Pia desideria : tribus libris comprehensa

281쪽

air Uo TA. a Is enim qui in sylva naturae nostra ob suam erga genus humanum benevolentiam germinavit, eo ipso quo carnis ac sanguinis particeps factus est; quasi malum quoddam existit. Nam in hoc frussu videre est quiddam, quod cum

utroque, nimirum, carne ac sanguine, similitudinem aliquam habeat: etenim ratione coloris

subalbi; carni quod proprium est imitatur; rubedinis specie cognatio quasi quaedam cum sanguinis natura indicatur. b Merito ergo ejus desideraverat umbram, de quo Sc refrigerium esset Sc refectionem pariter acceptura. Nam caetera quidem sylvarum ligna et sit umbram solatii habent, sed non vitaα refectionem, non fructus perpetuos salutis,unus est etenim vitae ala cibi , unus mediator Dei Schominum homo CHRI sius JEsus, qui dicit sponsae se ae: Salus tua ego sum. Propterea ergo CA RisTi potissimum desideraverat umbram;

quod solus sit, qui non solum ab aestu refrigerae vitiorum, sed A replet delectatione virtutum. Sub umbra ejus quem desideraveram Jedi, umbra

ejus, caro ejuS.c Quis enim posset, sustinere Solem justitiae

nudum 3 quis non consumeretur ardentibus radiis eius: assumpsit ergo Sol iustitiae hominem mediatorem, es ita ex conjunctione solis & humani corporis facta est umbra.d CH RisTus ergo aflixus ad lignum, sicut

282쪽

L1BER SECUN Du S. 2I3 malam pendens in arbore, bonum odorem munis danae fundebat redemptionis ; quae peccati gravem detersit festorem Sc unguentum potus vitalis effudit. Tanquam malum, inquit, in lignis sylva, ita con sobrinus meus in medio flioram. Intimbra ejus concupivi edi. Bona umbra, quae nos ab iniquitatis sole defendit, ructus ejus dulcis in faucibus meis. Quis fructus ejus duliscis, nisi praedicatio Dominicae passionis Za Nathanael sub arbore sci videtur; Da'id, in umbra alari Domini JEsu sperare se dicit, Zacchaeus in arborem scomori ascendit , ut

CHRIs Tu Μ videret. Nobis quoque expandit manus suas IEsus , ut totum mundum obumbraret, quomodo non sumus in umbra, qui Cruiscis ejus protegimur velamento ξ quomodo non sumus inumbia, quos crucifixus a malignitate saeculi, 8c corporis ardore defendit.b Haeumbrd David protegi se postulabat, ne eum per diem Sol ureret ves luna per noctem. Hanc umbram spiritalis ministrat gratia, torrida saeculi hujus, Sc mundi aestiva fugientibus. In

hac ergo requiescamus umbrri peccatorum nostrorum aestibus fatigati; si quos adussit libido, hos Domini Crux refrigeret,in qua se reclinavit. ut nostra delicta susciperet. c Umbra fit ex corpore Sc luce, Sc est itinerantium refrigerium ab aestu , 8c protectio a tempestate. Arbor vitae, scilicet malus, est sancta crux: fructus eius, Chrisus, umbra, tutela vel

refriis

283쪽

et I V o T A refrigerium humani generis, quod gravi onere

Peccatorum per aestum concupiscentia: pre

mebatur.

a Umbra Christi siquidem omnem tentationum fervorem temperat, & dum aura suae inspirationis sua viser mentem tangit, quidquid noxii caloris sustinebat, expellit, dc quani jam forsitan nimius vitiorum aestus marcidam fecerat, umbra sancti Spiritus, protegens recreat, ut dum in ejus inspiratione sedens pausat, vires colligat, quibus ad aeternam vitam robustius currat.

. b Per umbram ex superna protectione refrigerium cordis exprimitur. Sicut Sponsa in Canticis Cant. adventum Sponsi praestolata praenunciat, dicens : Sub umbra atrius quem desideraveram fedi, ac si dicat: ab aestu carnalium desideriorum, sub adventus illius protectione requievi.c Nonne merito sub arboris huius umbra sedit genus humanum, quod per esum ligni scientiae boni Sc mali paradistim amiserati grave onus peccatorum in aestu vitiorum portabat, quod deorsum in praecipitium tormentorum trahebat, Scideb ad arborem vitae JEsubi CHRIsTuta festinabat. d Tu ergo, vide, ut vivas inumbra ejus, ut quandoque Sc regnes in lumine ejus. Non enim tantum umbram habet, habet Sc lucem. a ApO- a Greg. in cap.2.Cant. b Greg.ι33. mor. cap Din C. 49. Iob. e Honor. apud Deir. c. 2. d mi

284쪽

a Apostolus dicit: legem, umbram habere

futurorum bonorum, Sc omnem veterem culturam umbram Sc exemplar pronunciat esse coe lassium. Nos autem alieni sumus ab uimbra eorum quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia, sed quamvis non sumus sub umbra illa, sumus tamen sub umbra meliore; in umbra enim CARisTI vivimus inter gentes.

b Et merito sponsa sub mali umbra sedere concupiscit; sine dubio, ut vitae, quae est: in ejus

umbra, particeps fiat, videtur omnis quoqueJanima, donec in praesenti vita est, umbram ha here necessariam, propter illud, credo ardorem Solis, qui cum exortus fuerit, continuo semen, quod non alta radice demersum est, arescit Scdeperit.

e Sed fortasse felicius aliquid ista expertam se gloriatur in eo quod se in umbra dicit nou ut Propheta vivere, sed sedisse: sedere enim

quiescere est. Plus autem est quiescere in umbra quam vivere; sicut vivere plus est quam tantummod5 esse in ea. Igitur quod est commune multorum, Propheta assumens sibi: in uwhra ejus vivimus, inquit ; sponsa vero , habens Praerogativam, etiam quod sub ea singulariter sederit gloriatur , ubi itaque nos cum labore vivimus, qui conscii peccatorum sub timore servimus, ibi haec devota Sc amans suaviter requiescit. Denique timor poenam habet, amor

suavitatem , unde ait; Et fructus eius dulcis gutturia Orig. hori. a. in cavi. b uidem. c Beria' serm .s8. in Cant.

285쪽

gutturi meo ς gultum contemplationis signit

cans,quem obtinuerat per amorem suaviter sub

levata. Ast istud, in umbra, quia, per sieculum S in aenigmate, erit cum declinaverint timueracrescente lumine, im 6 penitus disparuerint, dc subintrabit sicut perspicua ita 8c perpetua viso, eritque non modo suavitas gutturi, sed Sc satietas ventri, sine fastidio tamen : sub umbra ejus

quem desideraveram sedi, S fructus ejus dulcis

gutturi meo. a In te ergo , dulcissime Domine I Esu, quiescat mens nostra, &ate, nec ad modicum separetur. Stultismi num quidem est, etiam n bilissimo Sc jucundissimo loco exire. Quom do audemus, nisi dulcissimum sponsum inspucere, ne subtrahatur a nobis ξ quid, quaeso, nos movet, aliud intueri i quomodo omnia non desipiunt 8c despiciuntur ξb Confugiat, Domine, meris mea,sub umbra alarum tuarum, ab aestibus cogitationum hujus saeculi ; ut in tui refrigerii temperamento a sconsa, laetabunda cantet, Sc dicat: Inidi uvi dormiam S requiescam. XV. Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena. Quid toties eantus iterare jubetis amici, Seu lubeat digitis,seu juvet ore loqui' .

288쪽

L1nER SE CuNDus. 2I7 Latitiam cantus poscunt, animique quietein, Turbida cum mens est, os digitique dolent, Quin mage cantandum cum mens jacet aegra, Monetis;

TUncque opus esse lyr , tuncque opus esse chely. Nemph suo nimium ne mersa dolore laboret, Aut intenta suis, inimis famalis: Quid qubd opera certa promittitis usque medelae, Vesra nec exemplo dicta probante carent: Dicitis hanc causam dU6svs navita cantet, Sollicitat celeri cara freta lenta manu. Quique gregem virides pascendum ducit in agros, Non nisi, ne nimium t mora longa, canit. Et canit ut fasiat fastidia longa viator, Miles S ut cantet, noxque laborque facit.

Non ego, quod ciunt, Miles,nalata, atque viator,

Quodque facit pastor, damno re esiis opus. Adde quod es Domina jam dudum assueta querelis, Ad solitos gemitus plus mea lingua valet; Vtaque retentanti jam carminaprica subibant,

Mustica quin etiavi res mihi visa nova est. Utque timet longo veniens e carcere Solem; Sic mea laetitiam lingua modosque timet.

Ad numeros quoties fuit impetus ire relictos, Aut solitam digitis, foliicitare chelyn; Aut dodio querulas impe ere pectine chordas, Aut moliem articulis increpuisse lyram

Aut leve ceratis modulari carmen avenis,

Aut voci liquidas associare siles. mul toties lacrymae sunt, me tentante, prUUAE,

289쪽

ai I V o T A. Mox lactata iterum cantu deducere vocem, Et querula digitos attenuasse lyra; Ne quicquam adverss fessi me tendere Musis, icta nec es no 'ra barbitos ista manu. Interea longa iam defuetudine pigra, Artem dedidicit voxque manusquesuam. s nunc studium gravitatis inane retenis

Molescant studio tri ia fata meo. Edo, sciam levibus tamen addere carnana

nervis,

Api que mutando fit mihi lingua sonu ;Et sinoavi Aonias digitis aut gutture Divas, Et mea yt melior, Masa Canna tua, Panaque multi forem cogam submittere buκunt, Et superem Thre famina docta lyra: uestribus, an cantu videor debere teneri, Maxima evisendi copia limper ades 'Abi bene, ne cantem, mihi per mala plurima cautum est; Vertit S in mortevi, jam mihi poene dolor. Nec locus, ut cantem, patitur, tempora prosunt; cItsi locus nat aut tempora, moeror obest. uid G vultis patria procul a tetrure jacentem,

Externo patrios orbe sonare modos ZParcite, fortunae nimis exulis ista repugnant: Non est conveniens cantibus ide locus.

Exul S a patrio tam longe dissia coelo, Impellam patria dulciola lyra 'Parcite tam miserumfortuna vulnus habenti; Cantandi, externo nulla libido solo es.

290쪽

Trsia stabilibus manant mihi lumina rivis, Et sideo Namposse ferire chelym .

Semper in obtutu vigilat mens sxa malorum, Et cythara videor posse, vel ore loqui; ut nimis in stunt praesenti pectora fato. Et numquam exilii sensita acerbus abest. Si quisquam his jubeat A bionia vivere terru, Aonia numquampectine tangat ebur. Ressectu Euridicen propero com perdidis Orapbeus, Ilicet artisces obriguere manus; Et manibus cecidit leve cum testudine plectrum, Fract4que sunt casu garrula sta suo. uid mihi, non und fatorum clade sepultae Praecipitis, toties ungue cieresdes 'Dum circumsticiens, ubi sim, te patria Heu eadit assectu mens labefacta, tuo lcum semel, d sperata diu, tibi Patria reddar,

Tunc ego voce canam, tunc ego mente ca

nam.

guomodo eantabimus eanticum Domini in terra aliena 2 Psal. I 36.

possem talia dicere qualia hymni- Angelorum chorit o quam lubenterive in tuis laudibus totum effunderem Z o quam devotissimh illa coelestis melodiae cantica, ad laudem Sc gloriam nominis tui, in medio Eccle