Pia desideria : tribus libris comprehensa

발행: 1657년

분량: 447페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Approbatio Censeris.

in ASuspiria Animae Christianae, Elegiis, Emblematis , I SS. Patrum scriptis illustrata . R. Ρ. Hermano Hugone Societatis JEsu Presbytero , pererudita sunt& solida, atque perlucidam semitam continent ; qua aeterna Veritas, I vera Charitas, & chara AEternitas obtineatur, ab his qui in tenebris & inumbra mortis sedent,ad dirigendos pedes suos in viam pacis. Datum Bruxelta xl. Idus Novembris, M. DC. XXIII.

Henricus Sm ers S. Theologia Licentiatus Scholasticus Bru-xHgensis Librorum Censor.

12쪽

sUMMA PRIVILEGII.

CΑ n o 1 u s II. Dei pratia Rex Camilae, Legionis, Arragoniae, striusque Sicilia,sc. Archidux M. striae, Dux BurguuHα,Lotharangi Araban- sc. Comes Flandriae, --iheb Uc. Diplomat suosanxit, ne

quis citra voluntatem L Uc E DE

librum, cui titntus es, PIA DESIDE RIA , a R. P. Germanno Hugone Soc. JEsu, Presbytero edita, pr ximo sexennio imprimat inve Impressum in hasce ditiones invehat -- nolemve habe6t. Nisecm foxit, coinsatione librorum, o alia graυi poena multabitur, uti latius patet initteris datis Braxestae

Signat LOVENS.

13쪽

DESIDERIO

IN QUEM De derant Angeli pros cere

AMORI ET DESIDERII SUO

Vis Des Ariorum. Domine ante te omne desiderium meum,& gemitus meus h te non est absconditus. OUot mihi elam faeliis mens estuet anxia

votis, Indicis soluit discere nemo meo. Nemo, nisi arcani quipectoris intima tu rat. ιtiviana nulla latebra nutasse, meosgemtus, meascit stria foliis, Ide, oculis etiampersecat ima suis. Ecquis in alterius Iti en aprofuderis aurem, Sit nisi secretiproditor ipse fui'Sι tamen asia foret fleranda hac arte medela. Ars desideriis hae foret una meis. Sed neque depogitas levat auris amica querelas, ec desiderii haesi ab arte modus. Coeye-

14쪽

perat, heu i natos Rachel ululare peremptos ;Mox, ubi ni endo profuit, absinuit. Scilicet ipse Das facit ignis, editquefavillas,cuasque pluit, nubes ipsa reforbet aquas: Sic melius , proprios quos fudi, combibo fetus, suum recidit tutius unda fluum. Eua mea sint igitur, dum trisὸgemo amenta, Non ni i nos soli novimus, iste, S e . vid voveam, tacitis dum compleo littora votis, Non ni nossoli novimus, ille, S ego. Quid clamem, mea dum fefes ria rumpunt, Non nis, non nigi nos novimus, ille, S ego. O quoties scitas animus gerit histrio partes; Et pugnant animo fronsque ealorquestio IDum patitur tragicos mens personata cothumois Saepius in mimo Rostius ore salit. Nullasdes lacrymis, lacryma simulare doeentur,

Nec nis sis fasii, risibus usta siles.

Solsor ut in fetus, putat omnia trista vulgus; Solvor ut in risus, omnia laeta putat: Eallitur ah s κο ri neque scit mendacia vulius, Cum lator, lacrymor; rideo, cum doleo. iVix tibi tot, Protheu, quot suntfini antibus ora, mota quibus larvam dant, adimuntque Ram. Nemo meos Gemitus, Vota aut Sustiria nouit ;

15쪽

LIsER PRIMUS.

GEMITUS

POENITENTIS.

LIBER

18쪽

LIBER PRIMUS.

Anima mea desideravit te in

nocte. IDMa6. Ei mihi quam deos nox incubat atra tenebrs lGlis erat , Pharios qua tremefecit

agross

Nubila, lurida, quadida, tetrica, terribilis nox; Nocturno in censu perdere digna locum. Non ego tam tristes Scytbico, puto cardine lunas, Tardat tibi lenivi Parrhos Ursa rotas: Nec tot Cimmerio glomerantur in aethere nubes, Unde suos Phoebus vertere jussus equos: Nec reor invi si magis atra palatia Ditis, Fertur ubi nigra nox habitare casa. Nam licet hic octilis nullam dent fdera lucem, Non tamem es omni mens viduata die .' Nocte suam noctem populus videt ille lentum, Et se, Cimmerii, Sole carere vident: Arctica chm senos regnavit Cynthia menses, Dat fratri reduci septima luna vices.

me perpetuis damnat sors dira tenebris; ἀ sicique vel minimo fideresamma micat. Et neque coquod cacis unumsolet esse levamen ipsa suam noctem mens miseranda videt, .

19쪽

Vertit in obscaenae noctis opaca diem. 'Nempe fim animo furata Superbiasammau, bilat obscuro lumina caeca peplo. Nec nit Ambitio nitidum clarescere Die Fusat S ingenuaue Idalis igne faces, Heu, quoties hcbit idius mihi noctis imago, Nox animo toties ingruit atra meo lSors oculis nostris melior, quibus ordine certo, Alternas reparant lunaque solque vices lNam quid agat ratio,quid vat fluato a voluntas, uuas habe ut geminos mens peregrina duces' Major abere oculos,dolor est,ubi non datur uti, am, quibus utaris, non habuisse oculos. ut dolet oppressus iv s velocius umbris Laetior Hreditur manὸ viator iter. Sed nimis haec longas tenebris noxi prorogat

ua tibi mane negat cedere, Phoebe, diem tam redit Arctoo Titan vicinior axi, Exultat reducis quisque videre jubar. Scilicet Aurora gens vertitur omnis in ortus,

. Gii Ve parat primus dicere, Phoebus adest. Sic ego, Dpe oculos tenui sublimis Olympo, piciens, gemino qui jacet orbe, Polum. Et dixit tam)μὸς Nitesce, nitesce meus Sol l Sol mihi tam longos obtenebrate dies lExorere,exorere, S medios salteri exere vultas,

fel scintisia tui Dia sat esse potest. Quin etiam tantis luminis abnuis usum, deficiet radisi expetiisse tuor.

20쪽

Anima mea desideravit te in nocte. Isaiae a.

a s Rat enim tempus quando non cognosce- bam te. Vae tempori illi quando non eognoscebam tet Uae caecitati illi quando non videbam te Z Illuminasti me lux mundi, ScVidi te.b Sero te cognovi lumen verum, sero te cognovi. Erat autem nubes magna & tenebrosa ante oculos vanitatis meae et ita ut videre non possem solem iustitiae, lumen veritatis. lnvolvebar in tenebris filius tenebrarum. Tenebras meas amabam, quia lumen non cognoscebam. Caecus eram, & caecitatem amabam, 8c ad tenebras per tenebras ambulabam. Quis me eduxit Z ubi eram homo caecus sedens in tenebristi umbra mortis Z Quis accepit manum meam ut inde me educeret Z Quis est ille illuminator meus t Non eum quaerebam , & ipse quaesivit me et Non vocabam eum, & ipse vocavit me. Vocasti enim me nomine tuo, intonasti desuper voce grandi in interiorem aurem cordis mei; Fiat lux, & facta est lux: Si discessit nubes magna, Sc liquefacta est nubes tenebrosa, quae Operuerat oculos meos , 8c vidi lucem tuam, cognovi vocem tuam, di dixi r VerbDomine tu es Deus meus qui eduxisti me de tenebris, Sc umbra mortis, ta vocasti me in admirabile lumen tuum; ia ecce video. Gratias tibi ago illuminator meus , 8c conversus sum,

di vidi tenebras in quibus fueram, & abyssum

SEARCH

MENU NAVIGATION