ac Noveir Hur 3

Ibid. v. II et seqq. J Nove irri haec Sunt verba: is a b M. - s. cl. . A .ao tuta l, b d a b l . . Ibi d. v. 29. Illius Elyasi sectaeque Ebadhidarum talas , cui praesuit, in editis libris historicis aut rara aut nulla mentio est. EX Mahrigio, qui peculiari capite de variis sectis Moste micis disserit, disco, Ebadhitas pertinere ad Rhare ij ita di i. e. ad rebelles et haereticos, et Omen accepisse ab Abdalla b Ebadii ex filiis Mahalsi, cujus yerum nomen fuit aliaret ibi Amroti, qui adversus Mer vanum ibia Moham med ultimum i halitam Ommayadicae gentis rebellaverat, et, ut Schel, restanius addit in suo de religionibus libro S. 587 447 , ab Abdalla ibi Moham med ii, Athlal, Quia adversus eum misso , sagitta interfectus est. Alii contra ab Obadho , vico agriciem aurae, Obadhitas appellandos arbitrantur Sed harum literarum studiosi ipsa Malirigi verba inspiciant, a

Pag. 38. U. 3 et Seqq. J Versus ad speciem tertiam pertinentes Arabice ita se habent:

112쪽

a In codicibus 72 et 27 Si Da. Ita rescribere iris sit praeceptor pro sim, quod est in codice 37 , et , i, quod in 7 et 'I , quod in 76. t est in codicibus 276 et 372 in 7 i. d ota est in codicibus 76 et 37 I. Pag. 38. v. sta seqq. Coniungere studuimus varias Nove jrii et Macrigit narrationes.

probahilior fortasse nonnulli alia rei exponendae ratio videbitur, quam Monallem Baschi in suo Chronico secutus est: nempe non ab ipso Abbas pede manusque rebellium abscissos, Sed eo praesente et intuente supplicium de iis stinatum esse dein Alimedem truci vultu e converti Sse in silium, ejusque atrocitatem his verbis castigasse:

ab his viris, qui tuae caussae animum corpusque devoverant , supplicium sumerem, tu adstitisti illudque ita contemplatus es, quasi jucundum spectaculum foret. Decebat te o tius ut ad genua mea proνolutus delicti et a te , et ab illis , commissi veniam peteres. o cino imperatoris incium est, qui subditos suos conservare tenetur Vae tibi miseros . JPag 39. V. 1 Seqq. Quae de incursione in fines Graecorum narravimus, a Degui-gnesio petivimus, qui ita mox pergit Ensuit Ahme marcha contra A me sis das Uabber, qui Ioit son rece ur de tribuis dans Damas et a Palestine i is si m

113쪽

sonnier 'empara de tous se biens et ne ui renit a beri que our ne somme de si cens mille pidces 'or. Hic ipse ille, ut videtur, fuit mede Modabba rides, cujus tanta cum Thilonide in Aegypt sui contentio, quemque Supra memoravimus fratrem rogasse, curaret ut provincia PalaeSimam, ordaniam et Damascenam obtineret. Obtinuisse eum nulli bi legimus, Sed ex hoc eguignesii loco colligere licet. Historiae tamen id non inseruimus, quoniam de tempore, quo acciderit, dubitandi est causa: nam ait Degu ignes ius, Simae invasionem factam fuisse anno a fuga Moham med is CCLXVII, quaeque post illa de Modabbari de narrat, evenisse anno Sequente. Enimvero utroque hoc anno Thilonides occupabatur bello cum Abbas filio, ut ipsum aliena interea agmen Damascum movisse non videatur probabile.

Vox sine ullo puncto diaeritico, ut vocant, in codice legitur. Proprie verba si-Gificare videntur : Neque gratulabitur aliquis fratri eius Moy feci do ulla re ex eis, quae illi metuimus hoc est Nihil frutri contra eum Dccedet. Uerba illa: in amita es , quidem vertam Et misit ipsi una cum hos nuntio lippopcras plena IOOOo aurcorum. Ejusmodi perae sive crumenae duae, quae continent mille thaleros, apud Turca onus appellantur cf. Me- in

114쪽

ninstes in voce λ quia hoc jumenti inius esse censetur Apud Arabes nomen illis est Ela in duall. Puirale fractum fetam debet descendere a singulari tae H. JPag. o. v. 9 seq. siti aliquot etiam inVastorie in crras Graecorum fecerat , I Hoc Degu ignesio petivimus , qui ea facta refert anno Arabum 68. Ibid. v. 4 et seqq. J Plaec sum Simus e Novetrii historia imperii Abbasidarum Dusa

Male in codice legitur Siaa. Sensus proprius esse videtur Nec ullum ipsi manda t1om penetravit in paucis aut uisis. Haec nominis scriptio, quae hic et alibi invenitur, vera esse videtur. Saepius tarmen brevius adpellatur -- ό s, aut aliis modis corruptis. Cognomen Istiaco endagicisti fuit secundum codicem Macri git 7 1, 4 s secundum 372, aut denique, secundum 276 laas etiam mihi recta nominis scriptio esse videtur apud Turcas est signum diminutivi l. 'apud Persas bellicosus. Hinc igitur ιγα tota more sequioris aevi ex utraque lingua compositum, erit atyus eros. m. J NOM

115쪽

Nomina haec sunt trium hominum mihi ignotorum, nec locus integer esse videtur.

Pag. 42. V. 5 et Seqq. J Refert Nove irius in historia Abbas idarum

Est porta Bagdadi, quae nomen UXit a chamasia, campo in superiori urbi Parte. Conferatur reuagius in nota ad emaleddinem I 36. Corporis sui custodibus praefecit Ishacum endagici filium. es Conferatur de Ita voce et de ipsa re Reiskius in nota ad Abul sedam asta. Ita loquitur Macri gius, quia tametsi, ut Nove irius narrat, ipse Chalin id iussis. 5et, frater tamen hoc ipsi imperasset... Degu ignes ius scripsit: Movia eo fit audire inmed dans os rures publiques aras to ustis pns ou i avolt quelque autoriis, stirtout a Bagdad et dans Eraque quelque Osi. cires di med ex cuterent ces ordies a Damas Dur ches Eloit anem Baaman. Praefectum Thoguriae, quem nos Bagemagum adpellavimus , eguigneSius BaZmanem nominavit; et nihil est cur negemus, ilia ex edicto ovallacis ulOnidem XSecratum esse. Enim. vero hic non Damasci, sed in Cilicia commorabatur. Ibid. V. 2 seqq. Expeditionis adversus eccam a Thoulo unide susceptae obiter meminit uignes ius uberior narratio, quae in textu legitur, Chronico Turcico Mo

116쪽

Ita rescripsi pro ii isti quod in codice est manu scripto, sed nullum sensum habere idetur Vocibu O 1 M a significatur Chalfus erganius. Ita verbum pronuncia vinul S, quod Sine puncti diaeriticis in codice legitur ceteor una quid sit lacerare fluvit , equidem nescio. Forte hic librarii mendum est. Siquidem Verba integra Sint transferenda videntur: Non abeo , nisi metu , ne haec provincim, in extremis snibus sita, in partes dilaceretur , et hostis eam concupiscat, Pag. a. v. et sqq. Quod de MoaWiae sepulcro ab Alimen instaurato adjecimus, iterum ex Chronico Turci comodat limi Baschii repetitum est, cui tamen fidem habere non possumus illii ab eo factum esse perhibenti, quod Ismaelitarum sectae faveret --θιγέ I a M. M dAc ul). si id enim Ommayadae cum Alidis et Ismaelitis eorum asSeclis, quorum Olmen Alimedis tempore nondum aestitisse videtur H. Ibid. v. st et seqq. Narrat hoc partim Degia ignesius, Sed haud supervacuum erit con

ferre Noveiri locum, ubi idem retulit in historia Abbas idarum: si,' iis . . est i S

Deguignes ius prodidit En m tem Iesi reos Iolent enirn a Ia Et de cent miluhommes dans a Iris, et tolent venus assiore a villo do Calami situ si milles de

Tharso. Uin Q l edidi pro 'tal, quod in codice est manu Scripto.

Vox dis hic significare Videtur tegetem stragulumve quo peritur pilentum camelimnum quam poteStatem tertiam ponit Golius. Accidit hoc igitur antequam Amedes Tarsum obsidione cingeret, nam tum hiems aderat. dbid. Quae . . narrantur de X peditione et clade Graecorum digna Unt, Uaeeomparentur cum Historicorum Byzantinorum testimoniis et accuratius X pendantur. Secundum Constantinum Imp. in Vita Basilii Macedonis p. 76 sqq. quem cum alii S cuti sunt Scriptores, tum vel maxime Cedrenus p. 575 sq. Andreas iste, hic a N weirio memoratus et e Scytharum gente oriundus, non fuit Patricius Patriciorum, i. e. Πρωτοπατρἱκιος, Sed Patricius Simpliciter, quam dignitatem, uti et Scholarum l. e. Satellitum Imperatoris praefecturam consecutus erat ob praeclaram fortitudinem ipsius contra Saraceno S, quo in bello deinceps non victus, ut Nuive irius ait, sed victor fuisse

Ierhibetur Cum enim aliquando mirus Tarsensis Andream minacibus impiisque i

117쪽

teris provocasset, hic incensus ira et Iestim Mariamque laesae Sanctitatis ultores advocans, in Ciliciam pergit et apud fluvium Podandum III δανδον, Arab euod, is hostes magna clade profligat. ipso Emiro caeso, et ingenti praeda potitus, a Tarso Oppugnanda tamen abstinet, quod sibi non satis virium esse arbitraretur Hinc Andreae apud Imp. Basilium in invidiam adducto , quasi ossicio defuisset, sufficitur Stypiota quidam, rei militaris minperitus, sed qui pollicitus erat, se Tarsum revi in potestatem esse redacturum Qui eum ad locum', ρυσοβουλλον appellatum, pervenisset, et Secure ageret, noctu a Barbaris opprimitur, fui de improviso ingentem aequorum multitudinem, quorum caudis sicca coria alligaverant, tubis lituisque concinentibus in aperta Graecorum castra immittunt, ipsi Strictoe gladio sequuntur, it hostes subito incurSu perterritos internecione delent. Sic rem narrant Constantinus et Cedrenus, apud quos utrum φυτοβουλλον idem sit aca sic enim teste ex Geogr. scribendum, apud Arabes, non desinio es hoc vero agnosco . Orientales Andream cum Stypiota confudi Sse , et u ve iri vel potius Ib alDjougii narrationem de hoc intelligendam esse. An vero ipsi credendum sit de Graeci exercitus numero, item de caede ducis quem cladi superfuisse ex Leone Grammatico et aliis colligam assirmare non ausim. Hoc vero Arabis illius beneficio novimus, quod annotare negleXerunt auctores Bygantini, hanc Stypiotae cladem ad A. 883 et ad diems Septembris referendam esse : hic enim diei mensis Rabiae primi Anni 7 respondet. ' At dissicilius erit pronuntiare de tempore, quo illustris illa victoria Andreae de

Tarsensibus acciderit. Si auctoribus Graecis , quorum teStimonium AEXCitavimus, re .dendum sit, non adeo magnum intervallum fuit inter rem ab Andrea bene gestam et cladem successoris At si Leonem Grammaticum inspicia p. 474 et Georgium Monachum P. 48, praecipuam cauSSam, cur Andream ducem munere privari r Basilius cim p., hanc fuisse reperies , quod ipsum , ut conjurationis a Leone in patrem factae participem apud Principem detulissent inimici Quae si vera sint, quid impedit, quominus ea opinportunitate usi sint Obtrectatores, ad res jam ante aliquot annos ab Andrea in Oriente gestas, carpendas Iuc si accesSerit, quod Tarsense eodem loco, nempe apud Podanis dum sume ab Andrea fusi sint, quo Abdallati ib Raschid, anno 264, ut est apud Abulsaragium . . p. 271, vel ut in Chron. Syriaco legitur p. 71 ann 266, i. e. vel sexennio, vel quadriennio, ante Stypiotae cladem, a Graecis, Oto paene Xercitu deleto captu sit . forte mecum X lstini abis P hanc cum Abdalla pugnam eandem es Se quam Graeci. Andreae virtutem celebrantes, memorarunt Si enim haec duo proelia diversa sint, non adeo miror , quod Arabes laic, ut saepe , cladem Suam Silentio praeterierint, quam quod Graeci suam victoriam illaudatam reliquerint. Opinioni meae hoc unum obstare videtur, quod Arabum Du non, ut Graeci perhibent, occisus sit, sed in hostium manus pervenerit. Verum in ejusmodi rebus Saepius erratum S Se argumento est cum exemplum Stypiotae, quod modo vidimus tum aliud certius etiam Bagmagi, ut hic

appellatur Tarsensium nrari, qui Stypiolam fuderat. Hunc enim marrant Constant. E IN P.

118쪽

Imp. in Da Basilii p. 84, Cedrenus p. 58 sq. et Zonaras p. 37I, Victoria elatum, haud ita multo post, regnante adhue Basilio , i. e. inter . 883 et 886, cum triginta navibus longis Chalcidem in Euboea magna i oppugnasse et ad extremum eruptione oppidanorum illius copias fusas, ipsum interfectum esse. Contra auctores laudit a Freytagio in noti ad Ke malo idinum p . Os n. 6a, assirmant, anno adhuc 278 vel 79 A. 89 - 893 Bagmagum vixisse , eoque demum anno periisse in obsidione ignotae cujusdam urbis chalinda vel Saled. Quorum scriptorum testimonium inis signiter illustrat et amplificat in tuo ad A. 78 de Bagmagi interitu sequentia leguntur: oa,MUS , - . A cam AH γ Ner 'LOS. UAS lo - - boo tabo a Ioab . o. Lazmas in Graecorum dilionein seditione suscepta arcem Satan appellatam oppugnavit. Quod dum facit, frumcutum lapidis e balista emissum turbam illam obsessorum vehementer Fixit et strvcm edidit. Tum reversus inter prosciscendum in ipsa via decessit mense Relebo , illiusque ferctro Tarsum delato ibi sepultus est. Sic igitur Orientales hoc loco corrigendo Byzantinorum errori inserviunt. At vicissim Graecorum auctoritate nomen miri varii modis corruptum emendari poterit, quod minime omnium ab illis e X spectari posse videbatur. Cum enim alii tominem vel , ia, alii ' h, vel ' i' , Vel 9 ib appellent, Constantinus , cujus, quippe aetate non multum junioris, in talibus magna est auctoritas, istum Chalcidis ob Sessorem 'Eσμα nominat, nec reliqui variant. Quae scriptio ostendit nomen in omnibus, quae vidimus, Arabum Xemplis corruptum, et stat , rescribendum esse, a qua forma Sane nomina talia et vitai non multum discedunt H. JPag 3. V. 5 et Seqq. Quae hic narramus, in primis petivimus ex emaleddine et Freit agi in eum commentario Abuli eda Nove iri et Macri gio. Ibid. v. a Farmam J Ita cum Sacio in altero Chresto mathiae Arabicae tomo et Herbelotio in bibliotheca orientali hoc urbis nomen pr0ntinctavimus et Quatrem drius Fermam etiam ei Xit, quamquam in codice Macri git 7 a ceterum carente vocalibus, manifeste Scriptum est Forma. D Ibid. v. 4. Chronico Turcicum saepe a nobis laudatum medem non Posthathae, sed Antiochiae obiisse tradit, corpus autem defuncti in Aegyptum translatum esse videri, quia reser Ibn halicanus se invisisse Alimedis tumulum, apud is haud procul castello situm. IJ J Ibid. v I seqq. I iubet hic describere Baccaris vitam ex Chalicani de D rco l

119쪽

Uest P., , ὰ ς, aes i , cori vcl. Qui in a ac vita memorantur sta' si aliunde mihi non innotuerunt. Nisi distinguerentur ab se i illos assessores et Syndicos Iudicis esse arbitrarer . An simpliciter sunt interioris admissionis amici, quos de rebus gravioribus in consilium adhibebat H. J

120쪽

Pag. 4. v. 6 seqq. Hoc e Deg digne)io quae S. 9 et deinceps sequuntur ex N veirio petivimUS. ibid. v. 1st Suidem Mochalis is filii . Quem Noveirius in histori Abbasidarum Movasseeis vegirum adpellaverat, hic in historia Tutonidarum eius scribam nominat. Ibid. v. IV et seqq. L. Ita interpretatu sum haec Movetrii verba

s Ibid. v. 6. Chron. Turc. eum Obiisse tradit die IODgultiadae, anno aetatis 5o, et male adjicit eum per anno 2 Aegypto praefuisse. IJ J Pag. s. s. 9. I mi Chalicanidi Praetulimus auctores laudd. a Freytago n. I 48. Ibid. v. II et seqq. I In Macriaio est et . - -

a Carmen hoc absque vocalibus legitur in manu scriptis codie ibus ceterum Il scribendum esse pro A. I , et apparet e metro versuum Bacchiacorum, qui in sede sexta non anapaestum habent, sed iambum, et e versu quarto, ubi odio: accusativus est, adeoque nisi obest scribas omoeoteleuton non obtinet. Est infinitivus verbi odi , quod inter alia significat virili animo esse, virum s

Est hoc pro Ual, ut videtur. Secuti autem sumus auctoritatem codicis 37st, nam in ari est ait et in 76 Ol. Versus sunt Bacchiaci trimetri, qui tamen, quod de solis tetrametris Ionesius monuit, in sede prima et quarta amphibrachyn quoque recipiunt. Quod ad hos Motam edis versiculos attinet, tria sunt, quae animadvertam. Primum hoc est: Mi mihi scribendium videri in prima pers. oristi, emta liter Elis, quae in ejusmodi formis millies sine caussa additur Alterum, o fanfinitivum non esse speciei Primae, ea in significatione, quam extremam ponit Golius, virum se praestandi Hic enim vel , Vel 4bm , vel a sti, vel Maedii sonaret Num forte est illud collectivum, quod apud Sacyum est sorma a et a participiis derivatur Sic igitur descenderet

SEARCH

MENU NAVIGATION