De fano Apollinis Delphico [microform] : dissertatio inauguralis ...

31쪽

v Λελαθι. Baumeister tym Hom. P. Id veniodorus priore loco oriαν- commemorat, secundo omittit, esturum sedisso videtur. Nam errae motum, imus men si o ipso tempore ortum esse, quo praedones ire iri PD

Altinui firmotur, addamus primum tuidem id non assi edudum om liatum a seriptoribus posterioris temporis Se

o fri riui in ad vi non fuisse videtur es. X et , - ,

id quod reuuerus non negat, nihil auetoritatis

omnos in quibus Orestes repraesentatur, qui 'n Pomu

N. d. Stephani, compte-rendu our anno 1863, ab. VI, 5. In his enim imaginibus Orestem ita efficium videmus, ut modo morem eorum Secutus, qui auxilium et expiationem petunt, 'd aram, modo ad omphalum taeniis ornatum, qui modo in solo ipso, modo in ara positus est, profugiat. Preunerus quidem, cum imagines, de quibus agitur, inter se diversissimae sint, concludit, quo loco omphalu fuerit, omnino non certe esse traditum p. II l). Sed nobis verisimile videtur in diversitate imaginum inesse argumentum, quo id, quod volumus, affirmetur. Nam fieri non potuisse, quin vasorum pictores interdum ara, quam significare plurimum intererat, omissa omphalum loco ejus pingerent, nisi ambae res, ara et omphalus, et in una eademque templi parte positae et Summa necessitudine conjunctae suisSent, omnes intelligunt. Praeterea autem Preunerus silentio praeteriit, ea vasa, quae majore diligentia facta sunt, ita comparata esse, ut omphalus in ara jaceat atque Orestes in hae sedens illum amplectatur Aesch. Eum M. i. Quum igitur dubitari non possit, quin ara et omphalus in uno eodemque loco fuerint, quaerendum est, quaenam templi pars fuerit. Quas Boetiicherus Omphalus de Zeus et Delphip. ab ex vase, quod datinius i. e tab. I. in publicum edidit, emcere voluit, ut in cella suisse existimandum sit. Dicit enim, Ionica capitula, quibus in illo vase templum instructum est, ad cellam esse referendas . Sed quamquam cellam Ionicis columnis suisse ornatam supra diximus, tamen ei, quam habet Boet-ticherus, opinioni assentiri non possumus Quum enim illi pictores, ut mos erat illa aetate, picturarum penitus cognoScendarum operam navare soliti non sint, sed nihil aliud nisi templum, domum, nympheum et quae sunt similia suas cogitationes secuti in univorsum depingere voluerint, ex formis, quibus asorum pictores in templo Delphic effingendo utebantur, quale re vera templum suerit, intelligi non potest. Sed Ionica capitula, quae in illis vasis spectantur, adhibita sunt, propterea quod illud ca-I Ab illo quoque pictore, qui vas ab Stephantorii. c. editum fecit, templum Delphicum Ionicis columnis ornatum est. d

32쪽

patulorum genus ea etate, qu vnSa, de quibus agitur, comparata sunt, sui usitatissimum cf. Stephani I. c. p. 263. Videmus igitur ex eo , quod in illis vasis cellae a pictoribus Ionica capitula tributa sunt, id concludi non posse, quod Bootticherus voluit; sed ulli ne res, tripus et laurus, quae in plurimis vasis efficta spectamus, in adyto aram et omphalum fuisse certe testantur. Cum enim tripodem et laurum in adyto misso Supra demonstratum sit, ara et inplinius, qua res prope illas aspicimus, quin ibi fuerint, dubitari non potest. Postremo quid omphalus significet, disserere non opus est. Nam cum omphalum in nra positum fuisse, ad eum ut ad aram ipsam Orestem profugisse et auxilium expiationemque quaesivisse, eum ut Vestam deam es. Prelle gr. Myth. I, 28. Stephani l. c. I 86o tab. II. . pro medio universae terrae loco habitum esse constet, lapidem illum neque ad Iovem, sed ad ignem Vestae aerum esse revoeandum, id quod ieseler primus disputavit, cui non probabile videtur ii Denique in memoriam redigendum est, omnes criticos ossi excepto judicasse , templum

Delphieum fuisse ,υ ταιθρον id quod tesolor de adyto singulariter probavit. cf. dahia, Iahrb. 2 p. 26. Sed inter aedificia, tua intra sacrum peribolum fuisse seruntur, praeter templum Apollinis ii, quod commemoretur, dignum PS theatrum et Paus. X. 32. 1 του περιβολον δε τοι ερον θέατρον εχεται θεα αξιον. Quibus ex Pausaniae quidem Ver-

his theatrum intra peribolum fuisse non elucet et Thierseh.

l. e. p. 6o. Quum autem inseriptionem et oechii C. I. Tis:

i Omphalo significari ignem maxime arae, idcircoque non modo Vestae, sed etiam Vulcano tributum esse, idem nuperrime demonstravit. cf. achricliten de honigi Ges de Wiss. ii Gottingen Ibi2. N. T. 2 Intra sacrum peribolum alia templa non fuisse et apud Diodorum(XXII. . . d. Dindor δυε ν δ ' pro oδυειν νεων - esse Scribendum Wieseler satis clare ostendit in commentatione, quam inscripsit odie delphischo Athena , Gottinger Studien 18 5, p. 2oi 256. s. alin, dahrb. I. c. 666.

testimonio habeamus, qua theatrum intra peribolum misso affirmetur, verisimile est, illud eadem ratione, qua theatrum Bacchi Atheniense scimus, esse exstruetum. r. leseler, da in ahrb. l. e. P. 22. IV. Restat, ut de singulis quibusdam rebus nondum commemoratis pauca asseramus. Ac primum quidem a Pausaniam. 12.

saxi cujusdam mentio sit, de quo Herophile, veterrima Sibyllarum, quam a Musis in elicone monte educatam sama ferebat, oracula edidisse tradebatur. f. Plut de Pyth. rae. s. Clem. Alexand Strom. I. p. goa Cie divinat. I, 36: terrae vis Pythiam Delphis incitabat, natura Sibyllam. Imagines quidem, quae ad Uierophilen referri possint, non exstant. Nam figuram muliebrem in gemma et in nummo emetam hieseler ente. II,

13 e et igit ad Sibyllam illam pertinere, id quod nonnulli

existimaverunt, argumentis probabilibus non sulcitur.

Deindo in peribolo fuit lapis non magnus, quem Saturnus pro Iove, filio partu edito, evorasse atque illo loco vomisse sertur. s. Paus X, a. s. es theog ds8. ic lapis, qui in numero eorum habendus est, qui ,βαιτυλιοι sive ,βαιτυλοι nominantur cf. L. Boesigk o Baetyliis, orti 185a Creuger, Symbolii. IV, 3s quotidio oleo unguebatur et diebus estis taeniis vittisque ornabatur. cf. Wieseler, Denti, II. N. Od. Tum etiam inira peribolum Apollinis alter minor peribolus suit, qui Neoptolemi sepulcrum continebat Paus. X. d. . Strab. IX, I p. 28s. Neoptolemus enim, ut Pindarus Nem. VII, do eq. narrat, cum Delphico de anathemata oblaturus venisset, rixa de carno victimae exorta ab Delpho quodam interfectus est. Sed alii seriptores tradunt cf. Paus. I. 3. . X. d. d. Eurip. Andr si dii, Neoptolemum, cum Delphos

prosectus esset, ut ab Apolline poenas repeteret templumque r-namentis privaret, quia deus Parim, cum Achillem interfecturus

effet, juvasset, Pythiae jussu cecidisse. Cujus sanum in primis

33쪽

ab Aonianibus colebatur, qui Pythiis splendidas pompas hostias- quo opimas Delphos mittebant. cf. Ηeliod Aeth. II. 3 seq.Denique notandum est, haud procul ab templo Apollinis fuisse sanum Musarum, quod Plutarchi quidem aetate jam non

exstabat cf. Plut de Pyth. orae. T. Ea, quae diximus, sussicere videntur, ut ostendamus, sanum Delphicum Apollinis omnium antiquorum fuisse gravissimum sed vos, viri doctissimi, quaeso, hoc opusculum cum indulgentia et benevolentia accipiatis.