De fano Apollinis Delphico [microform] : dissertatio inauguralis ...

발행: 1872년

분량: 33페이지

출처: archive.org

분류: 문학

1쪽

a par of the Foundations of ester Civiligatio Preservatio Project

Funded by the

NATIONAL ENDOWMENT FOR THEMUMANITIES

Reproductions may notae madebithout permission hom

Columbi Universit Library

2쪽

States Codo, concerna in makins of photocopios orother reproductions of copyrisnted materiai. Under certain conditions specifieo in the lais, librarios and archives ars authorigessito furnisma photocopy orminor reproduction Ones ines specifieri conditions is that inspnotocopus other reproduction is no toto used for anupurposo other than private Study, ScholarSnio, or

pnotocopus reproduction for purposes in excessis Ulairuse, 'natisse mavis liabis formopyris ni infrinsement. is institution reserves in ris lituo refuse to accepi acopy ordo is in iis judsement fulli liment of the ordorinould involvo violation of the copyrisnt lais.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARTMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFOR TARGET

Master Negative, Origina Materia a Filinex Existin Bibliographic Record

TECHNICAL MICROFOR DATA FILM SI ZE: Zi edidi REDUCTION RATIO:

5쪽

ltillis fili

liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

l. o

si illi

6쪽

dit,

Dissertatio inauguralis

quam Consensu et auctoritato

Amplissimi Philosophorum Ordinis

Academia Georgia Augusta

ad summos in philosophia honores

rite capesSendos Scripsit

7쪽

Viris amicissimis

8쪽

De celeberrimo satio Delphico tuamquam multi vel docte disserueritu vel eleganter judicaverunt, nemo tamen exstitit, qui omnia, quae intra sacrum peribolum fuisse a veteribus tradita Sunt, ea, qua Par St, cura in unum congesta oculis subjicere sibi proposuerit. Itaque opera pretium esse mihi visus tale consilium capere, spero, etiamSi multum novi non asseram, me excuSationem esse habiturum, si in rebus, qua ad sanum illud clarissimum pertinent, examinandis studium poSuero.

Constat veterum populorum, tu primi Graecorum, moris fuisse, ut pietate erga deos commoti, ne templa propinquitate profanarum rerum violarentur, loea, quae circum ea jacebant, muris saepirent. Quae loca plerumque ii αυλη, τ τεμενοσ, τοερκο et qua Sunt Similia, saepimenta ipsa περίβολο sive θριγκο nominantur, cf. Poll. I, Is οἷ δ' ἀνειμενοι θεοῖ τόποι, αλση τε καὶ εPιενη καί ερκη ' καὶ ο περι αντα κυκλοσπεριβολoc , quamquam voces τεμενο et 'εριβολο ab nonnullis scriptoribus ita etiam usurpantur, ut idem significantes ad totum locum muro saeptum referetidae sint etiarpocrat p. TH:

Tον α περίβολον ερκο ελεγον. Wieseler goit Stud. 8 5. p. id et datin Jahrb. TI, p. 668. Errat igitur ayserus(Delphi p. 23. Anm. o.), cum putat, aliquid interesse inter verba τεμενο et περίβολο et id quidem, ut illud ad totum

eampum deo consecratum, hoc ad partem ejus muro Saeptam Sit revocandum.

9쪽

Omnes igitur res, quae intra saepimentum erant, de eonsecrata erant neque ulliini hominem nisi saeordotes vel aedituos

ibi habitare erat fas es Paus I, T. d. X. 32. 12. Quanta

ver amplitudine illae templorum area interdum fuerint, ex eo perspici potest, quod non raro evenit, ut parvas silvas montesque complecterentur es Paus. II. II. 6.)Sed inter omnia Graecorum fana primum locum habuisse sanum Apollinis Delphicum veteres ipsi tradunt. Cuius rei causa posita erat in celeberrimo oraculo, ad quod consulendum ex omnibus fere terrae regionibus homines Delphos veniebant et quiim omnes, qui deum consulturi essent, donaria secum portarent, laetum est, ut magna anathematum artisque operum multitudo ibi congereretur. IIo Apollinis sanum supra Delphos urbem in Parnasso situm amplo muro, cujus reliquiae hoc Saeculo repertae sunt, circumdatum fulSS Pausanias narrat X. s. I. Iελφοι δἐ ὴ πό-

οντο δε ιεγέθει μεγα καὶ νωτάτω του στεώ ἐστι. In epigrammate etiam, quod Persis fugatis tropaeo a Delphis 'tatuto inscriptum Simonides Ceus composuisse fertur, ianum illud commemoratur his verbis V Diod XI Id.):

Συν οι φ χολι'ορθον πωσάμενοι στιχα ni dων Καὶ χαλκοστῶ φανον ρυσάμενoι τέμενοσΗoc loco existit quaestio subdis sellis, quid poeta voeabulo,,χαλκοστύφανον declarare voluerit. Neque enim murum aere laetum intelligi posse, neminem fugiet. Si autem nonnulli ver bum ,χαλκοστέφανον sensu tranStato ad muri firmitatem pertinere putaverimi, eos in magnum incidisse errorem censeo est-mus enim tantum abfuisse, ut muri, quibus sana circumsaepie bantur, valida ac firma munimenta praeberent, ut nillil aliud es sent nisi saepimenta cf. dust hist XXIV, 6: Templum et civitatem non muri, sed praecipitia nec manu facta sed naturalia

praesidia defendunimae Merodotus quidem VI. 13a murum quo

sanum Cereris Parium erat circumdatum, appellat ,αὶμασίαν , i. e. ο κ χαλίκα)ν ἀκοδομ)ημένον τειχίον. f. Beklier an I, p. 366. . erod. I, ISO. et notam a Steinio additam Paus. VII. 2 l. b. VIII. So. 2. Accedit, quod propter sententiam, quae epigrammati subjecta est, sanum firmis munimentis esse munitum credi non potest. Dicit enim poeta, deorum ipsorum auxilio non muro sanum Sse Servatum. Quibus de causis ieseler pro :,,χαλκοσιεφανον , jure ac merito scribi vult ,χαλικοστέφανον cf. do Leutseli philologus XXI. p. 2 b. Ut enim jam supra diximus, muri fanorum p vis lapidibus, qui χάλικεσvocabantur, XStructi erant. Et quoniam hoc loco soli dei sanum servasse dicuntur, ut hoc ipsum expressis verbis indicetur, , τέμενο χαλικοστέφανον a poeta appellatur ideoque hoc epitheton ad sensum totius loci accomodatissimum est; χαλκοσιε- φανο autem, cum ad aheneas periboli statuas nullo pacto referri possit, explicatum habet nullum. Restat, ut nonnulla de exteriore muri forma dicamus. Mi . rum enim est, quod cum in aliis sanis unum esse exitum mos

esset ac fas, et Serv. ad Aen. IV, 2 3. in Delphie suisse plures Pausanias affirmat X. s. i τετμηνται δε καὶ ξοδοι διαντο συνεχεR. Cujus rei cauSam eam, quam EvSeru l. c. p. 22. assert, rectam non esse facile intelligitur. II. Quoniam de sani saepimento dictum est, aggrediar jam ad res describendas, quae intra id fuisse traduntur Inter quas ante omnia mentio facienda est anathematum, de quibus in universum disputavit Boetiicher in libro, qui inscribitur Tektoni deriellenen II. d. a. seq. Eorum magnam multitudinem cum complector animo, quattuor potissimum genera invenio, Statuas, tripodes instrumenta, aedificia. De hisce omnibus rebus me dicere oportet cf. de Donop de variis anathematum Delphicorum generibus . Quo quidem in numero statuae primum locum obtinent. Quamquam enim sanum Delphicum diversissimis temporibus saepe pulcherrimis statuis Si spoliatum tamen Sua

10쪽

aetate amplius tria milia fuisse Plinius narrat. N. II. XXXIV T. T. Sed si nobiseum reputamus, quomodo fieri potuerit, ut

Delphis tanta statuarum vi accumularetur, ante omnia non obli

viseenidum est, Apollinis sanum Delphicum fuisse fanum omnium

Graecorum commune, quo Ornando praesertim eum unicuique eivitati certus locus ad Statuas ponendas tributus fuisse videatur aliae alias civitates superare Studebant. . Fuerunt enim ibi statuae ex aere et marmore elaboratae atque Saepe nuro ornatae.

Itaque mirari non posSumus, quod eum peribolus in Parnasso situs jam procul cerni posset, Brennus, qui Gallos ad Delphos diripiendos adducebat, spectatis statuis et Statuarum Symplegmatis et quadrigis, sanum expugnandi summo studio meiebatur. cf. Iust hist XXIV. T: Delphorum sociorumque non nisi quattuor milia militum erant, quortim contemtu Brennus ad euendos Suorum animos praedae ubertatem omnibus Stendebat statuaSque eum quadrigis, quarum ingens copia procul videbatur, solido auro usas esse plusque in pondere quam in specie habere praedae affirmabat. f. Polyaen. III 3b. 2. Idem de Persis narrat Uerodotus VIII. IT: Irε δε αγχου τε σαν οἷ βαρβαρο ε ιιονιε και - Ir ρων χλιερον. Quoniam de statuis in universum diximus, jam ad singulas describendas aggredimur. Quum vero multitudo statuarum sit permagna et Pausanias, quem in primis ducem Sequimur, paene nihil tradat nisi enumerationem, satis esse mihi videtur, quod praeclarissimis tantum artis operibus aecuratius tractatis ad Pausaniam ipsum, qui X. - Is omnes narratu dignas et ad suam

aetatem conServata commemorat, delegamus. Attamen monendum est, complurium anathematum, quamquam ullum ad nostram aetatem pervenit, veram speciem capere nos posse. Nam

haud raro accidit, quod civitates imagines anathematum Delphos permissorum nummis imprimebant, et hi quidem magnam partem adhuc integri exStant. Ac primum de statuis, quas Tegeatae Lacedaemoniis victis dedicaverunt, pauca mihi dicenda sunt. Essiet enim erant Apollo et Victoria et, ut equidem Sentio, ita, ut deus a dea apposita coronaretur Tum circum Apollinem, qui medium symplegmatistoeum obtinebat, positae erant Statuae fortasse paullo minores Callistus heroinae, Areadis herois, qui ,ἐπωνυμοσs Arcadiae

erat, ejusque siliorum Elati, Apheidae, Aganis, denique Triphyli

eiusque filii Erasi. Quas omnes Statuas Summa arte factas et admiratione suisse dignas, nomina artificum, qui elaboraverunt, satis superque probant, Pausaniae Apolloniatae, Antiphanis Arugivi, Daedali Sicyonii Samotae Arcadis. Omnes enim quattuor circa olympiadem centesimam Summa laude statuarum faciendarum loruerunt et M ueller, db de Archaol i2d i ii 2. i. Brunn Gosehielite derrarioch Munsiler I p. 233. Neque minus admiratione dignae videntur fuisse statuae, quas ab Plutarcho de Pyth. r. . ,,ναυαρχοι nominatas Lacedaemonii tofitquam pugna navali ad Aegospotamum flumeneomniissa Athinienses , quibuseum septem et viginti annos bellum dubium atque anceps gesserant, devicerunt, ad monumentum

gloriae suae relinquendum Apollini odieaverunt. Repraesentati enim erant et homines, quorum consilio sortitudinequo victoria erat parta et dei, qui rebus Lacedaemoniorum savisse dicebautur et PauS. . , -ll uelle l. c. Is 2. i. Quarum latuarum compositio petita esse videtur ab illo praeclarissim anathemate, quod Athenienses post victoriam Marathoniam de Persis reportatam Phidia auctore Delphos miserunt. f. Patis. X. o. l. E Curtius Bericlite der dit. Ge- seliseli de Wissenseli. 86l. N. s. p 6s. Nam praeter heroum signa, qui potissimum ab Atheniensibus colebantur, Miltiadis, cujus consili operaeque maximam partem victoria debebatur, et Minervae et Apollinis simulacra posita fuisse Pausanias

narrat. Summa vero admiratione omnes, qui illa pera cernerent, assectos esse, Si consideraverimus, Phidiam ipsum, summum fortasse Graecorum artificem, suisse abricatorem, sacere non poterimus, quin credamus.

Prope Atheniensium anathemisia Argivi illorum septem ducum, quos Thebanis bellum intulisse sama serebat, statuas po-Fuerunt. Quarum potissimum Amphiarai admiranda fuit, cum praeter ipsum currum et Bato auriga ejus repraesentati SSent.

SEARCH

MENU NAVIGATION